รักไปแล้วทำไงได้

หลัง จากที่ คีย์กับแทมิน  วิ่่งออกมา ณ โรงอาหาร

แทมิน : เฮ้อออออ เหนื่อย แฮ่ๆๆๆ

คีย์ : ฉันไม่อยากคิดเลยอ่ ว่าพี่อนยู จะเรียนอยู่ห้องเดียวกันกับเรา อ่า

แทมิน  :  เดียวฉันไปซื้อน้ำน่ะ  ส่วนนาย ไปจ้องโต๊ะน่ะ ok 

 คีย์ :  อืมๆๆๆ ได้ๆๆๆๆๆ

                          ในขณะที่ คีย์ไปจ้องโต๊ะนั้น  อนยูกับมินโฮ ก็เดินมาโรงอาหาร 

เหมือนกัน

แทมิน : ป้าฮะ น้ำส้มสองแก้ว ฮะ

ป้าขายน้ำ: จร้าๆๆๆ

                                          พอแทมิน ซื้อน้ำเสร็จก็เดินไปหา คีย์ที่โต๊ะะ

คีย์ : แทมิน เหมือนพวกพี่ อนยู กับ พี่มินโฮ ตามพวกเรา มาเลยเนอะ

แทมิน : บ้า  คิดไปไกล แล้วแกอ่   อ่ๆๆๆๆ นี้น้ำส้ม

คีย์  :อืม จริงของแก แต่ทามไม พี่เข้าต้องมานั้ง โต๊ะข้างๆๆเราด้วยว่  (กระซิบบอกแทมิน)

แทมิน:  เออ จริงว่(กระซิบบอกคีย์)

คีย์ : แทมิน ฉันมีเรื่องจะถามแกเรื่องนึ่ง แกห้ามปิดบังฉันนะ

แทมิน: ฉันรู้นะว่าแกคิดจะทามอะไรอ่ 

คีย์ :แกเข้าใจสายตาฉันช่ายไหม แทม

แทมิน:  อืม แกจะทำแกก็ทำสิ แต่ฉันไม่รับประกันตัวแกนะ

คีย์:  อืม ฉันจะลุกไปแล้วนะ 

แทมิน: อืม สู้ๆๆๆ น่ะคีย์

                                                หลังจากนั้น คีย์ก็ลุกไปโต๊ะของอนยูกับมินโฮ

คีย์ :พี่อนยู ฮะพี่ มีแฟนยังฮะ 

อนยู :ยัง  และก็ไม่อยากมี 

มินโฮ : (ก็คงยังนิ่ง)

คีย์ :ทำไม  ถึงไม่อยากมีหละฮะ

อนยู : ทำไม หรือว่า นายชอบฉัน   

คีย์: ฮะผมชอบพี่มากๆๆเลยฮะ

มินโฮ : นี้ ท่านายกับเพื่อนนาย ชอบพวกฉันขอบอกไว้เลยว่า  ไปตายแล้วเกิดไหม ซะ  

อนยู: ไปเหอะ เบื่อ มาที่ไหน  ก็เจอคนบอกชอบพวกเรา  น่าเบื่อ