พบรัก ณ china

 (เข้าโมดแปลภาษา อุปิ้ง ุอปิ้ง)

 ในระหว่างทางที่ผมกำลังกลับห้องพัก ผมต้องเอ่ะใจกับสิ่งนั้นในยามเย็นที่ฟ้ามืดแล้ว(มืดจริงไรจริงเลยล่ะเธอแค่ 5 โมงเย็นเหมือนสองทุ่ม)

"สวัสดีจอม กำลังเดินกลับห้องเหรอ"

ผมตกใจเล็กน้อยกับคนด้านหลังผมแต่เมื่อผมหันกลับไปแล้ว เขาไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นมาเรนนั่นเอง

"เอ้า สวัสดีมาเรนเมื่อกี้ยังเห็นกินข้าวไม่เสร็จเลยนิแล้วไม...ถึงเดินมาได้ล่ะ"

"ก้ตอนนี้กินข้าวเสร็จแล้วไงเห็นว่าเดินมาคนเดียวเลยกะจะชวนคุยด้วยหน่อยน่ะ" 

"ว่ามาเลย จะคุยอะไรล่ะ"

"งั้นไปเจอกันที่ล้อบบี้ละกัน ฉันจะไปอาบน้ำหน่อยน่ะ แล้วเจอกัน บาย..."

อ่าว สรุปคือให้เราไปล้อบบี้เนี่ยนะแล้วไอที่จะชวนคุยมันเรื่องอะไรไปเจอล้อบบี้ เค้างงนะ   แต่ผมก็รีบกลับเข้าห้องอาบน้ำแต่งตัว(ชุดนอน) อย่างเร็วไปล้อบบี้

เมื่อผมมาถึงยังไม่ปรากฎชายผู้ที่ผมตามหาแต่เจอน้องทั้งหลายนั้งเรียงรายกันเป็นแถวอยู่ที่โซฟาเพื่อที่จะนั้งเล่นโทรศัพท์ ผมเดินเข้าไปถามน้องพี

"พี เห็นมาเรนไม"

"ถามมาได้เนาะพี่ จะรู้ไมว่าใครไอมาเรนเนี่ย"

เออ ลืมไปน้องเค้ายังไม่ได้รู้จักนิ(จอมชอบลืมตัว)

"อ่อ... แล้วเห็นผู้ชายตัวสูงๆ ปากเจ่อๆ ตาตี่ๆ ผิวขาวๆ หัวออกสีน้ำตาลป่ะ"

"นั่นคนหรือสัตวประหลาดน่ะ แต่ที่ดูเท่ๆหน่อยใช่ป่ะ นั้นไงเดินมาพอดีเลยน่ะพี่จอม"

ผมหันหลังกับไปก็พบใบหน้าของเขาใกล้ๆ มายืนหลังผมตอนไหนเนี่ย

"นินทาฉันให้เด็กฟังอยู่เหรอ จอม"

"เฮ้ยถอยออกห่างหน่อยก็ได้มั้งคุณพี่ทั้งสองเห็นสยองแทน"(สะที่ไหนกันเล่า ดูเข้ากันจะตายปะ ฟินคร่า)

"เอ่อ"

ผมถอยห่างออกมาแต่มาเรนก็ยังอยู่ที่เดิม ก็น้องเค้าพูดไทยนี่หว่าฝรั่งจะฟังรุเรื่องไม

"งั้นพี่ไปก่อนนะ บาย"

ผมรีบเดินออกไปด้วยความเขิน ไม่เคยเขินอะไรอย่างนี้มาก่อนเลยอ่ะ จากนั้นผมก็พามาเรนไปนั้งโซฟาอีกข้างหนึ่งของล้อบบี้ที่มีแต่เพื่อนชาวต่างชาติอยู่กัน

"ฉันถามเธอหน่อย ที่ประเทศเค้ามีประเภทที่ว่าเพศเดียวกันรักกันแล้วเปิดเผยไมอ่ะ"

ถามอย่างนี้ผมถึงกับอึ้งไปพักนึงเลย

"ก็มีนะ แต่น้อยมากเลย"

"แต่ทีประเทศฉันน่ะ จะทำไรก็เชิญเลยเปิดเผยได้เลยไม่ต้องอาย"

จู่มาเรนก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ทำให้ผมระแวงใจยังไงๆอยู่ ผมเลยหนีหน้าออกมาแล้วพูดขึ้นว่า

"ก็มันผิดประเพณีไทยนิ แถมถ้าเปิดเผยด้วยบางคนก็รับได้แต่บางคนรับไม่ได้ส่วนใหญ่ที่รับไม่ได้จะเป็นผู้ใหญ่สะมากกว่าวัยรุ่นทั่วไปน่ะ"

แต่อย่างใด ถึงผมจะหนีหน้าแล้วขยับออกมาเรนก็เข้ามาใกล้ๆผมทุกที เขาดูอบอุ่นนะแต่ถ้ามุมมองนี้ของเขาก้สยองอย่างว่ามาก

" 55555 ผมไม่เคยเห็นพูดชายที่ไหนเค้าหันหน้าหนีผมเลยตอนที่พูดเรื่องแบบนี้กันน่ะ 555 ผมล้อเล่นน่ะ"

"ผมกลัวนิ ไม่เคยอย่างนี้มาก่อนเล่นถามกันอย่างนี้"

มาเรนชายตามองผมอย่างกวนๆแล้วยื่นหน้าเข้ามาอย่างเร็วเล่นทำเอาผมตกใจ

"หรือว่าจอม เธอก้เปนอย่างนั้นหรือ"

"มะ...ไม่สะหน่อยเอาหน้าออกไปได้แล้ว"

ตอนนี้ผมหน้าแดงไปหมดแล้วมั้ง มาเรนทำให้ผมตกใจบ่อยมากเลยเนี่ย หัวใจผมเต้นรัวเลยนะเนี่ย

"มาเรน... มานี่เร็ว"

มีผู้หญิงคนนึงเรียกมาเรนไป เขาหันกับมา

"บายฉันไปก่อนนะ เพื่อนเรียกน่ะ"

"อืม... บาย"

และแล้วผมเดินก็เดินออกไปอย่างเขินๆ 

"พี่จอมไปโรงเรียนเป็นเพื่อนพวกเราหน่อยสิ"

"หา... ให้ไปตอนี้ได้ไงนี่มันก็กี่ทุ่มเข้าไปแล้วเนี่ย"

"ก้พวกหนูต้องไปซ้อมรำก่อน พรุ่งนี้ต้องโชว์ไอแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมนะ"

"อืมๆ ไปก็ไป"

แล้วผมก้ไปช่วยน้องๆเค้าจนดึกกลับห้องพักมานอนหลับอย่างไม่ค่อยสบายนักเท่าไหร่

ก็นะกะจะแต่งต่อแต่มันเมื่อยนิ้วแล้วอ่ะ อยากรู้จังว่าจะถูกใจไมโหวดให้ด้วยก็ได้นะจะ ไม่ก้วิจานกันหน่อยนะตะเอง