ลิขิตรักใหม่สตายเทพเจ้า

               5) การกำเนิดของสัตว์อัญเชิญ

เมื่อผ่านงานรับน้องใหม่มาแล้วนักเรียนทุกคนต่างก็ได้สนิทกันและช่วงเวลานี้มีแต่การเรียนเท่านั้นซึ่งการเรียนคือสิ่งที่โซมีน่าเบื่อที่สุดในชีวิตของเธอ

"โอ๊ยเรียนอีกแล้วเหรอเนี่ยน่าเบื่อจริงๆเลย"โซมีน่าบ่นออกมาโดยไม่สนใจอาจารย์ที่กำลังทำการสอนอยู่หน้าห้องเลย

"นิ เดียวเถอะเดียวก็โดนครูลงโทษหรอก"โคซ่ารีบเตือนโซมีน่าเพราะไม่อยากให้โซมีน่าต้องโดนอาจารย์ลงโทษบ่อยนัก

"การเรียนก็ไม่ใช่ว่าจะมีแต่เรื่องน่าเบื่อหรอกนะ"มาเรียพูดทั้งที่ยังจดสิ่งที่อาจารย์สอนทุกอย่างลงไปในสมุดอย่างไม่เบื่อหน่ายเลยแม้แต่น้อย

"งั้นเหรอ"โซมีน่าพูดพรางใช้มือเท่าคางอย่างเบื่อมากกว่าเดิม ไม่นานนักเสียงกริ่งที่เป็นสัญญานว่าหมดคาบเรียนแล้วก็ดังขึ้น

"เย้ หมดคาบแล้วๆ"โซมีน่าตะโกนรั้นห้องด้วยความดีใจแบบสุดๆที่หมดวิชาแล้ว

"เอ๋ มีวิชาแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย"มาเรียพูดออกมาด้วยสีหน้าที่ตกใจเมื่อมองดูที่ตารางเรียนของตนเองที่พึ่งหยิบมาจากใต้โต๊ะ

"มีอะไรเหรอมาเรียจัง"โคซ่าถามมาเรียทันทีเมื่อเห็นว่ามาเรียที่นิ่งเงียบตกใจกับอะไรบางอย่างในตารางเรียนของตนเอง

"เอ่อ คือว่าตารางเวทที่จะเปลี่ยนวิชาไปเลื้อยๆมันบอกว่าวิชาต่อไปเป็นวิชา สัตว์อัญเชิญ น่ะ"มาเรียพูดพรางถือใบตารางเรียนให้โซมีน่าและโคซ่าดูเพื่อให้ทั้งคูเห็นว่าตนไม่ได้โกหก

"เอ๋ ตริงด้วยมีวิชาแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย"หลังจากที่โซมีน่าพูดจบก็มีเสียงประกาศจากห้องของอาจารย์ใหญ่ดังขึ้นมาว่า

"ขอให้นักเรียนห้อง A-1 ไปที่สนามอัญเชิญด้วยนะครับ"เสียงอาจารย์ใหญ่ที่ดังมาจากไมส่วนรวมดังขึ้นพร้อมประกาศให้นักเรียนห้องของพวกเธอรวมทั้งตัวพวกเธอต้องไปที่สนามอัญเชิญทันที

"เอ๋ มีแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย"โคซ่าพูดพรางดึงมือให้โซมีน่าลุกขึ้นเพื่อไปยังสนามอัญเชิญตามคำสั่งของอาจารย์ใหญทันที

ณ สนามอัญเชิญที่เป็นลานกว้างดูใหญ่โต พื้นทรายที่เตรียมไว้เพื่อไม่ให้บุคคลที่มาฝึกอัญเชิญต้องบาดเจ็บและเวทีที่มีอาจารย์ใหญ่ยืนรออยู่ข้างบน

"เอาละในเมื่อทุกคนมาครบแล้วฉันอาจารย์ใหญ่ของที่นี้อยากจะให้มาราคีที่ได้ข่าวลือมาว่าเก่งในเรื่องการเรียนเป็นเลิศมาลองทดสอบให้นักเรียนทุกคนได้รู้วิธีการเรียนของเรามาแสดงให้ดูก่อนเลย"

มาราคีเมื่อได้ยินเสียงประกาศแล้วจึงเดินไปที่กลางสนามเพื่อรอให้อาจารย์มาบอกวิธีการเรียนตามที่อาจารย์ใหญ่ต้องการ

เมื่ออาจารย์คนหนึ่งเดินเข้าไปพร้อมบอกวิธีการในการอัญเชิญเสร็จจึงเดินออกมาเพื่อให้มาราคีแสดงให้นักเรียนคนอื่นๆเห็น

มาราคีเริ่มจากการวาดวงเวทที่ทรายเพื่อเป็นที่รองสนามอัญเชิญทันทีเมื่อเขาวาดเสร็จเขาจึงยกมือซ้ายขึ้นมากัดจนเลือดใหลออกมาจากนิ้มแล้วปล่อยให้เลือดหยดลงไปที่กลางวงเวทเพื่อเป็นเครื่องสังเวยให้แกสิ่งที่เขากำลังจะอัญเชิญออกมา

"เอาละมาดูกันสิว่ามาราคีที่มีข่าวลือโด่งดังจะได้สัตว์อัญเชิญแบบไหนกันนะ"อาจารย์ใหญ่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่กำลังดูถูกมาาคีว่าข่าวลือดังๆที่เขาทำนั้นเป็นเพียงแค่เรื่องที่แต่งขึ้นเท่านั้น

แต่โซมีน่าที่หูดีสุดๆกลับได้ยินสิ่งที่อาจารย์ใหญ่พูดอย่างชัดเจน

"เอ๋ สัตว์อัญเชิญเหรอ"โซมีน่าพูดพรางมองไปที่อาจารย์ใหญ่แล้วจึงหันกลับมามองที่มาราคีเช่นเดิมเพราะเธออยากรู้ว่าสัตว์อัญเชิญที่อาจารย์ใหญ่พูดถึงนั้นจุมีลักษนะเป็นอย่างไร

เมื่อมาราคีได้หยดเลือดลงไปที่วงเวทแล้วเขาก็ตะโกนออกมาด้วยเสียงที่ดังก้องว่า

"สัตว์อัญเชิญที่จะมาเป็นสหายของข้าเอ๋ยจงปรากฏออกมาเป็นรูปเป็นร่างซะ"มาราคีตะโกฯจนทำให้เหล่านักเรียนที่มองดูอยู่นั้นต้องอึ้งแล้วมองมาาคีอย่างสนใจมากยิ่งขึ้น

เมื่อมาราคีพูดจบก็ได้มีแสงสว่างสีดำมืดแต่แสบตาออกมาทำให้เหล่านักเรียนต้องใช้มือของตนบังตาไว้ทันที

เมื่อแสงดับหายไปเหล่านักเรียนที่มองดูอยู่นั้นก็ต้องอึ้งอีกทีเมื่อเห็นว่าที่ไหล่ข้างซ้ายของมาราคีมีนกอินทรีสีน้ำตาลเข้มเกาะอยู่ที่ไหล่ของเขาแต่มาราคีกลับไม่รู้สึกเจ็บเลยซักนิดปรากฏออกมา

"นกอินทรีเหรอเนี่ยบ้าน่าเป็นไปได้ไง"อาจารย์ใหญ่ตะโกนออกมาอย่างดังเพราะตกใจมากกับสัตว์อัญเชิญของมาราคีที่ออกมาด้วยความสง่างาม

"ว้าว สุดยอดไปเลย"เสียงคุยกันของเหล่านักเรียนหญิงและชายได้ดังขึ้นเพราะเกิดเหตุอัศจรรย์ที่มีนกอินทรีมาเป็นสัตว์อัญเชิญที่สูงศักดิ์มาเป็นสัตว์เชิญของมาราคี

มาราคีที่อัญเชิญสัตว์อัญเชิญคู่หูของเขาออกมาเรียบร้อยแล้วก็เดินกลับมาหาเพื่อยร่วยกลุ่มซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นโซนาม่อนและโนไรเฮียนั้นเอง

"เอาละงั้นต่อไปพวกเธอก็ลองไปอัญเชิญสัตว์ออกมาซะนะแล้วฉันจะคอยดู"เมื่ออาจารย์ใหญ่พูดจบอาจารย์ใหญ่ก็เดินไปนั่งในร่มแล้วให้นักเรียนอัญเชิญสัตว์คู่หูออกมากันเอง

"เอาละงั้นเรามาลองทำกันบ้างดีกว่านะ"โซมีน่าพูดพรางเดินมาที่สนามที่ยังไม่มีคนใช่เป็นที่อัญเชิญสัตว์ของเธอเอง

ก่อนที่โซมีน่าจะอัญเชิญเธอก็ได้เห็นว่าโซนาม่อนได้อัญเชิญแพนกวินออกมาเข่นเดียวกับโนไรเฮียที่อัญเชิญหนอนตัวน้อยออกมา

"แหม่เก่งกันจังเลยนะพวกนั้นน่ะ"โซมีน่าพูดพรางมองไปที่โคซ่าและมาเรียเธอจึงได้สังเกตเห็นว่าทั้งสองก็ได้อัญเชิญออกมาแล้วเหมือนกัน

"อ้าวโซมีน่าจังยังไม่อัญเชิญอีกเหรอ"โคซ่าพูดพรางอุ้มกิ้งก่าที่สามารถเปลี่ยนสีได้มาให้โซมีน่าดู

"อื้ม จริงด้วยอัญเชิญเลยสิ"มาเรียพูดออกมาแล้วอุ้มหมีขาวมาให้โซมีน่าดูเช่นกัน

"พวกเธอเนี่ยนะจะอัญเชิญก็บอกกันก่อนสิ"โซมีน่าพูดพรางมองทั้งสองคนที่กำลังเล่นกับสัตว์อัญเชิญของตนเองอยู่

"เอาเถอะงั้นฉันจะอัญเชิญบ้างแล้วนะ"โซมีน่าพูดพรางวาดวงเวทของเธอออกมาเป็นรู้ดาวแปดแฉกที่สวยงามแล้วเธอจึงกัดนิ้วของตนเองเพื่อเป็นเครื่องสังเวยเหมือนที่มาราคีำ

แต่เธอกลับไม่สังเกตเห็นเลยว่ามาราคีกำลังมองเธอด้วยความสนใจในสิ่งที่โซมีน่ากำลังจะอัญเชิญออมมาอยู่ห่างๆเพื่อไม่ให้เธอรู้

"เอาละ ข้าขอสวดอัญเชิญเพื่อเป็นการสาบานของข้าที่จะสร้างคู่หูที่เหมาะกับตัวข้าออกมา"โซมีน่าตะโกนอย่างดังเพื่อเป็นบดสวดให้สัตว์อัญเชิญของเธอออกมา

เมื่อเธอพูดจบก็มีแสงสีขาวที่แสบตาากกว่าของมาราคีออกมาทำให้อาจารย์ใหญ่และเหล่านักเรียนที่กำลังทำการอัญเชิญอยู่นั้นต้องหยุดแล้วหันมามองที่เธอเป็นตาเดียว

เมื่อแสงหายไปทุกคนก็ได้แต่ตกใจที่โซมีน่าได้อัญเชิญนกฮัมมิ่งเบอดออกมาเป็นนกที่สวยงามสวยสง่าและดูอบอุ่นเมื่อมองดู

"ว้าว สวยจังเลยนะ"เสียงของเหล่านักเรียนทั้งหญิงและชายต่างก็ได้แต่มองดูกของโซมีน่าอย่างชื่นชม

"แหม่โซมีน่าจังนี้ก็ทำได้ดีเหมือนกันนะเนี่ย"โซนาม่อนเดินเข้ามาหาโซมีน่าแล้วตบมือเพื่อชื่นชมโซมีน่าด้วยเช่นเดียวกันกับโนไรเฮียที่เดินตามมาที่หลังกับมาราคี

"งั้นเหรอขอบใจมากเลยนะ"โซมีน่าพูดขอบคุณพรางมองนกของเธอที่เกาะอยู่ที่ไหล่เหมือนกับมาราคีนั้นเอง

ณ หอหญิง

"โอ๊ยในที่สุดวันนี้ก็จบแล้วสินะ"โซมีน่ากระโดดนอนบนเตียงพร้อมบ่นออกมาเหมือนเช่นทุกวัน

"แต่ฉันว่าวันนี้สนุกดีนะ ว่าไหมมาเรียจัง"โคซ่าพูดพรางยิ้มให้กับมาเรีย

"อื้ม สนุกดี"มาเรียตอบกลับมานิ่งๆเหมือนทุกครั้ง

"เอาละงั้นก็นอนกันเถอะ"โซมีน่าพูดพรางปิดไฟเพื่อพักผ่อนและเตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้ต่อไป