แผนรักร้ายของนายเจ้าชายและยัยเปิ่นโก๊ะ

                                                       || INTRO ||

      “I don’t wanna lose you now” เสียงเพลง Mirror ของ Justin Timberlake ซึ่งเป็นเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นในระหว่างที่ฉันกำลังขับรถกลับบ้าน โอ้ยยย! ใครก๊านนนน ใครกานนนนนนนน โทรมาตอนนี้ เรียนก็เหนื่อย ขับรถกลับบ้านก็มีรถเยอะแยะไปหมด ทำไรไม่ถูก มึนตึ๊บ! วิญญาณจะหลุดออกจากร่างแล้ว >_<

            “ฮาโหลวววว ซา-หวัด-ดี-จ้า” ฉันกรอกเสียงลงไปในสายทันทีที่เจอไฟแดง

            “โอลิเวีย~ นี่พี่อมิทรินเองนะ” พี่อมิทรินพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน

            “ค่า พี่ริน มีอะไรหรือเปล่าถึงโทรมาหาลิเวีย O_O!"

            “โอลิเวีย มารับพี่หน่อยสิ พอดีว่ารถของพี่สตาร์ทไม่ติดเลย เดี๋ยวพี่รออยู่ที่ร้านกาแฟหน้าตึกนะ”

            “ค่าๆ เดี๋ยวลิเวียจะรีบขับรถไปนะคะ รอสักแปปนึง ตอนนี้รถติดบานเบอะเยอะแยะเลย”

            “ลิเวียมารับพี่ไวไวนะ พี่รออยู่ แค่นี้แหละT T"

            ตู๊ด ตู๊ด… สายถูกตัดไปพร้อมกับน้ำเสียงที่ฟังแล้วชวนสงสารของพี่อมิทรินคนสวย ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉันเองแหละ ฮึ่ยย คนอะไรสวยไปหมด เพอร์เฟคต์ เลิศตลอด ฉันไม่แปลกใจเล้ยยยย ว่าทำไมพี่อมิทรินถึงได้รับการโหวตให้เป็น “ผู้หญิงที่น่าสนใจมากที่สุดแห่งปี” ไม่ว่าจะทำอะไร พี่อมิทรินก็ยังสวยตลอดและก็กลายเป็นจุดสนใจและทำอะไรไม่เคยผิดสักครั้ง

     นี่สินะคือที่มาของคำว่า “คนสวยทำอะไรไม่ผิด” ฉันอยากสวยแบบพี่อมิทรินนนนนนน!!! >o<!!!

            แล้วฉันก็พาน้องโฟล์คน้อยของฉันมาถึงตึกทำงานของพี่อมิทรินจนได้ อะฮ๊า~~ ที่นี่มันเป็นแหล่งอาหารตาของลิเวียน้อยคนนี้ชัดๆ ดูสิผู้ชายหน้าตาดีเต็มไปหมดเลย มองจนตาลายไปหมดแล้ววววว ~~@_@

          “โอลิเวีย~~~~~~~ กลับบ้านกันเถอะ  >O<"

          ไม่ทันได้มองผู้ชายให้อิ่ม พี่อมิทรินก็เรียกฉันซะและ ใช่ซี้~ เพราะพี่อมิทรินเป็นคนสวยเลยได้อยู่ใกล้กับผู้ชายหล่อๆจนเป็นเรื่องเคยชินสินะ -___-

            “ค่า ๆ ลิเวียจอดรถไว้หน้าร้านแล้ว”

            ระหว่างที่ฉันกับพี่อมิทรินกำลังเดินไปที่รถก็คุยเรื่องสัพเพเหระเรื่อยเปื่อยตามประสาสาวๆ คุยกันจนลืมมองทางว่ากำลังมีคนวิ่งมา

            ปึ๊ก!

            “โอ้ยยยยย!!!!”      จะเสียงใครล่ะ เสียงฉันเอง ฮึ่ยยยย! วิ่งมาได้ คนสวยเจ็บนะ >_<

          “ขอโทษครับ ขอ…โทษ..O_O!!!!!" เสียงของเขาคงอึ้งที่ได้ชนกับคนสวยอย่างฉันสินะ ฮี่ฮี่

            “ลิเวีย ไม่เป็นไรนะๆ ลุกขึ้นได้แล้ว”      พี่อมิทรินนี่ก็ชอบขัดจังเลย -___-

            ในระหว่างที่ฉันลุก ฉันก็ได้มองหน้าคนที่วิ่งชนฉันอย่างเต็มๆตา โอ้วบร๊ะเจ้า!!! นี่มันน!!!! พี่เคธิส เจ้าชายแห่งเสียงเพลง ศิลปินในดวงใจของฉันนี่ !!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! สวยอยากจิกรีดร้องงงงงงง >_<

          “เอ่อ ขอโทษครับ ^^"      พี่เคธิสขอโทษฉันแหละ อร๊ายยยย!! บอกได้คำเดียวว่าฟิน~

            “ไม่เป็นไรค่ะๆ”

            “ครับ ให้ผมช่วยถือของไหมครับ?”      พี่เคธิสจะช่วยฉันถือกระเป๋า! กรี๊ดดด!! แต่เอ๊ะ!!ทำไมสายตายของพี่เคธิสไม่ได้มองมาที่ฉันเลยล่ะ

            “ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ ลิเวียไปกันเถอะ”^^

            ฉันว่าแล้ว คนหล่อๆก็ต้องมองคนสวยๆอย่างพี่อมิทรินสินะ เฮ้อออ~ มองคนสวยน้อยอย่างฉันบ้างไม่ได้รึไง แต่ทำไมพี่เคธิสไม่ละสายตาจากพี่อมิทรินเลยล่ะ!     นี่ขนาดเดินมาถึงรถแล้วนะเนี่ย O_O!! หรือว่า ….. อย่าบอกนะ ว่าพี่เคธิสชอบพี่อมิทรินแบบรักแรกพบบ!! กรี๊ดดดด~~ ม่ายเจงงงงงง Q^Q