Read"love

3.0

เขียนโดย resandoutlook

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.19 น.

  3 ตอน
  1 วิจารณ์
  6,096 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 13.19 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) โน๊ต..ซวย!! (กริ่งๆ)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

       

          วันนี้ ฉันรักเธอ รักเธอ อาอิยาๆ ๆๆ ๆๆ ---  เสียงเพลงจากห้องข้างๆของฉันดังมาก ไห้ตายเถอะ มีปาร์ตี้ ตั้งแต่เมื่อคืนตื่นมาคงม่ายไห้ตัวเองพักเลยซิท่า....                          

กริ่งๆๆ ๆๆๆ เสียงโทสับดัง ม่ายไช่ของฉันนะแต่เป็นของใครล้า.. ฉันก็หาโทสับนั่น พร้อมอำพรางเสียงเบาๆว่า ร้องดังๆหน่อย หาจะได้เจอ เร็วๆ กริ่งๆๆ ดังม่ายหยุดๆ และฉันก็หยิบเสื้อตัวเองขึ้นมา พร้อมกับเห็นโทสับของใครม่ายรุ้ที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อช้านน.. (อะรัยกัน ของครัยเนี้ย ตายย!!!)        ฉันขอเสียมารยาทหน่อยเฮอะ ครั้งนึงเอ็ง...  

ฮาโหล..

รับซะดั้ยก็ดี (รัยเนี้ย อยู่ดีๆก็ว่าซ๊ะ..งั้น)

มะ มีมีรัยอะฮ๊ะ (ขอแอ๊บเสียงหน่อย)แต่ไครจะไปรุ้เค้าดันจับได้ ปัญหาก็เกิดเลย......

เทอขโมยโทสับฉันไปหรอ 

อ้าว อ้า อะรัยๆๆ ...ฉันม่ายรุ้เรื่อง  

นายนั่น...เสียงคุ้นมาก รุ้ละ นายปีศาจนี่นา (คิดได้ไง) สงสัยหวังให้เป็น..ยึ๋ย!!! 

ก็แค่อยากขู่เทอเล่นอะ งั้นนะ.. 

นานายยย ฉันจะ จะๆๆ .. เอออออ

อะรัยๆ ของเทอเนี้ย เดี๋ยวจะ เดี๋ยวเอออ 

ก็แกล้งๆ ติดอ่างงั้นๆแหละ นายเป็นรัยมากป่ะ *-**-* (สะจายย)

เทอนี่ ปากเก่งนักนะ ถ้าเจอฉันจะ Pink!!! ไห้เร๊ยยย (ว่าแต่ไรอะ Pink!!!)

.นานๆไป นายนี่เพีียนนะ

นายรุ้เหรอว่าฉันยุไหน อาฮ๊ 

อย่าท้านะ 

ม่ายนานนักเสียงกระดิ่งที่หน้าห้องพักฉัน ก็ดัง! อึ๋ยไห้ตายเหอะม่ายน่าท้า เค้าเลยเรา

(มาจิงม๊ะเนี้ย) ..แล้วจะสนจัยมัยเนี้ย เราเพี๊ยนกว่าอิตานั่นอิ๊ก ว้าาาา!!!!

และแล้ว ฉันก็เดินไปยังหน้าประตูห้อง พร้อมกับเตรียมไม้เบสบอลไปด้วย

(ขอบอก ใหญ่เวอร์ ) ..555 

พอเปิดเท่านั่นละ ที่ไหนได้ไอ้เพื่อนที่เปิดเพลงข้างห้องดันเมา และมากดกริ่งห้องช้านนน !!

โอ๊ยๆๆ วันซวยจิง แต่ดีที่ฉันมีน้ำใจพาเข้าห้อง (ห้องของเค้านะ ม่าไช่ห้องช้านน น้ำใจจริง!!)

เดินไปเดินมาในห้องอย่าง ใจจดใจจ่อ  เมื่อไหร่เนี้ย อิตานั่นจะมา มาเมื่อไหร่จะสอยเข้าไห้ 55

และเสียงกริ่งก็ดัง และฉันก็พร้อมจะเหนี่ยวไกล ระหว่างถือไม้เบสบอลนั้น พอเปิดประตูเท่านั้นแหละ เค้ามาถามหาเพื่อนที่อยู่ข้างห้องช้านนน โอโอ๊ย อิ๊กละ เกือบและ เหนี่ยวไกลและนะ

และครั้งสุดท้าย..จิงๆ จริงๆ

กริ่ง กริ่ง กริ่ง ยายีเยา ปากระเป่า ยิงชุบ เอ๊ยย..บ้ามาเล่นไรตอนเนี้ย ****

ฉันเปิดไป แต่กลับเจอโน๊ตกระดาษหน้าประตูอย่างลับๆ 

(ของครัยนะเอามาวางวั้ย ฉันขอเสียมารยาทหน่อย ตั้งแต่อิโทสับละ)

พอเปิดอ่าน................

ผู้หญิงคนนี้ เป็นเจ้าของโทสับผมครับด้วยการขโมย แล้วเทอก็ยืนยันด้วยการแอบอ่าน..โน๊ตผมด้วย  

อารัยของมันว้าาาาาา ไห้เรา แต่ดันว่าร้ายเรา .. เออคนเรา นายนี้เยอะละ (ฉายานะ..ติงต๊อง)

..ต่อไปฉันจะม่ายเปิดห้องแล้ว เปิดมากพอละ..วันนี้งด

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา