คิดถึงฉันสิ...

  "หยุดก่อนนนนนน" เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขั้นปะปนกับเสียงวิ่งที่ดังไปทั่วพื้นถนนที่ไร้ผู้คน

  "ใครจะไปหยุดห้ะ !! ไอ้โรคจิต !! มาตามผู้หญิงได้ไง !!" เสียงหวานพูดขึ้นขณะที่ร่างเล็กๆวิ่งอย่างรีบร้อน

  "ผม..ไม่ใช่โรคจิตนะครับ ..คุณหยิบของมาผิดครับ !!" เสียงทุ้มดังขึ้น ขณะที่เจ้าของเสียงก็วิ่งตามร่างเล็กไป

[ ......... หยุดดดดดดด .........]

  "โอ้ยยยย !! "

  "เฮ้ย !! "

เสียงสองเสียงประสานกัน ในขณะที่ร่างเล็กหยุดกระทันหัน ทำให้ร่างสูงที่ตามมาติดๆชนเข้าอย่างจัง

 "ไอ้บ้าเอ้ย ! มาชนผู้หญิงอย่างนี้ได้ไงยะ ? "เสียงหวานบ่นกระปอดกระแปดกะชายหนุ่มที่วิ่งตามมาแล้วเงยหน้ามองชายหนุ่มตรงหน้า หญิงสาวถึงกับชะงักค้าง ร่างสูงที่สูงเลยเกณฑ์มาตรฐานชายไทยไปไม่มากนักทำให้ดูสูงกำลัพอดีแล

ะผมสีดำที่ไม่สั้นไม่ยาวมากนักทำให้ชายหนุ่มดูหล่อเหลา แล้วสิ่งสำคัญคือหน้าตาที่จัดว่าดีมากทำให้หญิงสาวยิ่งตะลึง

     'ดวงตาคู่นั้น ...' หญิงสาวคิด

  "ขอโทษครับ ใครจะไปรู้ว่าจะหยุด" ชายหนุ่บ่นกลับเบาๆ "คือ..คุณหยิบของมาผิดครับคุณทอฝัน"

  "หา ??? งั้นหรอ ขอโทษที " หญิงสาวอายเล็กน้อย ทั้งสองแลกของกันแล้วต่างคนก็ต่างแยกย้าย

เมื่อชายหนุ่มเดินจากไป หญิงสาวที่มีนามว่า ทอฝัน ก็เอ่ยขึ้นกับตัวเองว่า

  "แค่พนักงานในร้านไวน์ ทำไมดูดีจนน่าใจหาย ผิวพรรณน่ามองจนไม่คิดว่าจัเป็นแค่พนักงานร้านไวน์เล้ยยย"หญิงสาวเอ่ยตามความรู้สึกตัวเอง บวกกับหัวใจที่สั่นระรัวผิดปกติ

  "ขออย่าให้เจอกันอีกเลย"