รูมเมทผมเป็นมาเฟีย

ซ่าๆๆๆๆๆๆ

           เสียงน้ำกระทบพื้นที่ผมอาบพลางคิดเรื่อยเปือย หลังจากเเต่งตัวเสร็จพี่ซีบริกซ์ก็พาผมไปกินอาหารเเละซื้อของที่ห้าง เเต่ที่ผมสงสัยคือเวลาเราเดินข้างกันพวกผู้ชายมักจะมองพี่เค้าแบบแปลกๆๆเหมือนพี่เค้าเป็นผีเเต่เเอบแฝงความเคารพเเละสายตาที่มองผมกับเหมือนรอยยิ้มที่ภูมิใจ

"เฮ้อออ พี่ซีบริกซ์ พี่เป็นใครกันนะ" ตอนนี้ผมอาบน้ำเสร็จเเล้วกะว่าจะนอนเลยเเต่ตาเจ้ากรรมดันเปิดซะกว้าง นี้เเหละหน้าที่เค้าว่าเเปลกที่มักจะนอนไม่หลับ=__=

ก๊อกๆๆๆๆๆ

เสียงเคาะประตูปลุกสติผมขึ้น พี่ซีบริกซ์ยังไม่นอนหรอมีอะไรนะมาเรียกดึกขนาดนี้ ผมเดินไปเปิดประตูให้พี่ซีบริกซ์

"พี่ซีบริกซ์ยังไม่นอนอีกหรอครับเเล้วนั้นเอามาทำไม???" ผมเปิดประตูเห็นพี่ซีบริกซ์กอดหมอนหน้าห้อง

"เอ่อ พี่เห็นเรายังไม่นอนเลยคิดได้ว่าคงเเปลกที่เลยนอนไม่หลับ เอ่อจะมานอนเป็นเพื่อนน่ะ" พี่ซีบริกซ์พูดพลางเเกล้มเเดงพลางมือก็เขี่ยตรงเเกล้ม ห๊ะ!!!! น่ะ นอน ด้วย !!! พี่ซีบริกซ์พูดเล่นใช่ไหมนอนด้วยเนี้ยนะบ้าไปใหญ่เเล้ว

"พี่ อย่ามาล้อผมเล่นดีกว่าเราเเยกย้ายกันไปนอนเถอะจะเที่ยงคืนเเล้ว" ผมบอกพี่ซีบริกซ์ข้างๆๆคู่ๆๆไม่รู้ว่าพี่ซีบริกซ์พูดเล่นหรือจริงเพราะเค้าเป็นคนอ่านยากมากๆๆ

"อืมๆๆนอนดีกว่านะ^__^" ถึงปากจะบอกอย่างนั้นเเต่เจ้าตัวกลับเดินเข้ามาที่ห้องผมล้มตัวนอนอย่างสบาย -_-........ เเล้วคืนนี้ผมจะนอนที่ไหนละ พีซีบริกซ์เนี๊ยเอาเเต่ใจที่สุดเลย

"ถ้าพี่อยากจะนอนก็ตามใจผมจะนอนตรงโซฟาเเล้วกัน" ผมเดินเข้าไปรื้อหมอนกับผ้าห่มเพื่อที่จะไปที่โซฟาเพราะง่วงจนจะล้มทั้งยื่นอยู่เเล้ว

หมับ!!!

"จะนอนตรงโซฟาทำไหมนอนด้วยกันนี้เเหละ ฉันไม่ขมขืนนายหรอน๊าา" พี่ซีบริกซ์ฉุดเเขนผมไว้เเล้วพูดอะไรเเปลกๆๆออกมาราวกับว่าผมกลัวเค้าจะขืนใจจะเป็นจะตายเเต่จริงๆๆผมก็กลัวจริงๆๆเเต่ไม่รู้เหตุผลหรอว่าทำไมต้องกลัวเมือเราชายเหมือนกัน

"ครับๆๆ!!พี่หันหน้าไปทางนู่นสิครับ" ผมโวยวาย

"ทำไมหละหันหน้าชนกันดีจะตาย" นั่นไงว่าเเล้วนี้อุสาห์ให้นอนเเล้วยังไม่เลิกเล่นถีบตกเตียงดีไหมห๊ะ ผมปั้นหน้ายักษ์ใส่พี่ซีบริกซ์

"อะๆๆๆๆ นอนก็นอน" พี่ซีบริกหันหน้าเข้าหาฝา ผมโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกเเล้วเราก็ต่างคนต่างนอน(หันหลังชนกันน่ะ)

กิ้ง ก๊อง กิ้ง ก๊อง (เสียงนาฬิกาปลุก)

"ห้าววเช้าเเล้ว เอะพี่ซีบริกซ์ขี้เซาชะมัด" ผมตื่นขึ้นบิดขี้เกลียดชะโงกมองพี่ซีบริกซ์หลับพริ้มในผ้าห่ม พอมองไปนานๆๆไมรู้ทำไมใจมันสั่นๆๆไม่รู้ ช่างเถอะๆๆๆๆอ่าบน้ำดีกว่า ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำอาบน้ำเเต่งตัว

5 นาทีผ่านไป

เเต่งตัวเสร็จผมก็ออกไปที่ครัวมองพี่ซีบริกซ์อยู่ในชุดผ้ากันเปื้อนสีเขียวอ่อนกำลังทำอาหารท่าทางชำนานเหมือนทำทุกวันเเต่พิเศษที่วันนี้ต้องทำเพิ่มนิดหน่อยเพราะมีผมมารวมอาศัยฝากท้องด้วยคน^__^ดูสิฝีมือจะอร่อยเเค่ไหนกัน ไม่นานเกินรออาหารก็มาวางที่ตรงหน้าผมเรียบร้อย ส่งกลิ่นหอมเย้ายวนใจ หน้าตาก็หน้ากิน

"อ่า อ่ำ โห 0o0 อร่อยสุดๆๆเลยละครับ" พี่ซีบริกซ์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนได้ถ้วยรางวันอ๊อสก้าอาหารยอดเยียมเเห่งปี

"ว้าวว ดีใจจังจะได้มีกำลังใจทำให้กินทุกวันเลย" พี่ซีบริกซืขยีหัวผมด้วยความเอ็นดู

"ครับ^__^"

"วันนี้จะพาไปที่ๆๆหนึ่งนะ"

"ที่ไหนอีกละครับ"

"ความลับ" พี่ซีบริกซ์ขยิบตาให้ผมทีหนึ่งก่อนจะเก็บจานไปล้าง อะไรอีกหละลากไปนู่นไปนี่ไม่คิดจะถามความเห็นกันก่อนเลยไม่รู้ว่าพี่ซีบริกซ์เห็นผมเป็นตัวอะไรกันเเน่ะ!!!