Lovele chokko'the ojo

สวัสดี ฉันชื่อปีโป้

//ฉันคิดว่า ชื่อฉันมันเชยบันลัย -*-//

แต่ชั่งเถอะ มันไม่มีผลต่อเรื่องที่จะเกิดกับชีวิตฉันต่อไปนี้หรอก ฉันหน่ะเป็นคนเพ้อๆมาตั้งแต่เด็ก ปัญญาอ่อนเลยก็ว่าได้ =[]= ฉันเกลียดซอสมะเขือเทส หอยทาก และสัตว์เลื้อยคลานทุกชนิดที่มันสะเออะมาเกิดบนโลกอันสวยงามของฉัน *3*... ฉันคิดว่ามันน่าจะตายๆไปซะให้หมด สูญพันธุ์ไปเลยสาส รกโลกบันลัย หึ ทุกคนต้องเคยเจอ เมื่อเราเกลียดอะไร เพื่อนมันจะต้องเอามาแกล้ง //ไม่เข้าใจมันเป็นสัจธรรมของโลกไปแล้วรึไง - -*

เกือบอาทิตย์หนึ่งที่ฉันต้องวิ่งหนี และกรี๊ด -3- //ถึงตอนนี้คงคิดว่าฉันเป็นลูกคุณหนูไปแล้วสิ่น้ะ กลัวอะไรเยอะเหลือเกิน// แต่เปล่าเล๊ย ฉันมันก็ประชาชีทั่วไปอ่ะแหล่ะ ==’ แค่ (ในความคิดคนอื่นคงมองว่าฉันกระแดะ // ไอ้พวกฟวยเอ้ย ไม่ใช่โว้ย )กลัวเยอะไปหน่อย ไอ้ที่ฉันกลัวและวิ่งหนีมันมาหน่ะ คือ “เชลล์ดอล” รู้จักกันในนามตัวการ์ตูนน่ารัก ใต้ท้องทะเลอันสวยงาม ถุ้ย น่าหยะแหยง =[]= ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมถึงกลัวมัน แต่ก็กลัวอ่ะแหล่ะ จบปิ้ง

ที่สาทะยายมาข้างบนทั้งหมดหน่ะ ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องที่ฉันจะเล่าเลย =3= //อิกแล้ว // เอาเถอะ เล่ามาแล้ว มาๆ เริ่มเรื่องเลย ตั้งแต่ฉันขึ้นเรียนชั้นมัธยม ชีวิตฉันมันเปลี่ยน ไปเยอะสัสๆ เพราะฉันสอบติดห้องโครงการ เก่งชิปร้า ?? โฮะ โฮะ ^0^ //อีนี่หลงตัวเอง - -“ // แต่ก็นะ... เมื่อพูดถึงห้องโครงการ ทุกคนคงจะมองว่ามันน่าเรียน เรียนแล้วกูจะเก่งแน่เลยหว่ะ แม่ม เซอร์ไอแซกนิวตั้นยังอาย *เกี่ยวอะไร - -** ความคิดประมาณนี้ แต่ความจริง !! เรียนลำบากสัสสัส ไม่มีคาบว่าง งานเยอะ ฉันชักไม่แน่ใจ ** นี่กูมาเรียนให้เก่งขึ้น หรือมาบั่นทอนสมองตัวเองฟระ** เรื่องราวของห้องโครงการหน่ะ มันไม่ได้สวยหรูเท่าไรหรอกนะ ห้องของฉันมีบันดาคุณครูผู้มีความคิดสร้างสรรค์เป็นเลิศ ดังที่ไอสตายกล่าวว่า จิตนาการสำคัญกว่าการเรียนรู้ //ลากไปนู่น -0- // พวกเค้าขนานนามห้องเราว่า

ห้อง คก.=ห้องโครงการอาหารกลางวันบ้างแหล่ะ

ห้อง คก.=เท่ากับห้องคุยกันบ้างแหล่ะ

แหม่ แต่ละชื่อ มันชั่งเลิศเลอเสียจริง!! * ตายแปป ==’ * แต่ก็ต้องยอมรับนามที่2นะห้องพวกเราคุยเก่งจริงไรจริง บางครั้งฉันลองหยุดพูด แล้วตั้งใจฟังเสียงในห้องขณะที่เรียน แม่มเอ้ย ดังหูแทบแตก ฉันชักไม่แน่ใจ เฮ้ย มึงเด็กเรียนกันปะวะสาส //แต่ฉันก็คุยด้วยไม่ใช่ว่าจะดี 555//

ฉันมีเพื่อนสนิทชื่อ เยลลี่ จริงๆแก๊งฉันมีทั้งหมด4คน 4คน 4คนอ้ายมา4คน เฮ้ยไม่ช่าย //ไปเป็นเพลง โว๊ะ -0-// แก๊งฉันมี เยลลี่ พุดดิ้ง ฉัน และก็ เอแคร์ **รู้สึกชื่อน่ากินทุกคนเลยโน๊ะ >3< แก๊งฉันหน่ะพึ่งพาได้2คน ไม่ใช่ฉันหรอกนะ -_-^ แต่เป็น เอแคร์กับพุดดิ้ง 2คนนั้นหน่ะเสาหลักของครอบครัวเลยก็ว่าได้ เป็นทั้งที่ลอกการบ้าน สอนการบ้าน สอนสิ่งที่ฉันและเยลลี่ไม่เข้าใจ //จริงๆไม่เข้าใจแม่มทุกเรื่อง ^++^ น่าภาคภูมิใจจุงเบย หึหึ แต่มีอีกเรื่องน่าภูมิใจกว่า ฉันและเยลลี่เป็นตัวถ่วงของแก๊งหน่ะสิ่ โฮะโฮะ ^0^ //สุโค่ย - -// เว่อร์ไปแหม่ เห็นฉันเพ้อๆก็สอบได้ที่9ของห้องนะ //เลขสวยเชรียะ -*-// โคดแค้นเลขนี้เลย จริงๆแล้วฉันต้องสอบได้ที่8ว้อออย …. แต่เพราะฉันเป็นผู้หญิง ผู้ชายแม่มเลยได้ลำดับดีกว่า ทั้งๆที่เกรดเท่าก๊าาาาาน TT ครูขา โปรดฟังคำขอร้อง งืออออ เจ็บใจเฟ้ย ยิ่งไม่ค่อยชอบไอฟัสผู้ชายที่มันได้ที่8อยู่ด้วย นั่นก็คือ ไอฟัคยู //แหะ แหะ ชื่อเท่ดีโน๊ แต่ฉันเรียกมันสั้นๆว่า ไอฟัค ^3^ // มันก้อดีนะ 1ใน100ของความชั่วมัน -_-^ ฉันก็สนิทกับมันนิสนึงนะ ตอนที่มันยังไม่หื่น !! ฉันก็ปรึกษามันเรื่องต่างๆได้ พอใช้ไปซื้อน้ำเต้าหู้ได้ ทีแรกก็ไม่กลัวมันนะ พอมันหื่นเท่านั้นแหล่ะ แม่ม กลัวเลย พอละ - -* บันยายไปก็คันเท้าอยากเตะ จบมันแค่นี้แหล่ะ