รักหลากใจ

         "โอะฮาโยโกะซัยมัส"  เช้าแรกของอีกวันที่น่าเบื่อเริ่มขึ้นแล้วสินะ 

ฉันเดินผ่านร้านค้าต่างๆที่กำลังวุ่นวายกับการเตรียมของขายเหมือนเดิมในทุกๆเช้า และได้ฟังคำทักทายแบบเดิมในทุกๆเช้าที่เดินทางไปโรงเรียน 

       "มิซาวะ! ทางนี้ๆ    "  มาดะเพื่อนสาวแสนสะบึ้มของฉันตะโกนมาแต่ไกล

     "ขอร้องล่ะมาดะ...อย่ากระโดด"  ฉันตะโกนใส่ยัยมาดะผู้ใสซื่อและเบ๊อะบ๊ะ

     "ทำไมต้องห้ามโดดเหรอมิซาวะ "  ยัยนี่ยังจะมาทำหน้าซื่อบื้ออีก =0=

     "ช่างมันเถอะแต่ต่อไปนี้ห้ามโดดนะ = =" ฉันตอบไปอย่างปัดๆ

     "โอเครรร มาดะสัญญาเย้ๆๆ มาดะจะไม่กระโดดแบบนี้ "  มาดะตอบพร้อมกระโดดไปมา

     "ยัยบ๊องงงงงงงงงง!!!! "  พวกเรา 2 คนสนิทและรักกันมาก มาดะ เปรียบเสมือนน้องสาวของฉัน พวกเราชอบเล่นและคุยกันในทุกๆเรื่อง 

     "มานี่เลยนะมาดะอย่าวิ่งสิ!! เดี๋ยว.....(ตุ้บบบ!!)...ล้ม" ฉันยังพูดไม่ทันจบยัยมาดะก็น่าทิ่มลงพื้นเรียบร้อยทันตาเห็น  อย่าร้องเชียวนะฉันอายคน

     "มิ...มิ..ซาวะ ฮืออออออออ"  เฮ้อออ ฉันละเบื่อยัยนี่จริงๆฉันค่อยๆเดินเข้าไปกอดปลอบใจยัยเด็กไม่รู้จักโต 

     "อย่าร้องนะมาดะ ไปเรียนกันเถอะนะ โอ๋ๆๆ"  นี่ฉันทำอาไรอยู่!!!!!!!!!!!! - -*

 อ้ะ!! ระหว่างที่ฉันกำลังกอดมาดะอยู่ มีกลุ่มนักเรียนชายใส่เครื่องแบบโรงเรียนเดียวกับฉัน เดินผ่านมาฉันรู้สึกเหมือนกับว่าคน 1  ในนั้นกำลังมองมาที่ฉันอยู่ >//< หล่อด้วยยย (คิดอะไรอยู่=0=)

     "ไปกันเถอะมาดะ" ฉันจูงมือมาดะเดินออกไปทันที 

อะไรเนี่ย!! >< เดินตามมาเป็นฝูงเลยยย (เป็นฝูง??นั่นคนรึเปล่า =0=)

     "โฮโจ??! ใช่โฮโจ มิซาวะรึเปล่า??" เสียงตะโกนจากกลุ่มนักเรียนชายข้างหลัง อะไรกัน?? รู้จักชื่อฉันได้ยังไง ฉันค่อยๆหยุดและหันหลังกลับไป

     "ใช่ค่ะ ฉัน โฮโจ มิซาวะ" ฉันชี้ที่หน้าตัวเอง อย่าง  งงๆ

     " เซอร์ ปีแอร์ ม.6 ห้อง F คบกับฉันนะั" ช็อคคคค~~  ไม่จริงงงง

นี่ใช่ไหมรุ่นพี่ปีแิอร์ ที่เค้าเรื่องรือ ถึงความเย็นชาาา~ กำลังมาขอฉันคบเหรอเนี่ย!! 

     "จะตอบยังไงก็ได้นะ แต่เธอห้ามปฎิเศษฉํน"  นี่สินะที่เขาว่าลูกคุณหนูชอบเอาแต่ใจ

     "ตะ...ตกลงค่ะ"  ตอบไปแล้วสินะ >///< 555 อิจฉาฉันไหม (ไม่เลย = =)

     "งั้นเย็นนี้หลังเลิกเรียนฉันจะไปรับเธอที่ห้องนะ" พูดจบรุ่นพี่ก็เดินจากไป ?? อะไรเนี่ย!!    

 "มิซาวะ  มาดะงง" มาดะ กระโดด ไปมาทำหน้า งง บอกแล้วไงว่าอย่ากระโดด ช่างเถอะ 

     "อย่าว่าแต่มาดะเลยฉันก็งง ไปเรียนเถอะ" 

เลิกเรียนจร้าาาา~~

     "มิซาวะ !!!! รุ่นพี่มาหา" หัวหน้าสาวตะโกนน พร้อมทำตาขวางหน้ากลัวใส่ฉัน

     "ตรงเวลาจัง" ฉันพูดกับรุ่นพี่ทันทีที่เจอ

     "งั้นอีก 15 นาทีเจอกันจะได้ไม่ตรงเวลา รอไปนะ" พูดจบรุ่นพี่ก็เดินจากไป ?? อะไร เนี่ย!

ฉันได้แต่เดินกลับไปนั่งข้างๆมาดะอย่าง งงงวย  

     "มิซาวะ!!! รุ่นพี่มาหาเธอทำไม! รู้จักรุ่นพี่ได้ไง!!" สาวๆในห้องต่างมารุมล้อมฉัน

     "เอ่ออ....คือ..." บอกไงดี บอกไปแล้วจะโดนกระทืบไหม T^T 

     "มิซาวะก็บอกเพื่อนไปจิว่าคบกับรุ่นพี่คนนั้น มาดะชอบมากเลยตอนที่รุ่นพี่มาขอมิซาวะคบ หน้ามิซาวะเอ๋อมากๆเลยนะ >//<" ยัยมาดะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! T^T ซวยแล้ววววว 

สาตาอาฆาตส่งมาทางฉันนับหลายๆคู่ 

     "มิซาวะ หน่ะ แฟนฉันใครก็ห้ามใช้สายตาแบบนั้นมองเธอ!" รุ่นพี่แหวกฝูงสัตว์ป่าเข้ามาพร้อมกับกระชากแขนฉันเดินออกนอกห้องเรียนไป เจ็บชะมัด

     "กลับยังไง" รุ่นพี่หันมาถามฉัน มือก็บีบข้อมือฉันไว้แน่น

     "เดินไปทางถนนผ่านร้านมาชิเดะไป2-3 หลังก็ถึงซอยเข้าบ้านแล้วค่ะ" พูดพร้อมหลบตา

    "ใกล้ๆ ฉันไปส่ง" พูดจบรุ่นพี่ก็ปล่อยมือและเดินนำออกไป = =

     "เ่อ่อ...รุ่นพี่คะ" ฉันเดินตามไม่ทัน!! ขายาวชะมัด 

     "ขอโทษทีฉันเคยชินกับการเดินคนเดียวหน่ะ" พูดจบรุ่นพี่ก็จับมือฉันไว้แล้วก็เดินต่อไป

มือรุ่นพี่อุ่นจัง พอจับแล้วรู้สึกอบอุ่น 

     "นี่ใช่ไหมซอยบ้าน" รุ่นพี่หยุดที่น่าปากทางเข้าซอยบ้านแล้วมองเข้าไปในซอย

     "ใช่ค่ะ"  ถึงเร็วจัง ยังรู้สึกดีอยู่เลย T^T

     "เข้าไปเองได้นะ? มันดูมืดๆชอบกล" 

     "ได้ค่ะ สบายมาก" 

     "ก็ดี งั้นฉันไปละ" พูดจบ รุ่นพี่ก็เดินจากไป 

อะไรกันนนนนนนนนนน เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย รุ่นพี่คิดไงกันแน่เเนี่ย ฉันเริ่มเผลอรักรุ่นพี่ไปแล้วนะ                                                          

ขอบคุณที่อ่านตอนแแรกจนจบนะคะ >//< แต่งใหม่หลายรอบมากกก กลัวออกมาไม่ดี อ่านจบตอนแรกฝากวิจารณ์ด้วยนะคะ ยิ่งวิจารณ์ตอน 2 ยิ่งจะออกมาดีกว่านี้ค่ะ ขอให้ทุกคนช่วยวิจารณ์ด้วยนะ พลีสสสส