My Love แผนลับป่วนให้รัก

         Hi! ค่ะท่านผู้อ่านที่แสนน่ารักที่แสนจะเรียนเก่งที่แสนจะสวยทุกคน>-<อิอิ อ้อ!โทษทีค่ะ ลืมแนะนำตัวไปค่ะแหะๆ ฉันชื่ออภิสรา ศิริญากุณ ค่ะแล้วฉันก็มีชื่อเล่นที่แสนจะน่ารักกกกกกมากๆว่า มีมี่ นั้นเองค่ะ ตอนนี้ฉันกำลังศึกษาอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในประเทศไทยค่ะเพาระทางครอบครัวก็อยู่ที่ประเทศไทยฉันคงไม่ไปเรียนที่อืนหลอก อ๋อแล้วฉันมีความฝันที่จะได้เป็นผู้กำกับภาพยนตร์แนวแฟนตาซีเหนือธรรมชาติอะไรแบบนั้นนะเพราะมันหน้าสนุกแบบสุดๆไปเลยไงละค่ะ ส่วนเรืองครอบครัวฉันลืมบอกไปค่ะฉันมีแค่พี่ชายคนเดี่ยวเป็นที่พึ่งค่ะชื่อว่า เคเอ็มค่ะ ฟังแล้วนึกถึงเอ็มเคเลยใช่ไหมละค่ะ ฮะๆส่วนพ่อของฉันนั้นพี่บอกว่าพ่อท่านเสียไปตั้งแต่ฉันอายุได้1ปีพอดีส่วนแม่ก็เช่นกันท่านเสียไปตั้งแต่ฉันอายุได้3ปีกว่า ฉันนะจำหน้าพวกท่านไม่ได้หลอกเพราะตอนนั้นฉันยังเด็กเกินไป แต่ฉันก็ไม่เหงาหลอกนะเพราะฉันยังมีพี่อยู่ทั้งคนนี่นะ แล้วคนที่รับพวกฉันมาเรียงหลังจากที่แม่เสียไปก็คือป้าที่เป็นญาติห่างๆของแม่ค่ะเค้าขอกว่าอยากเลียงพวกฉันต่อเพราะสงสานพวกฉันนะค่ะ แต่ตอนนี่ท่านไม่อยู่อีกคนแล้วละค่ะท่านไปอยู่กับพวกพ่อกับแม่ฉันแล้วละ ใช่แล้วท่านเสียแล้วนั้นเองท่านเสียไปประมาณปีกว่าๆนะค่ะ ฉันก็เลยอยู่กับพี่แค่สองคน เปลี่ยนเรืองดีกว่าเพื่อไม่ให้ดาม๊ามากลับเข้าเรืองกันดีกว่านะ ดอกไม้ที่ฉันชอบคือดอกกุหลาบสีขาว(คิดจะเปลียนก็เปลียนเลยอะฉันฮ่าๆ) ฉันมีงานอดิเลกคือการศึกษาเรืองลึกลับต่างๆบนโลกนั้นเองมันเป็นอะไรที่สนุกมากนะเพราะบนโลกใบนี่ยังมีอะไรที่เรายังไม่เคยรู้อีกมากมายเลยไงละแล้วอีกงานอดิเลกฉันก็คือ แท็น แท่น แท้น(เสียงประกอบความตื่นเต้น รึป่าว?)คือนักล่าแวมไพร์นั้นเองค่ะ สงสัยละสิว่านักล่าแวมไพร์เนียเป็นยังไง ฉันไม่บอกหลอกจะปล่อยให้งง ฮ่ะๆ(กวนแล้วๆ-_-)ล้อเล่นค่ะๆอย่าพึงเลิกอ่านเลยนะค่ะฉันยอมบอกแล้วค่ะ
นักล่าแวมไพร์คือกลุ่มคนที่ตามล่าสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าแวมไพร์ค่ะ แวมไพร์หรือที่รู้จักกันในอีกชื่อหนึ่งว่าแดรกคูลานั้นเองค่ะ แวมไพร์นั้นเป็นผีดิบดูดเลือดตามความเชื่อของชาวยุโรปที่ไม่มีวันตายเป็นเรืองราวที่มีการบอกเล่าต่อกันมานานหลายร้อยปีเลยละค่ะ แล้วแวมไพร์นั้นมีลักษณะเด่นๆคือจะมีผิวขาวซีดแต่จะมีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์ทั้วไปกินเลือดมนุษย์เป็นอาหารและชอบออกล่าในเวลากลางคืนเพราะแพ้แสงแดด แวมไพร์นั้นกล่าวว่าสามารถแปลงร่างเป็นค้างคาวได้อีกด้วย
เป็นไงละสุดยอดไปเลยใช่ไหมแวมไพร์เนียฮะๆแต่นี่ก็แค่ข้อมูนหลักๆแบบย่อๆเท่านั้นเองนะ สำหลับคนนักล่าแวมไพร์ที่มีอยู่น้อง(มาก)บนโลกนี่ฉันไม่รู้หลอกนะว่าเค้าจะล่าเพื่ออไร แต่สำหลับฉันแล้วฉันล่าเพราะฉันอยากจะเป็นเพื่อนกับเค้านะแปลกใช่ไหมละที่ฉันอยากจะเป็นเพือนกับผีดิบดูดเลือดอย่างแวมไพร์นะ หึๆฉันไม่แครหลอกถ้าใครจะว่าฉันแปลกเพราะฉันมีเหตุผลของฉัน ก็ตอนเด็กๆฉันเคยเห็นแวมไพร์ตัวเป็นๆด้วยเค้าดูหน้ากลัวมาก แต่ฉันมีความรู้สึกว่าเหมือนเค้าเหงาอยู่ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกอย่างนั้นแต่อยู่ดีๆฉันก็เป็นลมไปเลย นั้นคือเหตุผลที่ฉันอยากเป็นเพือนกับเค้าไงละ
“มี่!! แกเป็นไรของแกเนีย หลุดไปอยู่โลกไหนแล้วฮะ”
“อะไรฮะยัยรี่ คนเรามันก็ต้องมีบ้างที่หลุดไปอยู่ในหวงความคิดของตัวเองดิ หรือแกจะเถียงฉัน”
ยัยคนที่ทำให้ฉันหลุดจากหวงความคิดคือพื่อนสนิดของฉันเค้าชือว่า‘เบอร์รี่’เรียงสั้นๆว่า รี่ ยัยนี่อะเป็นสาวสวยแถมเรียนเก่ง(กว่าฉัน)มากด้วยแล้วยังได้เป็นดาวมหา’ลัยอีกด้วยจึงไม่แปลกที่จะได้ผลโหวดว่าเป็นคนที่ผู้ชาย(แท้)อยากได้ไปควงด้วยมากที่สุด ยัยนี่เก่งพวกเรืองการทำอาหารแต่ความฝันคือการได้เป็นผู้กำกับรักโรแมนติกแบบทำนองจะให้หวานจนมดขึ้นอะไรประมาณนั้นนะ
“แหมๆยัยมี่แกก็รู้ว่าพวกฉันอะ เถียงกับแกไม่ได้หลอกแพ้ทุกที่เลย”
ยัย‘ไอริช’เพื่อนสนิดอีกคนของฉันเรียกสั้นๆว่า ริช ยัยนี่เรียกได้ว่าเป็นตัวแสบของห้องเลยก็ว่าได้ยัยนี่นะมีนิสัยแบบลุยๆบอยๆอะไรแบบนั้นนะยัยนี่เก่งที่สุดเรืองกีฬาความฝันอยากจะเป็นผู้กำกับหนังแนวบู้แตะต้อย พวกเราสามคนจึงนิสัยแตกต่างกันมากแต่พวกเราก็เข้ากันได้ดีนะ อ้อลืมบอกไปพวกฉันพวกฉันอยู่คณะและปีเดียวกันอย่าถามละว่าคณะอะไรปีอะไรเพราะฉันบอกไปแล้วเมื่อกี่ ถ้าลืมฉันงอนนะ
“หือ ยัยริชได้ที่ว่ากันใหญ่เลยนะยะไอริชเพื่อนเลิฟ”
“ยะ เปลียนเรืองเถาะเพราะพวกฉันไปได้ข่าวเด็ดมาละแกจะฟังไมละ ขอบอกเลยนะว่า ข่าว-เด็ด-มาก ”
ริชพูดมาสะขนาดนั้นแล้วคงไม่มีใครที่ไหนไม่อยากฟังหลอกนะ แล้วถ้ายิ่งป็นเรื่องที่ยัยสองตัว เฮย!คนนั้นหามาด้วยแล้วยิ่งหน้าสนใจเข้าไปใหญ่ละเพราะยัยพวกนี่สายข่าวเชือถื่อได้แถมไม่เคยพลาดอีกต่างหาก
“ว่ามาอย่างด่วนเลยเพื่อนถ้าขืนแกไม่บอกฉันตอนนี่มีหวังฉันต้องอกแตกตายเพราะแกแน่นอน”
ฉันไม่ได้โกหกนะเรืองที่ถ้าฉันไม่รู้แล้วจะอกแตกตายนะเพราะถ้าฉันเจอใครมาพูดหย่อนเรืองที่หน้าสนใจสำหลับฉันไวแล้วละก็ฉันจะต้องรู้เดียวนั้นให้ได้ถ้าฉันไม่รู้เดียวนั้นฉันจะเกิดอาการลนลานทันทีเลยละ มันเป็นนิสัยเสียอย่างหนึ่งของฉันก็ว่าได้
“ใจร้อนจริงๆเลยเพือนฉัน คือเรืองมีอยู่ว่า”รี่เริ่มบอกข่าวที่ว่านั้น“พวกฉันได้ข่าวมาว่าช่วงนี่มีหญิงสาวที่อ้างว่าเห็นแวมไพร์กำลังกัดคอเหยื่ออยู่ที่สวนข้างมหา’ลัยนี้เองละ แถมยังมีศพผู้หญิงนอนตายอยู่ที่สวนแล้วยังมีรอยเคียวเหมือนถูกกัดอยู่ที่คออีกด้วยทางตำรวจรยังหาคนร้ายไม่เจอเลยส่วนทางนิติเวชยังไม่สามารถสามารหาที่มาของรอยเคียวนั้นได้เลย อ้อแล้วผู้ตายยังไม่มีเลือดอยู่ที่ตัวสักหยดอีกด้วยนะเห็นว่าทางนั้นกำลังปวดหัวกันใหญ่เลยละเกียวกับคดีนี้นะ หวังว่าแกคงไม่ต้องให้ฉันบอกนะว่าใครคือคนร้ายของเรืองนี้นะ”
แหมฟังแล้วเหมือนฉันกำลังอยู่ในเรืองโคนันยังไงอย่างนั้นเลยอะ แบบว่าฉันเป็นโคนั้นที่ยัยพวกนี่เอาคดีมาให้แก้อะไรประมาณนั้นนะ แต่ว่ามันแตกต่างกันตรงที่ว่าฉันรู้ว่าคนร้ายเป็นใครไงละไม่ต้องมานั้นสันนิธานให้ปวดหัวเล่นเลยสักนิดนึงเพราะฉันเก่งไง ฮ่าๆๆ(กล้าเล่นนะ-_-)
“หึ ต้องรู้อยู่แล้วละคนร้ายคือ…คือ…คือ…คือใครวะ”
ยังไม่ทันที่ฉันจะได้อ้าปากพูดคำว่าล้อเล่นเลยสักนิดยัยสองคนนั้นก็พูดขัดสะก่อน
“เฮอ!! อะไรของแกวะไอมี่!!!”
“เฮอ! ล้อเล่นๆย่าพึงงอนกันดิวะเพือนเลิฟฟฟฟฟ แหมทำไมฉันจะไม่รู้ละคนร้ายก็คือแวมไพร์หรือที่คนส่วนใหญ่เรียกว่าแดกคิวล่าไงละ หึๆๆ”
“ถ้าแกไม่รู้จริงๆมีหวังพวกฉันต้องรุมตบแกแน่เลยละ ฮ่าๆๆ”ยัยริชเพือนเลิฟแซวฉัน
“ใช่”เบอร์รี่เสริม
“เออ ชั้งมันเถาะที่ฉันสนใจตอนนี่คือสถานที่เวลาที่เกิดเหตุการณ์นี้แล้วก็ รายละเอียดอืนๆของแวมไพร์ตนนั้นนะขอข้อมูนด้วยนะค่ะคุณเพือนเพราะคลาวนี้ ฉัน-เอา-จริง แน่นอน”
หึๆๆ วันนี่ละฉันจะต้องล่าให้ได้เลยไม่ปล่อยไปแน่ แล้วจะได้เจอกันรึเปล่านะแวมไพร์ตนที่ฉันเคยได้เจอตอนเด็กๆนะ อยากเจออีกสักครังจังเลย ถ้าได้เจอจริงก็ดีสินะ คุณแวมไพร์
ณ สวนกุหลาบข้างมหา’ลัย เวลา19.13นาฬิกา
ตามที่ยัยเบอร์รี่กับยัยไอริชบอกก็คือที่นี่และนะที่สวนดอกกุหลาบสีแดงนี่ ไม่เข้าใจคนที่คิดเอาดอกกุหลาบสีแดงมาปลูกทั้งสวนเลยจริงๆเน้นนะว่าทั้งสวน เพราะถ้าตามปกติแล้วมันต้องมีดอกไม้อื่นประสมปนเปกันไปนินะ โอเคฉันยอมรับนะว่าชื่อของสวนนี่มันก็บอกอยู่ว่าป็นสวนดอกกุหลาบแต่ทำไม่มันต้องเป็นดอกกุหลาบสีแดงสีเดียวด้วยอะก็ในเมือมันมีอยู่อีกตั้งหลายสีบนโลกเช่นสีเหลือง สีชมพู สีขาว อะไรแบบนั้นอะ หงุดหงิดวะชิชะกระหล่ำปรี แล้วฉันหงุดหงิดเพือไงเนียแล้วกระหลำปรีมันมาเกียวอะไรกับเรืองดอกไม้ละเนียยยยย ฉันบ้าปแล้ววววววววว(พึ้งรู้หรอ!!!เธอนะบ้ามาต้องนานแล้ว!!!)
แต่ก็สมกับเป็นทีที่แวมไพร์จะมาดีนะ(เปลี่ยนอารมณ์กับเรืองได้เร็วจริงนะยะ:บลูเบลล์)เพราะดอกกุหลาบสีแดงมีความหมายถึงความปราดถนา คงจะเป็นความปราดถนาที่จะดื่มเลือดมั้งนะ 555คนอะไรไม่รู้ชั้งจินตาณาการณ์จริงเลย555(นางเอกฉันบ้าไปแล้ววววT-Tแง่ๆ:บลูเบลล์)
ตึกๆๆๆ
อ๋อมะ เมือกี้เสียงอะไรระ หรือว่าจะหูแว่วไปเองชะ ใช่ต้องใช่แน่ๆเลยละฉะ ฉันหูแว่วไปเอง ฮ่าๆๆ
ตึกๆๆๆ
อีกแล้วเสียงนี่ที่ได้ยินเมือกี่ ระ หรือว่าจะเป็น…เป็น… กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!แง่ๆแม่จ๋าช้วยลูกด้วยยยยT^T(กลัวแล้วมาเพืออะไรเนียฉันนนนนนนนน)แล้วฉันคลวนทำยังไงดีละเนีย แงๆมี่กลัวแล้วนะเจ้าค่ะ