Help me please!ช่วยฉันด้วย!ตกหลุมรักนายบ้าเข้าแล้ว

9.0

เขียนโดย WaEw36

วันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.55 น.

  2 chapter
  7 วิจารณ์
  5,127 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2556 21.19 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เพื่อนใหม่ ที่ไม่อยากรับเป็นเพื่อน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

มาต่อกันเลยน้าาาา...

ความเดิม..บรรทัดสุดท้าย(?)

"นายยยย นายยย นายทำให้วันที่แสนสงบของของฉันเสียหาย... นายมัน...บ้าที่สุดเลยยยยยยยย!!!!!" 

........................................................................................................

ต่อเลยนะ...

"เอ่อ...ผมขอโต๊ดก๊าบบบบ"

แน่ะ...ตานี่..ทำเสียงแอ๊บแบ๊วซะ...อึ๋ย หยะแหยง..

ตึก ตึก ตึก..

"มินนา!!!เกิดอะไรขึ้น!!??"

เสียงที่สุดแสนจะรำคาญเรียกฉัน เฮ้ออออ ซวยซ้ำสองแล้วมั้งเนี่ย

"เอ่อ..ป่าวหรอกๆไม่มีไร เธอไปเถอะๆ"

"แน่ใจนะ งั้นฉันไปเตรียมตัวแล้ว บาย เจอกันพรุ่งนี้ตอนเย็น"

แน่จายแน่นอน 10000% เออ!!ที่ยัยนี่บอกว่าเจอกันพรุ่งนี้ก็คือ วันนี้ยัยนั่นไปเดินแบบที่ต่างจังหวัดอ่ะนะ

"อือๆไปเถอะๆ"

-มินเดินไป-

"เอ่ออออ..คุณเป็นไรมั้ย ผมช่วยนะ"ผู้ชายที่เดินชนกล่าวช่วย แต่แน่น๊อน ฉัน..มินนาซะอย่างไม่มีวันให้คนอย่างตานี่ช่วยหรอกนะ

"ไม่!!ไม่เป็นไร!!ฉันลุกเองได้!!"

"งั้นก็ดีครับ" ตานั่นส่งสายตายิ้มแบบกวนประสาทสุดๆ ฮึ่ย!!เห็นเจ๊อยากยิงคนทิ้งเน้อออ

จากนั้น..ฉันก็ลุกขึ้นมา.. 

"โอ๊ย!!"

เจ็บจังเลยยย รู้สึกว่าเท้าจะแพลงซะแล้วสิ ฮือออออ 

"เป็นไรมั้ย มา!!ผมช่วยพยุงนะ" ตานั่นจะช่วยฉันอีกแล้ว บอกว่าไม่ต้องไงเล่า!!

"ไม่ต้อง!!ฉันเดินเอง!!" 

จากนั้น...ฉันก็พยายามเดินต่อไปประมาณ3ก้าว แต่แล้วก็..

ฟึ่บ!!

อ๊ากกก!!จะล้มแล้วเด้ออออ..ต้องหลับตาสุดชีวิตตตตเน้อออออ

3วินาทีผ่านมา..

เอีะ!!ฉันล้มแล้วทำไมไม่รู้สึกเจ็บล่ะ สงสัยคงต้องลืมตาล่ะ แต่เมื่อฉันลืมตาขึ้น ฉันก็พบว่า..ผู้ชายบ้าๆคนนั้นได้...อุ้มฉันอยู่!! เขาอุ้มช้านนน!! เสียศักดิ์ศรีมินนาหมด!!

"เฮ้อออออ เกือบไปแล้ว ถ้าผมไม่รับคุณไว้มีหวังคุณไม่ได้ไปเรียนแน่"

"หึ!!ฉันก็ไม่ได้อยากให้นายช่วยหนิ!!"

แง้ๆๆๆๆเสียศักดิ์ศรีมินนาจริงจริ๊ง แต่ก็ดีกว่าเจ็บตัวอ่ะนะ

"น่าๆๆช่างเถอะ รู้สึกว่าคุณน่าจะอยู่มหาลัยเดียวกับผมนะ เดี๋ยวผมไปส่งที่ห้องพยาบาลละกันนะ"

เป็นคนดีจริงๆเลยน้าาาาา

"เอ่อออ..ได้!!แต่ครั้งนี้ครั้งเดียว!!เท่านั้น!!"

"คร้าบบบ.."

แน่ะๆส่งยิ้มมาอีกแระ จากนั้นเขาก็เดินอุ้มฉันไปที่มหาลัย เราเงียบกันมาได้ประมาณครึ่งทาง แล้วเขาก็เริ่มถามฉันว่า..

"เธอชื่ออะไรเหรอ??"

แน่นอนว่าฉันต้องตอบว่า..

"จะเอาชื่อฉันไปทำไม!!"

"งั้นผมแนะนำตัวตัวผมก่อนละกันนะ พอผมบอกชื่อผมแล้ว คุณก็ต้องบอกนะ"

"เออ!!เอางั้นก็ได้!!"

"โอเค!งั้นผมชื่อธีโอ เรียนอยู่ที่คณะนิเทศศาสตร์ อยู่ปี1ครับ"

เขาเริ่มแนะนำตัวเองด้วยน้ำเสียงแอ๊บแบ๊ว..

"งั้น..ฉันชื่อมินนา อยู่คณะเดียวกับนาย ปีเดียวกับนาย"

"ครับ เรารู้จักกันแล้ว มาเป็นเพื่อนกันนะครับ"

เอ่อ..เอาไงๆ

"ไม่ดีม้างงงงง"ฉันลากเสียงยาวววววววว

"ดีสิครับ" เขาพูดพร้อมส่งยิ้มกวนประสาท

"เออๆดีก็ดี" 

เขาว่าดีก็ต้องว่าดีตามอ่ะนะ มีมารยาทผู้ดีนะ

"ผมขอบอกอะไรอย่างนึงได้มั้ย??"

บอกมาเด้!!รอไร!!

"จะบอกก็รีบบอกมาดิ!!"

"โอเค!งั้นผมขอบอกว่า..คุณน่ารักมากครับ"

"น..น..นายว่าไงนะ!!??"

เป็นใครก็ต้องตกใจใช่มั้ยล่ะ!!

"คุณน่ารักมากคร้าบบบบบ"

อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาเฮื้อออออออออออออออออ......!!!!!!!!!!!!!!

 

จบตอนแล้วววววววว ติดตามตอนต่อไปน้าาาาาาา ติชมได้จ้า บ่ต้องเกรงใจเน้อ คนกันเอง เนอะ!!

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา