magic ghost จิตวิญญาณเวทมนต์ 1 เพอร์ไซพราย

          กริ๊ง!เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ทำให้เจ้าของของมันสดุ้งตื่น "เฮ้!"เขาอุทานพลางกดปุ่มปิดเสียงวิคเตอร์ สโตนี่ รันเชอร์ กระโดดลงเตียงเพื่ออาบน้ำเเต่งตัว ไปโรงเรียนวันเปิดเทอมพร้อมกับปลุก ลีร์ โรเรอร์ เบทส์ เพื่อนร่วมห้องนอนเลขที่ 25 ในบ้านเด็กกำพร้าของเขาด้วย

          "ตื่นได้เเล้ว ไอ้ขี้เซา"วิคเตอร์พูดพลางดูกระจกในห้องน้ำ เขาเป็นเด็ก เกรด8 (ม.2)วัย14 ตัวสูงชะลูด ร่างกายดูเเข็งเเรงสมส่วน เขามีผมสีดำสนิดเเละตาสีฟ้าสดใส ส่วนเสื้อผ้าที่เขาเปลี่ยนเเล้วเป็น เสื้อเชิ้ดคอวี ลายสก๊อตที่มีกระดุม กับกางเกงยีนสีดำเเละรองเท้าผ้าใบเก่าๆเเสนคับ พร้อมเน็กไทสีน้ำเงินโล้ โก้ โรงเรียน

          ส่วนลีร์ มีผมสีน้ำตาลที่ดูยุ่งเหยิงเเละตาสีดำเข้มจนชนิดที่ว่า เเยกไม่ออกเลยอันไหนม่านตา เเล้วอันไหนเเก้วตา ร่างกายดูตัวเล็กเขาชอบใส่เสื้อยืดสีดำที่มีรูปหัวกะโหลกอยู่ตรงกลาง เเละกางเกง 4ส่วนสีเทา เข้าคู่ กับเน็กไทเเบบเดียวกัน

          พอเเต่งตัวเสร็จ ก็คว้ากระเป๋าจัดที่นอนเเล้วเดินออกไป

          "อรุณสวัสดิ์ฮะ มิสซิกเเบล"ทังคู่ทักผู้ดูเเลบ้านเด็กกำพร้า ซึ่งพยักหน้ารับ

          "เเย่ละสิ"ลีร์พูดทำหน้าซีด "ฉันลืมทำการบ้านปิดเทอมวิชาพละ ยายเมอร์โลทูน่าฆ่าฉันเเน่ (เมอร์โลโนน่ารู้จักกันในนาม อาจารย์สอนวิชาพละสุดโหด)"

          "จริงดิ"วิคเตอร์ถามพลางนั่งลงบนม้านั่ง หน้าบ้านเด็กกำพร้าเพื่อรอรถโรงเรียน "ไว้ฉันจะจองโบสถ์ให้นะ"

          ในขณะเดียวกันรถโรงเรียนก็เเล่นมาพอดี

          "เชิญสภาพสตรีก่อน"วิคเตอร์เเซวลีร์ ซึ่งมองเขาตาขวางก่อนที่จะขึ้นรถโรงเรียนไป ภายในรถนั้นเเออัดเเละเต็มไปด้วยผู้คน วิคเตอร์นั่งลงข้างเด็กชายคนนึงซึ่งเขาไม่รู้จัก เด็กชายคนนั้นมีผมสีทอง ปัดไปทางซ้ายพร้อมด้วยนัยตาสีเงิน เขาสวมเสื้อเชิ้ดสีขาว ทับด้วยเสื้อสเวตเตอร์ลายสก๊อต รับหน้าหนาว เเละสวมกางเกงยีนสีเข้ม ซึ่งเข้ากับสีหน้าปกติที่ดูเย็นชา เขาสวมสร้อยคอรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ที่มีมรกตสีเงาอยู่ตรงกลาง

          "ไง"วิคเตอร์ทักเมื่อไม่มีใครจะคุยด้วย"ฉัน วิคเตอร์ วิคเตอร์ สโตนี่่ รันเชอร์ "เด็กชายคนนั้นหันมามองดูตกใจนิดหน่อยเเต่ก็รีบยิ้มตอบ

          "ฉัน เทรฟ เทรเวอร์ โนเวลร์ เดเรซ์"เด็กชายผมสีทองพูดต่อ"ฉันมาจากรัฐเทกซัส ตะวันออก"

          "ส่วนฉัน...."

          "อยู่บ้านเด็กกำพร้า"

          "นายรู้.......

          "ฉันเห็นนายกับเพื่อน"เทรฟรีบตอบ

          "นายเป็นนักเรียนใหม่ใช่มั้ย?"

          "ใช่ ชั้นเพิ่งย้ายมา"เทรฟตอบอีกที เอนหลังพิงเบาะเเล้วหลับตา "นายลืมผูกเน็กไทเเนะ" วิคเตอร์เตือน"นายคงไม่อยากเเต่งตัวผิดระเบียบตั้งเเต่วันเเรกหรอกนะ"

          "เดี๋ยวค่อยใส่"เทรฟตอบเเบบขอไปที แล้วเงียบไปซักพักตามมาด้วยเสียงกรบเบาๆ

          เฮ่ยทำไมหลับง่านขนาดนั้นนะ วิคเตอร์คิดเเล้วเขาก็นั่งนิ่ง ซักพักก็มีคนสกิดไหล่เขา จากด้านหลัง วิคเตอร์จึงหันไป

          ทางด้านหลังนั้นมีคนนั่งอยู่สองคน นั่นคือลีร์ กับเด็กชายผมสีฟางที่สกิดเขา เด็กชายคนนั้นไว้ผมหน้าม้า มีตาสีม่วงอ่อน เเละสวมเสื้อสีน้ำตาล(เน็กไทเเบบเดียวกัน) กับกางเกงยีนขาดๆต่างกับใบหน้ายิ้มเเย้ม

          "นายคือ รันเชอร์ใช่มั้ย ฉันดีเเลน เกเบลีย เชอร์ไพร เรียกฉันดิเเล่น"เขาพูด พลางยื่นมือมาจับ ซึ่งวิคเตอร์ก็จับตอบ

          "ฉันเพิ่งย้ายมาจากลอสเเองเจอลิสน่ะ"เขากระตุกมือ เเล้วชี้ไปที่ลีร์"นี่ลีร์"

          "ฉันรู้จักเขาเเล้ว"

          "เอ้า หรอ"ดิเเล่นยิ้มเเล้วเกาหัว

          "ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง ลอสเเองเจอลิสน่ะ"วิคเตอร์ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

          "ก็ดีนะ"ดิเเล่นตอบ        

          "เเล้วนายเรียกฉันทำไม"จุ่ๆ สีหน้าดิเเล่นก็ฉายเเววตกใจ

          "เเค่อยากพูดด้วย"เเล้วเขาก็ยิ้ม ---