Mystical อาถรรพ์ตามติด ชีวิตชดใช้

     'ม...มือ มือใคร ไม่นะ ไม่ ไม่ อย่าเข้ามา' มีนาหวาดกลัวสุดขีด หลับตาปี๋ นั่งห่อตัวบนโถส้วมไม่ไปไหน ไม่ส่งเสียง

     เงียบ...ภายในห้องน้ำเงียบสงัด เหลือเพียงมีนา กับเจ้าของมือปริศนา...เท่านั้น

     "ทราย ทราย มีนายังไม่ออกมาจากห้องน้ำเลยนะ เราไปหามีนากันเถอะนะ" แก้วพูดพร้อมดึงมือทรายไป

     "ยัยแก้วซีเรียสไปป่าว ไอ้มีนามันออกมาแล้วน่า แค่ยังตามหาพวกเราไม่เจอ เซ่อจังเลยเนอะ 
ฮ่าๆๆ" ไลท์พูดพลางหัวเราะชอบใจ พร้อมเดินกอดคอแก้ว

     "ถ้ามีนาออกมาไม่เจอเราก็น่าจะตะโกนเรียกไม่ใช่เหรอ" แก้วพูด "อย่างน้อยๆ ก็ไปตามมีนา
หน่อยเถอะนะ นะ" แก้วขอร้อง

     "เออๆ ตื้ออยู่ได้" ทรายเดินตรงไปที่ห้องน้ำหญิงชั้น 5 โดยที่ไม่เคยคิดว่าจะมีอะไรคอยอยู่...




     มีนาลืมตาขึ้น ดวงตาที่มีน้ำตาคลออยู่ต้องเบิกกว้าง เมื่อสิ่งที่ 'สิ่ง' นั้นสอดเข้ามาไม่ใช่แค่มือ 
แต่เป็นขาอีกข้าง ขากวัดแกว่งไปมาเฉียดเข้าใกล้ตัวมีนาเต็มที

     มือจากที่ส่ายไปมาช้าๆ กลับแกว่งอย่างรวดเร็ว จนผิดรูปผิดร่าง 

     จากแสงจันทร์ที่ส่องลอดหน้าต่างมา ทำให้เห็นว่าแขน ขานั้น หักงอ เปอะเปื้อนเลือด 
และขาวซีด หากเป็นเพราะตอนนี้มีนาอยากให้ทุกอย่างมืดสนิท เธอไม่ต้องการที่จะเห็นภาพแบบนี้
เลย

     มือและขาที่ขาวซีดนั้นใกล้เข้ามาทุกที...ทุกที แต่...ทั้งๆที่ 'สิ่ง' นั้น เกือบจะตะครุบเหยื่อได้
แล้วแต่กลับนำมือออกไปอย่างรวดเร็ว...

     เหตุที่มือและขาอันแสนอัปลักษณ์ต้องถอยไป อาจเป็นเพราะเสียงนี้

     "ยัยแก้ว ไม่ต้องรีบหรอกน่า" เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น...

     "ทราย" มีนาเรียกชื่อเพื่อนอย่างแผ่วเบา อาจเป็นเพราะความหวาดกลัวหรือความแค้นที่เพื่อน
ทิ้งเธอไป ทำให้ขาเธอไม่ยอมขยับ

     "มีนา มีนา ยังไม่ออกมาเหรอ" แก้วพูด

     มีนายังไม่ทันได้ตอบ ทรายก็พูดขึ้น...

     "นี่! ออกมาได้แล้วมีนา แกเข้าห้องน้ำนานไปแล้วนะ" ทรายพูดพร้อมเคาะประตู

     ก๊อก ก๊อก ก๊อก

     ทรายเคาะประตู มีนาจะโล่งใจมากหากเสียงเคาะประตูนั้นเป็นเสียงที่เพื่อนเคาะประตู
ห้องที่เธออยู่ แต่นั่นกลับไม่ใช่ห้องที่มีนาอยู่แต่มันกลับเป็นห้องข้างๆแทน...