Mystical อาถรรพ์ตามติด ชีวิตชดใช้
8.7
เขียนโดย 
otakuhantai
วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 20.16 น.
14 page
24 วิจารณ์
18.23K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 มกราคม พ.ศ. 2557 17.47 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
1) พิสูจน์หรือลองของ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่ๆ พวกเธอรู้ไหม" แครรี่ เด็กสาวน่าตาน่ารักเปิดประเด็นกับเพื่อนๆในกลุ่ม "ตอนนี้โรงเรียนเรามีเรื่องเล่าใหม่ๆ มาแรงสุดๆเลยล่ะ"
"อะไรเหรอ เล่าให้ฟังหน่อยสิจ๊ะ" ไนน์ ทำท่าทีกระตือรือร้นสุดๆ
" อะแฮ่ม!" แครรี่กระแอม เป็นสัญญานเรียกสาวๆคนอื่นมาฟังเรื่องเล่าเด็กสาวหลายต่อหลาย
คนพากันมามุงที่โต๊ะของแครรี่
"เรื่องนี้ฉันก็เพิ่งจะได้ฟังมาจากรุ่นพี่ ม.4 เมื่อวานล่ะ เรื่องมีอยู่ว่า 'พักนี้นักเรียน ม.4 จะหาย
ตัวไปบ่อยๆ แล้วพอครบ 3 วัน จะพบร่างของนักเรียนคนที่หายตัวไปนอนสลบอยู่ที่ห้องดนตรี ตึก 7 คนที่สลบจะไม่ฟื้นเลยจนกว่านักเรียนคนใหม่จะหายตัวไป' เอ้า! พวกเธอคิดว่าไงล่ะ" พอแครรี่เล่าจบก็หันไปถามเพื่อนๆ
"อือ...ก็หนุกดีนะ แต่ไม่มีคำบอกเล่าเหตุการณ์จากคนที่ฟื้นขึ้นมาเลยเหรอ" น้ำแข็งเอ่ยด้วย
เสียงราบเรียบ
"อ้อ! มีจ๊ะ มีๆ เค้าบอกกันว่า จะมีเด็กผู้หญิงใส่เครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนเรา เรียกนักเรียนไปที่ห้องดนตรี แม้จะปฏิเสธ แต่ก็เหมือนว่าจะมีคนดึงเป็นสิบๆ ไม่สามารถขัดขืนได้ พอถึงห้องดนตรี
เก่า ก็ไม่เห็นผู้หญิงคนนั้น แต่ว่าพอรู้ตัวอีกทีเราก็อยู่กลางห้องดนตรีเสียแล้ว หากเราพยายามออก
ไปจากห้อง พอถึงหน้าประตู เราจะได้ยินเสียง 'ก๊อกๆ' ดังขึ้น เหมือนมีคนเคาะประตู หากเราเปิด
ประตูออกไป เราจะเห็นผู้หญิงที่พาเรามายืนอยู่ แต่บรรยากาศแตกต่างกันกับตอนแรกที่เจอ ตอน
แรกเจอเธอดูเป็นเด็กสาวที่ดูร่าเริง แต่คราวนี้เธอดูน่าขนลุก ผมยาวปรกใบหน้า ทั้งชี้ฟูและหยุ่งเหยิง แล้วหล่อนจจะบอกว่า ' ฮ่าๆๆ เธอเข้ามาแล้ว เธอเข้ามาคนเดียว คนเดียว ฮ่าๆๆ เธออยากอยู่กับฉันแน่ๆเลย คิกๆๆ' เด็กสาวคนนั้นค่อยๆเงยหน้า เผยโฉมหน้าอันน่าสะพรึงกลัว ดวงตากลวงโบ๋ แก้ม
ตอบ ดูน่ากลัวยิ่งนัก แล้วพวกรุ่นพี่เขาก็สลบไป" แครรี่เล่าเสียยาวเหยียด
"อือ...น่าสนใจ" น้ำแข็งเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบเช่นเดิม
"นี่คุณราชินีน้ำแข็ง อยากลองไปพิสูจน์กับพวกฉันป่าว" ทราย เด็กสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้นพลางชี้ไปที่ แก้ว ไลท์ มีนา
"พิสูจน์เรอะ พวกเธอพูดว่าพิสูจน์แต่ว่านะในความคิดฉันมันเป็นการลบหลู่น่ะ" น้ำแข็งพูดตรงๆ ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ใบหน้าสะสวยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ
"เหอะ ยัยหัวโบราณ~ ปอดล่ะสิ แล้วแครรี่กับไนน์จะไปด้วยป่าว" ไลท์หันมาถามแครรี่ กับไนน์
"ม่ายอาวอ่ะ เค้าเห็นด้วยกับน้ำแข็งอ่า~" แครรี่พูดแบบยานคาง
" ฉันด้วยจ๊ะ มันดูเหมือนลบหลู่มากกว่าพิสูจน์จ๊ะ" ไนน์พูกพลางยิ้มแหยๆ
"แก๊งแกปอดชะมัด ยัยน้ำแข็ง" ทรายพูด
"อือ...ไม่เถียงหรอก" น้ำแข็งเอ่ย "ขอให้โชคดีละกัน มีปัญหาก็มาบอกล่ะ"
"ย่ะ!" ทรายตอบอย่างไม่สบอารมณ์
แล้วทราย แก้ว ไลท์ และมีนา จึงเดินออกจากห้องไป ออกจากห้องโดยที่ไม่รู้ว่าจะได้กลับเข้าห้องอีกหรือไม่...
เฮ้อ เสร็จซะที ยังไงก้อช่วยเป็นกำลังใจให้หน่อนนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
