TiMe Love เวลานี้ฉันให้เธอ !!
เขียนโดย 
CapsoonLove
วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.38 น.
แก้ไขเมื่อ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 10.34 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) เปล่า .....
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความของฝากนักเขียน : อย่าลืมติดตามกันด้วยนะค่ะ 
ตอนที่ 9
เปล่า??
ณ โรงอาหาร โรงเรียน
เวลา 11.45 น.
หลังจากโดดเรียนเมื่อช่วงเช้ามาเป็นเวลา 3 คาบ ก็ถึงพักเที่ยง
ถึงยังไงก็ต้องกลับไปเรียนอยู่ดีไม่งั้นมีหวังได้เข้าฝ่ายปกครองแน่
ตอนนี้ ฉันก็ยืนเข้าแถวอยู่แถวร้าน ก๋วยเตี๋ยว แน่นอนว่า ฉันโทรหายัย ไฮโซให้จดงานให้ฉันเรียบร้อยแล้ว เลยไม่มีปัญหาสักเท่าไหร่
"เส้นเล็กเย็นตาโฟค่ะ" ฉันสั่ง
กึก !! (เสียงวางก๋วยเตี๋ยว)
และฉันก็เดินออกมาจากแถว (จ่ายตังค์แล้วนะย่ะ )
" อ่าว มาทานคนเดียวเหรอ "
แน่นอนว่าเสียงนี้ ....โฮม!!!! "พอดีไฮโซออกไปทำธุระน่ะ ขอตัวนะ"
ฉันรีบจบบทสนทนาอย่างด่วน ไม่มีใครอยากคุยกับคนที่ทำเราร้องไห้หรอกชิมิ ?? แน่นอนว่า หนึ่งในนั้น ฉันก็เหมือนกัน
" ได้ยินว่าโดดเรียน ช่วงเช้าเหรอ ไม่ดีเลยนะ "
เขาพูด โดยที่จับแขนฉันไม่ให้หนีไปไหน
"ก็คงงั้นแหละ ฉันรีบน่ะ ขอตัว " ฉันพยายามตัดบท แต่ มันไม่จบ...
"แล้วไปนั่งอยู่แถวๆต้นไม้หลังโรงเรียนไม่โดนจับได้เหรอ ?? "
เขาบีบแขนฉันแน่นขึ้น >[]<
"ไม่โดนอ่ะ" ฉันยังปากดีทำเหมือนไม่เจ็บ
"แล้ว.....เฮ้ย!!"
ซ่าาาาาาาาาา โครมมม!!!
ไม่ต้องตกใจเพราะฉันเป็นคนสาดน้ำก๋วยเตี๋ยวใส่เค้าเอง
คนทั้งโรงอาหารหันมาให้ความสนใจพวกเราแทน ข้าวเที่ยงในวันนี้
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ใครทำโฮมของฉัน !!! " เสียงวิ่งแจ้นมา
นั่นคือ ข้าวสวยที่กำลังถือจานเข้าผัดมาด้วย
"ทำไมเธอ...??"เขาพยายมาเอ่ยปาก แต่เสียงที่ตามมาตัดบทก่อน
"คัสตร์าด เป็นอะไรมั้ย ?? " ค็อกเทลล์วิ่งตามมาด้วยเหมือนกัน
"ฉันไม่ชอบคนถามมาก เข้าใจ๊ ??? " ฉันพูดจบก็หันหลังเดินกลับ
พรึ่บ !!! แปะ !!!! ยัยข้าวสวย เอาข้าวผัดมาราดหัวฉัน
"เธอ !!!! " เสียงโฮม
"คัส !!!! " เสียงเทลล์
"โทษฐานที่เธอทำโฮม!!!" เสียง ข้าวสวย
"จบแล้วใช่มั้ยขอตัวนะ ไปกันคัส" เสียงเทลล์
สิ้นสุดเสียงนั้น พวกเราก็เดินออกมา ฉัน ที่เดินออกมาด้วยน้ำตา โดยที่มีเทลล์เดินนำหน้า และจับมือฉัน
เค้าไม่เห็นหรอก
พรึ่บ !!!!
"อ๊ะ นาย !!! " อยู่ดีๆเทลล์ก็อุ้มฉัน
"เงียบไปซะ เธอเดินช้าอย่างกับเต้าร้อยปี ขี้เกียจรอ "
เค้าตอบ เต่าล้านปี - -* ไม่ได้หมายถึงอายุใช่มั้ย
" ก็ไม่จำเป็นต้องมาส่งซักหน่อย -*- "
"นั้นมันเรื่องของฉัน ส่วนนั้นมันเรื่องของเธอ "
พอจบประโยคนั้น มันทำให้ฉันไม่กล้าเถียงอะไรอีก
ความรู้สึกดีๆของฉันกับค็อกเทลล์ มันกลับมาแล้วสินะ ??
*โปรดติดตามตอนต่อไป*
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
