I Was Her รักฉันคือ...(เธอ)

             นายผมสีทอง ตาสีน้ำตาล ปากสีชมพู ผิวขาว นายน่ารักดีนะ   ฉันรู้สึกหลงรักนายยังไงก็ไม่รู้สิ..........

"เธอ...เธอ เป็นอะไรหรือเปล่า".......ฉันตื่นจากความฝันแล้วหรอเนี่ย

"ไม่.............. ไม่ฉันไม่เป็นอะไร"นายน่ารักดีนะ.........

"มินซอง มินซอง เธอเป็นอะไรหรือเปล่า นายปล่อยเธอนะ"นายจุนซานายจะตามฉันมาทำไมอีกนะ ฉันหล่ะเบื่อนายจริงๆ

"งั้น เธอไม่เป็นอะไรแล้ว ฉันไปก่อนนะ ที่หลังก็ระวัง อย่าให้สะดุดขาตัวเองล้มอีกหล่ะ  ยัยซื่อบื้อเอ้ย"ฉันซื่อบื้อหรอ

"นี่ นายว่าใครซื่อบื้ออ่า กลับมาคุยกันก่อนนะ"ตาบ้าเอ๊ย  ฉันซื่อบื้อตรงไหนเนี่ย *-*

"มินซอง เธอเป็นอะไรหรือเปล่าฉันเป็นห่วงเธอแทบแย่"

"ไม่ ฉันไม่เป็นอะไร"

"ฉันว่าฉันประครองเธอดีกว่า"ฉันไม่ได้อยากให้นายประครองฉันซะหน่อย คนที่ฉันอยากให้เขาประครองคือนายผมทองนั่นตั้งหาก

"ไม่ต้อง ฉันเดินเองได้"มินซอง ตื่นได้แล้วตื่นจากความฝัน ผู้ชายคนนั้นว่าเธอซื่อบื้อนะ

"มินซองได้เวลาซ้อมดนตรีแล้ว เพื่อนรออยู่ แล้วนายจุนซามานี่เร็วๆ"ซ้อมอีกแล้ว วันเปิดเทอมวันแรกยังซ้อมอีกหรอเนี่ย

"ทำไมฉันต้องไปด้วย ฉันจะอยู่กับมินซองที่รักของฉัน"ใครที่รักของนายฮะ

"มานี่........"

"ยายกอซอง อย่าดึงหูฉันนะ"ฉันเห็นว่าจุนซากับกอซองเขาก็เหมาะกันดีนะ

"ก็นายทำไมไม่มากับฉันหล่ะ ฮ๊ะ! มานี่ๆ แล้วเลิกยุ่งกับเพื่อนฉันด้วยเข้าใจ๊"กอซองทำดีมาก

"ไม่ฉันไม่เข้าใจ"งี่เง่าจริงๆ ไปเล่นดนตรีดีกว่า

"มินซอง นี่ฟลุตของเธอ"

"ขอบคุณนะกอซอง"

"มินซอง ฉันได้ข่าวว่าเธอสะดุดขาตัวเองหรอ"ข่าวมาถึงเธอไวจังนะ จะตอบว่าอะไรดีนี่

"อืม ใช่ก็ฉันแค่สะดุดขาตัวเองก็เท่านั้นจริงๆหล่ะ"

"ฉันได้ข่าวว่ามีหนุ่มหล่อมาประคองเธอด้วยนี่ ใช่ป๊ะ"สิ่งนี้แหละที่ฉันกลัวว่าเธอจะถามฉันแบบนี้

"ไม่มี"

"จริงอะ"ฉันรู้ว่าถ้าฉันตอบว่าไม่มี ธอก็ต้องรู้ความจริงได้อยู่ดี

"มี มีก็ดะ...ได้"

"ใครอ่ะ"ถ้าฉันรู้ว่าเขาคือใคร ฉันก็คงไม่ต้องนั่งหน้าเครียดแบบนี้หรอก

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"เฮ้อ....

"เสียงฟลุต"

"เธอดูเป่าเพลงได้เศร้ามากเลยนะ ใครทำให้เพื่อนฉันเป็นแบบนี้เนี่ย"ก็นายผมทองนั่นสิ

"ไม่มีใครทำอะไรฉันหรอกฉันก็แค่ลองเป่าดูนะ"ความในใจของฉันที่ฉันไม่สามารถบอกใครได้

"นักเรียนทุกคนไปกินข้าวได้แล้วคะ"

"ไปกินข้าวกันเถอะ มินซอง"เธอคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน

"อืม"