Darksiders :The Chaos Word

เพล้ง!!!!!! เสียงบาเรียเวทย์แตกกระจายดังขึ้น    ออลเดรย์รีบพุ่งตัวหลบออกจากระยะดาบของฮาเดสโนวาทันที ก่อนที่จะฟาดเดโวเลอร์เบลดสวน เป้ง!!! ฮาเดสโนวาใช้โนวาเบลดกันไว้ ก่อนที่จะเร่งพลังงานออกมาจากดาบ เพล้ง!! เดโวเลอร์เบลดของออลเดรย์แตกกระจายไปทันที และออลเดรย์ก็กระเด็นไถลไปกับพื้น

“อ๊อก!!!!! สู้มันไม่ได้เลย!!”ออลเดรย์พูดขณะที่กระอั่กเลือดออกมา

โซม่ารวบรวมคลื่นพลังสีม่วงแล้วปล่อยใส่ฮาเดสโนวา เป้ง!! ฮาเดสโนวายกแขนซ้ายขึ้นกันพลังไว้ได้ แล้วหันไปสร้างบาเรียกันพลังที่ลิเวียปล่อยมา ก่อนที่จะยิงมิสไซสองลูกขึ้นท้องฟ้า

“เอ๊ะ!! มิสไซ”อัลเบิร์ตหันขึ้นไปมองตามมิสไซ

บึ้ม!! มิสไซสองลูกแตกออกมาแล้วกลุ่มระเบิดเวทย์จำนวนมากก็ตกลงมา อัลเบิร์ตสร้างเกราะน้ำแข็งกันลูกระเบิดไว้ให้ทุกคนทันที แต่ทว่าลูกระเบิดเวทย์ที่มีจำนวนมากทำให้เกราะน้ำแข็งไม่สามารถกันได้ บึ้ม!!!!! เกราะน้ำแข็งระเบิดแตกกระเด็นไป

“ดีเปรสไซคิก!!!!!!!!!!”มาเรียตะโกน

เปรี้ยง!!!! สายฟ้าที่มีพลังมหาศาลฟาดใส่ฮาเดสโนวา

“Crush Tornado!!!!!!!!!!!!!!!!!!”โอเวอร์แมนะโกน

ทันใดลมพายุรุนแรงที่เปี่ยมไปด้วยพลังมหาศาลก็พุ่งออกจากปากของฮาเดสโนวาสวนไปที่ตัวมาเรีย  ด้วยพลังมหาศาลทำให้ตัวมาเรียลอยกระเด็นขึ้นท้องฟ้าด้วยสภาพเลือดท่วมตัว

“อ๊อก!!!!!!!”มาเรียกระอั่กออกมาเป็นเลือด

มูโซและธนากรวิ่งเข้าหาฮาเดสโนวาทันที  มูโซขว้างไดไรสเปียร์ออกไป ธนากรกระโดดขึ้นเหยียบไดไรสเปียร์แล้วพุ่งตามไปด้วยความเร็วของไดไรสเปียร์

“ย๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”ธนากรตะโกนพร้อมเตรียมตะวัดดาบ

ธนากรฟาดดาบเซงยาฉะที่มีพลังไฟและลมพุ่งออกมาด้วยใส่ฮาเดสโนวา แต่ทันใด ปึง!!! ฮาเดสโนวากระแทกเข่าเข้ากลางลำตัวของธนากรทันที ทำให้ร่างของธนากรปลิวกไปชนมูโซ

“พลังมันมหาศาลจริงๆ!!!!!”ธนากรพูดขณะที่เลือดไหลออกมาจากปาก

“แบบนี้จะหยุดมันได้เหรอ!!?  พลังแบบนี้ คงต้องเป็นสี่ม้าแห่งวันสิ้นโลกที่มีพลังเต็ม 100% เท่านั้นที่จะโค่นลงได้!!!”ลิเวียพูดขึ้นด้วยความกังวล

“แต่ว่าวายุ ก็แพ้ไม่เป็นท่าไป แล้วพวกเราจะจัดการมันได้ยังไง!!!!”โซม่าพูดขณะที่น้ำตาไหลออกมา

“หมอนั้นต้องกลับมา!!!!!! เพราะว่า! มนุษย์ที่เขารักจะต้อง ไม่ล่มสลาย!!!!”ธนากรพูดด้วยความเชื่อมั่น

อีกมิติหนึ่ง

วายุลอยอยู่ในสถานที่อันมืดมิด มีเพียงแสงสว่างที่ส่องลงมาที่ตัวเขาเท่านั้น

“ที่นี้... ที่ไหนกัน...แล้วทุกคนเป็นยังไงบ้าง”วายุพูดขึ้นด้วยอาการเหม่อลอย

ขณะนั้นเองภาพตราผนึกที่เหลือทั้ง 3 ก็ลอยเข้ามาให้วายุเห็น วายุพยายามเอื้อมมือไปที่ตราผนึกทั้ง 3 นั้น

“พวกพี่....กำลังหัวเราะเยาะในความอ่อนแอ่ใช้มั้ยครับ....”วายุพูดด้วยน้ำเสียงสั่นครือ

ขณะนั้นเองก็เหมือนมีมือหนึ่งยืนออกมาเช็ดน้ำตาของวายุ แล้วก็จางหายไป วายุหันไปมองตราผนึกที่ 1 แล้วค่อยๆพูดขึ้น

“พี่..เดธ......ผมขอโทษ ผมทำให้พี่ต้องผิดหวัง.... แต่ว่าโปรดให้พลังแก่ผมด้วย!! ผมต้องการที่จะปกป้องมนุษย์ที่เป็นที่รักของผม และเพื่อนๆของผม!!!!”

ขณะนั้นเองก็ปรากฏภาพของชายร่างกายผอมสูงร่างกายที่ดูแข็งแรงแต่มีผิวซีดเผือกและหน้ากากกะโหลกที่ใบหน้า ต่อหน้าวายุ

“พี่เดธ”วายุพูดขณะน้ำตาไหลพรากออกมา

“จงอย่าร้องไห้ วอร์ ไม่สินับจากนี้ไปเจ้ามีชื่อใหม่ว่า วายุ พวกเราเฝ้ามองการต่อสู้ของเจ้ามานานแล้ว ด้วยความเคยเป็นมนุษย์และมีความรักที่ถูกต้อง ทำให้เจ้าได้ทำลายนิสัยที่เป็นจุดอ่อนของเจ้าออกไป น้องข้า เจ้าไม่ต้องขอโทษพวกข้า การหยุดสงครามวันสิ้นโลก นั้นซึ่งที่เจ้าปรารถนาสิน่ะ”เดธค่อยยืนมือมาเช็ดน้ำตาให้วายุ

“ถึงแม้ว่า เมื่อถึงวันสงครามสิ้นโลกพวกเราจะมีอำนาจสูงสุด แต่มันก็ไม่ใช้สิ่งที่ผมต้องการ!! ผมไม่ต้องการให้เกิดสงครามวันสิ้นโลก ไม่ได้อยากให้มนุษย์สูญสิ้น ผมรักมนุษย์!!!”

“เจ้ากำลังทำผิดกฎแห่งสภาแห่งเพลิงวายุ เอ๋ย แต่เพียงแค่เจ้ารับภารกิจของสภาแห่งเพลิงเจ้าก็ปลอดภัยแล้ว ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังต้องการจะดึงพลังทั้งหมดออกมาเพื่อทำให้ฮาเดสสีดำสงบ แต่ข้าอยากจะถามเจ้าทำไหม เจ้าต้องการปกป้องมนุษย์ที่งี่เง่าและดักดานพวกนั้นด้วย”

“มนุษย์เหล่านั้นแม้จะถูกมองจากพวกเราว่างี่เง่าและดักดาน แต่ว่าพวกเขาก็คือวิญญาญสีขาวที่สามารถถูกย้อมสีได้ พวกเขาอ่อนแอ่ ไร้ซึ่งผู้ปกป้องจากเฮลการ์ด แต่สิ่งที่พวกเขามีก็คือ ความรักที่มีต่อเพื่อนมนุษย์   ความเอื้อเฟื้อ และอนาคตที่พวกเขาร่วมกันสร้าง  ไม่ว่าพวกพี่จะว่ายังไง ผมก็ต้องปกป้องมนุษย์ให้ได้!!!!”วายุพูดด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่น

เดธมองตัววายุที่มีความมุ่งมั่นที่ต้องการจะปกป้องมนุษย์

“เข้าใจแล้วน้องแห่งข้า”เดธพูดขึ้น

เดธค่อยๆเอื้อมมือไปจับที่อกด้านซ้ายของวายุ แล้วก็มีแสงสีแดงเปล่งประกายออกมา แล้วพลังจำนวนมากในตัววายุก็เริ่มไหลเวียนไปทั่วร่างกาย “อึก!!!!!!”วายุไม่ทันตั้งตัวที่จะรับพลังก็เลยกระอั่กเลือดออกมาเล็กน้อย

“พลังทั้งหมดในตัวของเจ้าได้ตื่นขึ้นมาจนหมดแล้ว เหลืออยู่ที่ว่าเจ้าจ่ะใช้พลังพวกนั้นไหม”ร่างของเดธค่อยๆจางหายไป

บึ้ม! วายุระเบิดพลังออกมาอย่างรุนแรงขณะที่พลังถูกระเบิดออกมา ก็มีแสงสว่างปรากฏขึ้นทั่วทิศจากความมืดมิดกลายเป็นความสว่างไสว่  อมาเกดอนเบลด ในสภาพแตกหักปรากฏต่อหน้าวายุ  วายุเอื้อมมือไปจับอมาเกดอนเบลด ทันใดลำแสงสีทองก็ปรากฏออกมาจากรอยแตกของอมาเกดอนเบลด  ตัวดาบค่อยๆฟื้นฟูตัวเองกลับไปเป็นเหมือนเดิม และทรงพลังยิ่งขึ้น เสื้อประจำตัวของวายุค่อยๆฟื้นสภาพจากการฉีกขาด และส่วนทีเป็นสีแดงก็แดงเข้มขึ้น ส่วนที่เป็นสีดำก็ดำเข้มขึ้น 

“จงเปิดออก!!! ประตูมิติ!”วายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ทรงพลัง

วืบ! ประตูมิติค่อยๆเปิดออก แล้ววายุก็เดินเข้าไปในประตูมิติ

ขณะนั้นเองด้านพวกลิเวีย

ปึง!!!!! ลิเวียและโซม่าถูกฮาเดสโนวาต่อยกระเด็นไปด้วยแรงอัดมหาศาล ทำให้ทั้งสองกระอั่กเลือดออกมา

“แค่กๆ!!  ทำยังไงดี!!!”โซม่าค่อยๆประคองตัวเองลุกขึ้น

ธนากรในสภาพเลือดอาบตัว กำลังพยายามประคองมูโซที่เริ่มไม่ไหวขึ้นมาจากพื้น

“ไหวไหม?”ธนากรถามด้วยน้ำเสียงหอบๆ

“ชิ!! แบบนี้พวกเราจะตายกันหมด”มูโซตอบด้วยน้ำเสียงหอบๆ

ขณะนั้นเองเสียงเครื่องบินหลายลำ และเสียงการเคลื่อนกองทัพก็ดังขึ้น

“มากันแล้วงั้นเหรอ แต่ว่าไอ้เจ้าพวกคาออสที่อยู่ตรงหน้านี้ ฉันจะจัดการมันเอง”โอเวอร์แมนพูดขณะกดตัดสัญญาญการติดต่อจากกองบัญชาการทั้งหมด

ฮาเดสโนวาเปิดเกราะส่วนอกกลางลำตัวออกแล้วชาร์จพลังงาน  โซม่าเห็นว่าฮาเดสโนวากำลังเล็งไปทางลิเวียที่นอนสลบท่ามกลางกองเลือดอย่างไม่ได้สติ  จึงรีบพุ่งไปทันที

“Buster!!!!!!!!!!! Burn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

ซูม!!!!! ฮาเดสโนวายิงบัสเตอร์เบินใส่ลิเวียที่นอนสลบอยู่ แต่เสี้ยววินาทีโซม่าพุ่งเข้ามากางบาเรียเวทย์กันไว้ให้ แต่ด้วยพลังมหาศาลของบัสเตอร์เบินทำให้บาเรียกำลังจะแตก

“วายุ.... พบกันในโลกหน้าน่ะ!!!!”โซม่าตะโกนอำลา

เพล้ง!!! บาเรียแตกทันที  แต่ทันใดเบรสเบินก็ถูกพลังหนึ่งพุ่งเข้ามาสลายพลังนั้นไป  โซม่าที่หลับตาพร้อมรับความตาย ค่อยๆลืมตาขึ้น ปรากฏร่างวายุในสภาพที่ดูน่าเกรงขามกว่าเดิม มือขวาถืออมาเกดอนเบลดในสภาพอัพเกรดไว้

“วายุ..”โซม่าพูดด้วยความดีใจ

“ทุกคน ตรงนี้เป็นหน้าที่ของฉันเอง”วายุพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าเกรงขาม

วายุยังไม่ฟังคำพูดจากคนอื่น แต่ก็พุ่งเข้าหาฮาเดสโนวาทันที  ฟิ้ว!! เสียงของการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วดังขึ้น วายุพุ่งเข้าหาฮาเดสโนวาในลักษณะลำแสงสีเขียวที่เป็นนกฟินิกซ์     

“อะไรกันน่ะ!!!?”โซม่าตกใจ

“ไชนิ่งแดช!? บ้าน่านั้นเป็นท่าของนกฟินิกซ์นี้ วายุไม่น่าจะใช้ท่านี้ได้?”ลิเวียยืนมองด้วยความสงสัย

วายุในสภาพพลังห้อหุ่มตัวพุ่งชนฮาเดสวาทันที  ฮาเดสโนวาตั้งการ์ดรับไว้ ปึง!!! วายุชนฮาเดสโนวาแล้วเร่งพลังดันฮาเดสโนวาจน ฮาเดสโนวาต้านไม่ไหวกระเด็นถอยออกไป

“อึก!!! อะไรกัน!!!! มันทำให้ฉันคนนี้กระเด็นได้งั้นเหรอ!?”โอเวอร์แมนพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ

วายุบินขึ้นท้องฟ้าขณะที่พลังรอบตัวยังไม่หายไป ก่อนที่จะพุ่งลงพื้นอย่างรวดเร็ว  ปึง!! วายุที่ถึงพื้นอย่างรวดเร็วระเบิดพลังไชนิ่งแดชออกไป    พลังที่ถูกระเบิดออกไป ไปกระทบตัวธนากรทันที

“อ๊า พลังที่ไหลเวียน!!!!!! เอาละ ฮว้าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”ธนากรตะโกน

พลังจำนวนมากไหลเวียนที่ตัวธนากร ก่อนที่เลือดที่ท่วมตัวจะค่อยๆจางหายไป    ขณะนั้นเองวายุก็จับดาบอมาเกดอนเบลดมั่นแล้ววิ่งเข้าหา ฮาเดสโนวา

“อึก!!!! แกหลบฉันไม่พ้นหรอก!!!!!”โอเวอร์แมนตะโกน

ฮาเดสโนวาฟาดโนวาเบลดใส่วายุทันที แต่วายุตวัดอมาเกดอนเบลดฟันโนวาเบลดของฮาเดสโนวาหักออกเป็นสองท่อน ก่อนที่จะกระโดดถีบฮาเดสโนวา

“อึก!!! บ้าน่า! โนวาเบลดถูกทำลายง่ายๆ เป็นไปไม่ได้!!!! ฉันจะต้องไม่แพ้ ไอ้พวกปีศาจแบบแก!!!!!!!!!!!”โอเวอร์แมนพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธแค้น

“ผิดแล้ว!!! ฉันน่ะเป็นมนุษย์!”วายุพูดขณะชี้อมาเกดอนเบลดไปที่ตัวฮาเดสโนวา

ทันใดนั้นเองวายุก็ปล่อยพลังออกมารอบๆก่อนที่จะดึงฮาเดสโนวาเข้าไปในอีกมิติหนึ่ง

มิติหนึ่งที่รอบๆมีแต่สีขาวและว่างเปล่า

ฮาเดสโนวาในสภาพยืนนิ่งกำลังยืนเผชิญหน้ากับวายุ  ขณะนั้นโอเวอร์แมนก็เปิดค็อกพิทออกมาแล้วลงมายืนประจัญหน้ากับวายุ ก่อนที่จะยกปืนพกขึ้นจ่อ

“ไอ้เจ้าปีศาจ แกคิดจะทำอะไรกัน”โอเวอร์แมนเปิดฉากพูดด้วยน้ำเสียงโมโห

“ฉันไม่ใช้ปีศาจ ฉันก็คือมนุษย์”วายุพูดขณะสลายอมาเกดอนเบลดไป

“มนุษย์เหรอ!? เหอะ!!! แกมันเพ้อฝัน!!!!! ไอ้ปีศาจชั้นต่ำอย่างพวกแกมันเทียบกับมนุษย์ที่สูงศักดิ์ไมได้หรอก!!!”

“เลิกคิดว่า มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงได้แล้ว!! เพราะการกระทำในตอนนี้ ของพวกคุณมันจะทำให้เกิดมหาสงครามวันสิ้นโลก แล้วมนุษย์ทั้งหมดก็จะสูญพันธ์ เนื่องจากที่โลกจะเป็นสนามกลางของการรบกันระหว่างเฮฟเวนและเฮลการ์ด!!”

โอเวอร์แมนค่อยๆลดปืนลง ก่อนที่จะถามขึ้นด้วยความสงสัย

“สงครามวันสิ้นโลก?...”

“ความจริงแล้ว มนุษย์และความเจริญทั้งหมดมีมาตั้งแต่ 5 แสนล้านปีที่แล้ว จนกระทั่งเกิดสงครามวันสิ้นโลก มนุษย์ทั้งหมดได้สูญพันธ์ไป  แต่ด้วยการต่อสู้ของวอร์ ทำให้ยื้อเวลาจน สามารถทำให้มนุษย์ กลับมาอีกครั้ง ฟังแบบนี้แล้วอยากจะทำให้เกิดสงครามวันสิ้นโลกอีกไหมล่ะ”

“หมายความว่า มนุษย์ไม่มีสิทธิที่จะป้องกันตัวจากพวกปีศาจหรือเทพงั้นเหรอ!?”

“ไม่ใช้ไม่มีสิทธิ์ เพียงแต่พลังของฮาเดสสีดำ มันทรงอาณุภาพเกินไป คุณเองก็เห็นไม่ใช้เหรอ ถ้าปล่อยแบบนี้แล้วคุณล้มพวกเรา คาออสทั้ง 3 ได้ เฮฟเวน และ เฮลการ์ด จะปั่นป่วนแล้วรุดหน้ามาที่โลก”

“คาออสทั้ง 3 นี้กำลังจะบอกว่ามีคาออสที่เป็นมิตรกับมนุษย์งั้นเหรอ”

“ใช้ ฉันคือผู้นำกลุ่มไลทคาออส มีชื่อว่า วายุ  เป็นผู้รับสืบทอดพลังจากวอร์ พวกเราไลทคาออสต้องการจะหยุดสงครามวันสิ้นโลก และปกป้องมนุษย์เพราะพวกเราก็ถือว่า พวกเราเคยเป็นมนุษย์มาก่อน  ฝ่ายที่สองจัสติกคาออส  คาออสทีไม่สามารถคาดการณ์ได้ ว่าพวกเขามีเป้าหมายอะไร และสุดท้ายดาร์คคาออส ศัตรูของพวกเราและศัตรูของมนุษย์”

ขณะนั้นเองเสียงระเบิดก็ดังขึ้น 

“รีบกลับไปขึ้นฮาเดสสีดำซะ  ภารกิจของพวกเราเสร็จสิ้นแล้ว ที่เหลือก็ต้องเคลียร์กับพวกดาร์คคาออสแล้ว”

ขณะนั้นเองข้างนอก

ลิเวียปล่อยคลื่นพลังใส่มาเรีย แต่มาเรียก็หลบได้อย่างรวดเร็วก่อนที่จะสวนกลับคืนไป โซม่าปล่อยพลังเสริมเข้าไป ลิเวียบินหลบคลื่นพลังทั้งสองลูกทันที  

“กลับกันเถอะมูโซ”ธนากรพูดขึ้น

มูโซ และ ธนากรวาปหายไป ปล่อยให้ลิเวียรับมือคนเดียว  บึ้ม!!!! อัลเบิร์ตปล่อยน้ำแข็งที่มีปลายคมแหลมพุ่งออกมาจากใต้ดินหมายจะให้แทงลิเวีย แต่ลิเวียก็ไหวตัวทันหลบได้ซะก่อน แล้วชาร์จพลังไฟปล่อยใส่อัลเบิร์ต

“เหอะ!!! คิดว่าจะทำอะไรได้งั้นเหรอ!!”

อัลเบิร์ตกางบาเรียเวทย์ต้านไว้ ก่อนที่จะปล่อยคลื่นพลังสวนไป  ลิเวียเห็นท่าว่าไม่ดีจึงรีบบินหลบพลังทั้งหมดที่ถูกกระหน่ำปล่อยออกมา

‘แบบนี้แย่ 1-4’ลิเวียคิดพลางเหงื่อตก

ทันใดนั้นเอง ปึง!! ฮาเดสโนวปรากฏตัวขึ้นแล้วต่อยอัลเบิร์ตกระเด็นออกไป พร้อมกับวายุที่ขี่รูนอยู่ข้างๆฮาเดสโนวา ลิเวียเห็นดังนั้นจึงลงมายืนอยู่ข้างๆวายุ

“อะไรกัน”มาเรียพูดด้วยความตกตะลึง

“โทษทีน่ะ ที่ฉันตาสว่างแล้วว่าใครคือมิตรใครคือ ศัตรู นับจากนี้ไปฉันจะไล่ล่าพวกแกดาร์คคาออส”โอเวอร์แมนพูดขึ้น

“ฉันจะให้โอกาสรีบหนีกลับไปซะ เพราะยังไงฆ่าพวกแกตอนนี้ก็ไม่มีประโยชณ์”วายุพูดด้วยน้ำเสียงน่าเกรงขาม

โซม่ายืนมองวายุที่ขี่รูนด้วยความเกรงกลัว เพราะนอกจากจะไม่กล้าทำร้ายคนรักแล้วยังรู้ด้วยซ้ำว่า พลังของวายุตื่นขึ้นมาจนหมดแล้ว

“ถอยก่อนเถอะค่ะท่าประธาน ตอนนี้พลังของวายุตื่นขึ้นมาจนหมดแล้วนะค่ะ นอกจากเราจะจัดการเขาไม่ได้แล้ว เขาจะจัดการพวกเราได้อย่างสบายอีกด้วย”โซม่าเตือนมาเรีย

“ชิ!!!! ถอย!!!!”มาเรียออกคำสั่ง

มาเรีย โซม่า ออลเดรย์ และอัลเบิร์ตรีบวาปหนีไปทันที

“ปล่อยไปแบบนั้นจะดีเหรอ”ลิเวียหันไปถามวายุ

“ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาจะเผด็จศึก เรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตราผนึก Stranger อยู่ที่ไหน”

“ฉันจะกลับไปรายงานเบื้อบนให้ ว่ายังมีปีศาจไม่สิ เทพที่เป็นมนุษย์คอยช่วยเหลือพวกเรา และก็ขอโทษสำหรับเรื่องที่ผ่านมา”โอเวอร์แมนพูดขอโทษ

“ไม่เป็นไร เพราะตอนนี้เราต่างก็มีเป้าหมายเดียวกัน พวกฉันก็ต้องไปแล้วว่าแต่คุณชื่อ”

“โอเวอร์แมน และหุ่นเหล็กสีดำนี้ ฮาเดสโนวา”

“ไว้เจอกันใหม่”

แล้ววายุกับลิเวียก็วาปหายไป ฮาเดสโนวาเดินมุ่งหน้ากลับไปยังกองทัพที่เข้ามาสมทบ

บ้านของลิเวีย

วายุนั่งอยู่ที่โซฟาใกล้ริมหน้าต่าง ด้วยความเหนื่อยล้า

“ในที่สุดก็ทำให้เขาตาสว่างจนได้ เกือบไปแล้ว”วายุพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ

“แต่จะว่าไปแล้ว พลังของเธอก็ถูกปลุกขึ้นมาได้ 100% แล้วการที่จะสู้กับดาร์คคาออสต่อไปก็คงเป็นการง่าย”ลิเวียที่เอาน้ำมาเสิฟพูดขึ้น

“คงไม่เป็นแบบนั้นนะสิครับ ยังมีพลังหลายอย่างที่ผมยังคุมมันไม่ได้เลย อย่างเช่า คาออสฟรอม กับ อบีสอาร์ม”

ลิเวียนั่งลงข้างๆวายุก่อนที่จะยิ้มเล็กน้อยแล้วยืนกล่องบางอย่างให้

“เอ๊ะ อะไรเหรอครับ”วายุพูดขณะรับกล่องมา

“รับไปสิของขวัญวันเกิด ห้ามปฏิเสธน่ะ ทำให้ทั้งวันเลยกล่องเนี้ย”

วายุพิจารณาดูกล่อง ก่อนที่จะเปิดกล่องออกทันทีที่ฝากล่องเปิดออก ก็หมัดที่ทำจากกระดาษพุ่งออกมาใส่หน้าวายุ

“คิกๆ”ลิเวียหัวเราะ

“ขอบคุณสำหรับของขวัญวันเกิดครับ  แต่ว่าผมไม่ได้ของขวัญวันเกิดมากี่ปีแล้วน่ะ สิบปีแล้วสิน่ะตั้งแต่ วันนั้นวันที่พ่อและแม่ถูกพวกเจเนรอลรุมฆ่า”วายุพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

“ตอนนี้นายก็ได้ของขวัญแล้วนิ อย่าเศร้าไปเลยน่า”ลิเวียพูดปลอบขึ้น

“แต่ว่า ผมก็ไม่ได้คิดที่จะสู้ด้วยความแค้น แต่จะสู้เพราะต้องการปกป้อง  ว่าแต่ตอนนี้คุณแซนร็อคหายไปไหนแล้ว”

ขณะนั้นเองแซนร็อคก็เดินเข้ามาในบ้าน โดยที่ทั้งสองไม่รู้ตัว

“ถามหาฉันอยู่เหรอ”แซนร็อคพูดทักขึ้น

“มาตอนไหนเนี่ย ไหนว่าไปเปิดคอนเสิร์ตไง”ลิเวียถามขึ้น

“ก็น่ะ พอดีไปเจอขบวนรถย์ขนสิ่งของของพวกเฮลการ์ดคอมพานี แล้วก็เจอไอ้นี่มา”แซนร็อคตอบแล้วโชวหลอดเก็บไวรัสขึ้นก่อนที่จะเก็บลงไป

“นั้นหลอดไวรัสซอมบี้นี้”วายุพูดขึ้น

“ก็ใช้ ตอนนี้กะว่าจะเอาไปให้พวกไฟตติ้งฮิวแมนไว้ศึกษาข้อมูลไว้ต่อกรกับพวกเฮลการ์ดคอมพานี”

“ฮะๆ”วายุหัวเราะเล็กน้อย

วายุเดินไปหาแซนร็อคก่อนที่จะล้วงขวดไวรัสออกจากกะเป๋าแซนร็อคออกมา แล้วใช้พลังวิญญาญสลายขวดไป

“ทำแบบนี้จะดีเหรอ”แซนร็อคถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

“ไฟตติ้งฮิวแมน มีสิ่งที่มีพลังเทียบพระเจ้าอยู่แล้ว ข้อมูลไวรัสไม่จำเป็นแล้วล่ะ หลังจากนี้ไปต่างหากศึกของพวกเราและ ดาร์คคาออสจะต้องระเบิดขึ้นอย่างแน่นอน”วายุตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ

ด้านกองบัญชาการ

โอเวอร์แมนเดินออกมาจากห้องผบ.ด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย

“เป็นไงบ้างค่ะ”หญิงสาวผมทวินเทลในเสื้อโอเปเรเตอร์ถามขึ้น

“ไม่ยอมฟังกันจริงๆด้วย ถ้าไม่ได้ไปคุยกับเจ้าตัวเองก็คงไม่เข้าใจ”โอเวอร์แมนตอบด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ

“แต่ยังไงฉันก็เชื่อคุณนะค่ะ”

“ขอบใจมาก แอน”โอเวอร์แมนตอบแล้วหันไปมองหญิงสาวที่ชื่อแอน

ทั้งสองเริ่มเดินมุ่งหน้าไปยังโรงอาหาร

“ข้อมูลจากการต่อสู้ ทำได้ดีเยี่ยมมากเลยนะค่ะ ปลดโอเวอร์ลิมิเต็ดไคเซอร์ ได้ถือว่าทำได้ยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ”แอนพูดชมขึ้น

“มันก็ไม่ใช้เรื่องยากอะไรมากเลย แต่ว่าสิ่งที่ได้รู้มาเกี่ยวกับสงครามวันสิ้นโลก มันช่างน่าตกใจชะมัดเลย”

“แต่ว่า คุณก็น่าจะปกป้องมนุษย์ด้วยพลังของฮาเดสโนวานี่น่า”

“มันไม่ใช้แบบที่คิดน่ะสิ เฮฟเวน และ เฮลการ์ด มันมีจำนวนมากมายมหาศาลเราไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่านอกจากคาออสทั้งหมดที่อยู่บนโลกแล้ว ยังมีพวกที่น่ากลัวกว่านี้อีกหรือเปล่า”

แอนเปิดประตูเข้าไปในโรงอาหาร ก่อนที่จะเดินไปสั่งอาหาร โอเวอร์แมนเดินไปนั่งที่โต๊ะยังว่างก่อนที่จะครุ่นคิดเรื่องที่วายุเล่าให้ฟังสักพัก ขณะนั้นแอนก็เดินมานั่งโต๊ะเดียวกัน

“เลิกเครียดได้แล้วล่ะ”แอนพูดขึ้น

“ก็เลิกไม่ได้ละมั้ง ตอนนี้ก็กระวนกระวายใจเกี่ยวกับสงครามวันสิ้นโลกมากเลย”

“แต่ว่าได้ข่าวยัง Beat Machine Destroy เครื่องที่สองกำลังถูกสร้างน่ะ”

“พอจะได้ข่าวแล้วล่ะ”

“คิดว่าไงเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ เห็นว่าใช้การสร้างภายใต้รหัส “Max Destroyer “ หรือ Max D”

“ที่แน่ๆฉันไม่ยอมให้ใช้เบสมาชีนเครื่องใหม่ทำให้เกิดสงครามวันสิ้นโลกแน่นอน และฉันก็พร้อมที่จะทรยศฝ่ายตัวเองเสมอหากเป็นหนทางแห่งการยับยั้งสงครามวันสิ้นโลก”

บนเทือกเขาโอลิมปัส

โครวซิลเวอร์กำลังร่ายพลังปลุกบางอย่างขึ้นมา ขณะนั้นเองท้องฟ้าก็แปรปรวนแม่น้ำก็สั่นสะเทือน

“จงตื่นขึ้นมา!!!! กองทัพ นากา และ กองทัพฮาปีส!!!!!”โครวซิเวอร์ตะโกน

บนท้องฟ้าขนนกจำนวนมากร่วงลงมา พร้อมกับประตูกรงขังมิติที่แตกออกปรากฏร่างปีศาจกึ่งคนกึ่งนกเพศเมีย ฮาปีส จำนวนมากบินลงมาจากท้องฟ้า ขณะนั้นที่ทะเลใต้ภูเขากองทัพปีศาจที่มีครึ่งตัวเป็นคนครึ่งล่างเป็นสัตว์เลื้อยคลาน นากา จำนวนมากโผล่ขึ้นมาจากใต้ท้องทะเล

“ฮ่าๆ!!!! ข้ามีกองทัพของข้าแล้ว เจ้าพวกมนุษย์พวกเจ้า ต้องชดใช้!!!!”โครวซิลเวอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่ชั่วร้าย