ภารกิจรักมัดใจยัยเย็นชา
เขียนโดย ‘‘Black’’
วันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.41 น.
แก้ไขเมื่อ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 17.11 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) หัวใจเต้นแรง....
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโอเย้ๆ >O< ตอนที่ 4 มาแล้วค่ะ
หลังจากที่ห่างหายไปนานน ^^ มาต่อกันเลยดีกว่าาา!
ณ โรงเรียน Only you ~
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดด!! เสียงของยัยช้างน้ำที่เอาแต่กรี๊ด
''หึ เป็นไงละเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับคนอย่างออร่า!'' อ่อทุกคนอย่าตกใจนะค่ะที่ยัยช้างน้ำเอาแต่กรี๊ดเนี่ยไม่ใช่ฝีมือใครทีไหนแต่เป็นฝีมือของคนสวยเองค้าาา >< ทุกคนคงจำได้ใช่ไหมค่ะวันแรกที่ฉันมาเรียนที่นี้ยัยนี่ก็เอาแต่หาเรื่องฉันทั้งวัน ตอนกลับบ้านยังเอาขยะมากองบนโต๊ะฉันอีก แถมยังมีซากหนูที่ตายค้างคืนอยู่อีกด้วย แค่ขยะฉันยังพอทนได้แต่มีซากหนูตายอยู่บนโต๊ะฉันนี่สิ ทำให้ฉันปรี๊ดหนักยิ่งคิดก็ยิ่งปรี๊ด! วันนี้ฉันเลยมาแก้แค้นยัยช้างน้ำนี่โดยการเอาน้ำล้างห้องน้ำมาสาดใส่และยังเอาเศษขยะจากหลังโรงเรียนมาเทใส่หัวยัยนี่อีก แถมยังเอาพริกป่นใส่น้ำให้ยัยช้างน้ำกินอีก นั้นละค่ะคือสาเหตุที่ยัยช้างน้ำนั่นเอาแต่กรี๊ดทั้งวัน ฮ่าาาาๆๆ>[]<
''แกนะแก!'' ยัยช้างน้ำเดินพูดมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันและง้างมือจะมาตบฉันแต่ใครจะยอมละฉันรีบบิดข้อมือยัยช้างน้ำทำให้ยัยนั่นร้อง
''อ๊ากกกก!! เจ็บโว้ยยย'' ยัยช้างน้ำดิ้นไปมาพร้อมร้องโอดโอยด้วยความน่าสงสาร
''เป็นไงละ จำไว้นะอย่ามาเล่นกับฉันอีกไม่งั้นโดนหนักกว่านี้แน่!'' ฉันพูดและผลักยัยนั้นออกห่าง
''ฉันจะไม่ยุ่งกับแกอีกแล้ว ยัยบ้า!!'' ยัยนั้นตะโกนและรีบหันหลังวิ่งหนีออกจากห้องไป ฉันอุตสาห์ใจดีปล่อยไป แต่มันดันมาด่าฉันว่าบ้าอีก หน๊อยย ยัยช้างน้ำเอ๊ย!! อย่าให้แม่เจออีกละจะจับฆ่าซะเลย
''โอ๊ะ โอ!'' อยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นข้างหลังฉัน ฉันเลยหันหลังไปดูแต่พอเห็นเท่านั้นแหละฉันร้องเสียงหลงทันที O_o
''นาย!!'' นั่นแฟนยัยเชอร์รี่เน่านี่น่าคนที่วันนั้นจะขับรถฉันชนฉัน นายนั่นอยู่โรงเรียนนี้ด้วยหรอเนี่ยถ้าฉันรู้ว่ามันอยู่โรงเรียนนี้ละก็ฉันจะไม่ยอมให้แม่มาบังคับฉันแน่ ไม่ว่าแม่จะลาก ถู จะทำอะไรกับฉัน ฉันก็จะไม่ยอมเข้าโรงเรียนนี้เด็ดขาด! แต่นี่ฉันพลาดไปแล้วซินะ T^T รู้สึกว่าหมอนี่จะชื่อเจส หรือ แจส น๊า เอ้ะ!แล้วฉันจะสนทำไมเนี่ยยยย
''เจอกันอีกแล้วนะ ^^'' นายนั่นพูดและยื่นหน้าเข้ามา
''ถอยออกไปห่างๆฉันเลยนะ!!'' ฉันพูดและผลักนายนั่นออกห่าง ทำไมถึงชอบยื่นหน้าเข้ามาเนี่ยย
''เธออยู่โรงเรียนนี้ด้วยหรอ?'' นายนั่นถาม
''ก็เห็นอยู่ จะถามทำไมอีก!'' ฉันตะโกนกลับไป
''ฮ่าๆๆๆ โทษทีฉันไม่เห็นนะ'' นายนั่น ตาบอดรึไงนะก็เห็นอยู่ว่าฉันใส่ชุดโรงเรียนนี้
''เหอะ'' ฉันหันหลังและกำลังจะเดินออกจากห้องแต่นายนั่นคล้าข้อมือและกระตุกให้ฉันหันหลังกลับแต่อยู่ดีๆฉันก็กลับไปตกอยู่ในอ้อมแขนของเข้าซะได้ ตึกตัก ตึกตัก เสียงหัวใจของฉันที่เต้นดังจนแทบจะทะลุออกมาข้างนอก ไอ้หัวใจบ้าแกจะเต้นเร็วทำไมเนี่ยฉันไม่ได้คิดอะไรกับหมอนี่สักหน่อย!
''ปล่อย'' ฉันพูดเสียงเรียบ นายนั่นรีบปล่อยให้ฉันเป็นอิสระ ฉันเลยรีบถอยห่างจากนายนั่นทันทีแต่ในระหว่างนั้นฉันดันเห็นนายนั่นเมินหน้าไปทางอื่นและหน้าแดง หาาาา!ไรนะหน้าแดงหรอ นายนั่นเนี่ยนะหน้าแดงฉันหลุดขำออกมา
''ฮ่าาาๆๆๆ'' ฉันหัวเราะ
''เธอหัวเราะอะไร?'' นายนั่นทำหน้างงและยังไม่ยอมมองมาทางฉันอีก ฉันเลยแกล้งเดินไปใกล้ๆนายนั่นและเอามือจับหน้านายนั่นให้หันมาทางฉันเขาสะดุ้งเล็กน้อยแต่เขาก็ยอมหันมาเลยทำให้ ฉันและเขาสบตากัน เราทั่งคู่สบตากันอยู่นานจนกระทั่งฉันได้สติฉันเลยรีบดึงมือตัวเองกลับมาและรีบวิ่งออกจากห้องไป ฉันวิ่งมาหยุดอยู่ตรงที่ริมน้ำข้างโรงเรียนและเอามือจับหน้าตัวเองรู้สึกว่าหน้าร้อนผ่าว หัวใจเต้นแรง
''นี่ฉันเป็นอะไรเนี่ยยยย!'' ฉันตะโกนอยู่คนเดียวข้างริมสระ
''นี่ เธอเป็นอะไรรึป่าวว?'' เสียงพูดชายคนหนึ่งพูดและหยุดอยู่ข้างฉัน ฉันรีบหันไปมอง
''นาย...มิสใช่ไหม?'' ฉันถาม
''อ่าฮ่ะ^^ '' มิสตอบยิ้มๆ
''นี่ มิสฉันถามอะไรหน่อยสิ'' ฉันหันไปถามคนอยู่ข้างๆ
''หือ อะไรหรอ?'' มิส
''นายเคยหน้าแดง หัวใจเต้นแรงเวลาเราอยู่ใกล้คนๆหนึ่งรึป่าว?'' ฉันพูดและหันหน้ามองปลาที่อยู่ในน้ำ
''เคยสิ'' มิสตอบสั้นๆ
''นั้นมันแปลว่าไรหรอ?'' ฉันถามและเงยหน้ามองมิส
''ฮ่าๆๆ นี่เธอไม่รู้จริงๆหรือแกล้งไม่รู้เนี่ย'' มิสพูดและโยกหัวฉันไปมา
''ไม่รู้สิ'' ฉันตอบสั้นๆ
''ถ้าเธอหน้าแดง และหัวใจเต้นแรงเวลาเราอยู่ต่อหน้าคนๆหนึ่ง นั่นแปลว่าเธอชอบเขานะสิ ^O^''
มิสพูดและยิ้มร่าา
''หาาา ชอบหรอ?'' หัวใจฉันเริ่มเต้นแรงอีกครั้งพอนึกถึงหน้านายนั่นและนึกถึงเหตุการณ์เมือกี้
''อ่าฮ่ะ '' มิสพยักหน้า
''ฉันว่าไม่จริงหรอกกก (-- )( --)(-- )( --)'' ฉันรีบส่ายหน้าไปมาจะเป็นไปได้ไงฉันไม่มีวันชอบนายนั่นอยู่แล้ว ที่ฉันหน้าแดงอาจจะเป็นเพราะฉันร้อนก็ได้ แล้วที่หัวใจเต้นแรงอาจเป็นเพราะรู้สึกเหนื่อยที่ด่ายัยช้างน้ำนั่นก็ได้
''จริงสิ เหมือนตอนที่ฉันอยู่กับเธอนี้ไง'' มิส พอฉันได้ยินประโยคหลังนั้นฉันรีบหันหน้าไปมองมิสทันทีเมือกี้เขาพูดอะไรออกมานะ เขาแกล้งฉันใช่ไหม หรือฉันหูฝาดไปเอง บรรยากาศไม่ค่อยดีแล้วสิ
ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง!
''ออดดังแล้ว..งั้นฉันไปเรียนก่อนละ บาย(_ _)'' ฉันรีบก้มหน้าและเดินออกจากมิสให้เร็วที่สุด ฉันกลัวว่าเขาจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ ฉันไม่อยากฟัง ฉันอยากให้เราเป็นแค่เพื่อนกันแบบนี้ตลอดไป
ตอนที่ 4 จบแล้วค้าาา
บ๊าย บาย :)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ