1 2 3 ฉันจะรักนายเพลย์บอย

     กริ๊งงงงงงงงง  กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!! 

ฮ๊าววววววววววววว! ฉันตื่นขึ้นมาพร้องยกมือขึ้นไปปิดนาฬิกาปลุกที่หัวเตียง...แล้วลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวอย่างไว ต้อนรับเปิดเทอมวันแรก เอาล่ะ! ชีวิต ม.ปลายของฉันจบลงไปแล้ว ฉันต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่นี้ อ่อ ! ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ วาฟเฟิล ค่ะ เปิดคนเรียบง่าย โก๊ะๆ นิดหน่อย 

               ...หลังจากเสร๊จจากการทำภารกิจส่วนตัว 

( อัง อัง อัง โดราเอมอน ....~ ) เสียงโทรศัพท์มือถือของฉันเองแหละค่ะ ฮรี่ๆ น่ารักเหมือนน่าตาใช่ไหมล๊าาาาาา!  (หลงตัวเองตลอดด) :P 

"ฮัลลโหลลลล " ฉันรับสายทันทีเมือรู้ว่า เป็นเพื่อนรัก ของฉัน ยัยแอฟเปิ้ล นั้นเอง

''ยัย วาฟเฟิล แกอยู่ไหน?" ยัยแอฟเปิ้ล ขึ้นคำถามแรกมา

"ฉัน กำลังเดินไป วิทยาลัยแล้วล่ะ แกอะ?" =_= ฉันถามยัย แอฟเปิ้ลกลับไป ตามมารยาท ซึ้งในใจฉันรู้อยู่แล้ว คำตอบมัน คือ....

"อยู่หอ ย่ะ กำลังไปล่ะ รอฉันหน่อยน้าาาาาา  !"...นั้นไงฉันว่าล่ะ ! 5555+ ฉันเดาไม่เคยผิด 

"โอเค โอเค ฉันจะรอตรงป้ายทางเข้า วิทยาลัยแล้วกัน เพราะฉันมาถึงตรงนี้แล้วเดี๋ยวเดินเข้าพร้อมกัน" 

ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ดด  ! เอ้ายัยนี้ จะบอกก่อนวางก็ไม่มี เฮ้อออ! ซื้อไรมากินรอดีกว่าา 

พลั่ก ! "โอ้ยยย" ฉันเดินชนนักศึกษา ผู้ชายยยย ห๊ะ! ผู้ชายยยยย 

ํนไม่ได้บ้าผู้ชายนะ  แต่ตอนที่ฉัน อยู่ ม.ปลาย ฉันอยู่ สตรีล้วนนนน! ครั้งแรกที่ฉันจะออกมาเจอพบป่ะ ผู็ชายยยย! แต่การปรับตัวฉันใช้ได้นะ อิอิ 

"ขอโทษนะครับ!" เสียงขอโทษของผู้ชายคนนั้นทำฉันตื่นจากภวังค์ แล้วเงยน่าขึ้นมอง โฆ๊ธ หล่อจัง ใบน่าเรีบยเนียน ฉันยังสู้ไม่ได้เลยย จมูกโด่งได้รูป ปาก ปาก! น่าจูบจังเลยย (ไหนว่าไม่บ้าผู็ชายไง)......