=School of Magic=
เขียนโดย 
MINT_IIX
วันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 13.00 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 14.58 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ?อาหารเช้าของเฮดิน?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันรุ่นขึ้น ที่ห้องอันแสนอบอุ่น(?) ร่างของมีไชลกำลังนอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มผืนหนา ข้างๆตัว
ของเขามีหมอนข้าง เขาพลิกตัวไปด้านข้างเหมือนคนละเมอ และตวัดขาไปทางหมอนข้าง จนมัน
ตกลงไปเสียงดังปึก เพราะเสียงของมันจึงทำให้มีไชลสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที
วิ้งๆ˜
ฟิสที่มีไชลวางเอาไว้ตอนเมื่อคืนเริ่มเรืองแสงน้อยๆ และเสียงของมันทำให้มีไชลลืมตามอง ด้วย
สายตาง่วงๆ
"มีคนติดต่อเข้ามาคะ จะรับมั้ยคะ"เสียงของฟิสดังขึ้น
"รับครับ..."มีไชลตอบพลาง ขยับตัวลุกออกจากเสียงไปรับสายจากฟิส
ไม่นานนักภาพของเฮดินก็ปรากฎตัวออกมา หน้าของเฮดินตอนนี้ดูซีดแปลกๆ มีไชลจึงเริ่มเปิด
ประเด็นคำถาม
"นายมีอะไร= ="
"มีไชล....ฉัน..ฉัน"
"มีอะไรก็ว่ามา"มีไชลมองเฮดินด้วยสายตาเซ็งๆ พลางเก็บเตียงของตัวเองรอ
"ฉันหิวววววววว˜ นายมีอะไรให้ฉันกินไหม! เช้านี้ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลย...เมื่อคืนก็กินแค่กลิลา
รีตอนนี้ถ้าฉันไม่ได้กินอะไรละก็นะ ฉันอาจจะะตายก็ได้!ToT"
"มีแค่นูนูบิสบาร์(อาหารที่มีรสชาติเหมือนเนื่อย่างแต่จะมีรสเปรี้ยวกว่า)นายจะเอามั้ยละ= ="
"นายเอามาให้ฉันหน่อยเซ่ToT"
"ไม่ว่าง"มีไชลพูดเสียงเรียบ
"ง่า... งั้นเดี๋ยวฉันไปหาก็ได้T3T"
ขณะที่รอเฮดินจะมา มีไชลจึงเดินไปอาบนํ้า พออาบเสร็ดเขาจึงหันมาดูนาฬิกาว่าเหลือ
อีก1ชั่วโมงจะได้เวลาประถมนิเทศ เขาหยิบชุดยูนิฟรอมของโรงเรียนมาใส่ แล้วจึงเดินไปเตรียมอาหารสำหรับเขาและเฮดิ
ก็อกๆๆ
เสียงเคาะประตูทำให้มีไชลเดินออกไปเปิดประตูให้กับผู้มาเยื่อน
'ช้าชะมัด'มีไชลคิด
"เข้ามา= ="
พูดไม่ทันขาดคำเฮดินก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องก็จะเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหารเหมือนเป็นห้องของตัวเอง
เขาไม่สนใจสายตาเจ้าของห้อง ที่มองมาทางเขาด้วยความเหนื่อยใจ
"ไหนละอาหาร=o="เฮดินพูดพลางหันมามองทางมีไชล
"เอานี่..."มีไชลจึงเดินไปหยิบนูนูบิสบาร์ไปวางบนโต๊ะ แล้วจึงเดินกลับไปหยิบของตัวเองมาวางไว้
บนโต๊ะเช่นกัน
"ขอบใจนะเพื่อน!"เฮดินฉีกยิ้มกว้างให้มีไชล ก่อนจะลงมือกินนูนูบิสบาร์ด้วยความรวยเร็ว
มีไชลมองเฮดินพลางกลั้นยิ้มพร้อมกลับส่ายหน้าน้อยๆ ไม่นานนักอาหารตรงหน้าพวกเขาก็หมดลง
ไป พร้อมกลับเวลาที่ล่วงเลยไปถึง9โมงครึ่ง เห็นอย่านั้นมีไชลจึงรีบเก็บจานและรีบลากเฮดินไปยัง
หอประชุมเกเรดอฟทันที
กริ๊ก...
สิ้นเสียงประตู ภายในห้องก็กลับลงมาสู่ความเงียบเช่นเดิม
===================รอตอนต่อไป====================
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
