Net Idol ก็กูดัง!
เขียนโดย AiSaka
วันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.27 น.
แก้ไขเมื่อ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 18.45 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) EP.7: Racing {100%}
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตึก ๆ ๆ
เจ้าของเสียงฝีเท้าที่สัมผัสพื้นเบาๆ เดินไปยังโกดังเก็บรถที่อยู่ไม่ไกลนัก ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มกว่าๆแล้ว และเขาก็กำลังจะไปทำหน้าที่ของตัวเอง
กึก
เสียงฝีเท้าหยุดลง เกิดเป็นความอัศจรรย์ใจเมื่อร่างบางหันไปพบรถซูเปอร์คาร์ตัวแพง ที่อยู่ตรงหน้าเขา Lamborghini Veneno สีดำ รถที่มีค่าเปิดตัวสูงถึง 3.9 ล้านเหรียญสหรัฐ หรือประมาณ 112 ล้านบาทแถมผลิตเพียงแค่ 3 คันในโลก ซึ่งเขาไม่น่าจะได้เห็น มันอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว!
“Wow!!”เขาร้องด้วยความดีใจ ไม่คิดว่าสิ่งที่ฝันไว้จะเป็นจริง
เขาเป็นคนชอบเรื่องรถมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ตอนได้นั่งเฟอร์รารี่ของพี่โซล เขาก็คิดว่าโชคดีแล้ว ถึงไม่ได้ขับก็เถอะ แต่วันนี้ ตอนนี้เขากำลังจะได้ขับ ขับรถที่มีเพียง 3 คันในโลก
“เป็นไง ชอบไหม?” อารมณ์ที่ไม่ค่อยได้แสดงที่ไหนถูกหยุดด้วยสียงทุ้ม ชวนฟังของ โรฮาน เขาหันไปมองก่อนจะพยักหน้าเป็นการตอบคำถามร่างสูง
“ก็ดี ถ้านายชอบชั้นก็ดีใจ อะนี่ อย่าลืมสัญญาหล่ะ ถ้าแข่งขนะชั้นถึงจะยกรถคันนี้ให้”ร่างสูงพูดพลางยื่นกล่องของขวัญอันเล็กมาให้เขา
“อะไร ?”
“ช่วยเอาของขวัญนี่ไปให้น้องสาวชั้นหน่อย”ไม่พูดเปล่าพลางจับมือให้คลายออกและวางกล่องของขวัญกล่องเล็กลง
“ก็ได้อยู่หรอก แต่ น้องสาวนาย ตายแล้ว”
“กลัวหรือไงกัน ห้ะ ?” เขาถามร่างบางกว่าเจ้าตัวส่ายหน้าเขาจึงพูดต่อ
“ที่สุดของสนามแข่งจะมีทางเลี้ยวแยกออกไป ที่นั่นคือหลุมศพน้องสาวชั้น นายต้องเข้าเส้นชัยคนแรก ไม่งั้น รถคันอื่นจะปิดทางที่จะเข้าไปที่หลุมศพ หลังเที่ยงคืนจะเป็นวันเกิดและวันตายของน้องสาวชั้น ที่จะบอกมีแค่นี้แหละ ฝากด้วยนะ”
“เอ๋!เดี๋ยวสิ ทำไมนายไม่ไปเองหล่ะ? นั่นน้องสาวนายนะ”
“เพราะคนที่น้องสาวชั้นบอกว่าอยากเจอก่อนตายแต่ไม่ได้เจอคือ ผู้ชายที่ชื่อ วรัญญู เทวราช และคนๆนั้นก็ยืนอยู่ตรงหน้าชั้นยังไงหล่ะ”
….เอ้า ! แล้วนี่เขาไปเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ด้วยวะเนี่ย คนหล่อเซ็ง….
40%
Roll Part
ผมขับรถเข้ามายังสถานที่ ที่ใช้แข่งขัน รอบตัวมีผู้คนมากมายกับรถแพงๆ ผมขับมาเรื่อยๆจนมาหยุดตรงคนกลุ่มหนึ่งที่มีผู้คนยืนมุงมองอยู่ ด้วยความสงสัยผมจึงเปิดกระจกรถถามคนแถวนั้น
“พี่ครับๆ เค้ามุงดูอะไรกันอะครับ”ผู้ชายผมดำสนิท ใบหน้าจัดว่าหล่อหันมามองก่อนจะตอบ
“สมาชิกหลัก SLT หน่ะ มาตั้ง 3 คนเลยหล่ะ ก็อย่างว่า วันนี้มันวันครบรอบวันตายของ ลอล่า นี่หน่า จะไม่มาก็แปลกอยู่ ว่าแต่นายเถอะ ชั้นแข่งรถที่สนามนี้มาตั้งนานไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย พึ่งมาครั้งแรกหรอ ?”เขาถามผม หลังจากที่บอกข้อมูลคร่าวๆมาให้ แต่มันคงไม่น่าสนใจเท่ากับข้อมูลที่ว่า สมาชิกหลัก SLT มาถึง 3 คน
“อ่อครับ”ผมตอบรับเจ้าตัวพยักหน้าก่อนจะสังเกตุรถที่ผมใช้ขับ
“แหม รถดีซะด้วย นายคงเก่งน่าดู ถ้าจำไม่ผิด 3 คันในโลกมีเจ้าของหมดแล้วแต่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะได้มาเห็นเจ้าของตัวเป็นๆที่นี่”ผมยิ้มแหยๆไปให้ ถ้าเขารู้ว่าผมก็ยืมรถมาจากโรฮาน และไม่ได้เก่งอะไรเพราะแทบไม่ได้ขับรถยนต์เลยคงเปลี่ยนคำพูดแน่ๆ
ผมตัดสินใจขอแยกจากพี่แกโดยยังไม่รู้ชื่อ ก่อนจะขับมาเรื่อยจนหาที่จอดรถได้ อีก 15 นาทีจะถึงเวลาแข่ง ตอนนี้รถหลายคันเริ่มเตรียมตัวแล้ว และผมก็จะทำอย่างนั้นเหมือนกันผมเดินลงมาจากรถ ยืนมองไปรอบ และก็ไปสะดุดเข้ากับสายตาที่เย็นเยือกของใครบางคน
“ไง ! ไม่ได้เจอกันนานนี่ ไม่คิดว่าจะได้มาเจอนายที่นี่นะ โรล”เสียงทุ้มติดหวานเรียกให้ผมหันไปมอง เขาคือ ชีปปี้ คนที่แนะนำให้ผมไปถ่ายแบบ แต่วันนี้เขาเหมือนคนละคนกับวันนั้นมาก อ่อถ้าจำไม่ผิดผมไม่ได้เจอกับเขานานจริงๆนั่นแหละ ตั้ง 1 วัน -_-
“ก็นะ นายคงจะเป็น สมาชิกหลัก SLT ที่มาแข่งวันนี้สินะ แล้วที่เหลือหล่ะ?”ผมถามพลางมองไปรอบๆตัวเขา ถึงเขาจะดูเลวๆแต่ผมคิดว่าไม่น่าจะเป็นคนเลวอะไรเลยไม่ได้รู้สึกกลัว
“แกะไปกันเถอะ ไอ้โซลให้มาตามแล้ว”สายตาของผมหยุดเข้ากับผู้ชายหน้าหวาน จัดได้ว่าสวยเลยหล่ะ อาจจะมากกว่าผมอีก แต่เขาสวยแบบผู้ชาย จะว่ายังไงดีหล่ะจะบอกว่าหล่อก็หล่ออยู่หรอก แต่มันออกไปทางสวยมากกว่า
“อ่อ ถ้าจำไม่ผิดนายเป็นแฟนไอ้โซลสินะ วันนี้มันมาด้วยนะอยากเจอหรือเปล่าหล่ะ?” ชีปปี้หันมาถามผม ผมส่ายหัว เขาหัวเราะนิดหน่อย ก่อนจะหยุดเสียงหัวเราะเพราะเสียงใครบางคน
“ไอ้แกะ ไอ้เป็ด แม่งชักช้าอะไรนักหนาวะ?”เสียงพูดหยุดลง สายตาผมกับเจ้าของเสียงสบกัน ก่อนเขาจะพูดต่อ
“แหม รู้สึกวันนี้จะดวงดีจังเลยนะ ได้เจอนายตั้งแต่บ่ายเลย”โซลพูดจบก่อนจะยิ้มมุมปาก ผมเกลียดท่าทีแบบนี้ของเขาที่สุดเลยให้ตายเถอะ ทำไมผมต้องมายุ่งเกี่ยวกับเรื่องบ้าๆพวกนี้ด้วยนะ
“เหอๆ รู้สึกจะตรงข้ามกับผมโดยสิ้นเชิงเลยหล่ะ”
“...”เขาเงียบผมเลยพูดต่อ
“ถ้ารู้ว่าแค่มาแข่งรถแล้วต้องเจอคนแบบคุณ ผมไม่มาหรอก”ผมพูด และอีกฝ่ายทำหน้าอึ้งเลยหล่ะที่ได้ยินแบบนั้น คงไม่เคยเจอสินะ นิสัยของผม บอกแล้วว่าจะเอาคืน
“หืมแบล็คโรลหรอ น่าสนุกดีนี่ เตรียมรับมือไว้เถอะครับ คุณภรรยา”ปี๊ด ปี๊ดเลย โอ๊ยยย!!!! เกลียด ๆๆๆๆๆๆ ผมเกลียดคนๆนี้ นี่ผมยอมให้มันจีบได้ยังไงวะ ให้ตายเถอะ อิไรท์ก็อีกคนต้องการอะไรจากกูวะครับ เขียนบทซะ คอยดูเถอะเดี๋ยวแม่งสนุกแน่เรื่องนี้ -_-* (ไรท์:ไรท์ไม่รู้ ไรท์แค่เขียนตามอารมณ์ นะจุ๊บๆ!)
...ไม่รู้แหละจะยังไงก็ชั่ง แต่มันยังไม่จบแค่นี้แน่ๆ…
Roll Part End.
100% แล้วจ้ะ เม้นท์ด้วยนะ อย่างน้อย 1 เม้นท์ ก็เป็นกำลังใจในการอัพนะครัช สำหรับคนที่อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกคำเดียวแล้วหล่ะ ว่า “ผมรักคุณจัง”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ