โอม มะลึกกึ๊กกึ๋ย รักครั้งนี้จงสมหวังเพี้ยง!!!!

บทที่4

บทเริ่มต้นสู่การเป็นโค้สที่ดี

     "ขะ...ขอ...ขอความกรุราด้วยนะคะ แม้จะเป็นวันแรกก็จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดค่ะ!"

   ฉันก้มหัวให้กับนักกีฬาทุกคนเพื่อเป็นการแสดงความเคารพ วันนี้ถือเป็นวันแรกของการเริ่มเป็นผู้จัดการเพราะฉะนั้นเพื่อให้นักกีฬาทั้งหมดตายใจฉันคงต้องทำให้พวกเขาคิดว่าฉันเป้นคนหงิมๆก่อนดีกว่าเพื่อที่จะง่ายต่อการฝึกนรกที่กำลังจะเริ่มขึ้น = =;

     "ไม่ต้องเป็นพิธีอะไรขนาดนั้นก็ได้โดเรมีจัง"รุ่นพี่จุนเป กัปตันทีมกล่าวขึ้นมาอย่างขำๆ รวมทั้งคนอื่นๆที่ทำสีหน้ายิ้มๆด้วย  แต่คอยดุเถอะถ้าไม่ทำดีไว้ก่อนเดี๋ยวฉันจะรู้สึกผิดเอา

     "คะ...ค่ะ! ถ้างั้นก่อนอื่นต้องขอบอกทุกคนก่อนเลยนะคะว่า ถึงโด(ชื่อย่อง่ายๆ)จะยังอ่อนประสบการอยู่มากแต่พ่อของโดเองก็เป็นโค้สให้นักกีฬาบาสอยู่เพราะฉะนั้นการฝึกของโดนั้นขอรับรองเลยค่ะ ว่าจะทำให้รุ่นพี่ถึงฝั่งฝันกันได้อย่างแน่นอน แต่โดมีเงื่อนไขอยู่5ข้อ ช่วยรับฟังหน่อยได้ไหมคะ"ฉันมองหน้าไปที่ทุกคน และก้ได้การพยักหน้าเป้นเสียงตอบรับ ฉันจึงแกะผมจุกออกและเปลี่ยนเป็นมัดเป็นหางม้าง่ายๆแทน แม้ว่าจะมีสายตาตกตะลึงของทุกคนก็เถอะ

     "ข้อ1การฝึกของฉันถ้าพวกรุ่นพี่รุ่นน้องหรือไม่ว่าใครก้ตามที่คิดว่าทำไม่ไหวให้ออกไปจากการฝึกทันที เพราะถ้าฝืนฝึกร่างกายอาจจะเกิดอาการกระดูกหัก หรือไม่ก็กล้ามเนื้อฉีกได้ หรือถ้าใครไม่พอใจก็เชิญพูดออกมาได้เลยนะคะ โดจะรับฟังและจะนำไปปรับปรุงแก้ไขค่ะ แต่ถ้าในการฝึกมีใครคิดจะอู้ละก็ คาราเต้สายดำได้ไปถึงก้านคอของทุกคนแน่ค่ะ "

     ทุกคนมองฉันด้วยสายตานิ่งอึ้ง แน่ละใครไม่อึ้งก็บ้าแล้ว และฉันแอบเป้นบางคนเหงื่อแตกไม่รู้ว่าเป็นเพราะกลัวคาราเต้หรือเพราะแทงใจดำพวกชอบอู้กันแน่

     "ข้อ2อยากจะขอทุกคนว่าทุกวันศุกร์อยากให้ช่วยกันบริจาคเงินมาคนละ40บาทในทุกอาทิตย์ เพราะว่าในช่วงวันหยุดยาวฉันจะขอพาทุกคนไปเข้าค่ายฝึกฝนกัน โดยการไปเข้าค่ายเราจะไปเดือนละครั้ง แน่นอนว่าต้องขอให้ทุกคนไปกันทั้งหมดทั้งตัวจริงและตัวสำรอง โดยจำนวนวันที่ไปอย่างต่ำคือ4 วัน ขั้นสูงสุดคือ1 เดือน และแน่นอนว่าช่วงปิดเทอมถ้าไม่มีการแข่งจะขอให้ทุกคนมีฝึกอาทิตย์ละครั้ง เพื่อไม่ให้กล้ามเนื้อเกิดอาการตายด้าน ^^  ส่วนคนเก็บเงินขอให้เป็นหน้าที่ของไทกะและคุโรโกะนะคะ"ฉันหันหน้าไปมองทั้งสองคนซึ่งพยักหน้าอย่างว่าง่าย

     "ข้อ3ในการฝึกแต่ละครั้งก่อนและหลังการฝึกทุกครั้ง เราจะให้ทุกคนกระโดดขาเดียวคนละ50รอบ มากสุดคือ100รอบ แน่นอนว่าต่อข้างนะคะ  หลังจากนั้นเราจะให้ตัวจริงที่โดกำหนดคือ จะให้มีตัวจริง12 คน ทั้ง12 คนจะต้องไปแข่งกับพวกม.4 ทั้งหมด 6 คน โดยตัวจริงที่จะแข่งกับม.4 จะให้ลงแข่งแค่ 3 คนเท่านั้น ต้องทำแต้มให้ทิ้งห่างอย่างน้อย 7 แต้ม ส่วนเวลาแข่งกับพวกตัวสำรอง จะให้ใช้ผู้เล่น 4 คน แข่งกับพวกตัวสำรอง 7 คนต้องทิ้งห่างอย่างน้อย 5 แต้ม โดยจะผลัดกันแข่งในแต่ละวัน ถ้าทำไม่ได้ตามกำหนดจะต้องไปวิ่งรอบโรงยิม 10 รอบ การทำผิดแต่ละครั้งถ้าทำผิดมากขึ้นเรื่อยๆ จะนวนการวิ่งจะเพิ่มเป็นรอบละ 10 ไป 20 ไป 30 จะเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ แต่วันนี้เป็นวันแรกจะยังไม่ต้องวิ่งนะคะ"เมื่อเห็นว่ายังไม่มีใครพูดอะไรฉันจึงเริ่มข้อต่อไป

     "ข้อ4เมื่อเวลา6:30 ของทุกวัน ขอให้ทุกคนมาโรงเรียนให้ทัน เพราะพวกเราจะวิ่งทุกเช้า เช้าแรกจะเริ่มแค่5 รอบก่อน โดยจะเพิ่มทีละ5 โดรู้ว่าพวกคุณทุกคนเป็นนักกีฬาเก่า แค่5 รอบคงจะสบายๆ แต่สำหรับการฝึกของโด โดอยากจะปูใหม่หมดเพื่อดูว่าพวกคุรมีความสามารถแค่ไหน และทุกครั้งที่วิ่ง อยากให้ออกตัวด้วยขาซ้ายสำหรับคนถนัดขวา และออกตัวด้วยขาขวาสำหรับคนหนัดซ้าย หลังจากวิ่งก็จะเป็นการวอมปกติ ให้ทุกคนไปทำกันเอง แต่ถ้ารุ่นน้องคนไหนไม่รู้ก็ขอให้รุ่นพี่ช่วยสอนด้วย อ้อแล้วก็สำหรับตัวจริง12 คนทุกวันศุกร์ขอให้ทุกคนไม่ต้องนำข้าวกล่องหรือมาซื้อข้าวที่โรงเรียนนะคะให้มารับข้าวกล่องและนมที่โดที่โรงยิมนะคะ"ทุกคนยังคงไม่พูดอะไรเช่นเดิมสงสัยว่าคงจะอึ้งกับกติกาที่ฉันตั้งละมั้ง = =;

     "ข้อ5ทุกวันจันทร์ ในอาทิตย์ที่สองของเดือนโดจะให้ทุกคนมาเล่นแชร์บอลและแฮนบอลสลับกันแต่ละเดือนนะคะผู้เล่นจะเป็นตัวจรองทั้ง12คนแข่งกันค่ะ และกติกาในการคัดเลือกตัวจริงเราจะจัดขึ้นในปลายเดือนในทุกเดือนค่ะ โดยการคัดเลือกจะให้ทั้งตัวจริงตัวสำรองได้แข่งกันเพื่อวัดความสามารถค่ะ โดยจะแบ่งการแข่งขันเป็น4บล็อก คือ A B C และD ค่ะ จะเปิดรับสมัคก่อนการวัดระดับ5วันนะคะ แม้ว่าปีนี้จะไม่มีม.4เลย แต่ก็ขอบอกไว้ก่อนว่า ม.4ที่เข้ามาจะไม่สามารถวัดระดับได้ ถ้าต้องการวัดระดับจริงๆต้องได้รับการยอมรับจากตัวจริงอย่างน้อยหนึ่งคน ทั้ง5 ข้อที่พูดมามีใครขัดข้องใจไหมคะ?"ฉันมองหน้าทุกคนโดยรอบ สิ่งที่ได้กลับมายังคงเป็นความเงียบเช่นเคย ทุกคนต่างพากันกลืนน้ำลายกันเอื้อกใหญ่ ราวกับว่าถ้าไม่กลืนน้ำลายจะหมดปากไปอย่างนั้นแหละ

     "ถ้าไม่มีอะไรแล้วเชิญทุกคนไปรอที่นอกสนามได้เลยค่ะ"ฉันพูดพลางมองนาฬิกาพบว่านี่มันเพิ่งจะ6:30เอง คิดถูกจริงๆที่นัดทุกคนมาพบตอน6โมงเช้า

     "ในเวลา7:00 พวกเราจะเริ่มวิ่ง5รอบนะคะ ในเวลานี้ขอให้ทุกคนไปทำธุระส่วนตัวตามสบายค่ะ แต่ตัวจริงทั้งหมด10คนให้มาพบโดตอนนี้เลยค่ะ"

    หลังจากทุกคนแยกย้ายไปหมดยังมีบางคนที่นั่งวอมอยู่ในโรงยิม ตัวจริงทั้ง10คนเดินมาพบฉัน ทุกคนล้วนสง180 ซม.ขึ้นไปทั้งนั้นมีม.6 ทั้งหมด5คน ม.5 ทั้งหมด5 คน ครึ่งๆพอดีเลย แบบนี้สิเมื่อพวกรุ่นพี่จากไปจะได้สบายขึ้นหน่อย แต่มีแต่คุโรโกะคนเดียวที่สูง170 ซม.สินะ ทุกคนต่างพากันมองหน้ามาที่ฉันด้วยความสงสัยในเรื่องการจ้องไม่วางตาของฉัน ในทีมตัวจริงฉันรุ้จักชื่อแค่ 3 คนเอง นั่นคือ คุโรโกะ ไทกะ และจุนเปแค่นั้นเอง

     "ที่เรียกทุกคนมาก็เพราะว่าอยากจะทราบชื่อ และตำแหน่งของแต่ละคนน่ะค่ะ จะได้เรียกชื่อกันถูก อยากขอให้ทุกคนช่วยแนะนำตัวและตำแหน่งหน่อยนะคะ"หลังจากฉันพูดจบกัปตันทีมก็ก้าวเท้าออกมาก

     " ตำแหน่งในทีมคือชู้ตติ้งการ์ด (SG) ในทีมเรามีทั้งหมด 2 คน เวลาแข่งเราจะผลัดกันลงในแต่ละครึ่ง มีฉันชื่อจุนเปเราคงเคยเจอกันเล้วตอนเธอมาสมัค/ส่วนฉันไทกะเป็นเด็กม.5 เราอาจยังไม่ค่อยได้สนธนากันเท่าไหร่ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จัก

    รุ่นพี่จุนเป เป็นผู้ชายผมดำ ตัวสูง185 ซม. ผมดำและสั้นพูดตรงๆก็คล้ายทรงนักนักเรียนฉบับไม่ได้ตัดผมนั่นเอง นิสัยก็ดูจากการแนะนำตัวคงเป็นคนเลือดร้อนน่าดู เวลาเล่นบาสเขามักจะชอบใส่แว่น เห็นคนเขาพูดกันว่าถ้าไม่เจอคนที่เก่งเท่าจะไม่ยอมถอดแว่น แต่เวลาเล่นเขาก็เล่นเต็มที่ไม่เคยออมมือ ได้ยินมาว่าเขาถนัดชู้ตสามแต้มมากที่สุด

     ส่วนรุ่นพี่ไทกะ ดูเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ ผมสีแดงเพลิงทำให้เขาดูมีพลังมากเลยทีเดียวแถมทรงผมยังเหมือนกับรุ่นพี่จุนเปอีกต่างหาก แล้วยังส่วนสูง185 ซม.เท่ารุ่นพี่จุนเปแบบนี้ทำให้ทั้งคู่เหมาะที่จะเป็นชู้ตติ้งการ์ดอย่างมาก รุ่นพี่ไทกะเขาถนัดดั้งมากที่สุด(ดั้ง คือ การกระโดดชู้ตนั่นแหละ) นี่ถ้าหากว่าฉันไม่เป็นสาววายคงจะไม่ฟินขนาดนี้สินะอร๊ายย:นางเอกจากลับมาก่อนะตะเอง: นักเขียนขอแทรกฮ่าๆ  *ชู้ตติ้งการืด คือ การชู้ตระยะไกลได้ดี และสามารถทำคะแนนใกล้แป้นได้ดีเช่นกัน* หลังจากพวกเขาพูดจบคนอีกสองคนก็ก้าวขึ้นมา

     "ตำแหน่งสมอฟอร์เวิร์ด (SF) มี2 คนเช่นกันคือฉัน มิโดริมา ยินดีที่ได้รู้จักนะ/ส่วนผมชื่อคุโรโกะ ขอฝากตัวด้วยนะครับ"

    รุ่นพี่มิโดริมา มีทรงผมสีเขียวใบไม้ซอยยาวระต้นคอ ได้ยินมาว่าเขาเป็ยคนที่เชื่อเรื่องดวงอย่างมากถึงขนาดถ้าบอกว่าวันนี้มีตุ๊กตาบาร์บี้เป็นสิ่งของนำโชค เขาก้จะพกมาด้วยอย่างไม่ต้องสงสัย อย่างวันนี้ เขายังเอาแมวกวักมาเลย นิสัยก็ประมาณเงียบขรึมสยบทุกสถานการณ์ ส่วนสูงที่ไม่ธรรมดานั่นด้วยคนอะไรสูงตั้ง 190 ซม. ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย แล้วยังมีสายตาดุดันภายใต้แว่นสายตานั่นอีก น่ากลัวพึลึก

    รุ่นพี่คุโรโกะ ผมสีฟ้าอ่อน แนวเดียวกับรุ่นพี่มิโดริมา ส่วนสูงก็อย่างที่เคยบอก 170 ซม. ถือเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันยังพอมีกำลังในการยืนหยัดต่อไป ก็แหมจะเอาอะไรมากกับคนที่สุงแค่ 160 ซม.กันเล่า เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ เท่าที่ได้ยินมาเขาถนัดแค่ส่งลุกเท่านั้น แต่ตอนนี้กำลังพยายามเลี้ยงบอลอยู่ = =; *สมอฟอร์เวิร์ด คือ เป็นผู้ทำแต้มให้กับทีม และยังรับหน้าที่เป็นผู้ส่งด้วยเช่นกัน*

    เอาละวันนี้เรามาทำความรู้จักสองคนก่อนแล้วกันนะ ตอนนี้ก็ได้เวลาวิ่งแล้วด้วยสิฉันคิดพลางมองดูนาฬิกาพบว่าบัดนี้ได้เวลา6:30 น. พอดีเลย

     "งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ วันนี้ตอนเย็นไม่ต้องซ้อมนะคะ โดขอเวลาไปหาข้อมูลเกี่ยวกับพวกรุ่นพี่ก่อน  แล้วพรุ่งนี้รบกวนรุ่นพี่ตัวจริงให้มาถึงตอน6:00 น. ด้วยนะคะ ส่วนที่เหลือมาซ้อมเวลา6:30 น.ปกติค่ะ ขอให้ทุกคนไปวิ่งกันได้เลยค่ะ เดี่ยวฉันจะตามไปนะคะ"เมื่อพูดจบฉันก็เดินออกไปที่ห้องเก็บของในโรงยิมเพื่อไปเช็คดูอุปกร์ที่จะใช้สำหรับตอนเย็นนี้ เมื่อไม่พบปัยหาจึงเดินไปเก็บของและเดินออกไปนอกสนาม เวลาแห่งความหรรษาเริ่มแล้วสินะ ฮ่าๆๆๆ

#เป็นยังไงบ้างคะ สนุกกกันรึเปล่า อาจยังแต่งไม่ถึงกึ๋นยังไงก็ขอคำชี้แนะด้วยนะคะ อ้อ ขอแนะนำสำหรับคอการ์ตนที่ยังไม่เคยดู ตัวละครในนี้สามารถดูได้จากอนิเมะเรื่อง Kuroko no busket (สนุกมากค่าขอแอบสปอยว่าสำหรับสาววายถือวาเด็จจริงค่ะ =.= คุโรโก๊ะจิน่ารักมาก >//<) นะคะ ขอฝากให้เพื่อนๆติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยค่ะ