HORMONES แห่งความรัก

        กริ๊งๆ เสียงกริ่งของโรงเรียนแห่งหนึ่งดัง เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง ตึกๆๆ "เฮ้ ลู่หานรอฮุนด้วย"เสียงวิ่งของหนุ่มเซฮุนที่เรียกลู่หาน "มีอะไรหรอจร๊ฮุน -_-" ลู่หานตอบเซฮุนกลับ "ลู่หานเลี่ยนว่ะ พูดซะเคลิ้มเชียว^^" เซฮุนตอบกลับแบบ ยิ้มๆ "เ้อ้อ แล้วมีไร ชั้นจะไปกินข้าว" ลู่หานถามเซฮุน

"ว่าจะไปกินข้าว ไอ้โทโมะมันให้มาตาม"เซฮุนตอบน้องลู่หาน  "เออ ไปดิไม่มีเพื่อนกินอยู่พอดีเลย"ลู่หานบอกน้องฮุน "แหม พูดซะอย่างเราไม่ใช่เพื่อนกันเนอะลู่"   "แกล้งเฉยๆ"ลู่หานตอบ  "นั้นจะไปกินได้ยัง มัวแต่คุยอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวไอ้โทโมะมันแย่งลูกชิ้นชั้นหมดกันพอดี 55"เซฮุนบอกลู่หาน

เช้าวันต่อมา

ตึกๆแฮกๆ "หะอะไรกันเนี่ย นี่ 08.00 แล้วหรอเนี่ย แล้วชั้นจะไปโรงเรียนทันมั๊ยเนี่ยหะ"เสียงของสาวน้อยที่กำลังวิ่งไปขึ้นรถเมย์เพื่อไปโรงเรียน "ตายเเน่ เพิ่งไปเรียนเป็นวันแรกซะด้วย โอย ชั้นอยากตาย"เธอก็บ่นต่อไป  

อ๊อดๆ เสียงออด เพื่อบอกว่าได้เวลาเข้าชั้นเรียนแล้ว "นักเรียนทั้งหมดทำความเครารพ" หัวหน้าห้องพูดเมื่อครูอรเดินเข้ามา "สวัสดีจร่นักเรียนทุกคน วันนี้นะคะครูมีโครงงานมาให้ทำนะคะ ให้แบ่งกลุ่มละ 4 คนนะคะ ใครส่งกลุ่มแรกจะได้ 30 คะแนนเต็มเลยนะคะ"เมื่อครูอรพูดจบนักเรียนทั้งหมดก็แบ่งกลุ่มกัน ตึกๆก๊อกๆ "ขออนุญาติค่ะ สวัสดีค่ะครูอร" แก้วพูดสวัสดีครูอร "นี่แก้วนักเรียนใหม่ใช่มั๊ยคะ"ครูอรถาม ''ค่ะ หนูเพิ่งย้ายมาใหม่ค่ะ" แก้วพูดตอบด้วยเสียงอันเหนื่อยล้า " อาแก้วไปนั่งที่ได้เลยจร่ อืมมีที่ตรงไหนว่างมั๊ยจร๊"ครูอรถามนักเรียน"ตรงผมครับครุอร"โทโมะตอบด้วยพลางทำหน้ายักคิ้วให้แก้ว "นี่ชั้นต้องนั่งกับอีตานั่นจริงๆหรอวะยัยแก้วเอ๊ย จะโดนเค้าแกล้งมั๊นเนีย"แก้วพลางคิดในใจ เสร็จแล้วแก้วก็เดินเข้าไปนั่งที่ "นี่แก้วเธออยู่กลุ่มโทโมะละกันนะ"ครูบอกแก้ว "ค่ะครู"แก้วตอบ "นี่เธอระวังตัวให้ดีนะ"โทโมะข่มแก้ว "หึนายนั่นแหละระวังตัวให้ดี ตาบ้า"แก้วกระซิบโทโมะ 

กริ๊งๆ ออดพักเที่ยง(แป๊บเดียวพักละ 55)

"แก้วๆ มากินข้าวกับพวกเรามั๊ย เราชื่อลู่หานนะ นี่เซฮุน และนี่โทโมะจร่"ลู่หานแนะนำตัว"อ๋อจ้า เอาสิเดี๋ยวเราไปกินด้วยนะ" "นี่เราต้องมากินข้าวกับอีตาบ้านี่ด้วยหรอเนี่ย" เธอบ่นในใจ และทั้ง4คนก็เดินลงไปกินข้าวด้วยกันชั้นล่าง "ทำไมตานี่ต้องมองเราด้วยเนี่ย อิตาบ้า"เธอบ่นในใจอีกแล้ว 55 ตื๊ดๆๆ เสียงโทรศัพท์ของแก้วดังขึ้นเมื่อทั้ง4คนกำลังกินข้าว "ฮัลโหล คะพ่อ.....อ๋อได้ค่ะ" เมื่อแก้ววางโทรศัพท์เสร็จแล้วก็กินต่อ "ใครโทรมาหรอแก้ว"เซฮุนถาม"อ๋อพ่อเราโทรมาน่ะว่าเย็นนี้จะมารับ" แก้วตอบ

กรี๊งๆๆออดดังบอกเวลากลับบ้าน "แก้วๆให้เราไปส่งเธอนะ คือเราอยากจะขอโทษเธอน่ะที่ทำให้เธออารมเสีย"โมะพูด"ได้สิ (แต่เราต้องระวังหมอนี่ให้ดีซะแล้ว)"แก้วตอบ เมื่อทั้งสองกำลังเดินอยู่นั้นแก้วก็ได้สดุดก้อนหินล้ม โทโมะเลยคว้าแก้วเอาไว้และในขณะนั้นเองเซฮุนกับลู่หานเห็นเลยแกล้งเดินชนเพื่อให้ทั้งสอง ล้มทับกัน ปิ๊งๆ จมูกของแก้วกับโทโมะก็กระทบกันทันที "ยัยแก้วกลับบ้านเดี๋ยวนี้"เสียงพ่อของแก้วเรียก

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อพ่อของแก้วมาเห็นทั้งสองนอนจูบกัน โปรดติมตามตอนต่อไปได้เลยนะคะ

เชิญเม้นได้เลยนะคะ