คาสโนวี่น่าใส่เดิมพันหัวใจนายเพลย์บอย

9.2

เขียนโดย PPreaw

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.52 น.

  10 ตอน
  1 วิจารณ์
  17.48K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 20.01 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ความรู้สึกนี้ มันคืออะไร...?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                                                ตอนที่ 

                                         ความรู้สึกนี้  มันคืออะไร.....?

[บันทึกพิเศษ:เพ้นต์บอล]

                         

             ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองเป็นอะไร ตั้งแต่วันนั้น  วันที่ผมได้เจอกับผู้หญิงคนนั้น เธอคนนั้น ทำให้ผมสึกแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน  และไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน   วันที่ผมเจอเธอครั้งแรก เธอกำลังโดนผู้ชายคุยอะไรกับเธอผมก็ไม่รุ้ว่าเธอคุยอะไรกัน แต่ไม่นานผู้ชายคนนั้น ก็ทำท่าจะลวนลามเธอผมเลยเข้าไปช่วยไว้  พอผมเข้ามาใกล้ๆเห็นน่าเธอชัดผมรู้สึกได้ ยินแม้กระทั่งเสียงหัวใจของตัวเองดัง/ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย  เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ผม ทำตัวไม่ถูก รู้สึกมือไม้สั่นแปลกๆ/  พอเธอขอบคุณผม  ผมรู้สึกโกรธตัวเองจริงๆที่ไปหาว่า เธอ แต่งตัวล่อเสือล่อตะเข้ ทำให้เธอโกรธ  ที่จริงแล้วผมไม่ได้ต้องการสิ่งตอบแทนอะไรจากเธอเลยเพียงแค่    ผมอยากจะคุยกับเธอแค่นั้นเอง   ผมจึงได้ขอให้เธอ เป็นแฟนหลอกๆให้ ไม่ใช่ว่าผมไม่มีปัญญาที่จะ ทำให้เชอร์รี่(แฟนเก่าผม  ที่พินอินเรียกว่ายัยปากแดง) แต่ผมไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าเธอจะใจกล้า จูบผมต่อหน้าเชอร์รี่  ผมชอบนะจูบของเธอแต่ผมกลัว   กลัวว่าผมจะรักยัยนั้นขึ้นมาจริงๆ     ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไร  ชอบหรอ  หรือแค่คิดว่าใช่   หรือว่า.......รัก     ผมกลัว  กลัวจริงๆ    

                                                                               [จบบันทึก:เพ้นต์บอล]

 

             ณ  โรงเรียน

    "ยัยอิน  เล่ามาเลย  เรื่องแกกับไอ้เพ้นต์มันยังไง"มาถึงก็โดนสอบสวนเลย

"ก็อย่างที่เห็นแหละ"

"ฉันว่ามันไม่ใช่   คนอย่างเพ้นต์ไม่เคยคิดที่จะเปิดเผยแฟน  และไม่เคยจูบใครมาก่อน  และที่สำคัญคนไหนที่คิดจะจูบมัน  มันจะผักออกทุกคนแต่กับแกมันกลับปล่อยให้ยืนจูบ  "

"แกคิดมากไปรึเปล่า  มันอาจเป็นหนึ่งในแผนการที่หมอนั่นให้ฉันกำจัดยัยปากแดง ก็ได้"

"ไม่ใช!!  ถึงจะเป็นแผนการก้เถอะ แต่แกคิดหรอว่าผู้ชายเพลย์บอยอย่างไอ้เพ้นต์จะไม่มีปัญญากำจัดยัยนั้นได้   และอีกอย่างคนอย่างไอ้เพ้นต์ฉันเป็นเพื่อนมันมาตั้งเด็ก มันไม่ให้ใครไปวุ่าวายหรือไปข้องเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวมันเด็ดขาด"

"เอ่อ   ของจริงของแก  ช่างมันเถอะยังไงซะฉันกับหมอนั้นคงไม่ได้เจอกันแล้วล่ะ  "

"ฉันว่าแกได้เจอแน่"

      ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองมีลางจะได้เจอนายนั้นในอีกไม่ช้า

      

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา