[fic] U r my drawing.....จะแก้ไม่แก้...จะเอาไงห๊ะ!

Special guy "Bom&Wana" : ต้องการ(มาก) NC


"เห้ย! จะทำอะไรน่ะ ออกไปเลยนะ" เท้าเล็กๆมือนั่นเตะถีบทุบผมใหญ่ ผมจึงใช้มือใหญ่ของผมรวบขาแล้วจับแหวกออกก่อนจะดันตัวผมเข้าไปขั้นกลาง แล้วจับมือเล็กนั้นไว้เหนือหัวมันจนติดกับกระจก เสียงมันร้องโหยหวนใหญ่จนผมต้องจัดการปิดปากด้วย...

ริมฝีปากผม

นี่มันอะไรกัน ทำไมมันนุ่มปากขนาดนี้แถมตากลมโตที่เปิดกว้างอย่างตกใจนั่นอีก มันกำลังบอกให้ผมเชิญเข้ามาลิ้มลองข้างในใช่มั้ย ผมเอามืออีกข้างมาบีบคางเล็กเรียวนั้นจนมันเผยออกแล้วจัดการแทรกลิ้นร้อนของผมเข้าไปทันที มันครางเสียงหวานออกมาทันทีที่ลิ้นเราสองคนถูกกัน ปมจัดการเอียงทำมุมให้พอดีก่อนจะดูดดันลิ้นเล็กจนอิ่มเอม แรงที่คอยขัดขืนผมมีนค่อยๆเปลี่ยนไปจนหมดแรง ผมจัดการอุ้มร่างเล็กนั้นขึ้นนั่งคร่อมตักผมทันที 

"อืม...อ๋าาา" เสียงครางหวานที่เริ่มเล็ดรอดออกมาจากการห้ามไว้ไม่อยู่อยู่ทำให้ผมรุกมันหนักเข้าไปอีก ผมจัดการส่งมือใหญ่ของผมล้วงเข้าไปในสาปเสื้อบางนั้น แล้วเริ่มสะกิดยอดอกเล็กนั้นอย่างมันมือ ยิ่งผมสะกิดยิ่งครางหื่อใหญ่ มันจะรู้ตัวมั้ยว่ามันทำให้น้องชายผมปวดหนึบไปหมดทั้งด้าม นี่ผมจะทนไม่ไหวแล้วนะ ทำไมมันน่าฟัดขนาดนี้

วานา

"หยุดเลยนะ อย่าทำนะ อ๊ะ.." ส่งเสียงแบบนั้นมาแล้วผมจะหยุดมันได้มั้ย ให้ตายเถอะ มันน่ากดให้แหลกคามือจริงๆ

ผมเริ่มถอดเสื้อเชิตสีฟ้าอ่อนตัวบางออกจากไหล่ขาวเนียนนั้น นิ่งผมเห็นยิ่งสะท้านใจ อยากจะกัดให้เป็นรอยทั้งตัว ใครๆจะได้รู้ว่ามันกำลังจะเป็นของผม

"พอแล้ว หยุดเถอะนะ พอ" มันคงใช้แรงเหือกสุดท้ายพยายามห้ามผมจนกระชากหัวผมออกจากซอกคอขาวที่เริ่มมีรอยแดงนั้น มันทำเอาผมเจ็บจี๊ดจนต้องกัดกรามแน่น แรงมันเยอะจังวะ

"ยอมพี่เถอะนะวานา แค่มดกัดเอง นะ" ผมจับหน้ามันนิ่งให้สบตาผม ผมเห็นน้ำตามันคลอจนแทบจะไหลออกมา ผมเลยใช้นิ้วปาดรอบดวงตากลมโตนั้นช้าๆจนน้ำตามันไหลออกอย่างกลั้นไม่อยู่

"พี่บอมย์เจ้าชู้ ถ้าได้ผมแล้วก็จะทิ้งเหมือนคนอื่นใช่มั้ย" เห้ย มันรู้ได้ไงวะ แต่มันพิเศษกว่าคนอื่นนะ ผมไม่ทิ้งมันหรอก

"จะทิ้งได้ไง ปากจัดขนาดนี้"

"ว่าไรนะ !!!" โอ๊ยๆ จะอาระวาดอีกแล้ว

"ก็ชอบไง แบบนี้โดนเลย" ผมหอมแก้มมันไปทีหนึ่งจนหน้ามันแดงก่ำ มันทำเป็นหลบสายตาผมแต่มือนี่กำเสื้อผมแน่น

ผมจับหน้ามันมารับจูบที่ผมอยากมอบให้อีกครั้ง เราแลกลิ้นกันไปมาอย่างสุขสม ผมรู้เลยว่ามันคงไม่เคยจูบกับใครมาแน่ ก็ดูการกระทำมันสิครับ แค่อ้าปากเล็กๆนั่นเท่านั้นเอง ที่เหลือก็ปล่อยให้ผมดำเนินเกมเอง มันเริ่มเคลิ้มกับบทรักของผมง่ายๆเมื่อผมเริ่มลากลิ้นเข้ากับยอดอกเล็กสีชมพูนั้น มันครางออกมาเสียงพร่าจนน้องชายผมเด้งชนร่องบั้นท้ายสวยนั้น ตัวมันสั่นครือทันทีอย่างตกใจ 

ผมจับมันถอดกางเกงออกอย่างไวโดยมีเสื้อเชิตยังคาอยู่ที่แขนเล็กเรียวนั้น ผมเอาแขนนั้นให้คล้องคอผมไว้แล้วเริ่มจับแก่นเล็กพอดีตัวกับมันขึ้นลงช้าๆ

"อ๊ะ อ๊าาา เร็วอีก เร็ว..อีกกกก" มันสั่งผมเสียงแหบจนผมต้องทำตามอย่างห้ามไม่อยู่ ผมชักถี่รัวจนตัวมันสั่นคลอน ไม่รอช้าผมส่งนิ้วใหญ่ของผมเข้าไปในนั้นทันทีทีเดียวสามนิ้วจนมันร้องเสียงหลง ยิ่งช้าเดี๋ยวจะไม่ทันการ

"เจ็บนะไอ้ระเบิดเน่า อ๊ะ เบาๆสิ อ๊าาาา" ผมรีบเร่งนิ้วเข้าออกถี่เพื่อเร่งช่องทางนั้นให้พร้อมรับของผม มันคงจะเสียวมากก็ผมเล่นทั้งหน้าทั้งหลังจนมันทำได้ครางเท่านั้น

"อ๊ะ อ๊าาาาาาา" มันปล่อยน้ำสีขาวขุ่นจนพุ่งมาถึงหน้าเราสองคน มันนิ่งก่อนจะใช้ลิ้นสีแดงนั้นเลียเอาน้ำของมันออกจากปลายคางผม มันยิ่งทำให้ผมทนไม่ไหวจับเอาน้องชายผมออกมาจากที่อับ มันลืมตาขึ้นมามองเป้าผมที่ขยายตัวเต็มที่อย่างกลัวๆ ก่อนจะดันหน้าผมออกจากอก

"มันใหญ่ไป" อะไรใหญ่ หมายถึงดุ้นผมนะหรอ ผมยิ้มอย่างขำๆกับสิ่งที่มันพูดออกมา มันน่ารักจริงๆ

"กลัวหรอ" มันพยักหน้าให้

"เอาเข้าไปเองสิ" มันมองหน้าผมแบบไม่เข้าใจ

ผมจับก้นสวยยกตัวสูงแล้วจับน้องชายผมจอเข้ากับรูสวยสีพีช 

"กดลงมาเลย ไม่เจ็บหรอกแค่มดกัดเอง" มันพยักหน้าให้หน่อยๆก่อนจะค่อยๆนั่งกดบั้นท้านกลมกลึงนั้นลงมา

"อ๊ะ เจ็บ อ๊ะ" มันทำท่าจะยกบั้นท้ายออกเมื่อมันกดลงไปแค่นิดเดียว ผมเลยจับสะโพกมันกดลงทีเดียวจนมิดด้าม

"อ๊าาาาาาาา เจ็บนะ อ๊ะๆ" มันร้องเสียงดังจนลั่นรถ ผมเองก็สงสาร แต่มันก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ยิ่งรูร้อนนั้นตอดขมิบดุ้นของผมถี่สะแทบคลั่ง เล่นเอาผมต้องกัดฟันกรอด

"ขยับหน่อยวานา ขยับ" มันส่ายหน้ารัวอย่างเดียวไม่ยอมทำตามที่ผมบอก ไอ้ผนังร้อนข้างในนั้นก็ช่างทรมานผมสะจริง

"ขยับนะครับ มันจะได้หายเจ็บนะ นะ" ผมจูบริมฝีปากปากสวยมันอีกจนมันเคลิ้มอีกครั้ง ผมรั้งเอวบางให้ขยับขึ้นลง ขึ้นลงตามจังหวะผมแต่มันไม่ทันใจผมสักที 

"อืมมมม อ่าาา อย่างนั้น ใช่..."

"อ๊ะ ซี๊ดดดด อ๊า"

ผมให้น้องค้ำตัวไว้กับเบาะนั่งแล้วจัดการกระเด้งเอวเข้ากับช่องทางรักนั้นสะเอง มันก้มหน้าซบกับไหล่ผมเมื่อมันทรงตัวไม่ไหว ผมพลิกมันนอนแนบเบาะก่อนจะกระแทกเข้าหาอย่างแรง เสียงเนื้อกระทบเนื้อพร้อมกับเสียงครางหวานนั้นยิ่งกระตุ้นให้อารมณ์ดิบผมลุกพล่าน จนผมทนไม่ไหวปล่อยออกมาเต็มช่องทางนั้น

"อ๊ะ อ๊าาาาาาาาาา" ผมหอบหมดแรงล้มลงบนหลังเนียนสวยข้างล่าง มันก็คงจะไม่ต่างจากผมมากนัก ยิ่งตัวมันแดงไปทั้งตัวแบบนี้ อ่า...ในที่สุดความต้องการของผมก็สำเร็จ

"เจ็บมากมั้ย"

"ไหนบอก อะ บอกว่า มดกันไง ทำไมมัน มันมาทั้งรังอย่างงี้อะ" ฮ่าๆ ดูมันพูดสิครับ มดกัดทั้งรัง ฮ่าๆ ผมว่าผมหลงมันเต็มเปาแล้วละ

"แล้วชอบมั้ย" หน้ามันแดงเลยครับพอผมถาม คงไม่ตอบแล้วมั้งแบบนี้

"พี่จะไม่ทิ้งผมใช่มั้ย" อยู่ๆมันก็ถามผมเมื่อผมจัดการใส่เสื้อผ้าให้มัน ตากลมนั้นจ้องผมเขม็งอย่างรอคำตอบ ผมคงต้องให้มันเชื่อมั่นในตัวผมมากกว่านี้แล้วละ

"แล้วพี่ต้องทำไงให้วานาเชื่อพี่"

"ไม่รู้สิ ผมแค่กลัวว่าพี่จะทำกับผมแบบคนอื่น" เสียงมันดูเศร้ามากๆเลยครับ เศร้าสะผมทำอะไรไม่ถูกแล้ว

"งั้นพี่จะโอนธุรกิจของพี่ให้ทั้งหมด โอเคมั้ย" ตามันโตเท่าไข่ห่าน นี่ผมทุ้มหมดตัวแล้วนะเนี่ย 

"ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ครับ ขอแค่...รักผมเหมือนที่ผมรักได้มั้ย" หะ..อะไรนะ เมื่อกี้มันว่าอะไรนะ รักผมงั้นหรอ ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่มั้ย

"วานารักพี่หรอ" หน้าแดงอีกแล้ว 

"รักสิ รักมานานแล้วด้วย" งั้นแสดงว่าที่มันไม่เคยรับรักจากใครเลยเพราะมันรักผมงั้นหรอ หึ...แค่นี้ผมก็หัวใจจะวายอยู่แล้ว

"ว่าไงครับ "

"หึ แค่นี้พี่ก็แทบถวายหัวให้อยู่แล้ว...วานา"

จะถวายให้ทั่งชีวิตนี้เลย


::: ::: ::: ::: :::