รักอันตราย ก๊วนรัก ท้าทาย หัวใจ มาเฟีย 18+
เขียนโดย 
pu_mong
วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.19 น.
แก้ไขเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 18.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ข้อแลกเปลี่ยนพิศวง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ห้าง H
ฉันเดินเข้าร้านอาหารแห่งหนึ่งในห้างของฉัน ฉันจึงพาเจ้าวินมาได้ไม่ยาก ถึงแม้ทุกคนที่มาเที่ยวห้างนี้จะหันมามองฉันที่อุ้มวินอยู่แต่พนักงานในร้านต่างๆทั้งร้านอาหาร เสื้อผ้า เครื่องใช้ต่างๆก็รู้จักฉันเป็นอย่างดี
"วันนี้รับอะไรดีคะ คุณลูมิน่า ^^" พนักงานในร้านเดินมาถามฉัน
"เอาเหมือนเดิม - -" เหมือนเดิมของฉันหมายถึงเนื้อแกะย่างรมควันซอสพริกไทยดำที่ราคา 5000 บาท
"แล้วคุณผู้ชายล่ะคะ ^^"
"เอาเหมือนกันครับ ^^"
"สักครู่นะคะ ^^" พนักงานพูดพร้อมเดินไป
"นายจ่ายเองนะ ฉันไม่ได้ใจดีที่จะเลี้ยงอาหารนาย 5000 บาท "
"5000!!! เธอสั่งอะไร!"
"เนื้อแกะย่างรมควันซอสพริกไทยดำ - -"
"แพงเป็นบ้า!!"
"ตกลงมีอะไรที่จะคุยกับฉัน - -"
"ฉันได้ข่าวมาว่าพ่อเธอจะตัดเธอออกจากกองมรดกหากไม่มีแฟนภายใน 3 เดือน ^^" พ่อฉันเพิ่งพูดเมื่อคืนเองนะ รู้ได้ไง!
"นายรู้ได้ไง พ่อฉันเพิ่งพูดเมื่อคืนเองนะ!"
"สงสัยพ่อเธอคงโทรไปบอกนักข่าว ^^" เขาพูดพร้อมยื่นไอโฟน 5 s เปิดข่าวให้ดู จริงด้วย พ่อฉันคงโทรไปบอกนักข่าวแน่ๆ
"แล้วไง ? - -"ฉันพูดพร้อมยื่นโทรศัพท์คืนเขาไป
"ไม่แล้วไง แค่ว่าเธอจะรับข้อเสนอของฉันแล้วฉันจะไปเป็นแฟนให้เธอเอง ^^"
"ข้อเสนออะไร - -"
"มันขึ้นอยู่กับว่าเธอต้องรับปากมาก่อน ฉันถึงจะบอกว่ามันคืออะไร ^^"
"ถ้าฉันไม่รับปากหล่ะ - -"
"เธอก็ไปหาผู้ชายคนอื่น ^^" ฉันหาได้อยู่แล้วย่ะจ้างเงินแสนเดียวก็ได้แล้ว
"- -"คิดๆ
"นี่ ฉันรู้นะว่าเธอรวย ที่จะสามารถจ้างผู้ชายคนอื่นมาได้ "
"- -"คิดๆ
"แต่จะมีใครรับเงินนั่นหรือปล่าวก็ไม่รู้นะ ที่จะมาเป็นแฟนกันทั้งๆที่ไม่รู้จักกัน ^^"อืม...น่าคิด
"- -"คิดๆ
"ฉันมาเสนอตัวให้เธอฟรีๆเลยนะ แค่เธอช่วยฉันแค่เรื่องเดียวเท่านั้น ^^"
"- -"คิดๆ
"สิ่งที่ฉันขอไม่ยากเกินไปหรอกน่าา ^^"
"- -"คิดๆ
1 ชมผ่านไป
ตอนนี้เรากินอาหารกันเสร็จแล้ว แต่ฉัันยังไม่ตัดสินใจก็เขาเป็นใครก็ไม่รู้ เพิ่งเจอกันครั้งแรกด้วย ใครจะไว้ใจกัน - -
"นี่เธอ ตัดสินใจได้ยัง - -"
"ไม่ - -"
"ผ่านมาชั่วโมงนึงแล้วนะ - -"
"รู้ - -"
"ฉันต้องรออีกนานไหม? - -"
"ก็..สักพัก - -"
30 นาทีผ่านไป
จนกระทั่งตอนนี้ฉันก็ยังตัดสินใจไม่ได้ แม่ฉันสอนว่าอย่าไว้ใจใครง่ายๆ ฉันต้องทำตามที่แม่บอก
"เธอ ฉันอยากกลับบ้านเเล้วเร็วๆสิ - -"
"แปปนึง - -"
"ฉันมันไม่น่าไว้ใจมากขนาดนั้นเลยเหรอ -0-"
"ใช่ - -"
"งั้นคิดได้เมื่อไหร่ โทรมาเบอร์นี้ละกัน - -" เขาทิ้งทิชชู่ที่เขียนเบอร์โทรเขาเอาไว้ให้ฉันและเดินออกจากร้านไป
ฉันตัดสินใจดีไหมนะ เขาน่าไว้ใจรึปล่าว ไหนจะมรดกอีก
โอ๊ยย เพลีย - -
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
