Helloween ! ฮาโลวีน แห่งความรัก ... 1

#สีคราม

"o.o"

ผมค่อยๆลืมตาหลังจากที่รู้สึกว่าจะหลับไป...ผมมองไปรอบๆห้องเห็นสีฟ้าน้องสาวผมนอนอยู่...จำได้ว่าก็ที่ผมจะหลับไป...ซีโฟก็อยู่นี้นา ... หาไปไหนนะ ...ผมลุกขึ้นมาแล้วเดินออกจากห้องไป...อ่าไม่อยากเชื่อเลย ...ซีโฟยืนอยู่ที่หน้าประตู ... ทำอะไรของเค้านะ...ผมเดินเข้าไปหาซีโฟ....

"โฟ .. ทำไร-"

ผมยังพูดไม่ทันจบผมยืนนิ่งไปเลย...ซีโฟกำลัง...จ...จูบกับผู้หญิงที่ไหนไม่รู้...รู้สึกเหมือนเค้าจะรู้ว่าผมยืนอยู่ข้างหลังซีโฟผลักผู้หญิงคนนั้นออก ทำให้ผมเห็นน่าเธอได้ชัดเจน...

"สายฝัน...ไอ้โฟ..."

ผมยืนอึกอยู่ซักพัก ทั้งสองคนเงียบไป ไม่พูดอะไรเลย...

"โอนี่จัง ... มีอะไรหรอ?"

"สีฟ้า ... อย่าเข้ามา "

ผมพูดพรางดันสีฟ้าให้กลับไปที่ห้อง..แต่คงไม่ทันแล้วละ..เธอปัดมือผมออก...แล้วทำน่าโมโหแบบสุดขีด...แย่ๆงานนี้ ...

"นี้มันอะไร ? สายฝัน ? "

"ฟ...ฟ้า ฟังเราก่อนนะ คือ...เรา..จะมาหาเธอแต่ว่าพี่ซีโฟเค้ามา-"

"ฝัน ! อย่าโกหก ! เธอเป็นคนจูบพี่เองไม่ใช่หรอ ?!"

"มันยังไงกันแน่ ! ฝัน ! บอกความจริงมา ! ฝัน !!"

ฟ้าเดินเข้าไปเขย่าตัวสายฝัน ... ส่วนไอ้โฟเดินมาหาผม ...

"มึงเชื่อกูใช่มั้ย ?"

"ก...กูไม่รู้ ... "

"งั้นหรอ...ตามกูมาทีให้สองคนนั้นเคลียกันเอง..."

มันพูดจบผมเองก็ลังเลอยู่เหมือนกัน....ทำไงดีละ...ผมมองไอ้โฟแล้วพยักหน้าแล้วเดินตามมันไปที่ห้องนั่งเล่น...ให้ตายเถอะ อย่างให้เป็นความฝันจริงๆ ผมไม่อยากเชื่อว่คนอย่างฝันจะทำตัวแบบนี้...แล้วก็ไม่อยากเชื่อว่าไอ้โฟที่มันเคยบอกว่ามันรักสีฟ้าคนเดียว...จะยอมให้ฝันจูบ...

"เรื่องมันเป็นแบบนี้มึงจะเอาไงต่อโฟ ? สีฟ้าคงเกรียดมึงแน่ๆ"

"กูรู้ ...จะให้ทำไงได้ละ อยู่ๆยัยนั้นก็พุงเอามาจูบกูเฉย? จะให้กูทำไงละ "

กรี๊ดดดดดดดดด  !!!!!!!1

อยู๋ก็มีเสียงกรี๊ดดังออกมาจากข้างนอก ...เด๋วนะสีฟ้า กับสายฝันอยู่ข้างนอกนี่ ? เกิดอะไรขึ้นเนี้ย ....ผมมองหน้าไอ้โฟประมาทว่าเกิดอะไรขึ้นออกไปดูมั้ย ? โฟพยักหน้า แล้วพวกเราก็วิ่งออกไป...

"ฟ้า ! เกิดอะไรขึ้น ? "

"T^T"

ฟ้าไม่ตอบแต่กลับชี้ออกไปหน้าบ้านแล้วร้องไห้ไม่อยู่ ผมมองไอ้โฟประมาทว่าดูสีฟ้าหน่อยแล้วผมก็เดินออกไปหน้าบ้าน ... กลิ่นคาวเลือกีแดงของให้ซัก .... ผมค่อยๆมองไปรอบๆเห็นรถคันนึงจอดอยู่นิ่งๆกับที่แล้วเหมือนมีคนนอนอยู่ใต้รถ ...ผมเอามือปิดปากด้วยความที่อยยากอาเจียนแบบสุด ..ผมค่อยๆเดินไปที่รถคันนั้น...

"เกิดอะไรขึ้นคับ ?"

ผมถามคนขับรถคันนั้นแต่เค้าเงียบไม่ตอบอะไรผมเลย...มันแปลกๆนะ ... ยิ่งเข้าใกล้รถกลิ่นคาวเลือดยิ่งแรงขึ้นเรื่อยๆ...ผมไม่สนใจคนขับรถแล้วค่อยๆเอนตัวลงไปมองใต้ท้องรถ...

"ไม่จริง ...!! สายฝัน !!!"

โอ้วว ไม่นะ !!! สายฝันนอนอยู่ใต้ท้องรถ...กลิ่นเลือดมันเตะจมูกผมมากๆ ...ให้ตายเถอะ... ตอนนี้ผมอะไรไม่ได้เลย ...  บ้าจริง ! ผมต้องเสียคนที่ผมรักไปอีกแล้ว....

"พ..พี่สีคราม..."

เสียงของใครบางคนเรียกชื่อผมด้วยเสียงแหบเบา ... ผมมองไปตามเสียง...

"เห้ย !!! สายฝัน ! ... "

พระเจ้าช่วยหน้าของเธฮเละมาก ...แล้วมันสยองมากๆเลย เธอค่อยเอื้อมมือมา...ใบหน้าแสนปวดร้าวของเธอ...กลิ่นเลือดของเธอ...ให้ตายเถอะนี้มันความจริงหรอ ?! ไม่นะ!!

"ไม่...ไม่นะ ไม่ !!!!!"

"คราม คราม !"

"..."

"ไม่เป็นไร...กูอยู่นี่คราม ...ไม่เป็นไร..."

ความฝัน ?

"ไอ้โฟน... สายฝันละ ! สายฝันอยู่ไหน !"

"ใจเย็นๆ สายฝันเค้าไม่อยู่ที่นี้มึง ...มึงใจเย็นก่อนๆ"

ผมค่อยๆสูดหายใจเข้าช้า..แล้วก็ตั้งสติได้...

กิ๊ง ก๊อง...

"เด๋วกูมานะ..."

"ไม่เป็นไร ... กูไปเอง"

ไอ้โฟมองหน้าผมอึกนิดหน่อย...ผมจับมือโฟไว้ ... แล้วมันก็ยิ้ม แล้วค่อยๆนั่งลง...ผมเดินไปที่ประตูหน้าบ้านลังเลอยู่ว่าจะเปิดดีไหม ? ผมค่อยๆเอื้อมมือไปเปิดประตู

"สวัดีค่ะ ^^"

"สาย...ฝัน..TT"

ผมวิ่งเข้าไปกอดสายฝัน ดูเหมือนเธอจะงง แต่เธอก็เอื้อมมาลูบหัวผม...

"ไม่เป็นไรๆ ฝันอยู่นี้.."

เธอปลอดภัย...ดีจัง... ดีจังเลย....