Immortal LoVe, oR sEx... "ได้ผมแล้ว...เฮียต้องรัก

by nooonaa

ไทยแลนด์ XXXI : ทีเดียวอยู่!

"ป๊าฮะ"

"ว่าไงลูก"

"ผมอยากได้เมียอะ"

"ว่าอะไรนะ!!"

"ผมอยากได้น้องผืนน้ำเป็นเมียฮะ ป๊าไปขอให้หน่อย"

"ขอเด็กหกขวบเนี่ยนะ!"

"ก็พ่อเงินบอกว่า ถ้าป๊านาชาไม่พาไปขอ พ่อเงินจะพาไปปล้ำ"

!!!!!!

"ไอ้เฮียเงินนนนน เฮียเอาอะไรมาสอนลูกแบบนี้เนี่ย!!!" ผมตะโกนสุดเสียงลั่นบ้านจนเจ็บคอไปหมด สอนอะไรได้ทุเรศมาก ลูกมันเพิ่งจะแปดขวบเองนะเว้ย!

"เฮียเงิน!!"

"อะไรวะ มึงจะตะโกนเสียงดังทำไมเนี่ย!" ยังจะมาบ่น คนที่น่าจะบ่นนี่ผมไม่ใช่รึไง!

"แล้วเฮียไปสอนแบบนั้นให้น้ำชาได้ยังไง ลูกมันเพิ่งแปดขวบเองนะ จะให้ไปขอเด็กหกขวบทำเมียนี่มันน่าสอนรึไง"

"เอ้า! ก็ลูกมันอยากได้ก็ให้มันไปดิ แค่ผืนน้ำเอง มึงก็ไปขอจากไอ้ทรายมาให้ลูกมันดิ" โอ๊ย! ผมจะบ้าตาย

"แล้วทำไมเฮียไม่ไปขอน้ำมนต์เองเล่า!!"

"ขอเองก็โดนน้ำมนต์โกรธดิ เรื่องอะไรเล่า" ทีอย่างนี้กลัวนะมึง ไอ้ผัวเฮ็งซวย!

"พ่อเงินๆ ผมอยากได้เมียจริงๆนะ" นี่ก็แก่แดดจริงเลยลูกชายผม ทำไมถึงเป็นเด็กแบบนี้เนี่ย

"โอ๊ะๆ น้ำชามานี่มาลูก" เฮียเงินเรียกไอ้ตัวเล็กให้ไปหาก่อนจะอุ้มขึ้นนั่งตักข้างๆผม ตามใจกันดีนัก สองพ่อลูกเนี่ย

"เอาอย่างนี้ ถึงป๊านาชาจะไม่พาไปขอให้เดี๋ยวพ่อเงินพาไปปล้ำดีมั้ยลูก ทีเดียวอยู่!" ที่เดียวบ้านพ่องมึงดิ!!

"ไอ้เฮียเงิน!!" ผมรีบคว้าตัวน้ำชามาก่อนจะปิดหูเล็กนั้นแน่น ทำไมเฮียถึงสอนอะไรพิสดารแบบนี้ให้ลูกแบบนี้ห๊ะ ผมละจะบ้าตายจริงๆ

"หยุดเลยนะเฮีย ห้ามเข้าใกล้ลูกอีกแล้วก็ห้ามสอนอะไรลูกด้วย ผมขอห้าม!" ผมยื่นคำขาดให้เฮียเงินทันทีที่เจ้าตัวจะเถียงผม เผลอเป็นไม่ได้ สอนได้เสื่อมมาก

"ก็น้ำชามันเป็นเด็กผู้ชาย มันก็ต้องสอนอะไรที่มันแมนๆสิวะ อีกอย่างคนที่ลูกมันรักจะขัดมันทำไม"

ผมฟังแล้วก็สะอึก เหมือนกับตัวเองไม่อยากให้ลูกต้องมาเจอเหมือนกับตัวเอง ผมก็เข้าใจนะ แต่นี่มันเด็กแปดขวบเว้ย! ใช่เรื่องป่าววะ

"นี่มันเด็กแปดขวบนะเฮีย จะไปรู้จักรักชอบได้ยังไง ผมขอเถอะ สอนอะไรที่มันดีๆบ้างได้มั้ย"

พวกคุณรู้มั้ยครับ เฮียเงินไม่เคยสอนอะไรที่ดีๆให้กับลูกเลยสักครั้ง อย่างตอนที่น้ำชาห้าขวบ ลูกมันโดนเด็กเกเรที่หน้าหมู่บ้านแกล้งเอาน้ำสาด พวกคุณรู้มั้ยว่าเฮียเงินสอนว่าไง เฮียมันสอนให้เอาน้ำผสมน้ำปลาไปสาดคืน แถมเจ้าตัวเป็นคนผสมแล้วยกไปให้ลูกเองด้วย ผมละต้องไปขอโทษพ่อแม่ฝ่ายนั้นซะยกใหญ่ แต่เฮียเงินกลับนั่งกอดลูกไม่ทำอะไรสักอย่าง แถมยังชมน้ำชาว่าใจกล้ามาก เก่งสุดๆ ผมนี่ลมแทบจับ นี่ตกลงผมมีลูกสองคนหรือมีผัวเนี่ย

"แล้วมันมีอะไรบ้างที่กูสอนไม่ดี มึงนั่นแหละไม่เปิดรับ" ผมเนี่ยนะไม่เปิดรับ ถ้าผมเปิดรับป่านนี้น้ำชาเป็นเด็กเกเรไปแล้ว นี่เฮียคิดอะไรอยู่เนี่ย

"เฮีย.."

"นี่พ่อกับป๊าทะเลาะกันหรอครับ" อุ่ย...ลืมตัวไปว่าลูกนั่งอยู่นี่ ผมเลยรีบส่ายหน้าให้ก่อนจะก้มลงหอมแก้มนุ่มทั้งสองข้างทันที

"ไม่ได้ทะเลาะครับ ป๊าแค่คุยกับพ่อเงินนิดหน่อยเอง"

"เรากำลังฝึกพูดทำนองเสนาะกันครับน้ำชา มานี่มา มานั่งกับพ่อดีกว่า ป๊าเค้าไม่เข้าใจหัวอกผู้ชายแมนๆอย่างเราหรอก" มือหนาทำท่าจะเอาน้ำชาไปนั่ง ผมเองก็ปล่อยลูกให้ไป แต่เฮียกลับยกลูกออกแล้วเอาผมไปนั่งแทนก่อนจะเอาลูกขึ้นตักผมอีกที ถึง ณ ตอนนี้เฮียมันก็ยังไม่เลิกซาดิสครับ อ่อ...หื่นด้วย ผมลืมไปได้ไงเนี่ย

"มันแมนตรงไหนอะเฮีย ไปปล้ำเขาเนี่ย" มันยังคล่องใจอยู่ครับ ณ จุดนี้

"ตรงที่ได้เขาเป็นเมียทันทีเลยไง โหย...มึงนี่ไม่รู้เรื่อง"

ห๋า! คิดได้เนอะมึง โรงเรียนที่ไหนสอนมึงวะ กูจะได้ไม่เอาลูกไปเรียนที่นั่นแน่

"เฮียเงิน...ไม่ทำงี้ดิ ลูกมันยังเล็กเกินไป" คราวนี้ผมพูดจริงจังกับเฮีย จนร่างหนาข้างใต้เริ่มขมวดคิ้วเล็กน้อย

"ไม่เล็กหรอก แปดขวบแล้ว มีเมียได้แล้ว" แต่มึงก็ยังแถ ชักพูดไม่รู้เรื่องและนะ

"พูดอย่างกับเฮียมีเมียตอนแปดขวบอย่างนั้นแหละ"

"ใครบอก กูมีตอนหกขวบต่างหาก"

"อะไรนะ!" มึงโม้กูเล่นใช่มั้ย!

"อย่ามาแถ"

"เรื่องจริง น้ำชานี่เลือดพ่อมันแรง เนอะน้ำชาเนอะ"

"ฮะพ่อเงิน" น่านไง เอากันเข้าไป สองพ่อลูกนี่ ผมละจนปัญญาจริงๆครับ ไม่ว่าจะทำยังไงน้ำชาก็เชื่อเฮียเงินมากกว่าผม ทั้งๆที่ผมก็เฝ้าทะนุถนอมของผมอย่างดี แต่เฮียกลับเข้าถึงลูกได้ดีกว่า เห็นอย่างนี้เฮียก็ไม่เคยไม่มีวันไหนที่จะไม่ไปรับลูกที่โรงเรียนนะครับ เราได้น้ำชามาเมื่อแปดปีก่อน ตอนนั้นน้ำชาคลอดออกมาจากเด็กวัยรุ่นที่ตั้งท้องเพราะนึกสนุกเลยไม่มีปัญญาที่จะเลี้ยงดูแก เลยทิ้งแกไว้ที่โรงพยาบาล แฟนเฮียมันที่ชื่อพระจันทร์ที่เป็นคนทำคลอดเลยติดต่อพวกเรามาเพราะเห็นว่าเรากำลังอยากได้เด็ก เราเลยได้แกมาอยู่ด้วย ผมเลยได้เป็นพ่อคนสักที แล้วตั้งแต่ได้น้ำชามาอยู่ด้วยแม่ผมก็เปิดใจรับพวกเรามากขึ้นจนเมื่อน้ำชาอายุได้ห้าเดือนกว่าแม่แกก็เรียกพวกเรากลับจากจีนแล้วคอยเลี้ยงหลานให้ เพราะเราเองก็เลี้ยงเด็กไม่ค่อยเป็น ช่วงเวลาแปดปีที่ผ่านมาถึงผมกับเฮียเงินจะลำบากในการเลี้ยงลูกแต่ผมก็มีความสุขมากๆ เหมือนกับเราได้ส่วนที่ขาดหายไปกลับคืนมา ยิ่งน้ำชาเป็นเด็กหน้าตาน่ารักตามเด็กสมัยใหม่ยิ่งได้ใจของคนรอบข้างไปใหญ่ ถึงจะมีบุคลิกเงียบๆนิ่งแบบเฮียเงินแต่ทะเล้นแบบผมใช่เล่น แล้วยิ่งเมื่อวานผมกับเฮียเงินพาน้ำชาไปเยี่ยมพ่อเสือกับแม่หญิงที่บ้านแล้วได้เจอผืนน้ำลูกชายของไอ้ทรายที่เพิ่งพาลูกกลับมาไทยครั้งแรกในรอบหลายปี น้ำชานี่จ้องน้องเค้าใหญ่จนน้องร้องไห้ไม่หยุด เลือดพ่อมันแรงจริงๆครับ แค่นั่งเฉยๆหน้ามันก็ดุได้ เฮียเงินเลยชมน้ำชายกใหญ่ว่ามันเจ๋งเหมือนพ่อมันไม่มีผิด ผมเลยดุลูกมันไปว่าไปจ้องน่ากลัวแบบนั้นไม่ได้ ต้องไปขอโทษน้อง น้ำชาเลยขอกุญแจรถเฮียเงินแล้ววิ่งออกไปก่อนกลับมาพร้อมกับช็อกโกแล็ตห่อเล็กสีชมพู แล้วเอามันกลับมาให้น้อง แล้วหลังจากนั้นก็ไม่ห่างจากน้องเลยสักวินาทีเดียว ผืนน้ำอยู่ไหน เฮียเงินสองสอง(น้ำชาที่ถอดแบบจากเฮียเงินออกมาแป๊ะ)อยู่นั่น แล้วแน่นอนครับ...เฮียเงินก็ชมลูกอีก

ผมละหน่าย

"ป๊านาชา ตกลงวันนี้ผมไปนอนกับน้องผืนน้ำได้ป่าวฮะ" อืม เอาอีกและ ยังจะคิดเรื่องนั้นอีก

"น้องเขาให้เราไปนอนหรอ" ผมเลยถามเพื่อตัดปัญหาก่อนเจ้าตัวเล็กจะหันไปกอดคอแกร่งของเฮียเงินแทน

"อ่า...พ่อเงิน ผมอยากนอนกับน้อง" อ้อนผมไม่ได้ก็หันไปอ้อนเฮียเงินต่อ แล้วสุดท้ายก็...

"งั้นเดี๋ยวพ่อพาไปนอนนะ โอ้ย! นาชา มึงตีกูไมวะ" เฮียร้องเสียงหลงเมื่อผมลงฝ่ามือที่ไหล่หนา เสียงนี่เหมือนเจ็บนะครับ แต่หน้านี่กวนตีนผมอยู่ดี

"ตามใจลูกอีกแล้วนะ"

"ก็ลูกมันอยากนอนก็พามันไปนอนสิ จะขัดใจมันทำไม เดี๋ยวเราก็ต้องกลับจีนแล้ว ฝั่งนู้นก็ต้องกลับเหมือนกัน แล้วเดี๋ยวก็ไม่ได้เจอกันแล้ว สงสารลูกหน่า" มันก็จริงอย่างที่เฮียบอกนั่นแหละ อีกไม่กี่อาทิตย์เราก็ต้องกลับแล้ว

"ป๊าคร้าบบบ ผมอยากนอนกอดน้องจริงๆน้า" นี่ลงทุนอ้อนป๊าเลยหรอลูก

"ตามใจลูกมันเถอะ" แต่แล้วเฮียเงินกลับพูดกับผมด้วยน้ำเสียงจริงจังมาก มากจนผมเริ่มเห็นใจ

"เอางั้นก็ได้ เดี๋ยวผมโทรบอกไอ้ทรายก่อนละกัน" สุดท้ายผมก็แพ้ทางสองพ่อลูกนี่จนได้

ผมเดินออกมาโทรหาไอ้ทรายก่อนที่มันจะตกลงยอมให้น้ำชาไปนอนด้วย แล้วก็ตกลงกันว่าผมจะพาน้ำชาไปส่งตอนสามโมงเย็นวันนี้ ไอ้ทรายเองมันก็เอ็นดูน้ำชาครับ ยิ่งน้ำมนต์นี่ไม่ต้องพูดถึงยิ่งรักตั้งแต่แรกเห็น ถึงผืนน้ำจะน่ารักมากๆจนผมเองก็หลงรักไปเหมือนกัน แต่ลูกชายผมก็หล่อไม่เป็นรองใครนะครับ ส่อแววเจ้าชู้แต่เด็กด้วย(อันนี้ผมภูมิใจครับ แหะๆ) เลยทำให้ทุกคนรักลูกมันไปกันหมด

"น้ำชาไปอาบน้ำแต่งตัวไป เดี๋ยวป๊าพาไปส่งบ้านน้องผืนน้ำ"

"จริงหรอฮะ" ผมพยักหน้าให้ก่อนไอ้ตัวเล็กจะดีอกดีใจยกใหญ่ ผมมองแล้วตลกดีครับ น่ารักจริงๆลูกชายผมเนี่ย

"พ่อเงินคร้าบ ช่วยผมเลือกชุดหน่อย เอาหล่อๆเลยนะฮะ" แล้วมือเล็กก็ดึงแขนเฮียให้ลุกขึ้นตามใหญ่ เฮียเลยหันมาหอมผมหนึ่งฟอดก่อนจะตามลูกชายหัวแก้วหัวแหวนขึ้นห้องไป

"ได้ครับผม...ไปๆ" นั่นแหละครับแล้วหายกันไปนานสองนาน ไม่รู้ไปเลือกชุดกันถึงไหน ผมเลยเดินเข้าไปเก็บของให้ลูกมันไปใช้ที่บ้านนู้น แต่พอเดินเข้าไปนี่อึ้งเลยครับ

"ทำไมมันรกงี้เนี่ย" เตียงเล็กมีแต่เสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ใช้เต็มไปหมด แถมที่พื้นยังมีแต่เสื้อผ้าและรองเท้าคู่เล็กกระจายเต็มพื้น ทำไรกันเนี่ย

"ชุดหล่อๆมันไม่มีอะป๊า" แล้วที่มันกระจายเต็มเตียงนี่มันไม่หล่อรึไง ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินไปเก็บของให้เข้าที่

"ชุดไหนก็หล่อเหมือนกันแหละครับ"

"เชิตดีกว่าน้ำชา ลูกใส่แล้วเท่ห์" อะ เอาเข้าไป ตามสบาย

แล้วก็ผ่านไปนานเลยครับกว่าจะเสร็จ กว่าผมจะแงะสองพ่อลูกออกมาได้นี่แทบบ้า จะอะไรกันนักหนาก็ไม่รู้

"อ่าว ไปไหนกันคะหนุ่มหล่อ" แม่ผมเองครับ ท่านคงเพิ่งกลับมาบ้าน พอน้ำชาเห็นเท่านั้นแหละ รีบไปอ้อนใหญ่ ผมเห็นอดยิ้มไม่ได้

"คุณยาย วันนี้ผมจะไปนอนกับน้องผืนน้ำฮะ"

"นอน?" งงสินะครับแม่ ผมเองก็งงลูกชายผมเหมือนกัน

"ใช่ฮะๆ นอนๆ เราจะนอนด้วยกัน แล้วพอเช้ามาผืนน้ำก็จะเป็นเมียผมฮะ" เห้ย!! มันนอนอีท่าไหนวะ ผมนี่หันขวับไปหาเฮียเงินแทบไม่ทันเลยครับ พูดอะไรให้ลูกฟังอีกเนี่ย

"ฮ่าๆ เช้ามามีเมียเลยหรอลูก ไม่ดีมั้ง...ยายยังอยากกอดน้ำชาอยู่น้า แล้วถ้าน้ำชามีเมียแล้วยายจะกอดใครละ" ขอบคุณครับแม่ ช่วยผมได้เยอะเลย

"งั้นผมจะให้คุณยายกอดหนึ่งวันแล้วอีกหกวันไว้ให้น้องผืนน้ำดีมั้ยฮะ" อ่าว แล้วผมอ่า มันเก็บไว้ซอกไหนวะ เจริญจริงเว้ยลูกกู

มีเมียแล้วลืมพ่อกับป๊าเลย

"จ๊ะๆ เอาอย่างนั้นก็ได้ งั้นรีบไปเถอะ แล้วอย่าลืมพาสะใภ้มาไหว้ยายด้วยนะ"

"คร้าบคุณยาย" ไอ้ตัวเล็กตอบรับแม่ผมเสียงใจก่อนจะหอมแก้มนิ่มนั้นทั้งข้าง ดีใจครับที่ท่านยอมรับเรื่องนี้ได้สักที ขอบคุณครับแม่

"ครับรถช้าๆนะน้ำเงิน แล้วรีบกลับมาทานข้าวเย็นกันนะ"

"ครับ" เฮียเงินรับคำก่อนจะยกมือไหว้ท่าน แม่เองก็ยิ้มรับโดยที่ผมเองก็ยิ้มพร้อมกับพวกเขาไปด้วย

"ฝากด้วยนะเว้ยไอ้ทราย"

"เออ ลูกมึงก็เหมือนลูกกูนั่นแหละ" แต่มึงจะรู้มั้ย...ว่าลูกมึงอะเหมือนลูกสะใภ้กู ผมละเสียวจริงๆว่าน้ำชาจะทำอะไรแผลงๆ

"อย่าลืมที่พ่อสอนนะลูก ทีเดียวอยู่!" นั่นไง ยังไม่ทันได้คิดจบเลย เอาอีกแล้วเฮียเงิน คืนนี้ผืนน้ำจะรอดมั้ยเนี่ย

"พอแล้วเฮียเงิน"

"มีอะไรกันหรอ" เออ กูก็บอกมึงไม่ถูกว่ะทราย กูรู้แต่ว่ามันไม่สมควรจะบอก

"ไอ้จ๋อ ยังไงมึงค่อยมาเรียกร้องทีหลังละกัน" เห้ย! เฮียเงิน พูดงั้นกับไอ้ทรายได้ไงวะ

"เรียกร้องอะไรกันครับเฮียเงิน" ซื่ออีก กูสงสารมึงวะ

"ไม่มีอะไรหรอกมึง ฝากน้ำชาด้วยนะมึง" มันพยักหน้าให้ผมเล็กน้อยก่อนจะเดินมาจูงมือน้ำชาไว้

"อย่าดื้อกับอาเค้ารู้มั้ยน้ำชา" แต่ยังไม่ทันที่ไอ้ทรายจะพาน้ำชาเดินเข้าบ้านไป ผมก็ขอสอนลูกผมเล็กน้อย พอลุกมันรับคำผมก็หันไปเตือนเพื่อนตัวเองนิดหน่อย

"ครับผม" ดี้ด้าใหญ่เชียวนะ

"ทราย...ดูลูกกูดีๆนะ อย่าให้คลาดสายตา" นี่กูเตือนมึงแล้วนะเว้ย ดังนั้นถ้ามันเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น...กูไม่รับผิดชอบนะเว้ย

"เออๆ ไปแล้วมึง "

"อืม ปะเฮียเงิน" ผมลาไอ้ทรายเสร็จก็ลากเฮียเงินที่ทำตาละห้อยเมื่อต้องห่างจากน้ำชา พอทีอย่างนี้ละทำท่าเศร้า ตอนแรกอะสนับสนุนให้ลูกมาใหญ่

หวังว่าน้ำชาจะไม่ทำอะไรพิเรนทร์ๆหรอกนะ เครียดว่ะ

"นาชาๆ เราจะไปรับลูกกี่โมงดีอะ"

"ก็สายๆและครับ ลูกคงอยากเล่นกับน้องต่อ" แล้วทำไมเฮียต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยอะ

"คิดถึงลูกหรอเฮีย" ผมเลยแซวเข้าให้ เฮียแกก็เอาแต่ใช้ส้อมจิ้มไข่แดงในจานตัวเองจนเละเทะไปหมดก่อนเสียงหงอยจะยอมรับออกมา

"อืมๆ อยากกอดน้ำชา" หึ สมน้ำหน้า ผมนี่จะพูดยังไงดีให้เฮียมันรู้ว่าผมสมน้ำหน้ามาก ตอนแรกละอยากจะไปส่งเอง พอผ่านไปแค่คืนเดียวนี่ร้องหาลูก บอกแล้วไงครับว่าเฮียเงินอะ น้ำชาริซึ่ม

"ไอ้นาชา!!!!! มึงอยู่ไหนวะ" เห้ย!!อะไรวะ ตกใจหมด

อยู่ๆเสียงตะโกนก็ดังลั่นบ้านจนคนในบ้านสะดุ้งกันไปหลายตลบ ผมเลยชะเง้อคอดูเล็กน้อยก่อนจะได้ยินเสียงแม่บ้านร้องลั่นกันใหญ่

"อย่าเสียงสิคะคุณ พวกคุณท่านอยู่ในห้องอาหารคะ" เสียงอะไรดังโวยวายขนาดนี้แต่เช้าเชียว มีอะไรรึป่าว

"ไอ้นาชา!!!" ผมนี่แทบจะสำลักกาแฟเลยครับ แม่งตะโกนใส่หลังผมซะเสียงดัง ผมหันไปมองก็เจอไอ้ทรายเดินมาพร้อมกับลูกชายผม แต่หน้ามันนี่โกรธอย่างกับกะกินเลือดและหัวผมอย่างนั้นแหละ

"มีอะไรวะ มาแต่เช้าเลย" ผมถามมันกลับแต่ไอ้ตัวเล็กกลับวิ่งเข้าหาเฮียเงินอย่างไว เฮียเองก็อุ้มร่างเล็กขึ้นตักทันทีก่อนจะหอมแก้มนุ่มสิบฟอดติด

"พ่อเงิน"

"ว่าไงไอ้ลูกชาย"

"ผมทำสำเร็จแล้วนะครับ" เห้ย มันทำอะไรวะ

"เยี่ยม!"

แผละ!

สองพ่อลูกเค้าแทคมือกันยกใหญ่แถมหัวเราะกันคิกคัก ผมนี่กลืนน้ำลายไม่ลงเลยครับ

"ลูกมึงเสร็จลูกกูแล้วใช่มั้ยวะ"

"เหี้ย! มันปล้ำลูกกู!"

อ๊ากกกกก ไอ้น้ำชา ไอ้ลูกหื่น มึงจะถอดแบบพ่อมึงมามากเกินไปมั้ย กูจะบ้าตาย

"กูขอโทษ...."

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

130602

ฝากแฟนเพจด้วยคร่า

https://www.facebook.com/nooonaaovo