Housemaid! "ผมนี่แหละแม่บ้าน"
เขียนโดย nooonaa
วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.38 น.
แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2557 23.29 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) Housemaid! 2 : ไอ้ตัวแสบ!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความBy nooonaa
Housemaid! 2 : ไอ้ตัวแสบ!
~กวาง~
เซ็งจริงๆเลยเว้ย เจอทอมกวนประสาทเข้าให้ น่าเบื่อจริงๆ
เกลียดทอมเว้ยยยยย
อย่าถามผมเลยว่าทำไมผมถึงเกลียดพวกนั้น ผมแค่เกือบเคยโดนกระเทยหลอกไปปล้ำน่ะสิ แถมสงกรานต์ทีไรโดนล้วงตลอด แม่.งขอเถอะ ให้กูอยู่สงบๆบ้าง เผลอเป็นควัก เผลอเป็นจับ ตายกันพอดี ขอให้ผมได้เหลือให้เมียในอนาคตผมบ้างเถอะครับ นะ
เห้อ...
ครืดๆๆ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมเลยรีบควักมันออกมาดูจากกระเป๋า
-ทิว-
โทรมาอีกและ มึงโทรมาทีไรก็ไม่ได้นอนบ้านสักที ผมเลยตักสายมันทิ้งสะ
ครืดๆๆ
ยังจะหน้าด้านโทรมาอีก กวนอารมณ์กูจริงๆนะมึง
"วันนี้กูไม่ไป"
(อะไรวะไอ้กวาง กูแค่โทรหาเอง นี่คิดว่ากูจะชวนมึงเที่ยวรึไง)
"เออ! ให้กูนอนห้องกูบ้างเถอะ คุณแม่บ้านจะเอาห้องกูเป็นห้องเก็บของอยู่แล้ว"
(ไม่ทำงี้ดิ วันนี้ผับเปิดใหม่นะเว้ย วันเสาร์ด้วยนะมึง สาวเพียบ) มึงก็พูดอย่างนี้ตลอด
"เมื่อวานก็วันศุกร์ มึงก็พูดแบบนี้ ไม่ๆ กูอยากนอนบ้านบ้าง"
(เห้ยๆ พูดงี้ได้ไงวะ มึงจะทิ้งเพื่อนหรอวะ)
"เออ! รำคาญวะ มึงเพลาๆบ้างเถอะ ระวังจะติดเอดส์สักวัน" ผมว่ามันติดแล้วแน่ เที่ยวทุกวัน
(บ่นวะ มึงก็งี้ตลอดอะ ไม่ไปก็ไม่ไปวะ ชวนไอ้ฟินย์ก็ได้)
"เออ"
ติ๊ด
ผมรีบตัดสายมันทิ้งก่อนที่มันจะพูดมากอีก สงสารไอ้ฟินย์จังครับ ในกลุ่มเราสามคนก็มีมันที่เป็นผู้เป็นคนสุด ไม่เหลวแหลกอะไร ใครชวนไหนก็ไปแต่มันก็แค่ไปนั่งเฉยๆไม่ทำอะไรด้วย เหมือนพวกตายด้านนั่นแหละครับ ส่วนไอ้ทิวนี่...เจ้าพ่ออึ๊บสาว รุ่นใหญ่รุ่นเล็กมันเอาหมด ผมพนันได้เลยว่ามันไม่ตายด้วยเอดส์ก็ในคุก ชอบเหลือเกิน พรากผู้เยาว์เนี่ย โรงเรียนมัธยมที่ว่าที่ไหนสาวสวยๆมันฟันมาหมด สงสารพ่อแม่เค้าจริงๆ
ว่าแต่ตอนนี้หาข้าวกินก่อนครับ ยังไม่ได้กินอะไรเลยทั้งวัน ผมเลยรีบอาบน้ำแล้วแต่งตัวใหม่ ตอนนี้เหม็นกลิ่นเหล้าไปทั้งตัว ถ้าคุณแม่บ้านเห็นละก็บ่นผมตานแน่ แค่ผมไม่กลับมานอนบ้านก็ให้คนไปตามผมมาบ่นแล้ว ยิ่งกว่าแม่ผมอีกครับ แต่ที่คุณแม่บ้านทำไปก็เพื่อดูแลผมแทนพ่อกับแม่ที่ไม่ค่อยอยู่บ้าน ผมก็เลยเกรงใจคุณแม่บ้านไปด้วย สรุปง่ายๆก็คือ...ผมรักคุณแม่บ้านเหมือนญาติผู้ใหญ่แหละครับ ถึงจะชอบบ่นแต่ก็รู้ใจผมดีที่สุด
ผมเดินลงมาถึงข้างล่างก็ได้ยินเสียงคุยกันสะเสียงดัง เหมือนใครโดนใครดุอยู่อย่างนั้น ผมเลยเดินไปดู ก็เห็นแม่บ้านจิตกำลังดุแม่บ้านอีกคน แต่ทำไม่แม่บ้านคนนี้มันดูดีจังวะ นี่แค่ข้างหลังนะ ยังเซ็กซี่ขนาดนี้ ขายาวเนียนเรียวสวย แถมกระโปรงมันสั้นจนจะเห็นบั้นท้ายงอนงามนั้น แล้วยังเอวคอดกริ่วสะโอดสะองนั่นอีก อยากเห็นหน้ามันสะแล...
เห้ย!!
ไอ้ทอมนั่นนี่หว่า มันมาเป็นแม่บ้านได้ไงวะ
ผมนี่ช็อคเลยครับ ก็สาวคนนั้นดันเป็นไอ้ทอมบอยที่ผมเพิ่งชนไปเมื่อกี้ แถมพอมองดีๆมันน่ารักชะมัด ใบหน้าเรียวขาวใสกับผมสีดำที่ถูกมัดจุกเล็กน้อยยิ่งเพิ่มความน่ารักไปอีก แต่สำหรับผม
ขยะแขยงวะ
กูเกลียดทอม!
ถึงจะสวยยังไงมันก็ทอมวะ
อื่ย!!
ขนลุก
"อ่าวคุณหนู หิวมั้ยคะ" อ่าคุณแม่บ้าน มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
"หิวครับคุณแม่บ้าน"
"งั้นรอคุณแม่บ้านก่อนนะคะ เดี๋ยวไปให้คะ"
"ครับ" ผมยิ้มรับก่อนที่หญิงสาวจะเดินจากไป ผมหันกลับไปมองทางที่คุณแม่บ้านมาก็เห็นไอ้ทอมบอยมันกำลังจะปีนขึ้นไปปัดฝุ่นที่โคมไฟ ท่าทางมันเก้ๆกังๆมากครับ นี่ถ้าหน้ามันไม่สวยผมก็คงคิดว่ามันเป็นผู้ชายแน่ กะโหลกกะลาจริงๆ
พอมันค่อยปีนขึ้นไปจนสุดบันไดขามันนี่สั่นเลยครับ จะไปรอดมั้ยนั่น ผมเลยมองตามก่อนจะเดินเข้าไปหามัน กลัวมันจะตกลงมาจริงๆ แต่พอผมเงยขึ้นไปก็จะๆเลยครับ
กางเกงใน
แม่เจ้า....ขาขาวมาก
ผมนี่อึ้งไปชั่วขณะเลยครับ มันเหมือนยั่วผมยังไงยังงั้น แต่...
เห้ย!!
ปึก
"โอ๊ย!!"
เจ็บ เจ็บ ก้นมันกระแทก...น้องชายผม
จุก!
ไม่น่าไปรับมันเลย จุกชิบหาย ลูกพ่อ...เป็นไรมากมั้ยลูก
"เจ็บอ่า..."
"เจ็บห่.าไรวะ กูนี่สิเจ็บ!" แม่.ง น้องชายก็หักท่อนแล้วมั้ง ถ้ามันช้ำกูจะเอามึงให้ตายเลย ไอ้ทอมนี่!! แล้วดูมันดิ ยังไม่ลุกอีก มึงจะนั่งทับยันเช้าเลยมั้ย
"ลุกสิวะ มึงจะนั่งทำห่.าไร!!" ผมเลยจัดการจับมันยกออกจากตัก แต่มันกลับร้องเสียงหลงจนผมต้องปล่อยมือทันที
"อะ! อย่าจับตรงนั้นนะ"
เห้ย!
นม !!
"ขอโทษ!" ซวยแล้วกู ไปจับนมเขา จะร้องไห้มั้ยวะ แต่ว่า...ทำไมมันนิ่มแต่แบนจังวะ
"มึงจอแบนเรอะ"
ผลั๊ก!
"โอ๊ย!! ไอ้เด็กเปรต!!" อยู่ดีๆมันก็ศอกใส่หน้าผมจนเจ็บจมูกไปหมดก่อนที่มันจะลุกขึ้นออกจากตัวผม หน้าผมนี่หงายหลังกระแทกพื้นอีกรอบเลยครับ ศอกหนักเป็นบ้า มันแสบจนผมต้องยกมือขึ้นมาจับไว้ หักมั้ยเนี่ย
"เหี้.ย เลือด!!"
"ไอ้เหี้.ย!! มึงคนที่ชนกู!"
ผลั๊ก
"โอ๊ยยย!!" อีกลูก มึงจะเตะเสยกูทำไมวะ เจ็บ!
ผมพยายามประครองสติที่เหลือแยู่น้อยนิดก่อนจะยันตัวลุกขึ้น มึนหัววะ ไอ้เด็กเปรตนี่ มึงตายเถอะ!!
"จะทำไรวะ" มันร้องเสียงหลงทันทีที่ผมกระชากแขนเล็กมันเข้าหาตัว มันสูงแค่อกผมเองแต่ทำซ่านะมึง
"มึงเตะกู ไอ้สัด!"
"มึงสิสัด ชนกูแล้วหนี กูไม่เอาเท้าขยี้หน้ามึงก็บุญเท่าไหร่แล้ว" นี่มึงกล้าต่อบ้างต่อคำกูหรอวะ สักหมัดมั้ย!!
"ไอ้เด็กเวร!!"
"หยุดนะ!!!"
"คุณแม่บ้าน! ช่วยหนูด้วย" มันรีบสะบัดแขนตอนช่วงผมหันไปมองคุณแม่บ้านแล้ววิ่งไปหลบอยู่ข้างหลัง คุณแม่บ้านนี่หน้าดุมาเลยครับ
"คุณหนูจะต่อยผู้หญิงหรอคะ ทำไมทำตัวนักเลงแบบนี้ คุณแม่บ้านไม่ชอบนะคะ" คุณแม่บ้าน ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ มันสิทำผมตั้งสองรอบแล้ว แล้วดูมันสิครับ พอผมโดนดุมันก็แลบลิ้นปิ้นตาใส่ผมทันที มันน่าจับมากระทืบสะดีมั้ย
"มันเตะผมนะครับคุณแม่บ้าน ผมแค่จะเอาคืน"
"เอาคืนกับผู้หญิงเนี่ยนะคะ ไม่เป็นลูกผู้ชายเลยคุณหนู" ก็คุณแม่บ้านไม่มาโดนแบบผมก๋ไม่รู้สึกหรอ เจ็บนะเนี่ย สองรอบด้วย
"ฝากไว้ก่อนเถอะมึง" ผมเลยคาดโทษมันไว้ ยังไงผมคงจัดการมันตอนนี้ไม่ได้ รอดตัวไปนะมึง ผมเลยจะเดินออกจากห้องนั่งเล่นแต่เสียงเล็กหวานกับพูดขึ้นมาด้วยความกลัว
"เขาจับนมหนูด้วยคุณแม่บ้าน"
อ๊ากกกกกก ไอ้ตัวแสบ!!!
"คุณหนู!! ทำไมทำแบบนี้คะ" คุณแม่บ้านวิ่งมาตีแขนผมใหญ่ ผมก็หลบสิครับ แต่ไอ้ทอมนั้นกลับยิ้มเยาะผมใหญ่ ฟ้องได้ฟ้องไป อย่าทีกูนะมึง ไอ้ตัวแสบ!
"ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ"
"ก็คุณเธอบอกว่าคุณหนูไปจับหน้าอกเธอ เธอไม่โกหกคุณแม่บ้านแน่ เพราะคุณแม่บ้านรู้จักนิสัยคุณหนูดี" เห้ย นิสัยกูเป็นไงวะ
"คุณแม่บ้าน..."
"คุณแม่บ้านขอเตือน ห้ามคุณหนูเข้าใกล้คุณเธออีก ไม่อย่างนั้นคุณแม่บ้านจะฟ้องคุณท่าน" ฝ้องแม่หรอ
'ห้ามยุ่งกับแม่บ้านของแม่นะ!!'
ชัดเลย คำขู่ของแม่กระแทกเข้าหูผมเต็มๆเลยครับ ถ้าแม่รู้แม่เอาผมตายแน่
"ครับ.." ฝันไปเถอะ เผลอเมื่อไหร่เจอกันไอ้ตัวแสบ!
ผมเลยรีบปลีกตัวออกห่างจากตรงนั้น มันนี่ฟ้องคุณแม่บ้านใหญ่เลยครับ มารยาจริงๆ อย่าให้ถึงที่ผมนะ ไม่ไว้ทำเจ้าแน่
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด
(ว่าไงวะเกลอ)
"คืนนี้ที่ไหนวะ"
(กูว่าแล้วว่ามึงต้องเปลี่ยนใจ)
"ที่ไหน!"
(อารมณ์เสียสะด้วย ที่ XP สามทุ่ม เจอกันเว้ย)
"เออ"
ติ๊ด
เซ็งจริงเว้ยยยยย
ฝากไว้ก่อนเถอะ...คุณเธอ!
ผมขึ้นมานั่งพักหายใจได้สักพักแล้วครับ ไม่ไหวจริงๆ มันกวนประสาทผมได้ใจมาก ถ้ามันเป็นผู้ชายผมจะไม่เอาไว้แน่ แต่เมื่อกี้ผมก็เกือบจะทำร้ายผู้หญิงไปแล้ว แย่จริงๆอย่างที่คุณแม่บ้านบอกนั่นแหละ แต่ในชีวิตผมไม่เคยมีใครทำผมเลือดออกเลยนะครับ อาจจะเป็นเพราะผมชะล่าใจก็เป็นได้ แต่ครั้งหน้าผมไม่พลาดแน่
คุณเธอ!...ฉันจะจัดการเธอให้ได้
+++++++++++++++++++++++++++++++++
130531
เจอกันตอนหน้าคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ