Housemaid! "ผมนี่แหละแม่บ้าน"

By nooonaa

Housemaid! 14 : ไม่เชื่อ

~คุณเธอ~

"คุณเธอ..."

"มาอยู่นี่ได้ไง!!!"

"ฉันต้องเป็นฝ่ายถามเธอมากกว่านะว่ามาอยู่นี่ได้ไง" ถามผมเนี่ยนะ

"มันเรื่องของผม" จะเป็นเพราะใครกันล่ะที่มาทำให้ผมมีสภาพแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพื่อนพี่น่ะ...พี่ฟินย์

"ไอ้กวางมันตามหานายอยู่นะ อยู่ดีๆก็ออกจากบ้านมาแบบนั้น"

"หึ...ผมไม่เชื่อหรอก คนอย่างมันเนี่ยนะจะตามหาผม ผมไปได้ก็ดีแล้วไม่ใช่รึไง เกลียดผมสะขนาดนั้น" โลกคงแตกแน่ถ้ามันตามหาผมจริง

"ไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร แต่พี่คงต้องบอกมันว่านายอยู่ที่นี่" เห้ย! บอกทำไมล่ะ

"ห้ามบอกนะ ผมไม่อยากยุ่งกับมันอีกแล้ว" ต่างคนต่างไปเถอะครับ ผมไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับมันอีก ผมเจอที่ที่ผมสามารถฝากชีวิตไว้ได้แล้ว อย่าให้ผมกลับไปเจอคนนิสัยเสียแบบนั้นอีกเลย ในเมื่อเขาไม่คิดว่าผมสำคัญก็ไม่ต้องมาเจอกันอีกดีกว่า

"จะไม่ยุ่งกันได้ยังไง นายเป็นแฟนมันนะ"

"ไม่ใช่แฟน! เออ..." เอาไงดีวะคุณเธอ จะอธิบายยังไงดี

"ไม่ใช่แฟน หมายความว่ายังไงกัน"

"ผมเป็นผู้ชายแล้วจะมีแฟนเป็นผู้ชายได้ยังไง" มันผิดนะ ผิดทั้งธรรมชาติและความเป็นจริง

"เพราะอย่างนี้ใช่มั้ย ไอ้กวางถึงเหมือนซอมบี้แบบนี้" ผมขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินแบบนั้น มันก็ปกติดีไม่ใช่รึไง จะมาเหมือนซอมบี้ได้ไงละ มันยังมาว่าผมอยู่เลย

"ผมก็เห็นว่ามันปกติ"

"ปกติของคุณเธอคือแบบไหน แต่ของพี่คือไม่ปกติ มันนั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวจนคิดงานไม่ออกมาหลายวันเหมือนเก็บกดอะไรสักอย่าง แต่พอวันนี้คุณเธอมานั่งอยู่ในห้องมันกลับคิดและวาดออกทันที นี่คือไม่ปกติสำหรับพี่"

จริงหรอ...มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆงั้นหรอ เหมือนเป็นเพราะผมอย่างนั่นแหละ นี่อย่าบอกนะว่ามึงคิดกับกูมากกว่าเพื่อนจริงๆ มึงทำแบบนี้ได้ยังไงไอ้กวาง กูกับมึงเป็นผู้ชายนะเว้ย

"ถ้างั้นก็ดีแล้วครับที่ผมออกมาแบบนี้ มันจะได้ตัดใจได้สักที"

"ไม่รู้สิ อาจจะตัดใจได้มั้ง แต่คุณเธอล่ะ...ตัดใจได้มั้ย"

"พูดแบบนี้หมายความว่าไงครับ" ทำไมผมจะตัดใจไม่ได้ล่ะ ในเมื่อผมกับมันไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วที่สำคัญ ผมไม่เคยรู้สึกอะไรกับมันเลยสักนิด

"คุณเธอแน่ใจหรอว่าไม่ได้ชอบไอ้กวางน่ะ"

ชอบ...งั้นหรอ

แล้วทำไมหัวใจผมต้องเต้นแรงแบบนี้ด้วยล่ะ

"ไม่ได้ชอบครับ" ผมจะชอบมันได้ยังไง

"พี่เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าคนที่ไม่ได้ชอบกันแต่พอได้ฟังจากบอกคนนั่นว่าไม่สำคัญแล้วน้ำตาดันไหลออกมาได้ มันแปลกๆว่ามั้ย"

แปลก...

"ไม่เห็นแปลกสักหน่อย!...ผมแค่เสียความรู้สึก" แค่นั่นจริงๆ ไม่มีอะไรมากกว่านั้นแน่นอน

"เอาเถอะ ยังไงมันก็เป็นเรื่องของเธอ พี่ไม่เกี่ยวอยู่แล้ว"

"ยังไงก็อย่าบอกมันนะครับว่าผมอยู่นี่"

"อืม...แต่ถ้ามันเจอเองพี่ก็ไม่รู้ด้วยนะ มันยิ่งไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆด้วยสิ"

ยังไงผมก็ไม่เชื่อหรอกครับว่ามันจะตามหาผม

"ขอบคุณครับ แล้วพี่ล่ะมาทำอะไร" ผมว่าพี่เขาไม่ได้มาหาผมหรอก เพราะดูท่าพี่เขาจะบังเอิญมาเจอผมเท่านั้นเอง

"....."

"เงียบไมอะ มาซื้อดอกไม้หรอ" ถามก็ไม่ตอบ ฮู้!

"ฉันมารอคนทำงานน่ะ" พี่ฟินย์ยิ้มให้ผมเล็กน้อยก่อนจะเดินผ่านผมไปที่บานประตูด้านหลังแล้วเปิดมันออกอย่างเคยชิน

"ซาร์ มันจะชั่วโมงนึงแล้วนะ กลับบ้าน!"

เห้ย! นี่อย่าบอกนะว่าซาร์เป็นแฟนพี่น่ะ

"ผมยังทำงานไม่เสร็จเลย พี่กลับไปก่อนสิครับ" ผมเห็นใบหน้าใสนั้นบึ้งตึงเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับพี่ฟินย์มาอย่างอารมณ์เสียแต่น้ำเสียงนี่ดูจะกลัวๆพี่มันมากอยู่นะ

"กูบอกให้มึงกลับ!" ดุว่ะพี่

"ผมไม่กลับ" กล้าเถียงด้วยเว้ย ผมนึกว่าหน้าเฉิ่มๆแบบนั้นมันจะกลัวพี่ฟินย์สะอีก

"ไอ้ซาร์ พูดไม่ฟังนะมึง ส่วนมึงน่ะกูจ้างให้ไล่คนของกูออกไงวะ เมื่อไหร่มันจะออกสักที" โอ๊ะพี่ฟินย์ ขนาดจ้างคุณท่านให้ไล่ซาร์ออกเลยหรอพี่ ลูกคนรวยนี่คิดอะไรของเขาวะ

"พี่ฟินย์! ทำไมถึงทำแบบนี้ละครับ ยังไงผมก็ไม่ออก พี่จะไปไหนก็ไปเลย"

"กูบอกให้มึงนั่งอยู่เฉยๆไงวะ จะมาทำงานให้เหนื่อยทำไม"

"ผมต้องใช้เงินนะ ไม่ได้มีเงินเหลือเฟือแบบพี่นี่" แล้วสองคนนี้จะเถียงกันอีกนานมั้ย ธรรมดาทุกทีผมเจอพี่ฟินย์นี่แทบจะไม่เคยอ้าปากออกพูดเลย แต่ทำไมถึงพูดเยอะจัง

"ซาร์ นายกลับไปเถอะ พี่ทำคนเดียวได้" สุดท้ายคุณท่านก็ตัดปัญหาให้ทั้งสองฝ่าย เป็นคนกลางนี่ก็ลำบากนะครับ คนหนึ่งก็ลูกน้องอีกคนก็ใครไม่รู้แต่บังคับดีจัง

"ไม่เอา ผมจะช่วยพี่ เห้ย!" อยู่ดีๆเจ้าตัวก็ร้องเสียงหลงเมื่อร่างหนาเดินมาแบกมันขึ้นบ่าแล้วเดินออกจากห้องไปเลยครับ มันก็ทุบไปร้องไปแต่พี่ฟินย์ก็ไม่สนใจกลับเดินขึ้นรถคันหรูไปได้หน้าตาเฉย ทิ้งให้ผมกับคุณท่านยืนมองอยู่ข้างหลัง

"เห้อ...แล้วนี่จะเสร็จทันมั้ยเนี่ย" คุณท่านถอยหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะลงมือทำต่อ ผมเองก็สงสารนะครับ แต่ผมทำอะไรไม่เป็นเลย

"มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ"

"คงต้องมาช่วยพี่แล้วล่ะ เอาดอกนั้นมาตัดก้านแบบนี้นะแล้ววางไว้ให้พี่ อย่างแรงนะเดี๋ยวดอกซ้ำ" มือหนาจัดแจงตัดก้านดอกไท้ให้ผมดูก่อนจะยืนกรรไกรนั้นมาให้ผม ผมยิ้มรับเล็กน้อยก่อนจะมายืนข้างพี่เขาแล้วเริ่มทำงานอีกครั้ง

"แบบนี้ใช่มั้ยครับ"

"ไหนๆ อืม ใช้ได้" อ๊ะ แล้วทำไมต้องก้มมาดูใกล้แบบนั้นด้วยเล่า ผมรีบผะหน้าหนีออกห่างทันทีเมื่อใบหน้าหล่อนั่นก้มมาสะใกล้ พี่มันเองก็ชะงักเล็กน้อยก่อนจะขึ้นริ้วจางๆบนแก้มใสนั่น

แล้วทำไมผมต้องหน้าร้อนตามแบบนี้ด้วย

"ขอโทษๆ พี่ก้มมากไปหน่อย" มือหนายกขึ้นมาขยี้หัวผมเล็กน้อยก่อนจะหันไปจัดดอกไม้ต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ผมนี่สิเริ่มหายใจไม่ออกแล้ว

นี่ผมเป็นอะไรเนี่ย...ต้องเป็นเพราะดอกไม้พวกนี้แย่งอากาศหายใจไปหมดแน่เลย ผมเลยเป็นแบบนีิ้

แล้วนี่ผมจะรอดมั้ย อีกตั้งสองเดือนแหนะ

เห้อ...ท่าจะอยู่ลำบากอีกแล้วน่ะสิ

ห้าวๆ

ผมอ้าปากหาวเป็นรอบที่ร้อยแล้วครับแต่งานตรงหน้ามันยังไม่เสร็จเลย แถมพรุ่งนี้ยังต้องจัดสถานที่อีก แล้วอย่างนี้มันจะไหวหรอครับ นี่มันก็จะตีสี่แล้วยังไม่ได้นอนกันเลย

"ถ้านายง่วงก็ไปนอนเถอะ พี่ทำคนเดียวได้" นี่ก็ไล่ผมไปนอนเป็นรอบที่ร้อยแล้วเหมือนกัน แล้วใครจะกล้าทิ้งเจ้านายแล้วไปนอนล่ะ

"ไม่เป็นไรครับ ถึงผมจะช่วยอะไรไม่ได้เยอะแต่อยู่เป็นเพื่อนคุณท่านดีกว่า"

"ไม่เป็นไรหรอกพี่อยู่ได้ ทำแบบนี้จนชินแล้วล่ะ เดี๋ยวมันก็เสร็จ"

"แสดงว่าพี่ทำคนเดียวตลอดเลยหรอ"

"ก็มันเป็นแค่ร้านเล็กๆเอง จะมีลูกจ้างเยอะได้ไงล่ะ แถมเดือนนี้ซาร์ก็โดนแฟนกักตัวสะขนาดนั้น ดีนะที่มีนายมา ไม่งั้นก็คงแย่เหมือนกัน" ผมก็ไม่เห็นว่าร้านมันจะเล็กเลยนะ มันก็ดูใหญ่ดีนี่ แต่เจ้าของเขาก็น่าจะรู้ดีที่สุด

"ถ้าอย่างนั่นผมจะช่วยเต็มที่เลยนะครับ" ถือว่าเป็นการตอบแทนที่เป็นเจ้านายคนใหม่ของผม

"ถ้าจะช่วยมานั่งหาวให้พี่ดูก็ไม่ต้องก็ได้นะ พี่ทำเองสะดวกกว่าเยอะ ฮ่าๆ" โหย...อะไรอะ ขัดตลอดอะพี่ คนเขากำลังบิ้วอารมณ์ให้ตัวเองขยัน มาทำเสียบรรยากาศหมด

"โห คุณท่าน ผมเองก็อยากช่วยนะ"

"ไม่เป็นไรหรอก ไปนอนเถอะ พี่ทำได้" จะมีนายจ้างใจดีแบบนี้บนโลกอีกมั้ยเนี่ย

"งั้นผมอยู่เป็นเพื่อนคุณท่านนี่แหละ ชวนคุยจะได้ไม่เงียบ"

"ฮ่าๆ ก็ได้ๆ ถ้าง่วงก็หลับไปเลย เดี๋ยวพี่ปลุก"

"ครับ" ผมส่งยิ้มกว้างกลับไปให้อย่างไม่ลังเล อย่างน่อยผมก็มีประโยชน์อยู่บ้างนั่นแหละ ไม่ใช่ตัวน่ารำคาญสำหรับใครบางคน แล้วทำไมผมต้องคิดถึงมันอีกเนี่ย บอกแล้วไงว่าอย่าได้เจอกันอีกเลย...ไอ้กวาง!

แล้วก็เลิกนึกถึงมันด้วยคุณเธอ...เข้าใจมั้ย!

แล้วทำไมผมต้องรู้สึกโหวงๆแบบนี้ด้วย ท่าจะนอนน้อยมากเกินไปแล้ว

เห้อ...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

130623

เม้นด้วยนะคะรีดเดอคนสวย :)