รักนี้ไม่มีกั๊ก
เขียนโดย 
กระดาษขาว
วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.01 น.
แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 17.01 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) ตีสนิท
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความและแล้วก็เปิดภาคเรียนวันนี้ฉันจะเริ่มแผนการแก้แค้นสักที่
"ยุนอาแกแน่ใจนะว่าจะทำจริงๆ ไม่เปลี่ยนใจหน่อยหรอ"
วันนี้ยูริถามวันตั้ง 100 กว่าล้อมแล้ว
"แกเลิกถามได้ป่ะ ฉันขี้เกียจตอบแล้วฉันคิดแผนไว้แล้วฉันก็ต้องทำ ฉันไม่มีวันถอยกลับหรอก"
"เออ ไม่ถามแล้วก็ได"
"แล้ววันนี้แกจะกินรัย เดี๋ยวฉันเลี้ยง"
"จริงหรอแก ขอบใจมาก งั้นเอาสลัด น้ำส้ม แล้วก็"
"พอแล้ว แกจะผานเงินฉันหรอ"
"ล้อเล่นน่าเอาแค่สองอย่าก็พอ"
"อืม เดี๋ยวฉันไปซื้อให้ กินเสร็จจะได้ไปเรียน"
แล้วเราสองคนกินกันอิ่มก็ขึ้นไปเรียน แต่ฉันนั่งเรียนยังไงวิชาก็ไม่ได้เข้าสมองเลย
เพราะฉันกำลังคิดแผนว่าจะทำยังไงจะได้เจอหมอนั่น แล้วเวลาก็ถึงเวลากินข้าวแต่ฉันก็ยังเหม่อ
"กินไรกันดียุนอา เดี๋ยวฉันเลี้ยงเองมื้อนี้"
"ห๊ะ ถามว่าไงนะ "
"ฉันถามว่ากินไรกันดี เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง แล้วเหม่อไรอยู่เนี่ย ฉัมาคุยกับแกตั้งนานแล้ว"
"อ่อหรอ ขอโทษแล้วกัน นึกอะไรเพลินๆ"
"อือ ไม่เป็นไร"ว่าแล้วฉันกับยูริเดินไปกินข้าว
"แล้วตกลงจะกินอะไรเดี๋ยวไปซื้อให้แล้วอย่าลืมหาโต๊ะด้วยนะจ๊ะเดี๋ยวจะไม่มีที่นั่ง แล้วเราสองคนจะ
ได้ไปยืนกินข้าวกัน"
"อือ"แล้วยัยยูริก็เดินไปซื้อข้าว
"กรี๊ดดดดด พี่ธามไทกับพี่ออทัมมากินข้าวแล้วอ่ะแก เห็นใกล้ๆหล่อมากๆเลยทั้งสองอ่ะแก
มองแล้วหัวใจจะละลาย อ้ายๆ พี่เค้าเดินไปโต๊ะนั้นแล้ว"
แล้วธามไทก็เดินมาทางฉัน แล้วก็มาหยุดตรงโต๊ะฉันพร้อมกับพี่ผู้ชายที่ช่วยฉันไว้
"น้องครับ พี่สองคนนั่งด้วยได้ไหม"
"ได้ค่ะพี่ แต่พี่ไม่มีโต๊ะให้นั่งแล้วหรอคะถึงมานั่งโต๊ะเดียวกับฉัน"
ฉันพยายามไม่ให้ตัวเองกวนteenเพราะต้องทำแผนให้ลุล่วง
"ครับ ขอบคุณครับน้อง"
"ชื่อยุนอาค่ะ"
"ครับ ยุนอา"
"มาแล้วๆ ยุนอาโครตหนักอ่ะ แล้วแกเอาผู้ชายที่ไหนมานั่งด้วยเนี่ย"
"สวัสดียูริ"
"อ้าวนาย ใครจุดธูปเรียกนายมานั่งตรงนี้เนี่ย" ยูริอารมณ์สุดๆที่เจอนายออทัม
"ผมมาเองครับ แล้วผมก็ขอยุนอาแล้ว แล้วก็ไม่มีใครจุดธูปเรียกหรอกครับผมมาเอง"
ออทัมพูดยาวเหยียด
"แกเอานายออทัมมานั่งด้วยทำไมเนี่ย"
"ก็ฉันอยากให้พี่ออทัมนั่งด้วยเนี่ย ให้พี่ออทัมนั่งด้วยนะๆ"
"ก็ได้ " ยูริทำหน้าไม่รับแขกทันทีที่พูดจบ
"ขอบใจจ้า เพื่อนรัก"
"อือ"
แล้วธามไทก็เดินมาหลังจากที่ซื้อข้าวให้เพื่อนและตัวเอง
"อ้าว แล้วทำไมพี่คนนี้ถึงมาด้วยเนี่ย"
"ก็ฉันให้นั่งด้วย"
"อือๆ กินข้าวกันได้แล้ว" แล้วฉันก็เริ่มแผน ฉันตักสปาเกตตี้ให้ธามไท
"อ่ะนายกินเยอะๆนะ ฉันอุตส่าห์ตักแบ่งเลยนะเนี่ย" ฉันยิ้มให้ธามไทหวานๆ
"เฮ้ย อะไรเข้าสิ่งเธอเปล่าเนี่ย มาทำดีกับฉันทั้งที่หลายอาทิตย์ที่แล้วเธอยังด่าฉันฉอดๆอยู่เลย"
"ก็ฉันชอบนายอ่ะ"
"เป็นไปไม่ได้เธอด่าฉันแล้วจะมาชอบฉันได้ไง เธอคิดจะทำอะไรกันแน่"
"เปล่าฉันชอบนายจริงๆนะไม่เชื่อหรอ" ธามไทพยักหน้าทันทีที่ฉันพูดจบ
"ได้ ฉันจะแสดงให้นายดูว่าฉันชอบนาย ฉันจะจีบนาย"
"อือ ฉันจะคอยดู" ฉันจะคอยดูว่าเธอจะมาไม้ไหนกันแน่ฉันจะได้รับมือถูก
"งั้นไปแล้วนะ แล้วเจอกันใหม่นะธามไท พี่ออทัม"
"อือ/ครับ" แล้วพวกนั้นก็เดินไปเรียน ส่วนฉันกับยัยยูริก็เดินไปเรียนเหมือนกัน
"ยัยยุนอา ฉันรู้สึกหนาวๆยังไงก็ไม่รู้อ่ะ"
"แกลองหันไปดูสิแล้วแกจะรู้" แล้วยูริก็ทำตามที่ฉันบอกแล้วรีบหันกลับมาทันที
"อือ ฉันรู้แล้วแหละฉันหันไป จ้องฉันเขม็งกันเต็มเลย ฉันว่าแกเลิกแก้แค้นเถอะน้ามันไม่ปลอดภัย
กับชีวิตแกนะ"
"ไม่อ่ะ ฉันไม่ล้มเลิกจนกว่านายนั่นจะโดนฉันแก้แค้น"
"อือ งั้นแกก็ระวังตัวด้วยล่ะฉันกลัวแทนแกว่ะ พวกนั้นมองเราเหมือนจะฆ่าเราได้อ่ะ"
"อือ แกด้วยล่ะเพราะพี่ออทัมก็ฮอตเหมือนกัน"
"จ้า ฉันจะไม่เข้าไปวุ่นกับนายนั่นอีกเลย กลัวพวกผู้หญิงพวกนั้นขย้ำฉันตายเพราะฉันก็ไม่ได้ชอบ
นายนั่นอ่ะ"
ว่าแล้วเราก็เข้ามาเรียน แล้วเลิกเรียนเราก็โทรให้คนขับรถมารับกลับบ้านทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
