Overnight คืนนี้กับ 4 หัวใจของยัยวายร้าย

 

คู่รัก

 

                “วันนี้จะเป็นเกมเก็บแต้ม ใครเก็บแต้มได้มากที่สุดคนนั้นก็จะเป็นผู้ชนะค่ะ ของรางวัลจะเป็นบัตรเล่นฟรีทุกอย่างในสตอร์มเวิล์ลสำหรับ 2 คน ตั๋วดูหนังฟรี 4 เรื่องสำหรับ 5 คนและเงินรางวัลมูลค่าหนึ่งแสนบาทค่ะ ^O^”

                “รางวัลที่กล่าวมานี้จะเป็นของผู้ชนะภารกิจของเราเพียงคนเดียวนะครับ ถ้าอยากได้ของรางวัลต้องพยายามกันหน่อยซะแล้ว ^^” ไอ้ตั๋วดูหนังกับบัตรเครื่องเล่นนั่นฉันไม่สนใจหรอก ที่ฉันสนก็คือไอ้เงินหนึ่งแสนบาทนั่นต่างหาก มันต้องเป็นของฉันเพียงผู้เดียว!

                “ของรางวัลมันล่อลวงฉันซะจริง คราวนี้ฉันจะเอามันมาให้ได้” ร็อคโพล่งขึ้นพลางหักนิ้วตัวเองดังกร็อบ ไม่ได้มีฉันคนเดียวที่อยากได้ของรางวัลสินะ -O-

                “นั่นสิ นี่ ทิงเจอร์ ถ้าฉันชนะเรามาเที่ยวที่นี่ด้วยกันดีมั้ย ^^” ดินสอส่งยิ้มไร้เดียวสาให้ฉัน แต่ขอโทษนะ คนที่ชนะคือฉันต่างหาก

                “บัตรเครื่องเล่นนั่นเป็นของฉันกับไอโอดีนต่างหาก เราจะมาเดทด้วยกันที่นี่ >_<” เชิญมโนไปเองเถอะยัยนางแบบขาตะเกียบ

                “เลิกพูดมากแล้วฟังที่พี่เอพี่อีฟพูดสักทีเถอะ น่ารำคาญ” กล่องแก้วโพล่งขึ้น ทำให้ยัยบัทเทอร์หันขวับไปมองยัยนั่นคอแทบเคล็ด พวกผู้หญิงนี่ชอบแขวะกันซะจริงเล้ย ไม่ไหวเลยจริงๆ หัดดูฉันเป็นตัวอย่างสิ ไม่เคยแขวะใครเลย

                “ผมว่าวันนี้ต้องสนุกมากแน่ๆเลย ก็ทุกคนต่างก็อยากได้รางวัลกันทั้งนั้น แล้ววันนี้ใครจะเป็นผู้ชนะกันน้า”

                “นั่นสิคะ ฮ่าๆ ^O^”

                พวกพี่ก็เลิกพูดมากแล้วบอกภารกิจเร็วๆสิคะ!

                “เอาล่ะครับ เราเสียเวลามามากแล้ว ภารกิจแรกของวันนี้ก็คือ...” ทุกคนเงียบกริบ ทุกคนจริงๆนะ พวกแฟนคลับที่ส่งเสียงเจี้ยวจ้าวกันเมื่อกี้ก็เงียบแล้วฟังสิ่งที่พิธีกรทั้ง 2 พูด

                “ให้ทุกคนตามหาคู่รักที่คิดว่ารักกันมากที่สุดมาที่เวทีตอนนี้เลยค่ะ!” เอ๊ะ นั่นคือคำสั่ง?

                ตึกๆๆๆ!!

                ทุกคนวิ่งลงบันไดไปหมดแล้ว เอ๊ะ! นั่นภารกิจจริงๆใช่มั้ย

                “น้องทิงเจอร์เป็นอะไรครับ? ไม่ตามหาคู่รักเหรอ?”

                “หาค่ะ!” โอ๊ย! ทำไมสมองฉันถึงได้ประมวลผลช้าแบบนี้นะ ฉันรีบลงเวทีจนหัวแทบทิ่มพื้น พวกแฟนคลับที่มองอยู่ก็พาหัวเราะ อายอ่ะ >_< เอ๊ะ แฟนคลับ?

                “ทางนั้นน่ะ! มีใครเป็นคู่รักอยากร่วมกิจกรรมกับเรามั้ยคะ?” ฉันตะโกนถามแฟนคลับที่ชูป้ายให้กำลังใจไอโอดีน แต่ทางนี้มีแต่ชะนีนี่นา ไม่มีคู่รักหรอก ไปทางอื่นดีกว่า -O-

                ฉันเดินห่างจากเวทีออกมาเรื่อยๆแต่ไม่ยักจะเห็นใครที่ดูเหมือนคู่รักเลยสักคน ที่นี่ไม่มีคู่รักมาเดทกันหรอกเรอะ!

                “โอ้โห ร็อคมาถึงเป็นคนแรกเลย เอ๊ะ ร็อปเป้ก็ตามมาอีกคนแล้วค่ะ ว้าว! ภารกิจนี้คงจะกระจอกมากเลยสินะคะ ฮ่าๆ ^^” หา! พวกนั้นหาเจอแล้วเหรอ! ไม่ได้การล่ะ ขืนฉันช้าแบบนี้มีหวังไม่ได้ของรางวัลแน่!

                ทันใดนั้น ดวงตากลมโตสวยงามคู่นี้ก็ไปเห็นอะไรเข้า

                “ทางนั้นน่ะ! ที่ใส่เสื้อคู่รักน่ะค่ะ” ฉันวิ่งไปพลางตะโกนไปด้วย คุณลุงตากล้องก็วิ่งตามฉันไปด้วยเหมือนกัน โอ๊ย เหนื่อยชะมัด หวังว่าคนที่ใส่เสื้อเหมือนกันนั่นจะหันมามองฉันนะ!

                “เรียกพวกเราเหรอ?” สองชายหนุ่ม 2 คนที่แต่งตัวเหมือนกันตั้งแต่หัวจรดเท้ามองฉันอย่างสงสัย

                “ใช่ หมายถึงเธอทั้งสองคนนั่นแหละ เป็นคู่รักกันใช่มั้ย?”

                “ใช่แน่นอนอยู่แล้ว” ใช่จริงๆด้วย ฉันนี่ตาถึงจริงๆ ถึงสองคนนี้จะเป็นชายเหมือนกันแต่การผสานมือกันแบบนั้นทำให้ฉันมั่นใจได้เลยว่าพวกเขาทั้งสองคนเป็นคนรักที่กุ๊กกิ๊กกันมาก

                “พวกเธอสองคนรักกันดีใช่หรือเปล่า”

                “เอ๊ะ จู่ๆก็ถามอะไร -_-” ชายหน้าหวานร่างบางที่ตัวเตี้ยกว่าคนข้างๆนิดนึงมองฉันอย่างสงสัย อย่าเพิ่งสงสัยตอนนี้ได้มั้ยเล่า คนกำลังรีบอยู่นะ! >O<

                “เธอ...ทิงเจอร์ใช่หรือเปล่า? เธอทำภารกิจอยู่ใช่มั้ย?”

                “ใช่! ฉันต้องการคู่รักที่รักกันมากขึ้นไปบนเวทีกับฉันเดี๋ยวนี้ ช่วยฉันหน่อยนะ? >_<” ดีจังที่ผู้ชายที่ดูเหมือนจะเป็นเคะรู้จักฉัน แบบนี้มันก็ง่ายนิดเดียว

                “ฉันก็อยากช่วยเธอนะ แต่ฉันเป็นแฟนคลับพี่กัปตัน ถ้าช่วยเธอก็เหมือนช่วยศัตรูของพี่เขานั่นแหละ” ชายหน้าหวานที่ท่าทางดูจะเป็นเมะโพล่งขึ้นแล้วชี้ไปที่เสื้อของตัวเอง นั่นมันเสื้อสกรีนรูปหน้าของกัปตันนี่ พวกเขาเป็นแฟนคลับของหมอนั่นหรอกเรอะ -O-

                “โอ๊ะ! กัปตันขึ้นเวทีมาอีกคนแล้ว!!” เสียงประกาศผ่านลำโพงดังก้องไปทั่วจนทำให้ฉันที่กำลังสนทนากับคู่รักเกย์อยู่หันไปทางเวทีทันที

                “พวกเธอสองคนอยากขึ้นเวทีไปยืนข้างๆกัปตันมั้ย? ฉันพาไปได้นะ” จบประโยคโน้มน้าวใจของฉัน พวกเขาทั้งสองคนก็พยักหน้าตอบรับแล้ววิ่งตามฉันไปทางเวทีทันที ในที่สุดฉันก็หาเจอจนได้! เงินรางวัลอยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้ว T^T

                “ว้า น่าเสียดายจังที่ตอบผิด ไปหามาใหม่จนกว่าจะตอบถูกนะคะร็อปเป้ ^^” ตอนนี้เราใกล้ถึงเวทีมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว แต่เมื่อกี้พี่อีฟพูดว่าอะไรนะ? ตอบผิด? หามาใหม่?

                “ต้องขอโทษด้วยนะคะ พวกเราไม่รู้จริงๆ”

                “ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือ ^^” ฉันกับคู่รักที่หามาเมื่อกี้ตอนนี้ยืนพร้อมหน้ากันอยู่ข้างเวทีแล้ว และพวกเราก็พบกับร็อปเป้และคู่รักชายหญิงอีก 1 คู่ พวกเขาขอโทษร็อปเป้เรื่องอะไร?

                “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” ฉันที่เก็บความสงสัยไว้คนเดียวไม่เป็นเอ่ยถามร็อปเป้ที่ยืนเป็นสง่าอยู่ข้างๆคู่รักชายหญิงคู่นั้น

                “หืม? นี่คู่รักของเธอเหรอ?” ร็อปเป้จ้องไปยังคู่รักเพศเดียวกันที่ยืนอยู่ข้างหลังฉันด้วยสายตาที่ไร้เดียงสา

                “ใช่ สรุปยังไง พี่ลงเวทีมาทำไม แล้วพี่อีฟให้พี่หาอะไรมาใหม่?”

                “เธอขึ้นไปเดี๋ยวก็รู้เองแหละ เอ้า ขึ้นไปได้แล้ว ^^” ร็อปเป้ไม่ตอบคำถามแต่ผลักฉันให้ขึ้นเวทีแทน อะไรเล่า! คิดจะเก็บไว้ความรู้ใหม่คนเดียวหรือไง ขี้งก!

                “ทิงเจอร์มาแล้ว อ้าวนี่ใครล่ะ แนะนำให้พวกเรารู้จักหน่อยสิ ^O^” พี่เอส่งไมค์ให้ฉัน เอ๊ะ ให้แนะนำใครนะ คู่รักนี่ใช่มั้ย?

                “อ่า...เอ่อ...นี่คือคู่รักที่รักกันมากที่สุดค่ะ ชื่ออะไรนะคะ? ^O^” ฉันก็ลืมถามชื่อพวกเขาด้วยสิ งั้นตอบกันเองแล้วกัน ฉันไม่เกี่ยวล่ะ

                “ผมหมีครับ ส่วนนี่น้องเท็ดดี้ เราเป็นคบกันมา 5 ปีแล้ว ^^” พูดจบชายที่ชื่อหมีก็ก้มลงจุ้บแก้มชายร่างบางทันที เท็ดดี้ที่ไม่ทันได้ตั้งตัวก็ได้แต่อ้าปากค้างถูกร่างสูงกระชากเข้าสู่อ้อมกอดอย่างง่ายดาย กรี๊ด! ทำไมน่ารักอย่างนี้ล่ะ>_<

                “กรี๊ด!!! >O<”ผู้ที่เห็นเหตุการณ์ต่างกรี๊ดออกมา มันน่ารักจริงๆนะเออ!

                “โอ้โห รักกันมากตรงตามคอนเซ็ปต์จริงๆ คู่ของน้องทิงเจอร์รอตอบคำถามต่อจากกัปตันนะครับ” พี่เอผายมือไปทางเวทีโซนขวาที่มีพี่อีฟนั่งอยู่บนเก้าอี้และกลุ่มของกัปตันกำลังตอบคำถามอยู่

                “คำถามสุดท้ายแล้วนะคะ เมื่อเช้ากัปตันปลุกทิงเจอร์ให้ตื่นด้วยวิธีอะไร” เอ๊ะ นี่มันคำถามประเภทไหนเนี่ย -O-

                “เมื่อเช้าเหรอ เมื่อเช้าฉันไม่ได้ดูอ่ะ มัวแต่แต่งตัวรอนายมารับฉันมาที่นี่น่ะสิ” ผู้หญิงดัดฟันซอยผมสั้นหันหน้าไปมองผู้ชายที่ยืนข้างๆตัวเอง อ้อ เขาคงเป็นคู่รักที่กัปตันหามาสินะ ดูเหมือนเขาจะตอบคำถามไม่ได้ด้วยล่ะ คิกๆ ลงเวทีไปซะเถอะ! >_<

                “ฉันก็ไม่ได้ดูเหมือนกัน เห็นเขาบอกว่าปลุกด้วยไข่นะ ใช่หรือเปล่า กัปตันเอาไข่ให้ทิงเจอร์ดม แล้วทิงเจอร์ก็ตื่นเลยใช่มั้ย” ฉันไม่ได้ตื่นเพราะไข่นะ ฉันตื่นเพราะเสียงหัวเราะของนายกัปตันต่างหาก!

                “ถูกค่ะ!! เชิญรับภารกิจต่อไปที่ด้านล่างเวทีค่ะ”

                “เย้! ผ่านแล้ว!! >O<” กลุ่มของกัปตันกอดคอดีใจพากันลงเวทีอย่างมีความสุข ก่อนที่จะลงเวทีกัปตันหันหน้ามามองฉันแล้วหัวเราะใส่หนึ่งที มีอะไรน่าขำไม่ทราบ!

                “เธอตื่นเพราะไข่จริงๆเหรอ? เมื่อเช้าฉันก็ไม่ได้ดู -_-” เท็ดดี้หันหน้ามาถาม ฉันไม่ได้ตื่นเพราะไข่สักหน่อย อย่าเข้าใจผิดเซ่!

                “ฉันตื่นเพราะเสียงหัวเราะของกัปตันต่างหาก”

                “อ้อ เสียงพี่เขาเพราะเธอก็เลยตื่นสินะ ฉันเข้าใจ ฮ่าๆ ^O^” ไอ้คนที่ชื่อหมีนี่ยังไง หัวเราะเยาะคนอื่นแบบนี้มันเสียมารยาทนะ!

                “โอ๊ะ ไม่ธรรมดาจริงๆ ตาถึงมากที่เลือกคู่นี้มานะจ้ะทิงเจอร์” จะรอดหรือเปล่าก็ไม่รู้น่ะสิคะพี่อีฟ =_=

                “อ่าค่ะ...คำถามล่ะคะ?”

                “แหม...ใจร้อนจริงๆเลยนะ งั้นพี่จะถามแล้วก็ได้” พี่อีฟมองหน้าฉันแล้วพูดต่อ                “คำถามทั้งหมด 5 ข้อจะเกี่ยวกับทิงเจอร์ทั้งหมด ถ้าน้องทิงเจอร์รู้คำตอกรุณาอย่าทำตัวมีพิรุธหรือบอกคำตอบให้กับคู่รักที่รักกันมากที่สุดคู่นี้ ถ้าพี่จับได้ว่าน้องบอก พี่จะถือว่าน้องแพ้ทันที ^^” ตายล่ะ! เท็ดดี้กับหมีจะรู้อะไรเกี่ยวกับฉันบ้างเนี่ย พวกเขาไม่สนใจฉันเลยแม้แต่น้อย เขาสนใจแต่อีตากัปตันนู่น ขนาดหมอนั่นลงเวทีไปแล้วพวกนี้ยังมองตามเงาอยู่เลย แบบนี้ไม่น่ารอด เตรียมหาคู่ใหม่ได้เลยทิงเจอร์ T^T

                “คำถามมีอยู่ว่า...” พี่อีฟเว้นช่วงให้พวกเรากลืนน้ำลายลงคอ เอื๊อก!! ”ตั้งแต่ออกรายการมา ทิงเจอร์ไม่เคยคุยกับใครเลย”

                เอ๊ะ! ฉันไม่เคยคุยกับใครเหรอ?

                “ไม่ทราบครับ -_-”

                บ้าไปแล้ว!!!! =[]=

                “ตอบแบบนี้เลยเหรอ? ไม่คิดสักนิดเลยเหรอคะ? -O-” พี่อีฟอ้าปากค้างให้กับคำตอบ ฉันก็แทบจะเป็นลมล้มหมดสติไปแล้วเหมือนกัน พวกนี้ไม่มีความพยายามที่จะตอบคำถามหน่อยเหรอ หันหน้ามาขอความช่วยเหลือจากฉันก็ได้ TOT

                “พวกเราไม่รู้จริงๆครับ คำถามนี้มันยากเกินไป -_-^” เท็ดดี้หันหน้ามามองฉันที่ยืนอึ้งเป็นหิน มองทำไมตอนนี้เล่า ความหวังของฉันไม่มีเหลืออยู่แล้ว TOT

                “เอ่อ...แค่คำถามแรกก็แป้วซะแล้ว ไปตามหาคู่รักมาใหม่นะคะน้องทิงเจอร์ ^^” พี่อีฟตบไหล่ให้กำลังใจฉันสองทีก่อนจะเดินไปส่งพวกเราหน้าโง่3คนลงเวที แทบจะร้องไห้

                “ฮ่าๆ เอาน่า ไม่เป็นไรหรอก คู่ใหม่ของเธออาจจะตอบคำถามได้ก็ได้ ^^” หมียืนให้กำลังใจพลางนวดไหล่ไล่ความกังวลในใจฉันไปให้พ้นๆ ฮือ วันนี้เป็นวันที่น่าเศร้ามาก T^T

                “ขอโทษนะ ก็พวกฉันไม่รู้จริงๆ พวกฉันเป็นแฟนคลับตัวจริงเสียงจริงของพี่กัปตัน ถ้าเป็นคำถามเกี่ยวกับพี่กัปตันล่ะก็พวกฉันตอบได้หมด ถ้าคำถามมันเกี่ยวกับตัวเธอ ทำไมเธอไม่ลองหาคู่รักในกลุ่มแฟนคลับของเธอดูล่ะ พวกนั้นอาจจะช่วยเธอได้ก็ได้” เท็ดดี้ให้คำแนะนำแก่หญิงสาวหน้าโง่ที่ยืนห่อเหี่ยวไร้เรี่ยวแรงคนนี้ แต่ความคิดของเท็ดดี้มันก็น่าคิดนะ!

                “อ้าว ฉันยังไม่ทันได้ภารกิจที่2เลยนะ ทำไมเธอลงมาไวจังเลยล่ะ” กัปตันที่รอรับการ์ดภารกิจจากตากล้องประจำตัวข้างเวทีโพล่งขึ้น นี่ตั้งใจเยาะเย้ยกันใช่มั้ยเนี่ย!

                “พี่กัปตันนี่! ขอถ่ายรูปหน่อยได้มั้ยครับ >_<”เท็ดดี้และหมีพุ่งไปหากัปตันทันที แหม เจอผู้ชายแล้วทิ้งชะนีอย่างฉันเลยนะ! ก็ได้ ฝากถ่วงเวลาไว้ที ฉันจะไปตามคู่รักคู่ใหม่ล่ะ คู่รักคู่นั้นเป็นคู่รักที่รักกันมากและที่สำคัญฉันรู้จักเป็นอย่างดี ถ้าให้พวกนั้นตอบคำถามเกี่ยวกับฉันล่ะก็ ผ่านฉลุยแน่นอน!!

                ตอนนี้ฉันเดินผ่านฝูงชนนับร้อยตรงไปยังเป้าหมาย ตาจับจ้องไปที่กลุ่มคนที่ชูป้าย กระดาษ ผ้าที่เขียนว่า ‘ทิงเจอร์’ ตอนนี้ฉันอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายที่สะพายกระเป๋าผ้าสีขาวรูปใบหน้าสวยๆของฉัน อุ๊ย เห็นแล้วปลื้มชะมัด >_<

                “โอ๊ะ! ทิงเจอร์! เธอไม่ไปทำภารกิจเหรอ อุ๊ย! นั่นกล้องนี่ กล้องนั่นจะถูกฉายไปทั่วประเทศเลยใช่มั้ย นี่ถ่ายทอดสดใช่มั้ย ทุกคนที่นั่งดูโทรทัศน์จะเห็นฉันตอนนี้ใช่มั้ย?! เอ๊ะ ตอนนี้ฉันสวยหรือยัง วันนี้คิ้วฉันเท่ากันหรือเปล่า ฉันไม่ได้ทาลิปเลอะนะ? สวัสดีชาวโลก ฉันชื่อกิ้บบ้อน เป็นเพื่อนที่เรียนที่เดียวกันกับทิงเจอร์ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ^O^” ยัยชะนีหมายเลข 1 ที่เป็นคนสั่งให้โนเกียไปขโมยกางเกงของพี่เฮอริเคนให้ความสนใจคุณลุงตากล้องที่เดินตามฉันมา สนใจฉันก่อนได้มั้ยยะ!

                “กิ้บบ้อน! เธอช่วยสงบสติแล้วคุยกับฉันก่อนได้มั้ย -_-”

                “เธอมาขัดฉันทำไมเนี่ย ฉันกำลังพูดกับผู้ชมทางบ้านอยู่เลยนะ!” หล่อนเป็นสมาชิกรายการโอเวอร์ไนท์หรือยังไงถึงได้มีสิทธิ์คุยกับผู้ชมทางบ้านตามอำเภอใจแบบนี้ ฉันต่างหากล่ะที่ควรจะเป็นคนพูด

                “เดี๋ยวฉันให้เวลาเธอคุย ตอนนี้ฉันจะถา...”

                “นี่ๆเธอรู้มั้ย ฉันเป็นคนควักเงินสั่งทำกระเป๋าพวกนี้แจกจ่ายให้กับพวกเพื่อนๆในโรงเรียนเราเลยนะ น่ารักใช่มั้ยล่า >_<” ยัยนั่นพูดด้วยท่าทางที่ตื่นเต้นพลางชูกระเป๋าผ้านั่นขึ้นมาอวด “พอพวกฉันรู้ว่าเธอมาออกรายการนี้พวกฉันแทบจะอกแตกตาย! คนบ้านิสัยเสียอย่างเธอกล้าดียังไงไปออกรายการแบบนี้ยะ ดีนะที่ไม่ทำให้โรงเรียนของเราเสียชื่อเสียง!”

                สรุปยัยนี่จะมาเชียร์หรือมาด่ากันแน่ อยากจะมีเรื่องกันอีกรอบหรือไง หา!

                “ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีสักหน่อย ออกจะเป็นเด็กดีอยู่ในศีลในธรรม ถ้าเธอดูรายการนี้ทุกวันเธอก็จะรู้” ฉันเป็นคนดีจริงๆนะเออ -O-

                “เออ มันก็จริง ถึงเธอจะชอบแขวะพี่ไอโอดีนอยู่บ่อยๆก็เถอะ -_-“ หมอนั่นหาเรื่องฉันก่อนต่างหากเล่า! “หลังจากเรื่องกางเกงนั่นจบเธอก็ดูเป็นคนดีขึ้นนะ มากด้วย -_-” หล่อนก็เหมือนกันย่ะ! หลังจากที่เราบุกยไปเอากางเกงพี่เฮอริเคนคืนที่บ้านยัยกิ้บบ้อนและสะสางปัญหาเสร็จ ความรู้สึกที่เกลียดขี้หน้ายัยนี่เข้าไส้ก็หายไป อยู่ๆก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ซึ่งไปญาติดีกันตอนไหนก็ไม่ทราบ -_-

                “เออช่างมันเถอะ ฉันจะถามว่าเธอเห็นหัวเห็ดกับหัวหอมบ้างหรือเปล่า?” ฉันถามยัยกิ้บบ้อนทันทีที่สมองคิดได้ว่าตอนนี้ต้องทำอะไร มัวแต่คุยกับยัยนี่ตั้งนานจนลืมไปเลยว่ากำลังทำภารกิจอยู่ เดี๋ยวคนอื่นก็แซงหน้าฉันหรอก!!\

                “หัวเห็ดกับหัวหอม? ใครน่ะ? หมายถึงคนต้นคิดแผนการทำกองเชียร์เธอใช่มั้ย? ใช่คนที่ดัดฟันสีเขียวตัดผมบ็อบเหมือนเห็ดปะ?”

                “เออใช่! เขาอยู่ที่ไหน!!” ฉันตะโกนทันทีที่กิ้บบ้อนอธิบายรูปลักษณ์ของยัยหัวเห็ด นั่นแหละคนที่ฉันตามหาอยู่!

                “ทิงเจอร์! มาทำอะไรแถวนี้ เธอควรไปทำภารกิจนะ” เสียงใสแจ๋วที่ฉันรู้จักเป็นอย่างดีเอ่ยทักขึ้น ฉันรีบหันขวับไปทางต้นเสียงนั่นทันที โอ้ มายเฟรนด์! ในที่สุดเราก็เจอกันสักที >O<

                “หัวเห็ด! ภารกิจนี้ฉันต้องให้เธอช่วย แล้วไอ้หัวหอมล่ะ หัวหอมอยู่ไหน!!” ฉันตะโกนปนตะคอกแล้ววิ่งไปคว้ามือยัยหัวเห็ดมาจับ สายตาก็กวาดมองไปรอบๆเผื่อจะเจอไอ้หัวหอม โอ๊ะนั่นไง! วิ่งมานู่นแล้ว

                “หัวหอม!! มานี่กับฉันเดี๋ยวนี้!” ฉันพุ่งตัวเข้าไปลากตัวอีตาหัวหอมที่ทำหน้างงเหมือนสุนัขไม่เข้าใจภาษาคน อีหมอนั่นไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเดินตามแรงดึงฉันมาอย่างช่วยไม่ได้

                “อะไรของเธอเนี่ย จะพาพวกฉันไปไหน -O-” หัวหอมโพล่งขึ้นแต่ก็ยังไม่หยุดเดิน เรียกว่ากึ่งวิ่งกึ่งเดินน่าจะถูกกว่า -_-

                “ทำภารกิจ ^^” ฉันหันไปส่งยิ้มหวานให้ทั้งสองคนที่เดินตามฉันต้อยๆ ทั้งสองคนมองหน้ากันแล้วก็ไม่พูดอะไรต่อ ไม่สงสัยอะไรมากก็ดีแล้ว ทำตามที่ฉันบอกก็พอ ^^

                “ไอโอดีนตอบคำถามเสร็จแล้วค่า! ไปรอรับภารกิจต่อไปที่ด้านล่างเวทีได้เลยค่ะ ^O^” หา! หมอนั่นตอบคำถามผ่านแล้วเหรอ! ไม่ได้การ ขืนช้าแบบนี้ไปไม่ทันคนอื่นแน่!

                “ดินสอก็ผ่านแล้ว!! ว้าว ภารกิจนี้คงจะง่ายเกินไปสินะคะ ฮ่าๆ ^^”

                “ดินสอก็ผ่านแล้ว!! นี่พวกเธอสองคนจะเดินช้าเป็นเต่าไปถึงไหน  รีบๆตามฉันขึ้นมาเร็วเข้า ตอนนี้ฉันช้ากว่านายหัวแดงนั่นแล้วนะ!!” ฉันหันไปตะคอกใส่คู่รักซื่อบื้อทั้ง2

                “ท่าทางยัยนี่จะหงุดหงิดแฮะ ฮ่าๆ ^^” หัวหอมหันไปหัวเราะกับหัวเห็ดสองคน ไม่ตลกนะเฟ้ย!

                “พี่เอคะ! ทิงเจอร์หาคู่ใหม่มาแล้วค่ะ” ฉันรีบขึ้นเวทีแล้วตะโกนเรียกพี่เอทันที ฉันช้าไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว!>_<

                “อ้อ งั้นแนะนำให้พวกเราได้รู้จักสิ ^^” ก่อนที่พี่เอจะส่งไมค์ให้ฉัน ฉันก็คว้ามันมาเรียบร้อย พี่เอนี่ก็ทำอะไรชักช้าไม่ทันใจคนสวยเลย!

                “ทั้งสองคนนี้เป็นเพื่อนรักของฉันเองค่ะ ผู้ชายที่ท่าทางงุ่มง่ามชื่อหัวหอม ส่วนผู้หญิงทีท่าทางติ๊งต๊องนี่ชื่อหัวเห็ดค่ะ พวกเขาเป็นคู่รักที่รักกันมากที่สุดเอาช้างฉุดก็ไม่แบกจากกัน ฉันขอเอาหัวเป็นประกัน พวกเขาคบกันมา 10 ปีแล้วค่ะ จบข่าว!” ฉันแร็พรัวเพื่อย่นเวลาในการทำภารกิจให้เร็วยิ่งขึ้น

                “นี่เธอไม่คิดที่จะให้ฉันพูดอะไรเลยเหรอ? แล้วฉันก็ไม่ได้ติ๊งต๊องด้วยนะ! -O-” ยัยหัวเห็ดเดินดุ่มๆเข้ามาต่อว่าฉันทันที อะไรเล่า! ก็ยัยนี่ติ๊งต๊องจริงๆนี่ ถ้าไม่เชื่อก็ไปถามไอ้หัวหอมแฟนตัวเองดูเซ่

                “ถึงเธอจะติ๊งต๊องแต่ฉันก็รักนะ ^^”

                “กรี๊ดดด!! >O<” เสียงผู้ที่ชมการบอกรักของหัวหอมสดๆส่งเสียงกรีดร้องอิจฉา ส่วนยัยหัวเห็ดที่เป็นฝ่ายถูกบอกรักต่อหน้าผู้คนมากมายก็ได้แต่เขินอายจนตัวจะม้วนเป็นหอยอยู่แล้ว ฉันก็อิจฉาเหมือนกันที่ยัยนี่มีแฟนดีๆแบบนี้ แต่นี่ไม่ใช่เวลามาทำหวานต่อหน้าประชาชีแบบนี้นะ รีบๆมาทำภารกิจแรกให้จบเถอะ

                “โอ้โห! ‘ถึงจะติ๊งต๊องแต่ก็รักนะ’ เด็กสมัยนี้นี่น่ารักจริงๆเลยนะครับ ขอให้โชคดีนะครับน้องทิงเจอร์ ^^”

                “ผ่านแน่นอนค่ะ!” ฉันชูนิ้วโป้งให้พี่ออกแล้วเดินไปไปยังเวทีโซนฝั่งขวาที่มีพี่อีฟนั่งอยู่ นั่นแหละเป้าหมาย ลุยโลด!

                “ทิงเจอร์ ฉันต้องทำอะไรบ้าง คือพวกฉันไม่รู้อะไรเลยนะ -O-” ยัยหัวเห็ดที่เดินตามฉันมาอยู่ดีๆก็กระตุกชายเสื้อให้ฉันกลับหลังหันไปประจันหน้า ยัยนี่กำลังกังวลอยู่สินะ -_-

                “ไม่มีอะไรยาก ถ้าเธอเป็นเพื่อนรักฉันจริง แค่นี้สายมาก” ฉันขยิบตาใส่ยัยนั่นหนึ่งแล้วเดินตรงไปหาพี่อีฟทันที หึ! ฉันต้องผ่าน!!

                “พี่อีฟคะ เราพร้อมแล้วค่ะ ^^”

                “อ้อ นี่คือเพื่อนรักของน้องทิงเจอร์ใช่มั้ยคะ?”

                “ใช่ค่ะ/ครับ” ทั้งสองคนตอบอย่างพร้อมเพรียง อุ๊ย เริ่มตื่นเต้นขึ้นมาแล้วสิ >_<

                “ถ้าอย่างนั้นจะตอบคำถามผิดไม่ได้เด็ดขาด เพราะนี่จะเป็นคำถามที่เกี่ยวกับน้องทิงเจอร์โดยเฉพาะ ถ้าตอบผิดน้องทิงเจอร์คงเสียใจแย่ พร้อมแล้วใช่มั้ยคะ? ^^” พี่อีฟถามทั้งสองคนอีกครั้งว่าพร้อมหรือยัง ฉันเชื่อใจพวกเธอทั้งสองคนนะ สู้เขา!! >_<

                “พร้อมค่ะ!”

                “ถามโลด!”

                “ภารกิจที่ให้เก็บของในป่ามาทำอาหาร ระหว่างที่ทิงเจอร์กำลังตามหาหน่อไม้อยู่นั้น เธอไปเจอกับอะไรเข้า” เอ๊ะ ฉันไปเจออะไรล่ะ? ตัวด้วงเหรอ?  =_= แต่เท่าที่จำได้ฉันตามหาหน่อจริงแต่ไม่มีหน่อไม้เหลืออยู่เลยนะ เพราะหน่อทั้งหมดในป่าถูกอีตาร็อคเก็บไปทำเป็นสลัดหน่อไม้ไปหมดแล้วน่ะเซ่!

                “เจอคนสองคนทะเลาะกันค่ะ!”

                “เจอคุณบัทเทอร์และคุณกล่องเสียงอักเสบทะเลาะกันครับ!”

                ใครกล่องเสียงอักเสบ?

                “ถูกต้องค่ะ! แต่น้องเขาชื่อกล่องแก้วนะคะไม่ใช่กล่องเสียงอักเสบ แต่ยังไงก็ผ่านมาหนึ่งข้อแล้วนะคะ =_=” หัวหอมนี่มันบ้าหรือเปล่าไปเปลี่ยนชื่อเขาแบบนั้น แต่ก็ยังดีที่ผ่าน เฮ้อ โล่ง

                “ฮ่าๆ ผมว่าเขาเหมาะกับชื่อนี้มากเลยนะครับ ^^” หัวหอมพูดไปหัวเราะไปพลางเกาหัวตัวเองแก้เขิน

                “พี่ก็ว่าอย่างนั้น อุ๊ย! เรามาคำถามที่สองกันเถอะค่ะ โฮะๆ ^O^” ยัยพี่อีฟนี่เปลี่ยนประเด็นเฉย! -O- ข้อที่ 2 ก็ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีเถอะนะ เพี้ยง! >_<

                “คำถามที่ 2 ถามว่า ทิงเจอร์ทะเลาะกับใครบ่อยที่สุดในบ้าน”

                โอ๊ย! ข้อนี้ง่ายมาก ถ้าตอบไม่ได้ฉันจะฆ่าพวกแกทิ้งซะ!

                “พี่ไอโอดีนค่ะ!”

                “เจ้าของ I-D PUB ครับ!”

                “เอ๊ะ? =_=” พี่อีฟทำหน้างงก่อนจะพูดต่อ “ถูกค่ะ เอ่อ...ไอโอดีนเค้าเป็นเจ้าของผับจริงๆ คุณนี่รู้ลึกดีจังเลยนะคะ -O-”

                “เราไปที่นั่นบ่อยครับ^^” และนั่นก็เป็นสถานที่ที่ฉันเจอหมอนั่นเป้นครั้งแรกด้วย!

                “สงสัยข้อนี้จะง่ายไป งั้นเรามาต่อที่ข้อ 3 กันเลยดีกว่าค่ะ ทิงเจอร์สนิทกับใครในบ้านมากที่สุดคะ?”

                ฉันสนิทกับดินสอ! แต่ฉันก็สนิทกับร็อปเป้นะ...กัปตันก็เหมือนกัน ถึงจะชอบถูกหมอนั่นกวนประสาทแต่ฉันคิดว่าฉันก็คุยกับเขาได้นะ เอ้า! แล้วคำตอบคืออะไรล่ะ -_-

                “ดินสอค่ะ ดินสอเป็นเพื่อนเก่าสมัยประถมและมัธยมต้นของทิงเจอร์ค่ะ!”

                “สนิทกับดินสอมากที่สุด รองลงมาเป็นร็อปเป้ที่ทิงเจอร์ไว้ใจ คนสุดท้ายคือกัปตันที่คุยกันได้ครับ!” พ...พวกนี้รู้ลึกรู้จริงแฮะ!! O_O

                “ถูกมั้ยคะน้องทิงเจอร์? -O-” พี่อีฟทำหน้าอึ้งแล้วหันมามองฉันอย่างต้องการคำตอบ ฉันไม่ตอบอะไรทั้งสิ้นได้พยักหน้ายอมรับความจริง พวกนั้นสองคนหันมาส่งยิ้มให้ฉันที่ยืนอยู่ข้างหลัง ฉันเลือกคนไม่ผิดจริงๆ พวกเธอนี่แหละที่จะพาฉันไปสู่สวรรค์ ภารกิจฉันสำเร็จไม่ได้ถ้าไม่มีพวกเธอ ซึ้ง! T^T

                “สุดยอดจริงๆเลยค่ะ เอ่อ...คำถามที่ 4 นะคะ ภารกิจเขาวงกตทิงเจอร์อยู่ทีมไหน และมีใครเป็นสมาชิกในทีมบ้าง” ฉันก็ลืมไปแล้วสิ จำได้อย่างเดียวคือทีมฉันแพ้ -_-

                “ทีมทิงเจอร์สีน้ำเงิน แบ่งทีมโดยการโอน้อยออก ในทีมมีร็อค ร็อปเป้และบัทเทอร์ค่ะ!”

                “แต่บัทเทอร์หักหลังไปเข้าพวกกับไอโอดีนครับ!” นี่มันรายการแฟนพันธุ์แท้ชัดๆ! แต่ฉันจะดีใจกว่านี้ถ้าคนที่มาตอบคำถามไม่ใช่สองคนนี้ ก็สองคนนี้เป็นเพื่อนฉันนี่ การจะติดตามดูฉันตลอดมันไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก สงสัยฉันจะไม่มีแฟนคลับจริงๆซะแล้ว L

                “ถ...ถูกค่ะ รวมถึงเรื่องที่บัทเทอร์แยกทีมด้วย สุดยอดจริงๆ -_-”

                แน่นอนอยู่แล้วค่ะ! นั่นเพื่อนฉันเชียวนะเออ!

                “นี่คือคำถามสุดท้ายนะคะ ตั้งแต่ออกรายการมา ทิงเจอร์ไม่ได้คุยกับใครในบ้านเลย” ใครล่ะ? คุณลุงตากล้องเหรอ? =_=

                “ร็อคค่ะ!”

                “เพราะร็อ...อึก!!” หัวเห็ดแทงศอกใส่ท้องหัวหอมก่อนที่หมอนั่นจะพูดอะไรไปมากกว่านี้

                “เพราะอะไรเหรอคะ?” พี่อีฟยังคงอยากรู้และถามทั้งสองคนด้วยความสงสัย จะเป็นเพราะอะไรอีกล่ะ ก็เป้นเพราะ

                “ร็อคเขาหน้าตาน่ากลัวน่ะครับ ทิงเจอร์เลยไม่กล้าคุยด้วย -_-” หัวหอมตอบพลางลูบท้องตัวเองไปมา คงจะจเบล่ะสิ -_-

                “อ๋อ อย่างนั้นหรอกเหรอคะ ถึงว่าไม่เคยเห็นทั้งสองคนคุยกันเลย แต่ภารกิจแรกเสร็จแล้วคะ ไปรอรับภารกิจที่สองด้านล่างได้เลยค่ะ ^O^”

                “ขอคุณค่า! >O<” กรี๊ด!! ฉันกระโดดกอดทั้งสองด้วยความดีใจ ในที่สุดก็ผ่านสักที ลำบากและทรมานเป็นที่สุด! TOT

                “เราลงไปกันเถอะ ขอบใจพวกเธอมากๆเลยนะ >_<”

                “ไม่เป็นไรหรอก ไม่มีใครรู้จักเธอดีไปกว่าพวกเราแล้ว” หัวเห็ดพูดแล้เดินตามฉันลงจากเวที

                “แล้วก็ดินสอด้วย ^^” หัวหอมเสริม นั่นสิ ถ้าให้ยัยนั่นมาช่วยตอบคำถามด้วยก็คงจะดีมิใช่น้อย เอ๊ะ! พูดถึงยัยนั่นแล้วก็เพิ่งคิดได้ ยัยนั่นไปทำภารกิจที่ 2 แล้วนี่! -O-

                “ภารกิจต่อไปคืออะไรคะ?” ฉันถามคุณลุงตากล้องประจำตัวที่ยืนรออยู่ล่างเวที คุณลุงล้วงไปในกระเป๋าเสื้อแล้วหยิบการ์ดภารกิจส่งให้ฉัน

                “โห ทำไมเหงื่อฉันย้อยเป็นน้ำตกแบบนี้ล่ะ สงสัยตื่นเวทีแน่ๆเลย =_= นี่ พวกฉันไปแล้วนะ จะไปหาไอศกรีมกินสักหน่อย ที่นี่ร้อนชะมัด” หัวหอมโบกมือพัดหน้าตัวเองเพื่อคลายความเย็นแล้วหันหลังให้ฉันที

                “เดี๋ยว!” ฉันรีบกระตุกชายเสื้อหัวหอมให้หันกลับมา หัวหอมที่โดนฉันดึงก็คว้าแขนยัยหัวเห็ดจนยัยนั่นตัวเซตามแรงกระชาก สรุปคือดึงต่อกันเป็นทอดๆนั่นแหละ -_-

                “มีอะไรอีก =_=”

                “เราไปกินไอศกรีมด้วยกันเถอะ”

                ‘เปิดหมวกแสดงความสามารถพิเศษ และนำเงินที่ได้ไปซื้อแม็กนั่มเลี้ยงขอบคุณคู่รักที่ช่วยให้คุณผ่านภารกิจแรก’

 

*ความบาดหมางระหว่างกิ้บบ้อนกับทิงเจอร์จะเฉลยในเรื่อง

Dangerous!! ที่นี่ไม่ปลอดภัยเมื่อฉันต้องมาเป็นทาสนายซาตาน บทที่ 26 ตามล่า นะคะ

โฆษณานิยายตัวเองซะเลย คึคึ >_<

 

ถ้าเนื้อเรื่องแต่ละบทยาวไปก็ต้องอภัยด้วยนะคะ ถ้าใครที่ขี้เกียจอ่านยาวๆก็บอกได้นะ

จะได้ตัดเป็นบทถัดไปค่ะ =_=

เขียนลงใน word 10 หน้า บางบทก็ 12 คือเขียนเพลินมาก!

ถ้ามันยาวไปจริงๆบอกได้นะคะ T^T

มีอะไรที่อยากแนะนำหรือผิดพลาดตรงไหนยังไงบอกได้เลยนะ >_<

ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงบทนี้ ขอบคุณจริงๆค่ะ 

 

 

ปล.อัพเดทตัวละครใหม่แล้วนะคะ ^^