รุ่นน้องคนนี้พี่ขอจอง
เขียนโดย ปากกาสีคราม
วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.05 น.
แก้ไขเมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2556 08.00 น. โดย เจ้าของนิยาย
18) ท้าดวลชวนผวา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความที่ห้องของ เชล อารุมิ ซัน (ไรเตอร์-เอ๊ะ!ทำไมเดี๋ยวนี้ซันมาอยู่ข้างหลังอ่า....)
เชล
วันนี้วันหยุดครับ....พี่เขาเลยพาผมไปที่สนามแข่งปืนกับธนู มันผสมผสานกันอ่ะครับ...............ตอนนี้ยังไม่ได้ออกเดินทางหรอกครับเพราะวันนี้เราไม่ได้ไปกันแค่สามคน...แต่ไอ้พวกเพื่อนของผมและพี่ซันไปด้วย? ไปทำมะเขืออะไรว้า........ แต่ก็นะ...ถ้าอยากไปก็จัดกันเต็มๆให้เต็มท่านเปาไปเลย....เห็นไปเลยว่าตัวเล็กอย่างผมก็สู้คนนะโว้ย!!!.....อย่ามาดูถูกนะเห็นตัวเล็กๆแบบนี้น่ะ....เดี๋๋ยวโดน.....ย่า!!!!!! อ้อ!แต่ไม่ได้ไปรถพี่เขานะพี่เขาโทรไปบอกที่บ้านให้เอารถตู้มารับ สรุปแล้วเราไปกัน 9 คนครับ ไปขนาดนี้ไม่เอารถตู้ไปก็แปลกแล้ว!!!.........
แล้วตอนนี้เราก็มาอยู่ที่หน้าสนามเรียบร้อยแล้วครับ....ทำอย่างกับมาปิกนิก...อร่อยล่ะสิท่า...กินกันไม่แบ่งตรูเลย.....เชอะ!...(ไรเตอร์-งอนเพื่อ....งอนไปเค้าก็ไม่แบ่งตัวหรอก) มาถึงแล้วด่านแรกที่คนอื่นๆที่มาด้วยกำหนดให้คือ......ให้ยิงปืนสั้นแข่งกับพี่เซน.....พี่เซนมันแพ้ผมอยู่แล้ว ว๊ากกๆ......
"นี่เชล....จะแข่งหรอ...เห็นเขาว่ากันนะว่าพี่เซนยิงปืนแม่น" ไอเอมันบอกผม
รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่นให้น้องมาสอนยิงปืน....พี่เรานี่สงสัยไปโม้ว่าตัวเองยิงแม่น....
"เดี๋ยวก็รู้.....หลบไป"
"เชล...เบาๆนะ...ไม่ต้องรัว" พี่เซนบอกผม
"แล้วแต่อารมณ์.....ใจป่ะ!"
"นีี่เปลี่ยนตัวทันป่ะวะ..." พี่เซนบอก
"ไม่ทันแล้ว...." ที่เหลืออีกเจ็ดคนมันบอก
"งั้น 3...2...1...เริ่ม"
ปัง...ปัง....ปัง...ปัง...ปัง
"เฮ้ย! 4เป้ารวดไม่มีการเลยออกไปเส้นอื่น....มันจะเก่งอะไรขนาดนี้ว้าาา!!!!!" พี่เซนบอก
"ตาพี่แล้ว....ต้องยิงอย่าให้เกินนะถ้าเกิน...แพ้ผมไม่รู้ด้วยน้า!!!......"
"เรื่องไรจะยอม....."
ปัง....ปัง...ปัง...ปัง...ปัง...ปัง
"โดนแค่ 3 แพ้ราบคาบครับ" ไอคิวบอก
"หึ....สบายๆถูกใจก็คบกันไป....." ผมร้องเพลงล้อพี่มันแต่พี่มันก็ไม่ยอมนะไปดวลกับผมในการยิงปืนยาว........แต่ผลก็คือ....ผมชนะ!!!!
ตอนนี้มาถึงด่านธนู...อันนี้ของถนัดด่านนี้พี่ซันขอดวลเพราะว่าเคยเรียนมา....แต่ก็แค่เรียนไม่ได้ใช้นี่นา...ผลก็ผมนี่ไงชนะครับผม......
หลัจากนั้นเราก็เลยขับรถไปเที่ยวนครนายกกันต่อครับวันนี้ผมสนุกมากเลยครับ.....นานๆทีเราจะได้ไปเที่ยวกันหลายๆคน...สนุกดีครับผมชอบมาก....อีกอย่างถ้าวันนี้ไม่มี....เขาคนนั้น?....ผมก็คงไม่สนุกขนาดนี้หรอก........แต่ถ้าให้ผมขาดพี่เขาไป...ก็คงจะ..ไม่ได้หรอกครับ...เพราะตอนนี้พี่เขากลายเป็นส่วนหนึ่งของชวิตผมไปแล้วล่ะครับ....ถ้าวันใดวันหนึ่งผมขาดพี่เขาไปผมก็คงชักดิ้นชักงอ..นอนไม่หลับ..ตับอักเสบ..เป็นตะคิวที่ขา..ตาไม่กระดิก..สติเลื่อนลอย..(ไรเตอร์-มากไปมั้ย!!)บ้าแล้ว....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ