star idol จัดฉากรักของนายไอดอล

     ณ ใจกลางเมืองที่ไหนสักที่
"ทางบริษัทของเรากำลังหาไอดอลหญิงที่สง่าและเก่งในทุกๆด้านนะค่ะ กรุณาสนใจติดต่อได้ที่นี้นะค่ะ...ขอบคุณค่ะ ^^ ... !!"

"ขอฉันสักหนึ่งแผ่นได้ไหม้ค่ะ"

"อ...ค่ะได้ค่ะ เปิดรับสมัครวันนี้ถึง สิ้นเดือนนะค่า^^"

"ขอบคุณค่ะ "ฮี่ๆๆๆ

"ใครนะ่ สวยจัง"

"อื้ม... ก็ไม่รู้สิ"

"โอ๊ะ ใบปลิวใกล้จะหมดแล้ว ที่นี้พวกเราจะได้ัพักซักที"

"อือ อื้ม "

------- "หือ นี้มันบริษัทใหญ่เลยนิหน่า แถมที่นั้นยัง...."

วันรุ่งขึ้น

"โห คนเยอะน่าดูเลยนิ แต่ที่แน่ๆเสียงดังจริงๆ"

"อะแฮ่มๆ ขอโทษที่ให้รอนะค่ะ ต่อไปนี้จะเป็นการแสดงความสามรถในการร้องเพลงของทุกๆท่านกันค้า ><"

'ร้องเพลง yes ฉันได้แน่ๆ'

'เอ๋!! ฉันร้องเพลงได้แค่นิดหน่อยเอง'

'ก็นะ นี้มันบริษัทของไอดอลนิ'

"หึ เสร็จฉันแน่"

"เอ่อ..ต่อไปเชิญคุณ มิยุค่ะ"

"อ..ค่ะ "

"เริ่มเลยค่ะ....."

" Na mo naki kono bashou de hiraita shoudou no hana
Osanaki akogarega tashikana netsu wo motomete
kono sora ni signal wo hanatsu yo
Kurikaeshite iku hibi wo sei ni habataku shunkan wo sagashiteru
Kodokuna negai da to shite mo
Mada minu seka..." เงียบ___ เฉียบ

 แปะๆๆๆๆๆๆๆ

เห็นมะๆ =,,= ก็คนมันเก่งนิหน่า

"ผ..ผ่านค้าาา>< แหม่คุณมิยุ นี้ละก็เอาคะแนนจาก ท่านประธานไปคนเดียวเลยนะค่ะเนี้ย แล้วคุณมีอะไรจะพูดไหม้ค่ะ"

"ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ แค่อยากจะพูดว่า ฉันนี้แหละมิยุ"

ต่อมา

"คุณมิยุค่ะ"

"อะ..ค่ะมีอะไรรึเปล่าค่ะ^^"

"นี้ค่ะตารางงานของคุณ" หือ ตารางงาน?

"ขอบคุณค่ะคุณเรส"

"^^' "

"อ๊ะ!! ถึงแล้วค่ะห้องพักของไอดอลค่ะ" ที่นี้?

"ขออนุณาติน่ะคะทุกๆคน" เอ๋...เอ๋!!

"ว๊าวววว สาวน้อยละๆนี้ดูสิ คีนิน "

"อย่าแสดงกริยาแบบนั้นใส่น้องใหม่สิยูล"

....เหลือบ!!!!!!

พ...พี่ "เฮ้ย!! ย..ยัยมิยุ มานี้กับฉันเลยน่ะ"ซวยแล้วไง

"กรี๊ดดดดดด"

"เอ๋?? พวกเขารู้จักกันเหรอ..."

"อธิบายมาน่ะ มิยุ"

"เ่อ่อ...หนูสัญญาว่าจะไม่ทำให้พวกพี่เดือดร้อนเลยค่ะ"

"อ๋อ ... เหรอ"

"อื้อ อื้ม"-__-

"เอ่อ ขอโทษน่ะ ที่น้องสาวชั้น.....งั้นก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยละ"

"!!!! น้องสาว"

"แหม่ถึงว่าหน้าตาคล้ายกันจังนะครับเนี้ย" เหอะ งั้นเหรอ

"โอ๊ะ ที่แท้ก็เป็นพี่น้องกันนี้เอง "

"งั้นเหรอ หน้าน้องนายเหมือนเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงแนะ" ใคร?ใครยะ

"ว่าฉันงั้นเหรอ!!"โกธรค่ะโกธร

"มันก็มีแต่เธอคนเดียวนั้นแหละ ยัยโง่" ย..ยัยโง่!!!

"กรี๊ดดดดนาย...นาย หึ ฉันไม่โกธรนายหรอกนะถ้านายไม่เป็นเพื่อนพี่ชายฉัน !!!" ฮึ้ยยย

"ใครขอละ ยัยโง่" หะ..หะ..สงบสติ สงบสติ

"ช..เชิญนายพูดแบบนั้นไปเถอะยะ ฉันไม่ถือหรอก.... "

"อะแฮ่มๆ นี้จะคุยกันแค่สองคนเองเหรอ" นั้นสิ เหมือนลืมใครบางคนไปแหะ?!

".....ยัยเพื่อนไม่รักดี"

"เ่อ คุณมิยุค่ะ เชิญทางนี้ค่ะ ^^' "

"ได้ค่ะ ...." โถโว๊ยยยยยยย ฉันจะฆ่ามัน ฉันจะฆ่ามานนนน!!!

"ต่อไปก็ต้อง...แต่งเนื้อเพลง??"

"ค่ะ ได้ไหม้คะ"

"ไม่ได้สิน่ะ" เเก!!!

"อย่าไปพูดแบบนั้นสิครับ"

"นี่..นายดูถูกฉันเหรอยะ" เชิดค่ะเชิด

"งั้นเหรอ??" อ..โอ๊ยยย ทนไม่ไหวแล้วน่ะ

   ปึก!!

"เฮ้!!?? จะทำไรอะไรน่ะ มิยุ" ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วน่ะ!!!"....
Please don't say "You are lazy" dattehontouwa CRAZY hakuchoutachiwasou
mienaitoko de bata ashisurundesu honnounijuujunjuujitsuhonroumojuujuushouchi zentoyouyou da shi
dakara tama nikyuukeishichaundesukono me de shikkarimisadamete
ikisakichizujou MA-KU shite chikamichiareba sore gaoudou
hashorerutsubasamoarebajoutou yabatsumewareta GURUU de hoshuushita
soredake de nankatasseikan daijina no wajibunkawaigarukoto jibunwoaisanakyahitomoaisenai ...''

  !!!

"ส..สุดยอด" ม..ไม่ไหว ยืนไม่ได้เลย......" เริ่มมึนหัวแหะแถมยังปวด้องอีก สงสัยฉันจะ....

"ใคร ก็ได้ช้วยด้วย เฮ้ เป็นอะไรไปนะ มิยุ มิยุ ... ตื่นเดียวนี้นะ อย่ามาแกล้งพี่น่ะ มิยุ !!!"

"หะ!! ตอนเช้าไม่ได้กินข้าวงั้นเหรอ..."

"อื้อ ใครจะไปนึกละ ทุกวันฉันก้ไม่ได้กินข้าวเช้าด้วย"ฉันตอบพีมิยะด้วยความกลัว >.< น่ากลัวเกินไปแย้ววว
"

หึๆๆ มิยุ น้องสาวของพี่ แล้วใครบอกให้พี่กินข้าวเช้าด้วยงั้นเหรอ รู้ไหม้ถ้ารู้ช่วยบอกพี่ที ฮึๆๆๆ" พี่มิยะ ตอบกลับด้วยความโมโห

"ม...ไม่รู้เหมือนกันค่ะ อาจจะเป็นแม่บ้านก้ได้มั้งค่ะ" ฉันตอบลวกๆกลับไป

"โว๊ยยยยย ยัยน้องบ้านี่!!" หูช้านนน ToT

"จะตะโกนทำไมค่ะ หนูไม่ใช้อยู่ที่ชิบุย่าน่ะค้าาาาา" แฮ่กๆๆๆๆ เหนื่อย ><'

"พี่เองก้ไม่ได้อยู่ที่ โอซาก้าน่ะะะ" โอ๊ยยย !!

"กรี๊ดดด" ฉันตกจากโซฟาเมื่อพี่ชายตะโกนใส่ฉัน อีกแย้วเมื่อไหร่พี่จะเลิกทำแบบนี้ ToT

"เข้าไปได้ไหม้ มิยะ"

"อะ..เอ่อ ได้สิๆ" และแล้ววันนี้ก็ผ่านไปอย่างทรมาน >__< มั้งน่ะ