IcecreamYellyLove ผมได้เป็นเจ้าของหัวใจยัยแสบซ่า

8.3

เขียนโดย lemonpizza

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.02 น.

  1 chapter
  1 วิจารณ์
  3,522 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2556 02.24 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทนำ

 

          บ่ายวันศุกร์ที่ฉันมานั่งกินของหวานสุดอร่อยที่ร้านไอซ์ครีมกับแฟนสุดเอื่อยเฉื่อย 

บรรยากาศที่ตึงเครียดแบบนี้มันอะไรกันเนี่ย ! ไอซ์ครีมกับของหวานร้านนี้อร่อยที่สุดเธอเคยกินมานะ แต่ทำไมมากินกับแฟนมันถึงอยากจะอ้วกแบบนี้ห๊า วันนี้อุตส่าห์เป็นวันหยุด ไม่มีเรียน แทนที่มันจะดีแต่ทำไมมันเป็นแบบนี้ไปได้ -0- 

"พี่ไอซ์ เอิ่ม.. ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ไม่สบายปะ"

"ป่าวนี่ ผมสบายดี"

ไอซ์ทำหน้าเฉยพร้อมกับหยิบช้อนตักเยลลี่ขึ้นมา แต่เยลลี่ก็ตกลงไปในถ้วยเหมือนเดิม นี่สินะที่เรียกว่าความเฉื่อยที่แท้จริง

 

แฟนคนแรกในชีวิตที่อยู่ดี ๆ มันก็มาขอคบโดยที่ไม่ได้คิดอะไรกับมันเลย ก็คิดว่านาน ๆ ไปก็จะรักมัน เลยตอบตกลงไป แต่อยู่ ๆ ไปก็ไม่ได้รู้สึกรักอะไรเลย เกิดมาไม่เคยมีความรักก็งี้แหล่ะนะ

ไอซ์ครีมร้านนี้ถึงจะแพงมาก ๆ ( โครตมาก )แต่ก็อร่อยนะ ถ้วยนี้ 350 รึเปล่าน้า .. ของพี่ไอซ์ก็ 300 ..

เยลลี่อีก 2 ถ้วย รวมเป็น 200 .. ชีสเค้กอีก ชิ้นละ 180 บาท 2 ชิ้น .. ก็ 360 .. เดี๋ยวนะ !!

ฉันรีบคว้ากระดาษแล้วหยิบดินสอในกระเป๋าขึ้นมาทดเลขทั้งหมด 1210 บาท โอ้ !! นี่ฉันเอาเงินมาแค่ 200 เองนะ !! แล้วทั้งหมดนี่ชั้นก็สั่งเอง ยกเว้นไอซ์ครีมพี่ไอซ์ 

ฉันเหลือบ ๆ มองพี่ไอซ์ด้วยสายตาระแวงว่าวันนี้ต้องได้ล้างถ้วยไอซ์ครีมชดใช้แน่ ๆ

"พี่ไอซ์ วันนี้พี่เอาเงินมาเท่าไหร่"

"300 ทำไมหรอ"

รวมเป็น 500 บาทเอง !! ขาดอีกตั้ง 710 บาท ฉันมองพี่ไอซ์ แล้วก็บอกพี่ไอซ์ไปว่า

" พี่ไอซ์ วันนี้มีธุระด่วนน่ะ ขอกลับก่อนนะ "

" อืม ได้สิ " พี่ไอซ์ตักเยลลี่เข้าปากคำนึงแล้วก็นั่งเฉื่อยต่อ พอรู้ได้ว่าพี่ไอซ์ยังไม่รู้สึกตัวว่าสิ่งที่เขาต้องชดใช้กับขนมหวานสุดแพงและแพ๊งง แพง นี่

 

ฉันรีบเดินออกจากร้านด้วยสีหน้าซีด จนเดินไปชนชายคนหนึ่ง แต่งตัวแบบพวกคนรวย ๆ สมัยนี้ พร้อมมีสาว ๆ มาตามกรี๊ดถึงที่ด้วย

" น้อง หลบหน่อยได้มั้ยครับ "

" เอ๊ะ พี่ ทางเดินก็มีมากมายนะ พี่นั่นแหล่ะทำไมต้องมาเดินขวางทางออกด้วยล่ะ "

อุ๊บ!! นี่ชั้นพูดไปไม่คิดอีกแล้วหรอเนี่ย ! ตายละไงฉัน -A-

" น้องครับ ถ้าไม่หยุดพูดแล้วเดินออกไปพี่จะจับน้องมาเป็นแฟนทั้ง ๆ ที่ไม่รู้จักนะครับ "

..... เฮ้ย ! .. ฉันค้างประมาณ 5 วินาที แล้วก็หน้าแดงแปร๊ดดด ทันที นี่ฉันทำอะไรลงป๊ายยย

ทันไดนั้นรังสีแห่งความแค้นก็แผ่เข้ามา ความรู้สึก ร้อน ๆ หนาว ๆ แบบนี้มันอะไรกันฟะ 

นั่นคือสายตาของพวกสาว ๆ ที่ติดตามคุณพี่ชายคนนี้มาเป็นยวงนั่นเอง

ฉันรีบเดินออกไปโดนที่ไม่หันมามองคนกลุ่มนั้นอีกเลย .. 

 

ตอนเย็นฉันนั่งดูโทรทัศน์สบายใจ อยู่ ๆ ตัวเลข 1210 บาทก็เด้งขึ้นมาในหัวอย่างไม่รู้ตัว

ฉันสะดุ้งแล้วรีบกดโทรศัพท์โทรหาพี่ไอซ์อย่างรวดเร็ว อะไรเนี่ย โทรไปตั้ง 10 ครั้งแล้วยังไม่รับซักที ฉันเลยเปลี่ยนใจไปแชทกับเพื่อน ๆ ที่น่ารักของฉันนั่นเอง 

Chat 

kitty : หวัดดีจ้าคิม พรุ่งนี้ว่างมั้ย ไปกินข้าวเย็นกัน อย่าลืมชวนพวกน็อตโตะ เบ้นซ์ มานะ ฉันจะพาพี่ชายไปด้วย

kim : จริงหรอ น่าสนนะ ไปด้วยละกัน อยากทำความรู้กับพี่ชายคิตตี้ 

kitty : พี่เค้าคุยสนุกนะ โอเค พรุ่งนี้ตอน 6 โมงเย็น มาเจอกันที่หน้าบ้านเรานะ

kim : ได้เลย ไปแน่นอน

ตอนนี้ในหัวลืมเรื่องของไอซ์ไปหมด นาน ๆ ที่จะได้ไปกินข้าวกับเพื่อนนะเนี่ย 

โอเค พรุ่งนี้ฉันจะไป !

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา