รักวุ่นๆสาวจอมจุ้นกับหนุ่มน่ารัก

3

ทางกลับบ้าน

วันต่อมา...

วันนี้ถ้าฉันต้องไปโรงเรียนกลับหมอนั่นนะ เพื่อนๆฉันต้องเห็นแน่นอนว่ามาด้วยกัน ฮึ่ย! ทำไงดีนะเพื่อไม่ให้คนอื่นรู้ ฉันคดขณะเดินลงมาทานอาหารเช้ากับน้าโรส คุณอาไพศาล สามีของน้าโรส แม่ของฉัน น้องของฟรอยด์ ชื่อฟางเป็นเด็กน้อยที่น่ารักที่ผิดกับพี่โดยสิ้นเชิง -*- และฟรอยด์ ฉันเดินมานั่งข้างแม่ตอนนี้เหลือแต่ฟรอยด์ที่ยังไม่ลงมา 

"เฟย์จ้ะ เดี๋ยวตอนกลับบ้านกลับพร้อมฟรอยด์นะ เพราะแถวนี้มีคนแปลกหน้าเยอะ ^^" น้าโรสพูด

"แล่วหนูรู้ทางไปโรงเรียนแล้วยังล่ะ " คุณอาไพศาลพูด

"ยังค่ะ ^^" ฉันตอบคุณอาไพศาลไป

"งั้นเดี๋ยวไปพร้อมฟรอยด์นะจ้ะ ^^ "น้าโรสพูดขณะที่ฟรอยด์ลงมาพอดี

"แม่ครับ วันนี้ผมไม่หิวผมไปก่อนนะครับ " ฟรอยด์พูดพร้อมสวัสดีคุณอา คุณน้า และแม่ของฉัน หมอนี่นิสัยเสียจริงๆ

"เดี๋ยวก่อนสิลูก รอเฟย์ด้วย เฟย์ยังไม่รู้ทางไปโรงเรียนเลยนะ" น้าโรสพูด ทำให้ฟรอยด์หันมาหาฉัน

"ตามมาสิ " เขาพูดพร้อมเดินไปที่มอร์เตอร์ไซด์ของเขา

"มัวนั่งอยู่ทำไมล่ะ ตามฟรอยด์ไปสิ"แม่ของฉันทัก ทำให้ฉันหยิบกระเป๋ามาสะพายหลังและตามเขาไป 

"อยู่ใกล้โรงเรียนทำไมต้องขี่มอร์เตอร์ไซด์ด้วย เปลืองน้ำมัน" ฉันพูดพร้อมกอดอกยืนรอให้เขาจัดการเกี่ยวกับรถให้เสร็จ

"รู้จักคำว่าเทห์ บ้างไหม " เขาหันมามองหน้าฉัน และสตาร์ทรถ

"..." ฉัน

"จะไปไหม " เขาถามฉัน ทำให้ฉันต้องซ้อนท้ายเขา ตอนนี้ถึงหน้าโรงเรียนอีกฝั่งแล้ว เหลือแต่ย้อนรถไปทางหน้าโรงเรียนโดยตรง

"นาย จอดตรงนี้เเหละ " ฉันพูด ทำให้เขาหยุดรถ

"ทำไม"

"ฉันไม่อยากให้ใครรู้ว่าเรามาด้วยกัน และอยู่บ้านเดียวกัน "

"ตามใจ" เขาพูดพร้อมขับรถต่อไป และฉันก็เดินข้ามสะพานลอยไปอีกฝั่ง

กริ๊งงง

เสียงออดดัง สัญญาณบ่งบอกว่าเลิกเรียนแล้ว ฉันต้องกลับบ้านพร้อมกับฟรอยด์ แต่ฉันไม่อยากกลับด้วยกันก็เลยกลับคนเดียว เนื่องจากรู้ทางแล้ว 

"แก วันนี้ไปกินไอติมกันไหม" เสียงยัยโบว์ เพื่อนสนิทของฉันชวนฉัน 

"แกจะไปกับ บอส ล่ะสิ -*-" ฉันหันไปตอบ

"แหม รู้ทันนะ ^^"

"ฉันไม่ไป ไม่อยากเป็น กขค ^^" ฉันพูดพร้อมโบกมือให้กับโบว์ และเดินกลับบ้านตามทางที่มาเมื่อเช้า ตอนนี้ก็ 6 โมงเย็นแล้วด้วย รีบกลับดีกว่า ฉันเดินเร็วขึ้น แต่ทางก็มืดลงเรื่อยๆเหลือแสงจากเสาไฟฟ้าเท่านั้น มันยิ่งทำให้ทางเปลี่ยวขึ้น ฉันกระชับกระเป๋าให้แน่น และรีบเดินไป 

ตึก ตึก ตึก...

เสียงคนเดินมาจากด้านหลังฉัน ทำให้ฉันกลัวขึ้นและเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น

ตึก ตึก ตึก...

เสียงคนเดินด้านหลังเร่งฝีเท้า อย่างกับว่าต้องตามฉันให้ทัน

ฉันเร่งฝีเท้าเร็วขึ้นกว่าเดิม แต่ก็ถูกคนด้านหลังคว้ามือฉันไว้เสียก่อน ฉันหันไปมองพบว่าเป็นลุงแก่ๆคนหนึ่งที่แต่งตัวคล้ายโจร

"ส่งเงินมาให้หมด!!!" เสียงลุงพูดขึ้น

"หนูไม่มีค่ะ " ฉันพูดด้วยความกลัว

"เอากระเป๋ามานี่!!" คุณลุงพูดพร้อมดึงกระเป๋าของฉันไป แต่ฉันดึงกลับมาเสียก่อน

"ไม่นะลุง!!"

"ปล่อย!!" คุณลุงมีแรงมากกว่าฉันทำให้ฉันปล่อยไป และมองลุงค้นกระเป๋า แต่ก็ไม่พบอะไรมีแค่หนังสือเรียนกับดินสอปากกาเท่านั้น ทำให้คุณลุงหันมามองหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง แต่ฉันรีบวิ่งหนีแต่คุณลุงวิ่งมาทันเสียก่อน และมาบีบคอฉัน ฉันร้องให้ออกมาโดยไม่รู้ตัว 

ุตุบ!

ฉันลืมตาขึ้นและเห็นฟรอยด์ต่อยลุงนั่นไปครั้งนึง ทำให้ลุงนั่นล้มไปกับพื้น และวิ่งกลับไป เขาหันมาหาฉัน

"ยัยบ้า ทำไมไม่กลับกับฉัน ถ้าแม่ฉันไม่บอกก็ไม่รู้นะเนี่ย" เขามาหยุดตรงหน้าฉัน น้ำตาฉันก็ไหลไม่หยุด

"ทีเรืองอื่นเก่งไม่ใช่เหรอ ^^" เขาหันมายิ้มให้ฉัน

"..."

 ฉันกอดเขาไปและร้องให้หนักขึ้น เขาเอามือมาลูบหัวฉันเบาๆ 

"ไม่เป็นไรแล้ว " เขาบอกกับฉันเบาๆ