เเปลงโฉลมรักเพื่อนายนะ
เขียนโดย 
Tellthemeet
วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.38 น.
แก้ไขเมื่อ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2556 13.52 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) กลับบ้านที่น่ากลัว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความมืดลงทุกทีก็น่ากลัวนะเนี่ย
"น้องสาวจะไปไหนจ๊ะให้พี่ไปส่งไหม"ไอ้ดำคนที่นั่งซ้อนท้ายถาม
"ไม่เป็นไรค่ะกลับเองได้ค่ะ"เเล้วพวกมันก็จับเเขนฉันลากไปเเต่ฉันไม่เข้าไปได้เเต่ตะโกนบอก"ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วยค่ะ"จากนั้นก็มีเเสงไฟฟรถยนต์มาจอดเเล้วคิมก็ลงมาช่วยฉัน
"เป็นไรป่าวดาว"ฉันอยู่ในออมกอดของคิม
"ฉันไม่เป็นไร"เเล้วคิมก็โอบไหล่ฉันขึ้นรถคิมก็ถูกมีดบาดเข้าที่เเขนเเล้วโดนอัดเข้าไปที่หน้า4-5หมัดฉันรีบเเกล้ง"ฮัลโลค่ะตำรวจใช่ไหมค่ะมาที่หน้าโรงเรียน..."พวกนั้นก็เผ่นไป
"โอ้ยเจ็บ..."โหสำอ้อยดีนะพรุ่งนี้ไม่มีเรียน
"ป่ะคิมเดี๋ยวพาไปทำเเผลที่คอนโดฉัน"ฉันพยุงตัวเข้าขึ้นบนรถเเล้วรีบขับไปคอนโดฉัน
"โอ้ยเจ็บมือหนักจังเลยอ่ะดาว"ตานี้นะเหมือนลูกเเมวเลยขี้อ้อน
"ทนหน่อยสิเป็นผู้ชายซะป่าว"ฉันค่อยใส่ยาในเเผลเขา
"ก็เจ็บนี้นา"เสียงเเบบนี้โหเเบ๊วซะไม่มี
"งั้นนายนอนที่นี้ก็เเล้วกันนะเดี๋ยวฉันกลับก่อน"อีตาคิมก็จับข้อมือฉัน
"อะไรอีล่ะจะอ้อนอะไรอีก"ฉันถามเค้าเเววตาจริงจังเเบบนี้อีกเเล้ว
"นอนเป็นเพื่อนก่อนนะ"เเหม่นึกว่าอ่ะไร
"เเต่ว่า..."ฉันยังพูดไม่จบคิมก็ดึงฉันไปกอดไว
"นะครับ พรุ่งนี้ไม่มีเรียนนี้ครับ"เค้าประโหมดเป็นอ้อน
"ปล่อยฉันก่อน"เค้าปล่อยฉัน
"อีกแปปหนึ่งก็ไม่ได้หรอกำลังได้อารมณ์"
"โรคจิตสิไม่ว่า"ฉันเดินไปเก็บกล่องยาเเล้วมานอน
''กอดหน่อยนะครับ"เค้าพูดเบาเเล้วกอดเเต่ฉันเอาหมอนข้างมาให้อีตานี้กอด
"กอดให้สบายนะคิม"ยาเหมือนออกริทดีนะที่ให้กินยานอนหลับไปด้วยอิอิส่วนเราไปนอนข้างนอกดีเดี๋ยวทำข้าวต้มให้อีตาคิมอีกยังไม่ได้โทรบอกพี่เลยนี่
(ฮัลโลพี่เดือนวันนี้หนูนอนคอนโดหนูนะ)
(อืม ได้หลับให้สบายนะพี่นอนก่อน)
(ค่ะ พี่ชาย)ฉันวางสายเสร็จไปนอนดีกว่าพรุ่งนี้ทำข้าวต้มอะไีรดี
เช้าวันรุ่งขึ้น
"เสร็จเเล้ว หอมอ่ะ น่าตาอาหารสวยคนทำก็น่ารัก"ไม่ค่อยจะชมตัวเองเลยดีเเล้วนะเนี่ยไปซื้อของตอนตี5 ซื้อเสื้อผ้ามาให้อีตาคิมเปลี่ยนไปปลุกหมอนั้นดีกว่า
"นายคิมตื่นได้เเล้วเช้าเเล้ว"ขี้เซาเป็นบ้า
''ผมขออีก5นาทีครับเเม่"อืมฉันไม่ใช่เเม่นายนะ
"จะตื่นดีๆหรืออยากตกเตียงฮ่ะนายคิม"จากนั้นคิมก็เด้งตัวขึ้นมาจากที่นอน"ไปอาบน้ำได้เเล้ว เเล้วไปกินข้าว"ฉันพูดเเล้วเดินออกจากห้อง
"ครับ..."ว่าง่ายดีนิ"คุณเเฟน"
"ฮ่ะ นายว่าฉันเป็นเเฟนนายตายซะเถอะ"ฉันตีหมอนใส่นายนั้นหลายที่เเล้วเดินออกไป
15นาที
"มาเเล้วครับ ว้าวน่ากินจังเลยครับหอมด้วย"มาหอมฉันทำไหม
"ฉันไม่ใช่ข้าวต้มย่ะรีบกินเเล้วรีบไป''ฉันมองเค้ากินข้าว"กินอะไรเหมือนเด็กเลยเอาไปเช็ด"
"เช็ดให้หน่อยครับ"
''เรื่องมาก มายืนปากมา"
"ขอบคุณครับ"
"เเล้วนายจะไปไหนต่อไหม"
"ไม่มีที่ไปเดี๋ยวผมไปส่งคุณที่บ้านนะครับ"
"อืม เดี๋ยวล้างเเผลก่อน"
"ครับ เเล้วเมื่อคืนคุณนอนไหน"
"ยุ่ง"ฉันล้างเเผลให้เสร็จเเล้วไปขึ้นรถ
"ดาวนอนไหนครับ"
"นอนข้างนอก"
"ทำไมไม่นอนกับผมล่ะครับ"
"นายมันอันตรายนะสิ"
"ตรงไหนครับผมออกจะน่ารัก"
"ตรงเมื่อคืนนี้ไงที่นายเกือบกอดฉัน"เขาทำน่าจ๊อจๆ
"ผมละเมออ่ะครับ"หรอย่ะ
"ส่งฉันตรงนี่พอ"
"ครับเดียวผมโทรหานะ"
"นายมีเบอร์ฉันหรอ"
"ครับ เมือเช้านี้ครับ"
"นายนี้มันร้ายกาจ ไปล่ะ"
"ครับ บายๆครับ"
"ขับรถดีล่ะ"ฉันพูดเสร็จลงรถเเล้วรีบเดินเข้าบ้าน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
