ยัยตัวร้าย แต่งงานกันนะ!

9.5

เขียนโดย Jenny_ws

วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.01 น.

  6 chapter
  2 วิจารณ์
  9,743 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 20.14 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ผู้ชายคนนั้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     หลังจากฟังคุณแม่ร่ายยาวเสร็จฉันก็ขอตัวกลับคอนโดด้วยความมึนงง เซ็ง และเศร้า ทำไมน่ะหรอก็คุณแม่น่ะสิอยู่ดีๆก็จะให้ฉันไปหมั้นกับลูกชายของเพื่อนสนิทสมัยสาวๆของคุณแม่(แต่ตอนนี้ก็ยังสนิทกันอยู่อ่ะนะ) แน่นอนว่าฉันไม่รู้จักเขา[ไรเตอร์ :ใครหรอ?] [โอกิ : ทั้งแม่ทั้งลูกนั่นแหละ]

ไม่เคยแม่แต่จะเห็นหน้าเลยด้วยซํ้านะ แถมพอฉันว่าทำไมไม่ให้ 'พี่โอริ' พี่สาวสุดสวยของฉันเป็นคนหมั้นแม่ก็รีบบอกเลยว่าพี่เค้าไม่มีทางหมั้นแน่ๆ แล้วทำไมไม่นึกถึงฉันบ้างล่ะอย่างนี้เค้าเรียกว่าลำเอียงรึเปล่าเนี่ยToT  แถมพรุ่งนี้ยังต้องไปทานข้าวที่บ้านอีกมันเหมือนเป็นวันรวมญาติเพราะรวมทั้งครอบครัวฉันและครอบครัวของเพื่อนแม่ฉันอีก พรุ่งนี้ฉันจะได้เจอว่าที่คู่หมั้นของฉันแล้วจริงๆหรอเนี่ยTT

 

     เมื่อคืนนี้ฉันนอนไม่หลับเลยทั้งคืนมัวแต่กังวลเรื่องหมั้นอะไรนั่นน่ะ พอเช้ามาคุณแม่ก็ยังโทรเรียกให้ไปบ้านตั้งแต่ไก่ยังไม่ขันเลย[ไรเตอร์:เวอร์ไปแล้วย่ะ!] แถมยังขู่อีกว่าถ้าไม่รีบไปจะหักเงินฉัน(ช่วงนี้อยู่ในช่วงกำลังหางานอยู่นะ) ฉันก็เลยต้องรีบลุกอาบนํ้าแต่งตัวแล้วก็ออกมาเรียกแทกซี่ไปบ้าน

 

          "มาแล้วค่ะ" ฉันพูดแล้วเดินไปหาคุณแม่ที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่

          "วันนี้ลูกสาวแม่มาเร็วจังแฮะ อยากมาเจอว่าที่คู่หมั้นเร็วๆหรอจ๊ะ"

          "ใช่ที่ไหนล่ะคะ ก็ใครเป็นคนบอกล่ะว่าถ้ามาช้าจะหักเงินน่ะ"ฉันพูดแล้วเดินไปหยิบนิตยสารฉบับใหม่มานั่งอ่าน

          "แล้วนี่ทานอะไรมารึยังจ๊ะ" คุณแม่ถาม

          "ยังเลยค่ะ" ฉันตอบแล้ววางนิตยสารลงบนโต๊ะ

          "งั้นเดี๋ยวแม่ไปทำให้นะ มีอะไรอยากกินเป็นพิเศษรึเปล่า?"

          "ไม่ค่ะ อะไรก็ได้" ฉันตอบแล้วส่งยิ้มให้คุณแม่

      หลังจากทานอาหารเสร็จฉันก็ขึ้นมาบนห้องนอนของตัวเองที่ไม่ได้อยู่มาซักพักนึงแล้ว อืมจะว่าไปมันดูสะอาดแปลกๆนะปกติมันก็ต้องเริ่มมีฝุ่นเกาะบ้างแล้วสิ สงสัยคุณแม่จะให้คนขึ้นมาทำความสะอาดล่ะมั้ง เฮ้อ ขอนอนสักหน่อยดีกว่าเมื่อคืนไม่ได้นอนเลยทั้งคืน

 

11.00น.

     "อืมม" นี่กี่โมงแล้วเนี่ย  

     ฉันลุกแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ยังพอมีเวลาไปอาบนํ้าให้ร่างกายสดชื่นหน่อยดีกว่า 

 

     พออาบนํ้าเสร็จฉันก็ลงไปข้างล่าง เพื่อนของคุณแม่กับว่าที่คู่หมั้นของฉันก็มาพอดีเราเลยนั่งคุยกันแล้วก็แนะนำตัวกันสักพักก่อนจะทานข้าวกัน หลังจากนั้นคุณแม่ก็ให้ฉันออกมาคุยกับคอกเทล หรือว่าที่คู่หมั้นของฉันนั่นเอง รู้อะไรมั้ยฉันได้เจอกับผู้ชายที่แย่งรถแทกซี่ฉันเมื่อวานด้วยหละใครนะหรอก็อีตาคอกเทลนี่หละ ฉันล่ะอยากจะจับมาซัดซักเปรี้ยง!  ฉันเลือกที่จะมานั่งคุยกับนายนี่ที่สวนมันร่มรื่นดีน่าจะช่วยให้ฉันใจเย็นได้บ้างล่ะนะ

 

          "นี่นาย" ฉันเริ่มพูดก่อน

          "..." นายนั่นไม่ตอบแต่หันหน้ามามองฉันเป็นเชิงว่าพูดมาอะไรประมาณนั้น

          "...นายรู้เรื่องนี้นานรึยัง" 

          "ฉันพึ่งรู้เมื่อวาน ก็ที่แย่งเธอขึ้นรถนั่นแหละแม่ฉันเรียกให้ไปหาด่วน"

          "นะ..นายจำฉันได้หรอ?" ฉันถามอย่างสงสัยก็เห็นรีบขึ้นรถไปขนาดนั้นเอาเวลาที่ไหนมามองเนี่ย

          "..." นายนั่นไม่ตอบ(อีกแล้ว)แต่เดินนำไปที่นํ้าพุกลางสวน "บ้านเธอนี่ร่มรื่นดีเนาะ"

คอกเทลพูดแล้วมองไปรอบๆสวน

          "อืม..คอกเทลนายไม่คิดจะคัดค้านการหมั้นบ้างหรอ" ฉันถามอย่างสังสัยดูนายนั่นไม่ค่อยจะสนใจเรื่องการหมั้นบ้างเลย

          "ฉันก็อยากนะ....แต่.."

          "แต่อะไรล่ะ?" 

          "ฉันทำไม่ได้หรอก" คอกเทลตอบเสียงเศร้าๆ

          "ทำไมล่ะ เราช่วยกันได้นะฉันรู้ว่านายไม่อยากหมั้นหรอกใช่มั้ย"

          "มันก็ใช่แต่ฉันก็ทำไม่ได้อยู่ดี"

          "ทำไมนายจะทำไม่ได้นายต้องทำได้สิ เราก็ช่วยกันไง.."

          "ฉันทำไม่ได้! เพราะถ้าฉันไม่หมั้นกับเธอคุณย่าของฉันท่านต้องเสียใจแล้วอาการป่วยของท่านก้จะเป็นหนักจนอาจจะ..."เสียงของคอกเทลหายไป แล้วย่าของนายนั่นจะเป็นอะไรล่ะ

          "จะ?"

          "ท่านอาจจะตายได้!"

          "ตะ ตายเลยหรอ" ฉันพูดอย่างตกใจอะไรกันแค่นายนี่ไม่หมั้นกับฉันท่านก็จะตายงั้นหรอบ้าชะมัด

          "ใช่ ตาย เพราะฉะนั้นเธอห้ามปฏิเสธหรือคิดที่จะคัดค้านอะไรทั้งนั้น ถ้าเธอทำอย่าหวังว่าจะมีชีวิตอยู่อย่างสงบสุขได้!" คอกเทลพูดเสียงดังก่อนจะหันมาจ้องหน้าฉัน

          "ย่า..ย่าของนายเป็นอะไรหรอ" ฉันถาม ท่านต้องป่วยหนักมากแน่ๆเลยไม่งั้นนายนี่ก็คงจะคัดค้านหรือหาวิธีที่จะยกเลิกไปแล้วละมั้ง

          "ย่าฉันเป็นโรคหัวใจ แล้วก็มีโรครุมเร้าอีกเยอะเลยตอนนี้สภาพจิตใจท่านไม่ค่อยดีก็เลยต้องเอาใจท่านเป็นพิเศษ"

          "ขนาดยอมหมั้นกับคนที่ไม่รู้จักอย่างฉันเนี่ยนะ" ฉันถาม

          "ก็รู้จักแล้วนี่ไง" นายนั่นตอบหน้าตาย "ถ้าฉันไม่หมั้นย่าฉันก็คง...ตาย"

          "อืม"

          "เธอต้องหมั้นกับฉันนะ ถ้าไม่หมั้นเธอตาย"

 

                                              

 

#มาลงแล้วน้า ฝากติดตามด้วย^^

#ช่วยเม้นช่วยแนะนำกันบ้างนะ^^

 

ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านแล้วก็ติดตามด้วยนะ 

 

       

 

          

          

 

 

  

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา