Sulfur Love (RE-Write)
เขียนโดย 
enzang2660
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.57 น.
แก้ไขเมื่อ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2556 17.52 น. โดย เจ้าของนิยาย
44) Special[Thames&Ice] Poison Love[2]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“มานั่งทำไรอยู่ตรงนี้”
ไอซ์โค้งตัวลงถามผมที่นั่งอยู่หน้าประตูบ้านมัน มันเอาถุงกับข้าวร้อนๆตีหัวผมให้ลุกขึ้น
“บริจาคเลือดหรอมึง จะเข้าบ้านมั้ยเนี่ย กุญแจก็มีไม่ไขเข้าไปวะ-o-”
“ฉันอยากรอแก” ผมบอก
อยากใช้เวลาทำอะไรไร้สาระซะบ้าง อยากรู้ว่าการรอคอยมันยาวนานแค่ไหน และการรอคอย.....มันทำให้เรารู้สึกอย่างไร ผมได้รู้คำตอบนั่นแล้วว่าการรอคอยมันทำให้ผมรู้สึกว้าเหว่ เดียวดาย แค่ลมที่พัดเย็นๆก็ทำให้ผมรู้สึกหนาวไปถึงขั้วหัวใจได้แล้ว
“เข้ามาเร็วๆเดี๋ยวฝนสาด><”
มือเล็กๆฉุดข้อมือผมให้ลุกเดินเข้าไปในบ้าน
“กูว่าแล้วว่ามึงต้องมา กูซื้อสุกี้มาให้มึงด้วย^^”
คนน่ารักฉีกยิ้มกว้างให้ผมพร้อมชูถุงที่มันฟาดหัวผมเมื่อกี้
“แล้วอีกถุงละ” ผมถามพลางชี้อีกถุงข้างๆ
“ปูอัด กูอยากกินปูอัดอ่ะ>.<~”
ร่างเล็กๆวิ่งเข้าไปในครัวผมเรียกไม่ทันเลย ผมรีบก้าวรัวๆตามมันไป ผมไม่อยากให้มันเข้าครัวเท่าไหร่ มันซุ่มซ่ามเดี๋ยวมีดบาดเดี๋ยวจานแตก ผมกลัวมันเลือดออกยิ่งตอนนี้......ไอ้เชื้อบ้านั่นมันทำให้เกร็ดเลือดต่ำแล้วก็แข็งตัวช้า ถ้าเกิดบาดเจ็บขึ้นมาละก็....
“ออกไปนั่งข้างนอกฉันจัดการเอง!”
ผมคว้าถุงในมือไอซ์แล้วดันตัวมันออกไปให้พ้นครัว
“กูหิว>O<!!”
“เดี๋ยวทำให้รีบออกไปได้แล้ว!”
“เออๆ-*-”
มันสะบัดก้นงอนๆออกไป ผมแกะสุกี้ใส่ฉามแล้วตั้งกระทะเตรียมทอดปูอัดให้ไอซ์มัน ผมหยิบมีดมากรีดปากถุงก่อนจะเอาปูอัดไปล้าง
“ง่ำๆ)-3-(”
ผมหันควับกลับไปที่ถุงอีกรอบ มือเล็กๆกำลังหยิบปูอัดเข้าปากอย่างเมามันส์ ให้มันได้อย่างนี้สิ ดื้อชะมัดเลย
“มันยังไม่สุกเลย”
ผมบอกแล้วดึงมือไว้
“แด กได้เข้าเขียนไว้ข้างถุงนี่ไง-o-”
“กำลังจะทอดให้ไปรอข้างนอก-*-”
“กูจะกินสดๆอ่ะ”
มันยังรั้นจะกินต่อ มันหยิบปูอัดในถุงยัดเข้าปากอีกมือก็เท้าเคาเตอร์ไว้ผมรีบยกมือมันออกทันที มันวางมือใกล้มีดผมกลัวมันจะโดนบาด
“ออกไปได้แล้ว!” ผมดุ
“กูจะมาช่วยไง-o-”
“ออกไป!!” ผมขึ้นเสียงอีก
“ทำไมต้องดุด้วยวะแม่ ง!!”
ผมหมุนตัวไปชนมุมโต๊ะ เซ่อชะมัด ผมวางงานในมือแล้วเดินไปดูไอซ์ที่เอามือกุมสะโพกไว้
“เกะกะ!”
มันว่าจบก็เตะโต๊ะอีก เอาเข้าไป! มันทำหน้าเจ็บปวดเล็กน้อยแล้วก้มลงดูขาตัวเอง ผมย่อตัวลงถลกกางเกงขายาวมันขึ้น ที่ผิวของมันมีวงแดงเป็นจ้ำ สงสัยเลือดจะห้อ
“ไปนั่งที่โซฟา อย่าดื้อ” ผมพูดเบาๆ
“รู้แล้วน่า-3-”
ไอซ์กระแทกเท้าลงพื้นประชดผมดังๆ เฮ้อ ทำไมชอบทำให้เป็นห่วงนักเนี่ย ผมไปหยิบซึ้งมานึ่งปูอัดให้มันอีก วันนี้ผมตามใจมันเต็มที่เลย ผมแกะน้ำจิ้มจัดถาดยกออกไปข้างนอก ไอซ์นั่งเหวี่ยงขาเป็นเด็กๆอยู่บนโซฟา พอมันเห็นผมก็รีบปรี่มาหยิบจานปูอัดไปเลย
“วันนี้กลับดึกจัง” ผมบอก
“อ่า ไปแวะบ้านไอ้ซัลมาอ่ะ-o-”
“อืม”
“วันนี้เป็นไรเนี่ย ผีเข้าหรอวะ-o-!!”
“ป่าวนี่^^”
ผมนั่งพื้นตักวุ้นเส้นเข้าปาก ไอซ์ก็ลงมานั่งตรงข้ามผมแล้วก็กิน ผมบอกอาการบ๊องๆตอนกินของมันก็อดอมยิ้มไม่ได้
“ซู้ดดดด~ อ้า~ อร่อยมาก>.<!!”
มันซดน้ำไปร้องไป ท่าจะบ้า แต่ผมก็ละสายตาจากมันไปไม่ได้เลย ผมอยากอยู่กับมันอย่างนี้ เวลาอยู่กับมันผมยอมรับว่าผมรู้สึกสบายใจ ผมหายเครียดได้ก็เพราะมัน มันทำให้ผมลืมทุกสิ่งรอบตัว.....มันทำให้ผมไม่สามารถมองใครได้เลย
“แด กๆไปดิ มองหน้ากูอยู่ได้-///-” ไอซ์บ่น
“ก็แกอยากน่ารักเองนี่^^”
“น่ารักบ้าอะไรเล่า-////-”
ไอซ์ยกฉามขึ้นซดเป็นอันจบพิธี คนอะไรกินเก่งสุดๆเลย เห็นมันกินเยอะแบบนี้แต่ไม่ยักจะอ้วน ผมวางช้อนแล้วตามไปนั่งข้างไอซ์บนโซฟาก่อนจะล้มตัวนอนบนตักนุ่มนิ่ม
“กินแล้วนอนเดี๋ยวอ้วนหรอก-o-” มันบอก
“ฮ่าๆ ช่างมันสิ”
“หนักโว้ยยย”
ผมไม่สนเสียงโว้ยวายหันหน้าซุกพุงป่อง ไอซ์ยกกำปั้นทุบหัวผมให้ผมลุก แต่ผมอยากอยู่อย่างนี้นี่นา
“เป็นอะไรหรือป่าว วันนี้แปลกๆนะมึง...”
เสียงใสๆอ่อนลง ผมทำให้มันไม่สบายใจซะแล้ว มือเล็กๆลูบหัวผมไปมาผมจับมือเล็กนั่นแล้วมันก็สะดุ้ง
“เจ็บ>_o” มันบอก
ผมหงายข้อมือมันดู มันมีจุดดำเล็กที่ข้อมือ รอยเข็มนี่
“ได้ไปเจอพ่อฉันมาหรือป่าว” ผมถาม
“ป่าว” มันบอก
สีหน้ามันไม่ได้บ่งบอกว่าโกหก เฮ้อ ไม่เคยระวังตัวเลยสินะ ไปโดนมาได้ไงละเนี่ย
“รอยเข็มมันมาได้ไง” ผมถาม
“เข็มหรอ มาได้ไงอ่ะOoO!!”
“ให้ตายเหอะ!! ไม่รู้ตัวเลยหรือไง”
“ใครฉีดอ่ะ ฉีดกูหรอT^T”
มันเบะหน้าอ้าปากเหวอๆ ถ้าบอกไปว่าโดนเชื้อเข้าไปผมกลัวว่ามันจะเครียดเข้าไปอีก
“ล้อเล่น^^” ผมบอก
“ไอ้เชี่ย!! กูยิ่งกลัวๆอยู่เข็มอ่ะT^T”
“หึๆ”
“ไม่ต้องมาเห่าเลยมึง แต่กูเจ็บข้อมือมาสองวันแล้วอ่ะ”
“พอกดก็เจ็บใช่มั้ย”
“อืม เหมือนมีอะไรทิ่มอยู่ข้างในเลย...”
ทั้งหมดเป็นเพราะฉันเองไอซ์ ที่แกต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ก็เพราะฉัน ถ้าฉันบอกแกไปแกจะหนีไปจากฉันมั้ย ผมจูบข้อมือไอซ์เบาๆ ผมจะรับผิดชอบเรื่องทั้งหมด ผมจะไม่ให้ไอซ์เป็นอะไรเด็ดขาด
“..ฉันรักแกนะ..”
ผมลุกขึ้นดึงไอซ์มากอดแล้วกระซิบข้างหู
“..อะ..รู้แล้ว-////-”
“ฉันรักแกมาก.....ฉันจะไม่รักใครอีก”
“..ไอ้เทมส์...”
....ฉันสัญญา ฉันจะรักแกคนเดียวตลอดไป...
ผมกอดร่างเล็กไว้แน่นความอบอุ่นจากคนๆนี้เท่านั้นที่ผมต้องการ ไม่ว่าตัวผมจะอยู่กับใครแต่ผมจะทิ้งหัวใจไว้ที่มันเท่านั้น ผมก้มจูบริมฝีปากนุ่มนิ่มที่คุ้นเคย รสชาติหอมหวาน กลิ่นกายหอมกรุ่นนี่ผมจะจดจำเอาไว้ ทั้งใบหน้าอ่อนหวานผิวขาวนุ่มเนียน ทั้งหมดนี่....
“อื้ม...เทมส์...”
ผมลากลิ้นเปียกชุมวนเลียอกสวยผ่านเสื้อนักศึกษาตัวบาง มือเล็กจับหัวผมไว้พลางจิกเล็บแน่น ผมไล่ปลดกระดุมเม็ดใสออกเพื่อชื่นชมเรือนร่างที่ซ่อนอยู่ ผมประทับจูบบนเนินอกขาวก่อนจะเม้มให้ขึ้นสีชมพูเข้ม
“..ฉันจะรักแกคนเดียว...” ผมพร่ำบอก
“..อืม กูก็รักมึง^^”
“.....จะรักตลอดไป”
ผมยิ้มอ่อนโยนให้คนน่ารักของผม ผมอยากหยุดเวลาไว้ อยากอยู่อย่างนี้นานๆ
“..อ๊ะ...อืม”
เสียงร้องแหบพร่าดังเป็นระยะๆ ผมกลืนกินความหอมหวานจากเรือนร่างขาวเนียนอย่างไม่รู้จักอิ่ม ไม่ว่าจะผ่านไปอีกชั่วโมงผมก็ยังไม่หยุด มันยังไม่คุ้มกับสิ่งที่ผมกำลังจะเสียไป ผมอยากจะพามันหนีไปไกลๆ ไปอยู่ด้วยกันแค่สองคน ร่างเล็กทิ้งตัวซบไหล่ผมอย่างหมดแรง ผมกระชับกอดร่างบอบบางเอาไว้ก่อนจะอุ้มขึ้นไปบนห้องนอน
“ไอซ์....ฉันรักแก...ฉันรักแก...รัก..”
ผมพร่ำบอกพลางกุมมือขาวโพลนไว้ ผมหยิบเข็มออกมาเอาเลือดจากมันแล้วเก็บไว้ในขวดแก้วใส อย่างน้อยผมก็ต้องลองเอาไปดูว่ามันเป็นอะไรกันแน่ เชื้อนี่มันอันตรายขนาดไหน....
“..เทมส์..”
“ไอซ์” ผมขานตอบเสียงใส
“....เทมส์...”
ละเมอหรอ ผมยิ้มบางๆ แม้แต่ในฝันของมันก็ยังมีผมอยู่สินะ ฉันดีใจที่แกฝันถึงฉัน แค่เรื่องเล็กน้อยแต่มันทำให้ฉันมีความสุขมากเลย ไอซ์....แกรู้มั้ยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ช่วยเชื่อใจฉันได้มั้ย...
“ฉันจะรักแกคนเดียว.....ตลอดไป”
[ICE]
“มึงร้านนี้โคตรแม่นอ่ะเชื่อกูๆ><”
ไอ้ซัลบอกแล้วก็ลากผมมาร้านหมอดู ช่วงนี้กำลังฮิตเลยในมหาลัยผมอ่ะ ผมก็ไม่ค่อยมาดูดวงเท่าไหร่ แต่ไหนๆโดนลากมาก็มาก็ได้วะ
“มึงจะดูเรื่องไรวะ” ผมถาม
“เรื่องความรักสิ-///-”
“กูทำนายให้ก็ได้ มึงเลิกกับพี่เซลแน่ ฮ่าๆ>O<”
“พ่อ! มึง! ดิ!”
“แล้วพี่เซลรู้ป่ะเรื่องรับน้องของคณะมึงที่ต้อง.....”
“บอกไม่ได้หว่ะ มันเป็นเคล็ดรุ่นพี่ในคณะเขาไม่ให้กูบอกT^T”
“เหอะๆ ถ้าพี่เซลรู้นะมึง เลิกแน่!”
“ไม่รู้หรอกๆ><”
“กูจะโทรไปฟ้องเอง^O^”
“ไอ้เวร-*-!!”
พวกผมมาหยุดตรงร้านทะมึนๆ
“กูสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง-o-!” ผมบอก
“ร้านนี้ขลังมากเลยใช่ป่ะ*o*” ไอ้ซัล
“กูไม่รู้”
แต่ที่รู้ๆมันทางสามแพร่ง วิญญาณบินกันให้ว่อนเลยT^T
“เข้าไปกันเถอะๆT^T” กูไม่อยากอยู่ข้างนอกนานๆ
“ร้านเนี่ยเจ๋งมากเลยนะ ดูเนื้อคู่แม่นมาก แล้วก็รับผูกดวงเนื้อคู่ด้วย><” “ผูกดวงเนื้อคู่-o-”
“ก็ตัดด้ายแดงกับเนื้อคู่คนเก่าไปผูกกับคนใหม่ไง”
“แล้วยังไง ช่วยไรวะ”
“ก็จะได้รักกับแฟนตลอดไปไง>///<”
“อ่อ”
ถ้าทำแบบนั้นได้ก็เจ๋งดิ ตัดแล้วไปผูกกับไอ้เทมส์ดีมั้ย จะได้รักกันตลอดไป>///< ไอ้ซัลดึงผมที่กำลังฝันหวานเข้าไปในร้าน
“นั่งสิ”
ผู้หญิงแต่งตัวเหมือนยิปซีปิดโน่นปิดนี่เหลือแค่ตาผายมือให้ผมกับไอ้ซัลนั่งบนเก้าอี้
“จะดูเรื่องอะไร” หมอดูถาม
“ระ...เรื่องความรักครับ>///<” ไอ้ซัล
“หยิบไพ่”
ไอ้ซัลยื่นมือสั่นๆไปหยิบไพ่ทีละใบๆส่งให้หมอดู กูละหวาดแทนหมอดูแกกรีดตาได้น่ากลัวมากเลย-o-;;
“คุณมีแฟนแล้ว” หมอดูบอก
“อ่าครับ” ไอ้ซัลรับ
“แฟนคุณเป็นผู้ชายใช่มั้ย”
“..ครับ-/////-”
แม่นสาดๆเลยหว่ะ*o*
“ตอนนี้ความรักของคุณมีชายอีกคนเข้ามาแทรก ถ้าคุณเลือกผู้ชายคนนั้นคุณจะมีชีวิตสุขสบาย เพราะเขาจะเอาใจใส่คุณมาก แต่เขาจะอยู่กับคุณไม่นาน เพราะโชคชะตาจะพาให้คุณกลับมาหาเนื้อคู่คุณอีกครั้ง”
ไอ้ซัลทำหน้าอึ้งๆ ตอนนี้มันมีกิ๊กจริงๆครับ ฮ่าๆ อะไรจะแม่นขนาดนี้เนี่ย
“ขะ...ขอบคุณครับ”
ไอ้ซัลอ้าปากพะงาบๆก่อนจะเอาเงินวางบนโต๊ะเป็นค่าครูให้แม่หมอดูนั่น
“แล้วคุณจะดูเรื่องอะไร” เธอหันมาถามผม
“ผมมาเป็นเพื่อนมันเฉยๆครับ^^” ผมบอก
“ไม่ดูเรื่องเนื้อคู่หรอ”
กำลังหลอกแด กตังค์กูอยู่ใช่ป่ะ><
“ดูๆไปเหอะ นานๆมาที” ไอ้ซัลบอก
“ดูเนื้อคู่ก็ได้ๆ”
ผมบอกส่งๆ
“ขอดูมือข้างซ้ายหน่อย”
ผมยื่นมือไปให้ตามคำขอ เธอจ้องมองมาที่นิ้วก้อยผมก่อนจะพร่ามอะไรเงียบๆกับตัวเอง เขาสวดคาถามั้ง-o-
“คุณเจอเนื้อคู่แล้ว”
“ห๊ะ!!”
ใคร! ใครวะ! ผู้หญิงป่ะๆ><
“ด้ายของคุณเส้นหนามาก แสดงว่าพวกคุณรักกันมาก”
รักกันมาก....-.- ไอ้เทมส์หรอOoO!!! ไอ้เทมส์เป็นเนื้อคู่ กูจะบ้าทำไมเนือ้คู่กูเป็นผู้ชายละ เป็นเนื้อคู่กันจริงๆหรอ>////<
“เสร็จแล้วก็จ่ายตังค์ซะ”
ผมพยักหน้าอย่างกลัวๆก่อนจะจ่ายค่าดูไป รู้สึกไม่คุ้มกันเลยหว่ะ เสียตังค์ไปฟรีๆเลยนะเนี่ย-*-
“แม่นหว่ะ>O<”
ไอ้ซัลบอกตอนออกมาจากร้าน เออแม่นของมึง แต่ของกูๆไม่แน่ใจ มันเดามั่วป่าวก็ไม่รู้-3-
“กลับยังวะ” ผมถาม
“มึงจะรีบไปไหนอ่ะ”
“กลับบ้านดิ^^”
ผมยิ้ม ถ้ากลับไปช้าเดี๋ยวหมาเฝ้าบ้านมันจะบ่นเอา
“เหอะๆ ไปกลับสวีทกับไอ้เทมส์ละสิ-o-”
“ไม่ใช่โว้ย>///<”
“มันมารับมึงแล้วโน่น>3<”
ไอ้ซัลทำปากจู๋พลางหันหน้าไปอีกฝั่งของถนน ไอ้เทมส์จริงๆด้วย!! มันเดินออกมาจากร้านขายเสื้อผ้าที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ผมเห็นมันหันซ้ายหันขวาอยู่ ผมก็เลยจะวิ่งข้ามถนนไปหามันแต่ก็ต้องหยุดขาตัวเองไว้ ผู้หญิงในชุดเดรสกระโปรงเหนือเข่าเดินมาคล้องแขนไอ้เทมส์พลางดึงเบาๆเหมือนกำลังอ้อนกันอยู่
....นี่มันอะไรกัน....
แล้วรถเบนซ์คันงามก็มาจอดรับคนทั้งคู่ไป ผมมองตามอย่างสงสัย ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แล้วทำไมต้องคล้องแขนไอ้เทมส์ด้วย...
“ไอ้ไอซ์..” ไอ้ซัลเรียกชื่อผมเบาๆ
คิดในแง่ดีอาจจะเป็นญาติกันก็ได้ละมั้ง อย่างไอ้เทมส์อ่ะนะจะนอกใจผม มันคงไม่ทำอย่างนั้นหรอก
“เดินกลับบ้านกัน^^”ผมบอก
“ผู้หญิงคนนั้นใครวะ”
“ญาติๆกันละมั้ง”
“อ่อ นึกว่ากิ๊ก^O^”
“ไอ้ปากหมา-*-”
ผมกลับบ้านดึกอีกแล้วสุดท้ายก็ไปนั่งเล่นเกมอยู่บ้านไอ้ซัล ผมถอดรองเท้าระเกะระก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาดู ภาพหน้าจอรูปผมที่ถ่ายคู่กับมันยังโล่งเหมือนเดิม ไม่มีข้อความหรือสายที่ไม่ได้รับ เดี๋ยวมันก็คงมาละมั้ง...
“ฟูๆ”
ผมเรียกแมวตัวเอง พอมันได้ยินเสียงผมมันก็ลากพุงทิ่มพื้นของมันมาหาผม ผมยกไอ้แมวหมูตัวหนักอึ้งขึ้นมานั่งบนโซฟาก่อนจะลุกไปเปิดโทรทัศน์ดู
ทำไมมีแต่ข่าวๆ การ์ตูนบ้างไม่ได้หรอวะกูละเบื่อ-*-
~น้องพลอยไฮโซสาว..ติ๊ด~
ผมเปลี่ยนช่องพอดีแต่แล้วก็ต้องเปิดกลับมาที่ช่องนี้อีกรอบ ผมมองผู้ชายชุดสูทที่ยืนเคียงข้างผู้หญิงไฮโซนั่น ใบหน้านิ่งเรียบคลายยิ้มเล็กน้อยต่อหน้ากล้อง สาวน้อยข้างกายก็คล้องแขนไว้แน่นพลางเอียงหัวซบไหล่กว้าง
~ได้ข่าวว่าประกาศหมั้นสายฟ้าแลบเลย จริงมั้ยคะน้องพลอย~
~จริงมั้ย? ฮ่าๆ จริงเนอะเทมส์~
ผู้หญิงในจอยิ้มสดใสพลางหันไปถามชายคนข้างๆ ใบหน้าหล่อพยักรับเบาๆ หัวใจผมมันดิ้นเร้าๆอยากจะกระโดดเอาเท้าไปยันหน้าหล่อๆนั่น หมายความว่ายังไงหมั้นกัน!!
ติ๊ด!
ผมปิดทีวีแล้วเขวี้ยงรีโมตลงพื้นก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาไอ้เทมส์ มันหมายความว่ายังไงกัน เมื่อวานเรายัง.....รักกันดีอยู่เลย ทำไมวันนี้มันถึงกลายเป็นอย่านี้ไปได้...
ตรู๊ด...ตรู๊ด..
เสียงสัญญาณหายไป มันบล็อกผมหรอ... ผมส่ายหน้าไปมาอย่างไม่เชื่อทำไมมันกระทันหันแบบนี้ ผมรับไม่ทัน! ถ้ามันมีท่าทีว่าหมดรักผมแล้ว....เบื่อผมแล้วก็ว่าไปอย่าง ผมวิ่งออกไปนอกบ้านไปตามเส้นทางที่ไปบ้านเทมส์ ผมอยากคุยให้รู้เรื่องก็แค่นั้น...
“ขอพบเทมส์!!” ผมบอกรปภ.
“คุณเทมส์ไปงานเลี้ยงยังไม่กลับครับ” รปภ.บอก
“แล้วจะกลับเมื่อไหร่”
“ผมไม่ทราบแต่ว่าคุณกลับไปเถอะครับ”
ผมไม่ฟัง! ผมเดินไปนั่งอยู่ใต้ต้นไม้หน้าบ้านมัน วันนี้ผมต้องคุยกับมันให้รู้เรื่อง มันเป็นอะไร โกรธผมหรือป่าว ผมสะบัดหัวไปมาก่อนจะก้มลงซบเข่าตัวเอง ลมหนาวที่พัดผ่านทำให้ผมเผลอกอดเข่าตัวเองแน่น
เอี๊ยด!
รถสีดำเงาวับจอดลง แสงไปสว่างจ้าสาดเข้าตาผมๆเลยต้องหรี่ตาลง ผมลุกขึ้นวิ่งไปเคาะกระจกรถนั่น เทมส์ตีหน้านิ่งไม่หันมองผม รถคนสวยค่อยๆเคลื่อนเข้าประตูไป
“เทมส์เดี๋ยว!!”
ตุ้บ!
ผมวิ่งตามรถพลางเคาะกระจกแต่ผมตามไม่ทันเลยเซล้ม ผมชันเข่าปัดขาก่อนจะวิ่งตามรถนั่นไป
“เป็นอะไรมากหรือป่าว”
ร่างสูงโปร่งเดินมาถามผม ผมแทบจะมองมันไปร้องไห้ไป คำถามมากมายในหัวผมมันหายไปหมดแค่อยู่ต่อหน้ามัน
“มึง....จะหมั้นแล้วหรอ” ผมถามเสียงขาดห้วง
“ใช่” มันก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น
“ทะ..ทำไมละ กูทำอะไรให้มึงไม่พอใจหรอ”
“ไม่มี”
“แล้วทำไมจู่ๆก็...!”
“ผู้ชายน่ะมันมีลูกไม่ได้ ฉันไม่อยากมาจมปลักกับแกเข้าใจมั้ย!!”
อึก!!
ผมผงะตัวถอยหลัง ....เพราะอย่างนี้เองหรอ.... ผมยกมือปิดปากตัวเอง ผมไม่คิดว่าจะได้ยินมันพูดแบบนี้ ความรู้สึกมันเหมือนโดนฟ้าผ่าลงกลางหัว สมองผมตื้อแทบคิดอะไรไม่ออกได้ยินแต่เสียงของมันที่วนเวียนอยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“...ถ้าอย่างงั้น.....ทำไมไม่เลิกกับกูละ!!”
ผมตะโกนถามพลางเม้มปากข่มน้ำตาที่ใกล้จะไหลออกมาเต็มที ไหนบอกว่ารักไง สุดท้ายมึงก็ดีแต่ปาก!! มึงแค่พูดไปเพราะจะฟันกูใช่มั้ย มึงมันเลวที่สุด.....จะไปทั้งทีก็บอกลากันไปเลย ให้มันจบไปเจ็บไปในครั้งเดียวถ้ามึงอยากจะมีคนใหม่นักละก็ อย่ามาล่ามกูไว้ด้วยคำว่าแฟน!!
“...เลิก จบมั้ย?”
ใบหน้าหล่อตอบออกมาชัดเจน แววตาคมนิ่งสนิทเหมือนไม่รู้สึกอะไรกับผมอีกแล้ว ผมเงยหน้ามองฟ้ายอมรับชะตา เราเป็นเนื้อคู่กันจริงหรอ เป็นแล้วทำกับผมแบบนี้งั้นหรอ เรื่องเนื้อคู่อะไรไร้สาระ!!
“..จบ...”
ผมตอบเบาๆ แล้วยกปากปิดเสียงสะอื้นที่จะรอดออกไป ผมหันหลังวิ่งหนีไปอย่างไร้จุดหมาย ผมปล่อยหยาดน้ำตาให้ไหลรินออกมา มันเจ็บปวด....เจ็บไปหมด ผิดที่ผมไม่ใช่ผู้หญิง.....ไม่สามารถมีลูกได้ สร้างครอบครัวด้วยไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ได้เรื่อง คนอย่างผมมันคงน่าเบื่อ มีดีแค่บ้าบอไร้สาระไปวันๆ ผมมันไม่มีตังค์ ไม่รวยล้นฟ้า ไม่เป็นไฮโซ มันเลยเขี่ยผมทิ้งง่ายๆ
“ทำมายยยยยยยยย!!!!!!”
ผมร้องลั่นแล้วทิ้งตัวลงคุกเข่า ทำไม....ทำไม ผมเงยหน้ามองฟ้าอย่างเครียดแค้นทำไมต้องทำกับผมแบบนี้ สนุกนักใช่มั้ย!!
“ร้านเนี่ยเจ๋งมากเลยนะ ดูเนื้อคู่แม่นมาก แล้วก็รับผูกดวงเนื้อคู่ด้วย><” “ผูกดวงเนื้อคู่-o-”
“ก็ตัดด้ายแดงกับเนื้อคู่คนเก่าไปผูกกับคนใหม่ไง”
เหลือบมองน้อยก้อยซ้ายของตัวเอง บางทีมึงคงไม่ต้องการกูแล้ว กูคิดว่าบางทีด้ายเส้นนี้มันควรจะขาดได้แล้ว ในเมื่อมึงไม่รักกูแล้วจะเป็นเนื้อคู่กันไปทำไม เชิญไปผูกด้ายกับคู่หมั้นมึงเถอะ
.....กูตัดสินใจแล้ว....
ไม่ต้องการมันอีกแล้ว ผมไม่อยากเจอมันอีกแล้ว ความรักครั้งนี้มันทำให้ผมเจ็บปวดที่สุด แผลที่มันฝากไว้ในใจผมคงไม่มีวันจางหาย ตราบใดที่ทุกส่วนของผมยังมีรอยสัมผัสของมัน ผมไม่มีทางลืมมันได้!! ถ้าเราไม่เจอกันคงดี กูก็ไม่ต้องมานั่งร้องไห้แบบนี้ ไม่ต้องเห็นผี ไม่ต้องเจ็บปวดทั้งหมดเพราะมึง!!
กูเกลียดมึง ไม่อยากเจอมึงแล้ว อย่าได้เจอกันอีกเลย!!
“กูเกลียดมึง!!!”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
