Love Vacillate รักหวั่นไหนนายสุดฮอต ><

                                   เช้าวันอังคาร แสนสดใสไฉไล เย้! = = เฮอออออ  ฉันงัดตัวเองจาก

เตียงและถอดจิตลอยออกมาอาบน้ำ อาา ตัวฉันร้อนจี๋เลย  มีเรียนเช้าด้วยสิ จะไปเรียนได้มั้ยเนี้ย  ฉัน

ก็อยากจะเป็นเด็กดีศรีชาติไทยโดยการไม่ขาดเรียนมาตลอดน้าาา TOT ซ่าา~ฉันล้างหน้าแคะขี้ตา

ฉันเห็นยัยหัวกะเซิงตาบวมตุ่ยเป็นไข่ไดโนเสร์เพราะไม่ได้นอน มัวคิดมาก กับเรื่องที่อีตาททรัฟเฟิล

กอดอะดิ T^T เฮ้อเอาเถอะ ฉันรีบอาบน้ำ แต่งตัว กินข้าว กินยา และไปเรียน ชั่วโมงแรกผ่านไป

อย่างไม่เข้าสมองฉันเลย เพราะฤทธิ์ยา+ไข้ วันนี้อีตาทรัฟเฟิลก็ไม่มาเรียนเหมือนเดิม วันมะรืนนี้จะ

มีงานเต้นรำรับน้อง (ผ่านมาหลายวันเพิ่งจะมีนะ -..-) ต้องจับคู่เต้น และจะมีการแข่งดาว/เดือนงาน

เพื่อเต้นเปิดงาน และที่สำคัญดาวกับเดือนจะต้องเป็นเด็กปี 1เท่านั้น ซึ่งจะมีการโหวตตั้งแต่บ่ายวันนี้ถึงบ่ายพรุ่งนี้

"นี่ยัยฟินน เราไปสมัครดาวงานกันดีป้ะ ฉันอยากเป็นดาวคู่กับริชชี่อ้ะ ><" ยัยลินิน เพื่อนสนิทของฉันดี๊ด๊าถึงนาย 'ริชชี่' เด็กปี 1 สุดหล่อที่อยู่คณะนิเทศ

"ไม่อะ เธออยากเป็นก็เป็นเองเหอะ" ฉันบอกด้วยเสียงเนือยๆ

"อะไรกันแก เมื่อวันก่อนแกยังบอกอยู่เลยไม่ใช่หรอว่านายนั่นน่ารัก"

"ช่างเหอะ แกจะไปสมัครใช่มั้ย เขาให้โหวตเอาไม่ใช่หรอ"

"เออวะ งั้นเราไปบอกให้คนอื่นโหวตเราดีป้ะ"

เฮ้อ นี่ความคิดมันหรอเนี้ย =_= ฉันเมินและคิดอะไรฟุ้งซ่าน

   บ่ายวันต่อมา.....

ผลประกาศดาวเดือนงานออกแล้ว ฉันได้ยินเพื่อนพูดกันว่าเดือนคือนายริชชี่ ส่วนดาวยังไม่รู้ เพราะเหมือนพี่เขายังนับคะแนนไม่เสร็จ ได้ยินมาว่าดาวมีการโหวตอย่างล้นหลามเลยละ 

ฉันโดนยัยนินลากมาฟังประกาศผลดาว อะไรกันฟะกะอีแค่ดาวงาน -*- 

"อ้ะ เขากำลังจะประกาศพอดีเลยแก >< ไปใกล้ๆกันเหอะๆ" ฉันก็ถูกนินลากเข้ามาใกล้ๆจนจะเกือบถึงโต๊ะกรรมการแล้วเนี้ยย 

"ดาวงานนี้คือ...นางสาวมุนียา เลิศประเสริฐกุลคะ!!" ห้ะ O.o มุนียา คุ้นๆนะ มันชื่อฉันไม่ใช่หรอ!! 

"ยัยฟิน แกหรอ แกจะได้ควงริชชี่สุดหล่อหรอออ อิจฉาอ้ะแก๊ =_=" 

เงียบ.....ฉัน ฉันจริงๆหรอที่ได้เป็นดาวงาน โอยยย จะเป็นลม T0T

ทุกคนหันมามองฉันเป็นตาเดียว ด้วยความที่เราอยู่หน้าด้วย ทำให้เด่นเลยอะ แงงง YY

ว่าแล้ว ฉันจึงรีบวิ่งออกมาที่ลานจอดรถ มองหารถของตัวเอง (แม่ฉันฝากป้าเอารถที่แม่ซื้อไว้ให้

ก่อนฉันจะมา) อานั้นไงรถเบนซ์สีขาวเอี่ยม เจอแล้ว ฉันกำลังจะเปิดประตูรถแต่ "ไง" ฉันหันไปหา

ต้นเสียง นายริชชี่นี่เอง

"ฮาย ไม่นึกว่านายจะทัก"

"ฉันก็ต้องมาคุยกับว่าที่คู่เต้นรำตัวเองสิ หึๆ"

"ไม่จำเป็นก็ได้มั้ง เดี๋ยวก็เจอกันอยู่แล้ว" ฉันยิ้มเจื่อนๆ ก็หน้าตาอีตานี่ดูไม่จริงใจเล้ย

"ฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะ" ฉันชิงตัดบทและรีบขับรถออกไป เฮ้อ ฉันได้เป็นดาวงานเชียวนะ ทำไมไม่ดี๊ด๊าดีใจเลยละ หรือเพราะอาการหดหู่ของฉัน

                            ---------------------------------------------