Mobile Suilt Gundam UC.0179 New Destiny

เกรทซีออง 20 เครื่องมุ่งหน้ามาหายานไวทแองเจิล

“เกรทซีอองเข้ามาในระยะ ยิงแล้วค่ะ!”โอเปเรเตอร์รายงานขึ้น

“ยิงบีมแคนนอนจัดการพวกมัน! ยิงบีมไรเฟิลจากยานใส่อินคอมให้สะท้อนไปใส่พวกเกรทซีออง!”

ไวทแองเจิลยิงบีมแคนนอนจำนวนมากออกไปใส่ เกรทซีอองทั้ง 20 เครื่อง ทันใดนั้นเกรทซีอองทั้ง 20 เครื่องก็กาง I-fild ขึ้นมากันไว้ได้ทัน

“I-fild ค่ะ!”

“ชิ! ยิงมิสไซทั้งหมดใส่พวกมัน!”

ไวทแองเจิลปล่อยฝูงมิสไซจำนวนมากออกไป   จี๊ด~~!!! เกรทซีอองทั้งหมด ชาร์จบีมพาติคอล แล้วยิงออกมารอบทิศทำลาย ฝูงมิสไซที่กำลังพุ่งมา

“กะ..กาง I-fild!!!!”

เป้ง! ไวทแองเจิลกาง I-fild ป้องกันบีมที่เกรทซีอองทั้งหมดยิงมาได้ทันเวลา

“I-fild bit จะใช้งานได้อีก 2 ครั้งค่ะ!!”

“บ้าน่า! บีมพาติคอลไม่น่าจะแรงได้ขนาดนี้!!”

“ผบ.ค่ะ! ทีมโมบิลสูทพร้อมแล้วค่ะ!”

ขณะนั้นเอง เซต้าไทป์วัน เซต้าไทป์เอฟ เซต้าไทป์ซี เซต้าไทป์จี ในโหมดโมบิลสูทบินออกมาจากยาน

“พวกเกรทซีอองเลยเรอะ!!?”เบลพูดขึ้นด้วยความตกใจ

ปิ้ว! เซต้าทีมเปิดฉากยิงกับเกรทซีอองทันที   ปิ้ว! บีมบางอย่างพุ่งเข้าใส่เกรทซีอองเครื่องหนึ่งแต่ไม่ระคายเครื่อง

“เกราะมันหนาจริง!”นาธานที่ขับโมบิลสูทสีขาวแกมน้ำเงิน มีถังพลังงานที่ด้านหลัง และสแปร์มิสไซที่ไหล่สองข้างถือสไนเปอร์ไรเฟิล จิมสไนเปอร์ไฟว

จิมสไนเปอร์ไฟวกราดยิงสแปร์มิสไซออกไป ใส่ฝูงเกรทซีออง บึ้ม! สแปร์มิสไซระเบิดเข้าเต็มๆกับเกรทซีอองทุกตัวแต่ไม่มีผล

ขณะนั้นเอง แอนนา วิ่งเข้ามาในห้องบัญชาการ

“ผบ.ค่ะ! จะไม่ให้ดิฉันออกไปป้องกันยานเหรอค่ะ!”แอนนาถามส้มขึ้น

“ไม่จำเป็น หน้าที่ของทีมเธอคือการบุกทะลวง เรื่องการป้องกันต้องยกให้ เซต้าทีม กับ สไนเปอร์ทีม”

“แต่ว่า! ฝ่ายศัตรูเป็นเกรทซีอองถึง 20 เครื่องเชียวนะค่ะ!! แค่สองทีมสู้ไม่ไหวหรอก!”

“ถ้าจะเพิ่มคนเข้าไปคนเดียว รอเอวิลกลับมาดีกว่า อีกหน่อยเข้าจะมาถึงแน่นอน”

“แต่ว่าถึงจะเป็นเอวิลก็เถอะเกราะพวกมันหนาขนาดนั้นน่ะ! ผบ.คิดอะไรกันแน่ค่ะ!”

“ปลุกพลังของเอวิล และกันดั้มของเอวิล”

แอนนายืนงุ่นงงกับคำพูดของส้มสักพัก

“ขอโทษที่ให้รอทุกคนผมมาแล้ว!!!!”เอวิลติดต่อเข้ามาในสาย

กันเลโอบินด้วยความเร็วสูง เข้ามาในแนวหน้าอย่างรวดเร็ว แล้วชักบีมเซเบอร์คู่ออกมาก่อนที่จะพุ่งเข้าไปหาเกรทซีอองเครื่องหนึ่ง

“เอวิลอย่าน่ะ!! ระยะประชิดใช้กับพวกเกรทซีอองไม่ได้น่ะ!”เฟสเตือนขึ้นมา

กันเลโอง้างบีมเซเบอร์จะฟาดใส่ เกรทซีอองเครื่องหนึ่งแต่ ตึง!! เกรทซีอองเครื่องนั้นปัดตัวกันเลโอกระเด็นออกไปอย่างรวดเร็ว

“อึก!!! อะไรกันทำไมมันต่างจากซีออง เร็วขนาดนี้!!!”

เซต้าไทป์วันรีบยิ่งบีมไรเฟิลสกัดเกรทซีอองเครื่องนั้นอย่างรวดเร็ว

“รีบถอยออกมาเร็วเข้า!!!”เบลเตือนขึ้น

เอวิลไม่สนคำเตือน กันเลโอพุ่งเข้ากระแทกเกรทซีอองนั้นอีกครั้งแล้วเร่งเครื่อง

“ย๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

กันเลโอดันเกรทซีอองตัวนั้นด้วยแรงขับดันพุ่งลงพื้นอย่างรวดเร็ว แล้วใช้บีมเซเบอร์แทงเข้าที่ส่วนหัวของเกรทซีออง บึ้ม! ส่วนหัวระเบิดไป

“แฮ่กๆ”

ทันใดนั้นเกรทซีอองตัวที่หัวระเบิดไปก็ผลักกันเลโอกระเด็นออกไปด้วยแรงที่เยอะกว่า

“วะ..เหวอ!!!!”

เกรทซีอองเครื่องนั้นแยกชิ้นส่วนเป็นบิทออกมา แล้วยิงบีมจากทุกชิ้นส่วนใส่กันเลโอ   กันเลโอกาง I-fild รับบีมไว้ทัน แต่บีมถูกยิงมาอย่างต่อเนื่อง

“I-fild I-fild Generator Generator เสียหาย 80%”ฮาโล่แจ้งเตือนขึ้น

“บีมมันรุนแรงกว่าพวกซีอองอีกงั้นเรอะ!!”

บึ้ม!I-fild Generator ระเบิดขึ้นทำให้กันเลโอกระเด็นออกไป ทุกส่วนของกันเลโอเสียหายอย่างหนักหน่ว

“อึก!! ความจริงคงตายไปนานแล้ว แต่ว่ามี I-fild ค่อยกันไว้ให้”เอวิลพูดด้วยน้ำเสียงที่หอบเหนื่อย

ยานไวทแองเจิล

“ผบ.ค่ะ! รีบเรียกเอวิลกลับมาเถอะค่ะ!! สภาพแบบนั้นไม่พร้อมจะสู้เลยนะค่ะ!!”แอนนาหันไปพูดกับส้ม

“งั้นเหรอ”

ส้มกดเชื่อต่อสัญญาญ

“เรียกเซต้าทีม และสไนเปอร์ทีมกลับมา ที่เหลือให้เอวิลจัดการ”ส้มออกคำสั่ง

“ผบ.ค่ะ!!!!!!!!”แอนนาพูดด้วยอาการช็อค

อีกด้าน

“ว่าไงน่ะ!! จะให้ทิ้งเอวิลในสภาพแบบนั้นน่ะเหรอ!? ทำไม่ได้หรอก!”เฟสแย้งคำสั่งขึ้นมา

เซต้าไทป์เอฟเตรียมจะพุ่งลงไปช่วยเอวิล

“ทุกคนนี้คือคำสั่งรีบกลับมาให้หมด!!!”ส้มออกคำสั่งอีกรอบ

“แต่ว่า! จะให้ทิ้งเอวิลพวกเราทำไม่ได้หรอก!”นาธานขัดคำสั่ง

“นี้คือคำสั่ง พวกเธออยู่จะเป็นตัวถ่วงเขาเปล่าๆ”

“เมาอะไรอยู่รึเปล่า ผบ!!!”เบลแย้งคำสั่งขึ้น

ขณะนั้นเอง ที่ตัวของกันเลโอ เริ่มมีปฏิกิริยาแปลกๆ

“จะตายไม่ได้ ถ้าโดนอีกทีตายแน่เรา แต่ว่าต้องไม่ตาย จะตายไม่ได้”เอวิลพูดกับตัวเอง

ที่หน้าจอของห้องไพล็อตหน้าจอกลายเป็นสีแดง ที่ลำตัวของกันเลโอมีแสงสว่างลอดออกมาเล็กน้อย จากตาสีเหลืองเปลี่ยนเป็นสีเขียว เกราะที่ปากเปิดออกมา

“ฉันจะไม่ยอมแพ้!!! ลุยกันเลย!! กันเลโอ!!!!!”

กันเลโอปล่อยออร่าสีเขียวออกมาจากร่างกาย ขณะนั้นเองชิ้นส่วนบิทของเกรทซีอองตัวเดิมยิงบีมมาอย่างรวดเร็ว ควับ! กันเลโอหายไปจากที่ตรงเดิม บึ้ม! บิทตัวของเกรทซีอองตัวเดิมระเบิดไปจนหมด ด้วยฝีมือของกันเลโอ

“เข้ามากันอีก!!!!!”

กันเลโอเร่งอนุภาคบีมขึ้น แล้วพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ก่อนที่จะฟาดบีมเซเบอร์เข้าใส่เกรทซีอองเครื่องหนึ่ง บึ้ม!! เกรทซีอองเครื่องนั้นระเบิดไปจนหมด ควับ! กันเลโอขว้างบีมเซเบอร์ออกไป แล้วชักบีมไรเฟิลออกมายิงใส่บีมเซเบอร์ ให้อนุภาคบีมกระจายออกไป บึ้ม! บึ้ม! เกรทซีอองระเบิดไป 5 เครื่องติดๆ

“สุดยอด”ไลลาที่ดูอยู่พูดขึ้น

กันเลโอใช้บีมเซเบอร์สองกระบอกรวมกัน แล้วเร่งอนุภาคจนเป็นบีมเซเบอร์ที่มีขนาดใหญ่และยาว ก่อนที่จะหันไปฟาดใส่เกรทซีออง บึ้ม! เกรทซีอองระเบิดไป 3 เครื่อง ทันใดนั้นเกรทซีอองที่เหลือยิงบีมพาติคอลใส่ กันเลโอ   เป้ง! กันเลโอใช้มือสร้างพลังงานบางอย่างกันบีมไว้ได้

“นั้นนะเหรอ พลังที่แท้จริง กันดั้มของเอวิลน่ะ”แอนนาที่ตกตะลึงอยู่พูดขึ้น

“สองระบบที่ถูกขุดขึ้นมาแล้วใช้ร่วมกันระหว่าง NT-D และ ไบโอเซ็นเซอร์ ระบบที่มีชื่อว่า เดสทรอย”ส้มอธิบายลักษณะของระบบขึ้น

กันเลโอยิงบีมเมก้าพาติคอลออกจากมือ บึ้ม! บึ้ม! เกรทซีอองทั้งหมดระเบิดไปอย่างรวดเร็ว

“แฮ่กๆ......”เอวิลหอบ ก่อนที่จะสลบไปแล้วกันเลโอก็เข้าสู่โหมดเดิม

30 นาทีต่อมาบนยานไวทแองเจิล

“อืม อ่า....”เอวิลค่อยๆลืมตาขึ้น

เอวิลลืมตาขึ้นมามองไปรอบๆ พบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องของตัวเอง

“ตื่นแล้วเหรอ”เสียงที่คุ้นเคยพูดขึ้น

เอวิลหันไปตามเสียงเห็นแอนนานอนอยู่ข้างๆ แอนนาสวมกอดเอวิลทันที แล้วจุ๊บเข้าที่หน้าผากของเอวิล

“แอนนา..”เอวิลค่อยๆพูดออกมา

“เพลียมากจากการต่อสู้ละสิ”แอนนาใช้มือลูบที่แก้มของเอวิลเบาๆ

“ผมต้องไปทำงานต่อแล้ว”เอวิลพยายามลุกแต่ลุกไม่ขึ้น เพราะหมดแรงบวกกับที่แอนนากอดไว้

“ฉันล็อคประตู แล้วเปิดระบบกั้นเสียงจากภายในออกไปนอกแล้วด้วย”

“ทำแบบนี้ทำไหมครับ”

“พูดคำว่า ครับ แล้วน่ารักจังเลยน่ะเอวิล”

“อย่านอกเรื่องได้ไหมครับ”

“ก็ได้ฉันจะพาเข้าเรื่องที่ฉันต้องการน่ะ”

แอนนาจูบเอวิล แล้วเอื้อมือไปกดปิดสวิทไฟ

ประเทศออสเตรเลีย

ซิลเวียร์เดินหดหู่เข้ามาในห้องของแกรนซัน ซิลเวียร์เปิดประตูเข้าไปเห็นแกรนซันนั่งอยู่บนเก้าอี้ ขณะที่ลูซิเฟอร์ยืนอยู่ข้างๆ “หน้าตาหดหู่แบบนี้ เอาชนะมาไม่ได้ละสิ”ลูซิเฟอร์เอ่ยขึ้น

“ค่ะ อาจาร์ยหนูเชื่อแล้วละค่ะ”

“อืมดี รู้ซะบ้างเถอะว่าฝีมือตัวเองยังไปถึงระดับนั้นไม่ได้”

“แต่ว่า หนูพยายามทำให้ดีที่สุดแล้วนะค่ะ~!”ซิลเวียร์พูดด้วยน้ำเสียงสั่น

“พอเถอะ ลูซิเฟอร์ คนเราฝีมือมันต่างกัน ไม่เห็นจำเป็นที่จะต้องไปซ้ำเติมซิลเวียร์ด้วยนี้น่า”แกรนซันพูดแทรกขึ้นมาเมื่อเห็นท่าทีไม่ได้

ลูซิเฟอร์ได้เย็นดังนั้นจึงเงียบไป แล้วรอฟังการสนทนาระหว่างแกรนซันและซิลเวียร์

“ซิลเวียร์ รู้แล้วใช้ไหมว่า ฐานทัพของเราที่กรุงมอสโกโดนกวาดล้างด้วยบีมอนุภาคสูงไปแล้ว”

“ค่ะ ดิฉันทราบแล้วค่ะ”ซิลเวียร์พยายามทำเสียงให้เป็นปกติ

“การที่จะกวาดล้างฐานทัพของพวกเราที่มอสโกได้นับว่า ต้องใช้พลังงานยานและอนุภาคบีมในระดับสูงมาก ตอนนี้เป็นโอกาสดีของพวกเรา”

“จะให้ดิฉัน ทำลายยานรบของพวกมันตอนนี้เหรอค่ะ”

แกรนซันส่ายหัวเล็กน้อย แล้วเอ่ยขึ้น

“ให้แอบติดตามยานของพวกมันไป พวกมันจะต้องกลับไปเติมพลังงานแน่นอน และผมก็เชื่อว่าฐานทัพของพวกมันจะอยู่ในเขต เอเชีย – ยุโรป พวกเราจะต้องรู้ที่ตั้งของพวกมันที่แน่ชัดแล้วค่อยบุกถล่มในคราวเดี๋ยวให้ราบคาบ”

“แต่ว่า ถ้าเราทำลายยานรบหลักของพวกมันตอนนี้ก็น่าจะสะดวกขึ้นนี้ค่ะ”

“อย่าเลือกปลาตัวเล็กๆสิ คิดดูสิ ระหว่างทำลายยานหลักของพวกมันกับ ทำลายฐานที่มั่นของพวกมันอันไหนคุ้มกว่ากัน ถ้าเราทำลายแค่ยานรบหลักของพวกมัน พวกมันก็จะยังสามารถสร้างขึ้นมาใหม่อีกได้ และคราวนี้คงเพิ่มสิ่งที่เราไม่คาดคิดเข้าไปอีกแน่ แต่ในขณะเดียวกันถ้าเราทำลายฐานทัพพวกมันทิ้งซะ เราจะทำให้พวกแองเจิลเบส เสียหายไปได้มากถึง 70%”

“ถ้าอย่างนั้นจะมอบหมายงานอะไรให้ดิฉันทำหรือเปล่าค่ะ”

“อยู่เฉยๆ”

ซิลเวียร์ตกใจกับคำสั่งให้อยู่เฉยๆของแกรนซัน

“หมายความว่ายังไงค่ะ”

“เรื่องติดตามยานรบนั้นน่ะ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฝ่ายโอเปเรเตอร์เองเถอะ ตอนนี้พลังงานของพวกมันก็เหลือน้อยแล้ว จะขยี้พวกมันตอนไหนก็ได้”

อีกด้าน

แคนนาดา ฐานทัพใหญ่ใจกลางเมือง ห้องผบ.

“ผมร้อยโทแม็กซ์ และคณะเดลต้าไคทีมรายงานตัวครับ”แม็กซ์เอ่ยขึ้น

แม็กซ์  แฟรงค์ ซิลเวอร์ และพีเรียส ทำความเคารพแบบทหารต่อหน้า ผบ.ของฐานทัพ

“ยินดีต้อนรับ เดลต้าไคทีม พวกเราต้องขอบคุณพวกคุณมาก ที่มาถึงที่นี้ได้”ผบ.เอ่ยขึ้น

“ตอนแรกพวกเราก็ไม่ได้คิดจะมาที่นี้หรอกครับ แต่เพราะคำสั่งใหม่กระทันหั่น และการที่ผมเผลอไปกวาดล้างค่ายของพวกกบฏโดยไม่รู้ตัว”แม็กซ์รายงาน

“ฮ่าๆ ก็ถือว่าโชคยังเข้าข้างคุณ ที่คุณรอดกลับมาได้แล้วยังได้เลื่อนยศ อีกคุณนี้ไม่ธรรมดาจริงๆเลยน่ะ ร้อยโท”

“ผมไม่ขอรับคำชมคนเดียวละครับ เพราะเหล่าคนในทีมของผมก็มีส่วน”แม็กซ์หันไปมองเหล่าคนในทีม

“อืม สามคนนั้น สิบโทแฟรงค์ สิบโทซิลเวอร์ และโอเปเรเตอร์พีเรียสสิน่ะ”

“ค่ะ ดิฉันพีเรียส โอเปเรเตอร์ประจำเดลต้าไคทีม ค่ะ”พีเรียสรายงานตัวขึ้น

“ผมสิบโทแฟรงค์ ประจำเดลต้าไคทีม”

“ผมสิบโทซิลเวอร์ ประจำเดลต้าไคทีม”

“ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่แคนนาดา ละกันน่ะ ขอให้ไปพักผ่อนก่อนเดี๋ยวเรียกประชุม”

ห้องส่วนตัว

แม็กซ์เก็บสัมภาระทุกอย่างเข้าไว้ในตู้ ก่อนที่จะเดินมานั่งอยู่หน้าโน๊ตบุ๊ค แล้วเปิดข้อมูลบางอย่างขึ้น

‘นี้คือ ข้อมูลโมบิลสูทของเราที่พีเรียสวิเคราะห์มาให้งั้นเหรอ’

แม็กซ์ตั้งใจอ่านอย่างละเอียด และจดบันทึกบางอย่างลงไปใน สมุดโน้ต

‘แม้ว่าจะมีโมบิลสูทที่ประสิทธิภาพค่อนข้างสูง แต่ใช้ว่าพวกเราเดลต้าไคทีม จะชนะพวกกบฏได้ง่ายๆ’

ขณะนั้นเองก็มีบางอย่างเด้งขึ้นมาบนหน้าจอ

“ข้อมูลให้ดาวโหลดงั้นเหรอ”แม็กซ์กดตกลงการดาวโหลดข้อมูล

ผ่านไป 10 วินาทีข้อมูลโหลดเสร็จ แล้วข้อมูลของกันแซ็คจำนวนมากก็เด้งขึ้นมา อย่างมากมาย

‘ข้อมูลพวกนี้มันอะไรกัน!!’

แม็กซ์ตกตะลึงกับข้อมูลที่มากมายของกันแซ็คที่ระบุตั้งแต่ การสร้าง เตาพลังงาน และรวมถึงการต่อยอด

‘ข้อมูลพวกนี้ระบุมาจนหมด กันแซ็ค เป็นโมบิลสูทที่สุดยอดอะไรขนาดนี้ แต่ว่าอะไหล่ที่ถูกส่งมาด้วยไม่ครบงั้นเหรอ’

แม็กซ์ปิดข้อมูลทั้งหมดลงไปแล้วนั่งครุ่นคิด สักพัก ขณะนั้นเอง ซิลเวอร์ก็เดินเข้ามาหา

“มีอะไรเหรอ สิบโท”

“คือ ผมมีเรื่องจะปรึกษานะครับ ร้อยโท”

“เรื่องอะไรล่ะ”

“คือ ผมคิดถึงบ้านนะครับ”

“เรื่องนี้เองเหรอ แล้วทำไมไม่ไปยืนเรื่องของกลับชั่วคราวก่อนล่ะ”

“แต่ว่า ทุกคนในทีมต้องทำงานกันนะครับ ถ้าผมไปแล้วกลัวว่า จะทิ้งภาระให้คนอื่นเปล่าๆ”

“เหรอ งั้นเดี๋ยวฉันจะเซ็นต์อณุญาติให้ออกจากการปฏิบัติหน้าที่ชั่วคราวให้เอง ส่วนที่เหลือก็ไปคุยกับพวกผู้ใหญ่เอาเองละกันน่ะ”แม็กซ์หยิบปากามาหนึ่งแท่ง

“ร้อยโท อณุญาติให้ผมกลับไปจริงๆเหรอครับ”

“คิดถึงบ้าน ก็กลับบ้านไปพักซะก่อนสิ จะฝืนอยู่ไปทำไหมกันล่ะ ขืนฝืนไปเรื่อยๆระวังจะตายในสนามรบเพราะเกิดอาการหนักขึ้นมาซะก่อนล่ะ”

“แต่ว่าเรื่องที่ผมอยากปรึกษา เรื่องคิดถึงบ้านมันไม่ใช้เรื่องใหญ่ครับ แต่เรื่องใหญ่กว่านั้นคือ..”

“คืออะไรล่ะ ว่ามาสิ”

“ครอบครัวของผม โดนคำสั่ง ประหาร”ซิลเวอร์น้ำตาไหลออกมาเล็กน้อย

“ว่าไงน่ะ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันแล้วไปโดนคำสั่งบ้าๆนั้นได้อย่างไง”แม็กซ์รีบถามด้วยอาการใจร้อน

“ครอบครัวผมโดนใส่ร้ายว่า เป็นกลุ่มสปายให้กับพวกกบฏบนดาวอณานิคมดวงอื่นๆ ผมก็เพิ่งจะรู้ข่าวเมื่อสักครู่นี้เองครับ อีกสักหน่อยผมคงถูกส่งกลับไปประหารที่ดาวของพวกเรา”

“บ้าน่า..... จริงสิ ฉันจะร้องเรียนเรื่องนี้ไปยังสำนักงานใหญ่ที่ออสเตรเลีย”แม็กซ์รีบหันกลับไปเปิดตัวเชื่อมสัญญาญที่โน้ตบุ๊คทันที

“ร้อยโท คิดว่าพวกเขาจะรับคำร้องเรียนของเราเหรอครับ”

แม็กซ์ไม่ตอบแต่เร่งเชื่อมสัญญาญ

“ร้อยโท ตอบผมหน่อยสิครับ”

“ฉันไม่รู้หรอกน่ะว่าจะรับเรื่องไว้หรือไม่ แต่ที่แน่ๆในฐานะหัวหน้าทีมฉันไม่ยอมให้ลูกน้องมาตายแบบนี้ไม่ได้หรอกน่ะไม่ว่าจะในสนามรบหรือนอกสนามรบก็ตาม”

ยานไวทแองเจิล

ห้องประชุมเฉพาะกิจ ส้ม เอวิล ยืนอยู่ข้างในห้องที่พื้นเป็นเครื่องฉายภาพโฮโลแกรมรูปโลกจำลองขึ้นมาและซูมไปที่ทวีปเอเชีย

“พวกเราเสียพลังงานไปมาก ควรที่จะรีบกลับฐานแล้วเติมพลังงาน ได้แล้ว เพราะตอนนี้พลังงานของยานก็ใกล้หมดเต็มที อนุภาคบีมที่ใช้ในการรบก็แทบไม่เหลือ”ส้มมาคจุดสำคัญบนแผนที่โฮโลแกรมไว้

“มันก็ต้องทำแบบนั้นอยู่แล้ว แต่ว่าตอนนี้เป็นจุดวิกฤตของพวกเรา ที่ต้องระวังทุกทางเดิน จะโดนพวกศัตรูจมเอาตอนนี้ก็ยังง่าย”เอวิลครุ่นคิดและพูดออกมา

“คงต้องส่งหน่วยโมบิลสูทออกไปลาดตะเวน ในบริเวณทุกๆ 2 ชั่วโมงสิน่ะ”

“ถ้าพวกศัตรูเข้าใจคิด ก็คงจะปล่อยให้พวกเรากลับไปยังฐาน ของพวกเราเพื่อเติมเชื้อเพลิง”

“การแอบติดตามพวกเราสิน่ะ”

“ใช้ ถ้าพวกมันจมเราซะตอนนี้ ก็แค่ลดภาระลงไปแค่ระดับหนึ่ง แต่ถ้าพวกมันปล่อยพวกเราไปให้กลับฐานแล้วแอบติดตาม เมื่อถึงฐานที่มั่นก็จัดการถล่มในคราวเดียว แบบนี้จะเป็นการลดภาระไปได้มากเลยทีเดียว”

“จะเอายังไงดีล่ะ ถ้าพวกมันจะสะกดรอยตามเรา”

“ฟังแผนของผมดีๆละกัน เจ๊....”

แล้วเอวิลก็เริ่มอธิบายแผนการอย่างละเอียด

20 นาทีต่อมา ที่โรงเก็บโมบิลสูท   จิมสีขาวแกมน้ำเงิน มีสไนเปอร์ไรเฟิลติดอยู่ที่เอวบินเข้ามาจอดในคาตาพอล ขณะนั้นเองนาธานก็ออกมาต้อนรับ

“เป็นยังไงบ้าง ร้อยตรี ชินารุ”นาธานกล่าวขึ้น

สาวผมยาวสีขาวในเสื้อนอมอลสูท ที่ชื่อ ชินารุ ถอดหมวกไพล็อตออกแล้วพูดขึ้น

“ได้ข่าวมาว่าโดนเกรทซีออง ตั้ง 20 เครื่องดักเล่นงานยานนี้น่า”

“ใช้ แต่ว่าพวก 20 เครื่องนั้นโดนเอวิลจัดการไปแล้วล่ะ”

“เด็กนั้นฝีมือไม่ธรรมดาเหมือนเดิมสิน่ะ ดูจากทิศทางยานและลักษณะการบินของยานแล้วกำลังจะไปเติมพลังงานละสิท่า”

นาธานเริ่มเดินชินารุจึงเดินตามและคุยไปด้วย

“เรื่องนั้นต้องรอมติจากที่ประชุมเฉพาะ ตอนนี้คงกำลังประชุมกันอยู่”

“ถ้าต้องเดินทางกลับไปเติมพลังงาน ฉันก็กังวลเหมือนกันว่าจะโดนลอบโจมตีระหว่างทาง ยิ่งยานลำนี้พลังงานก็ใกล้จะหมดแล้วด้วย”

“ฉันคิดว่า ผบ.เองคงจะให้ทีมโมบิลสูท ออกลาดตะเวนบริเวณๆรอบเส้นทางการเดินของยานทุกๆ 2ชั่วโมงละมั้ง แต่ว่าจะเป็นแบบนั้นหรือเปล่าก็ไม่รู้ ผบ.ชอบคิดแปลกๆอยู่เรื่อย”

“นั้นสิน่ะ ก็เป็นคนเดียวที่รอดมาจากสงครามป้องกัน Solar System ครั้งใหญ่เมื่อ 2 ปีก่อน แนวคิดก็เลยแปลกไปด้วยมั้ง”

“อะไรกันแค่ถือว่ารอดมาจากสงครามเหมือสองปีก่อนแล้ว มาอออกคำสั่งแปลกๆมันก็เกินไปมั้ง”

ขณะนั้นเองนาธานและชินารุ ก็เดินผ่านหน้าห้องประชุมใหญ่ ประตูห้องประชุมเปิดออกแล้วเอวิลก็เดินออกมาจากห้องด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“อ้าว ประชุมเสร็จแล้วเหรอ เอวิล”นาธานร้องทักขึ้น

“อ่า สรุปแล้วแน่นอนเดินทางกลับ”เอวิลบอกผลการประชุม

“แต่ว่าถ้าเกิดโดนจู่โจมระหว่างกลับจะทำยังไงดี”

“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง มันไม่เกิดขึ้นแน่”

เอวิลพูดจบแล้วเดินไป นาธานและชินารุ สงสัยจึงเดินตามเอวิลแล้วร้องถามขึ้น

“ที่บอกว่า ไม่เกิดขึ้นแน่นี้มันใจเหรอ”นาธานถามเอวิล

“ไม่เกิดขึ้นแน่นอน ถ้าพวกแอมไพรมันฉลาดที่จะคิด”

“หมายความว่ายังไงกัน”

“ไม่ขอบอกละกัน”

“บอกกันหน่อยก็ได้น่ะ เอวิล”ชิรานุพูดขึ้น

เอวิลหันไปมองชินารุ แล้วหันกลับมาเดินต่อแล้วพูดขึ้น

“ยินดีต้อนรับครับ ร้อยตรีชิรานุ จริงสิผมลืมถามไปเลยว่า คุณลีน่า หายไปไหน”เอวิลพยายามพาออกนอกเรื่องให้ได้

“กำลังปฏิบัติหน้าที่ ที่จาโบรเก่าอยู่”

“จาโบรเก่าเหรอ แล้วไปทำไหมกันที่นั้น ที่นั้นควรจะถูกปล่อยร้างได้แล้วนี้ครับ”

“ไม่รู้หรอก ทางสำนักงานใหญ่ออกคำสั่งมาก็ต้องไปตามที่ได้รับคำสั่ง”

ขณะนั้นเองเบลก็ดักอยู่ตรงทางเดิน แล้วเดินเข้ามาจับมือเอวิลไว้

“เอวิล ฉันมีเรื่องจะคุยด้วยตามมานี้สิ”เบลเอ่ยขึ้น

เบลจูงมือเอวิลเดินไปทางอื่น ขณะนั้นนาธานก็มองไปด้วยสายตาโมโหเล็กน้อย

“หึงงั้นเหรอ นาธาน”ชิรานุตบบ่านาธาน

“ปะ..เปล่าสักหน่อย! ทำไมฉันจะต้องไปหึงเอวิลด้วยล่ะ”นาธานหน้าแดงขึ้นมา “เกิดอะไรขึ้นมาละหน่อ มือแม่นปืนอันดับสองของสไนเปอร์ทีม รักเด็กอายุ 19 ที่ชอบโซโลงั้นเหรอ”

“ก็บอกว่าไม่ใช้ไงล่ะ”

“น่าๆฉันดูออกน่า ขอให้สมหวังน่ะเพื่อน”

ด้านเบล

เบลผลักเอวิลเข้าไปในห้องตัวเองแล้วล็อคประตูไว้

“เอวิล ฉันมีเรื่องอยากจะถามนายมาก”

“เรื่องอะไรเหรอครับ คุณเบล”

“นายมีอะไรกับ นาธานแล้วก็แอนนาแล้วใช้ไหม”

“ครับ แต่ผมก็ไม่ได้ตั้งใจ”

เพี้ยะ! เบลตบหน้าเอวิลเต็มแรง แล้วพูดขึ้น

“ขอโทษทีน่ะ นี้มันสงคราม”

เบลพูดจบแล้วปลดล็อคประตูออกจากห้องไป เอวิลลูบแก้มตัวเองบริเวณที่ตัวเองโดนตบ ก่อนที่จะถอนหายใจออกมาเล็กน้อย

‘ไม่เข้าใจผู้หญิงเลยจริงๆ แต่ว่ามันไม่ใช้เรื่องที่ควรจะเก็บมาคิดนี้น่า’

ขณะนั้นเองที่โรงอาหาร

เอวิลเดินถือจานข้าว มานั่งที่โต๊ะแล้วลงมือกิน ขณะนั้นเองเฟสก็เดินมานั่งข้างๆพร้อมด้วยจานข้าว

“กินเหมือนเดิมอีกแล้วเหรอ”เฟสเอ่ยขึ้น

“ใช้ครับ มันคิดอะไรไม่ออกก็กินแบบเดิมๆนี้แหละ”

“ไม่เบื่อเลยรึไง”

“เบื่อครับ แต่กินๆไปมันก็อร่อยดีเหมือนกันนะครับ”

“นี้ เรื่องที่ประชุมน่ะเป็นยังไงบ้างได้ข่าวว่าจะกลับไปเติมพลังงานให้ยานใช้ไหม”

“ก็ใช้ครับ พลังงานมันใกล้จะหมดเต็มทีแล้ว ปกติยานลำนี้มีอายุของพลังงานใช้ได้นานโดยไม่ต้องเติมถึง 10 กว่าเดือน แต่เพราะใช้บีมอนุภาคไฮเปอร์ ขึ้นไปเลยกินพลังงานไปมาก”

“ระหว่างเดินทางพวกเราอาจโดนลอบโจมตีก็ได้นี้น่า”

“เรื่องนั้นถ้าพวกแอมไพรฉลาดก็คงไม่ทำ และผมเชื่อว่ามันรู้แน่นอนว่าพลังงานใกล้หมดแล้ว”

“ถ้าฉลาดไม่ทำ หมายความว่าไงกัน”

“เรื่องนี้ก็ลองคิดดูเอาเองละกันครับ ว่าทำไหมกัน”เอวิลเปิดฝาขวดน้ำแล้วดื่มน้ำเข้าไป

“ยังไงกันละ บอกหน่อยก็ไม่ได้เหรอ”

“บอกได้แค่นิดนึง เพราะที่เหลือมันเกี่ยวข้องกับแผนการที่ถือเป็นความลับ คืออย่างนี้ถ้าเกิดพวกแอมไพรจมเราตอนนี้ก็ถือแค่ว่าไปสะกิดแองเจิลเบสฐานใหญ่ แต่ถ้าแอบติดตามพวกเราไปถึงฐานใหญ่ที่พวกเรากำลังจะกลับไปเติมเชื้อเพลิง...”เอวิลดื่มน้ำเสร็จแล้วพูด

“ก็จะถล่มให้ราบคาบภายในคราวเดียว!?”

“ใช้แล้วครับ แต่ว่าไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกครับเพราะว่าแผนของเรามีอยู่แล้ว.”

ประเทศออสเตรเลีย

ห้องทำงานส่วนตัวของแกรนซัน

“องค์ชายครับ สามารถติดตามยานของพวกแองเจิลเบสได้จากดาวเทียมแล้วครับ”โอเปเรเตอร์คนหนึ่งรายงานกับแกรนซันขึ้น

“ทำไหมมันง่ายขนาดนี้ ติดตามผ่านดาวเทียมอย่างรอบคอบ”

แล้วโอเปเรเตอร์คนนั้นก็เดินออกไปจากห้อง ขณะนั้นเองซิลเวียร์ก็เดินเข้ามาในห้อง

“มาแล้วเหรอครับ ซิลเวียร์”

“ค่ะองค์ชายเรียกดิฉันมามีอะไรหรือเปล่าค่ะ”

“ผมอ่านรายงาน ที่ได้มาจากนีเมซิสมาคทรีแล้วล่ะ การต่อสู้ระหว่างคุณและพี่ชายของคุณ อืม..โมบิลสูทของคุณถูกตัดแขนขาภายในไม่ถึงนาทีใช้ไหมครับ”

“ค่ะ ดิฉันจำได้ความเร็วในระดับนั้นดิฉันตามไม่ทันเลยด้วยซ้ำ พลังนิวไทป์ของดิฉันก็ยังตอบสนองไม่ทันด้วยเหมือนกันค่ะ”

“ถ้าเอาชนะด้วยฝีมือไม่ได้ ก็ลองใช้ความสามารถของโมบิลสูทดูไหมละครับ”

“ความสามารถของโมบิลสูทเหรอค่ะ? เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะนีเมซิสมาคทรี ถือเป็นพี่น้องกับกันเลโอ กันดั้มของพี่ฉันสเป็คก็พอๆกัน แต่เหมือนจะขาดอะไรบางอย่างที่นีเมซิสมาคทรีไม่มีแต่กันเลโอมี”

“กันเลโอ ชื่อของกันดั้มสีดำนั้นเหรอครับ”

“ใช้ค่ะ กันเลโอ”

“ถ้าคุณยินยอมให้เราแก้ไข้และดัดแปลงโมบิลสูทของคุณ ผมรับรองว่าจะทำให้ความสามรถของมันเหนือกว่า กันเลโอ สิบเท่า”

“จะ...จริงเหรอค่ะที่ว่ามานะค่ะ”

“ใช้แล้วครับ ขอแค่ยินยอมผมสัญญาว่าจะทำให้”

“ค่ะ! ดิฉันตกลง เพื่อกำจัดพี่แล้วดิฉันยอม”

“อืมตกลงสิน่ะ งั้นเชิญไปพักผ่อนได้แล้วละครับ”

ซิลเวียร์ได้ยินดังนั้นจึงเดินออกจากห้องไป ขณะนั้นเองที่โน้ตบุ๊คข้างๆแกรนซันก็มีข้อความถูกส่งมา

“ข้อความถูกส่งมาเหรอ”

แกรนซันเปิดข้อความที่ถูกส่งมาแล้วเริ่มอ่านอย่างตั้งใจ  

2 นาทีต่อมา แกรนซันอ่านข้อความทั้งหมดจบ แล้วปิดข้อความลง แล้วกดที่ปุ่มกระจายเสียงที่ติดไว้บนโต๊ะแล้วพูด

“เรียกท่านทูฒมาให้หน่อยสิ”

10 นาทีผ่านไป ชายสูงวัยกลางคนในเสื้อสูตรสีดำเดินเข้ามาในห้องของแกรนซัน

“เชิญนั่งก่อน”

ชายวัยกลางคนนั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของแกรนซันแล้วพูดขึ้น

“ที่องค์ชายเรียกกระหม่อมมามีอะไรหรือขอรับ”

“เรามีเรื่องอยากจะรบกวนท่านทูฒหน่อยน่ะ”

“ว่ามาขอรับ กระหม่อมจะทำให้ตามที่องค์ชายบัญชา”

“มีคนร้องเรียนมาว่า ครอบครัวที่อยู่บนดาวหลักของเราโดนกล่าวหาว่า เป็นสปายของกบฏที่ดาวอื่น และกำลังจะโดนคำสั่งประหาร เราอยากให้ท่านช่วยร้องเรียนไปยังดาวหลักของเราโดยระวังบคำสั่งนั้นไว้ก่อน”

“คนที่ร้องเรียนองค์ชายมาเป็นใครละขอรับ”

“เป็นหัวหน่วยของเดลต้าไคทีม ที่ร้องเรียนมาแทนผู้ใต้บังคับบัญชาการ ทีมนี้เป็นทีมที่มีคุณงานความดีมาก หลังจบเหตุการณ์ร้ายๆไปหมดทีมนี้จะต้องได้การตอบแทนคุณงามความดี การที่เราช่วยเหลือครอบครัวของพวกเขาก็ถือเป็นการตอบแทนอย่างหนึ่ง”

“ขอรับกระหม่อม จะดำเนินตามที่สั่งเดี๋ยวนี้ละขอรับ”

แล้วชายวัยกลางคนก็เดินออกจากห้องไป