ยัยหน้าแบ๊วกับนายเพลย์บอย

ฉัน : ทางข้างหน้าช่วยเลี้ยงขวาด้วยค่ะ

พี่แม๊ก : ทางเขาบ้านใกล้ๆกับบ้านของเพื่อนแม่พี่เลย

ฉัน : จริงหรอค่ะ  จิ๊บจะรู้จักเปล่าน่าาาา  !!! ><

หน้าบ้าน ......

ฉัน : พี่แม๊กเข้าบ้านไปกินน้ำก่อนสิค่ะ

พี่แม๊ก : งั้นเดี๋ยวพี่ตามไปน่ะ 

ในบ้าน ........

แม่ : ใครมาส่งหรอลูก   ฮิคารุรึเปล่า

ฉัน : ไม่ใช่ฮิคารุหรอกค่ะ  เป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัย เดี๋ยวเขาก็คงตามมา

พี่แม๊กเดินเข้ามาในบ้านของฉันพอดี

พี่แม๊ก : น้าลินทร์

แม่ : อ้าว !!!!  ตาแม๊ก

ฉัน : รู้จักกันด้วยหรอค่ะ

แม่ : ตาแม๊กเป็นลูกของเพื่อนแม่เองแหละ

ฉัน : อ้าวววว  ทำไมแม่เคยบอกเล่าให้ฟังเลยล่ะ

นี่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนหรอเนี่ย รู้อย่างนี้ตั้งแต่แรก แล้วเข้าไปตีกับพี่แม๊กดีกว่าแต่มันก็สายไปแล้วเพราะว่าตอนนี่ฉันไม่ได้ชอบพี่แม๊กแล้ว ฉันรักฮิคารุมากกว่า  อร๊ายยยย  เขิล  ><

แม่ : มานั่งกินน้ำกินท่าก่อนสิ

พี่แม๊ก : ครับ

ฉัน : งั้นพี่แม๊กนั่งคุยกับแม่ไปก่อนน่ะค่ะ  เดี๋ยวขอไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน

แม่ : อย่าให้พี่เขารอนานน่ะลูก

ฉัน : ค่ะแม่

ในห้อง

ครืด  ครืด    ไอโฟนของฉันดังขึ้น  ฉันเลยต้องเดินไปรับโทรศัพท์ก่อน

( ฮิคารุ )

( นี่  ฉันขอเวลาไปเคลียร์กับน้องพิมแค่ 2-3 วัน ถึงกับพาผู้ชายเข้าบ้านเลยหรอ รุ้ไหมฉันหึงแค่ไหน  ยัยบื้อออ  !!! )

" แล้วทีนายล่ะ  ไปยุ่งกับน้องพิมแล้วไม่คิดว่าฉันจะหึงบ้างหรอ  ห๊ะ  ไอบ้า !!! "

( เธอหึงฉันหรอ  ? )  ยังมีหน้ามาถามอีก :(

" เอออ  เซ่  !!!  - -  "

( แค่นี้น่ะที่รัก  จุ๊บๆ  )  

โทรมาแค่นี้  ไม่ต้องโทรมาดีกว่า  ไอบ้าฮิคารุ

พอฉันลงไปข้างล่างก็เห็นว่าพี่แม๊กกลับบ้านไปแล้ว

ฉัน :  แม่ค่ะพี่แม๊กกลับบ้านแล้วหรอ

แม่ : เห็นว่ามีธุระเลยขอกลับก่อน   แม่ว่าพี่เขาก็เป็นคนน่ารักเหมือนกันน่ะ

ฉัน : ค่ะ   งั้นหนูขอตัวก่อนน่ะค่ะ

ฉันเดินขึ้นไปยังบนห้องแล้วเดินตรงดิ่งไปยังเตียงนอนอันแสนนุ่มของฉัน แล้วทิ้งตัวลงนานอย่างสบายใจ แล้วสายตาของฉันไปหยุดอยู่ที่เสื้อตัวสีดำของพี่แม๊ก  ฉันรีบเด้งตัวลงจากที่นอน

ฉัน : เฮ้ยยย  !!!!  เสื้อของพี่แม๊ก  ลืมให้จนได้  ไม่เป็นค่อยเอาไปให้ที่มหาลัยก็แล้วก่อน