อยากให้เธอได้ยินเสียงในหัวใจ

FIN TALK ;

ผมกับมานั่งคิดทบทวนเรื่องที่บอกความจริงทั้งหมดให้แพรรี่รู้ แต่ไม่เข้าใจทำไมยัยนั่นต้องโกรธผมด้วยที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะผมอยากอยู่ใกล้ยัยนั่นและผมรู้ดีว่าไอแจีคมันก้รู้สึกดีๆกับแพรรี่เหมือนกัน แหงล่ะใครๆก็อยากรู้สึกดีด้วย ยัยนั่นทั้งขาว น่ารัก ตัวเล็กน่าถนุถนอมที่สุด >< แล้วคัยจะยอมละครับ ผมไม่ยอม ยัยนั่นต้องเป้นของผมคนเดียว วะฮ่าฮ่าๆ >0<

"เห้ยย แกจะสอบมั้ยว่ะ ไปเร็ว" 

"เออ" มาร์คเพื่อนสนิทของผมมันบอก

"อ่า นักเรียนทุกคนตั้งใจทำข้อสอบ นี่เป็นวันสุดท้ายของวันสอบ ตั้งใจทำให้เต็มที่ แค่2 ชั่วโมง เริ่มทำได้ค่ะ " อาจาร์ยในห้องของผมพูดและเดินไปนั่งโต๊ะของตัวเอง ตอนนี้จิตใจของผมไม่อยู่ที่ข้อสอบแล้ว ต้องรีบทำให้เสร้จแล้วไปดักรอหน้าห้องเรียนยัยนั่น

 2 ชั่วโมงผ่านไป

เย้ ! เสร้จสักที และตอนนี้ก้อยู่หน้าห้องยัยแพรรี่ ต้องง้อให้ได้ ! ><

"แกฉันกับบ้านก่อนนะ" แพรรี่บอกกับเพื่อนสาวของเธอ

"จ้ะ บ๊ายบายๆ ว่างๆ เดี๋ยวเรานัดไปเที่ยวกัน ^^"

"จ้ะ ^^ " แพรรี่เดินมาตรงที่ผมนั่งแล้วแต่ยัยนั่นยังไม่เห็นผม บื้อชะมัดให้ตายเถอะ !

"แพรรี่ เดี๋ยวก่อนสิ!" ผมเดินไปจับข้อมือของเธอ

"ไม่ นี่นายปล่อยฉันนะ!! ปล่อย!" 

"ไม่ฉันไม่ปล่อย เธอต้องกลับบ้านกับฉัน!"

"ไม่ ฉันไม่กับ โอ๊ยยย.. นี่นายปล่อยนะ!" ผมอุ้มยัยนี่ขึ้นแล้วเดินไปที่โรงจอดรถ ฉับ ฉับ !

พึ่บบบ ! ผมโยนเธอลงเบาะข้างคนขับ

"นายอุ้มฉันมาทำไม ฉันจะกลับบ้านเอง!"

"ไม่ ! เธอต้องไปกับฉัน หยุดพูดสักที ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะขับรถให้เร็วที่สุด!" แล้วยัยนั่นก็หุบปากทันที นั่งเป็นแมวหงอยเลย ฮ่าๆ น่ารักชะมัด ! ><

15 นาทีผ่านไป

ตอนนี้ยัยนี่อยู่ที่ห้องนั่งเล่นผมเรียบร้อย แต่เธอกำลังจะเดินกับบ้านนี่

"นี่เธอจะไปไหน ฉันอยากคุยกับเธอให้รู้เรื่อง" ผมเอื้อมมือไปจับแขนเธอเอาไว้

"ปล่อย..ฉันจะไม่ฟังอะไรทั้งนั้น นายทำแบบนี้ทำไมล้ะ นายอยากอยู่ใกล้ฉันแต่ทำไมนายไม่บอกกันดีๆ ฉันเกลียดคนโกหก! ฮือๆ ฮือๆ " เห้ย ร้องไห้ทำไม ผมไม่ชอบเห็นน้ำตาผู้หญิงซะด้วยสิ !

"ฉันขอโทษ !" ผมเอื้อมมือมาปาดน้ำตาให้เธอ แล้วสวมกอดทันที

"ก็ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับนายเลยยย!"

"เธอโกหก ฉันรู้ถ้าเธอไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วเธอจะร้องไห้ทำไม?"

"ฉะ..ฉัน ฉันไม่รู้! นายอย่าทำให้ฉันรู้สึกแย่ไปกว่านี้เลย"

"ไม่ ฉันจะกอดเธอจนกว่าเธอจะรักฉัน!"

"ไม่ ปล่อยฉัน!" แพรรี่สู้แรงของผมแต่สู้แรงผู้ชายไม่ได้หรอก

"ไหนเธอบอกฉันมาสิ ว่าเธอร้องไห้ทำไม?"

"ฉะ ฉันแค่รู้สึกไม่ไดี ที่นายมาบอกรักฉัน ฉันไม่รู้จะทำไงก็เลยร้องไห้!"

"เธอโกหก เธอรักฉันแต่เธอไม่กล้าพูด ใช้มั้ย ^^" ผมสังเกตได้ว่าหน้าของแพรรี่แดง >< เขินล่ะสิ 

"ใช่! ฉันรกนายพอใจหรือยัง!" 

"เธอหน้าแดงอ่ะ ><"

"ก็..มันเขิลนี่น่า" ในที่สุดแพรรี่ก้บอกรักผมมมมม ><

"ฉันรักเธอ รักเธอที่สู้ดดดดด ><"

"บ้า!><" ผมประกบริมฝีปากของตัวเองลงริมฝีปากของแพรรี่ แพรรี่จูบตอบผม นี่เป้นครั้งแรกที่ผมจูบกับผู้หญิงแล้วรู้สึกดีมาก และไม่อยากให้คัยมาจูบแพรรี่อีกนอกจากผมคนเดียว ฉันรักเธอนะ แพรรี่ <3