Clean & Jinny สัญญาจะรักเธอ [Yuri NC+]
เขียนโดย Redfairytale
วันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 09.27 น.
แก้ไขเมื่อ 23 กันยายน พ.ศ. 2556 09.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
บทนำ
ท่ามกลางเสียงเพลงดังกระหึ่มของผับชื่อดังที่สุดในย่านนี้ ฉันกำลังวาดลวดลายการเต้นที่สวยงามและน่าดึงดูด ทุกๆสายตาที่อยู่ในฟลอเต้นรำจับจ้องมาที่ฉัน แต่สายตาของฉันกลับจับจ้องไปที่คนๆหนึ่งแทน ใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะทุกครั้งที่มองเธอคนนั้น เธอผู้มีดวงตาสีน้ำตาลแสนสวย จมูกโด่งสวย ริมฝีปากหยักลึกอวบอิ่ม เส้นผมตรงยาวสีน้ำตาลรับกับใบหน้าเรียวรูปไข่ เธอช่างน่ารักน่าถะนุถนอมฉันเดินเข้าไปใกล้เธอเรื่อยๆ และ...
เฮือก!
ฝันแบบนี้อีกแล้ว ฉันฝันถึงผู้หญิงคนนี้มาเป็นรอบที่ร้อยแล้วนะ แล้วฉันก็ไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วย ฉันมีแฟนชื่อโรเบิร์ต เราเรียนอยู่เกรดสิบสองที่โรงเรียนไฮสคูลที่เดียวกัน และเราคบกันได้สองเดือนแล้ว เพราะฉะนั้น อย่าให้ฉันฝันแบบนั้นอีกเลยนะ T^T
“คลีน ตื่นได้แล้วลูก สายแล้วนะ” เสียงคุณแม่ดังลงมาจากข้างล่าง
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อคลีนเป็นคนไทยสัญชาติไทย แต่ตอนนี้ฉันมาเรียนที่อเมริกา มาอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ที่นี่ ฉันมีน้องชายคนหนึ่งชื่อไอ้ติ๋ม เอ้ย! ชื่อฟินค่ะ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่เกรดสิบสองที่ไฮสคูลชื่อดังของอเมริกา และมีแฟนเป็นคนที่ฮอตที่สุดในโรงเรียน ซึ่งใครๆก็อิจฉา ชีวิจของฉันปกติดี จนกรัทั่งเมื่อไม่นานมานี้ฉันฝันผู้หญิงคนหนึ่งที่น่าตาน่ารักมาก แต่ฉันดันฝันว่าฉันหลงรักเธอเข้าน่ะสิ ฉันฝันแบบนี้ติดๆกันทุกวันจนจำใบหน้าของเธอคนนั้นได้แล้ว แถมวันนี้ฉันยังฝันมากกว่าเดิมอีกด้วย T^T
“รีบๆกินข้าวสิ แม่จะได้ไปส่ง” แม่บ่น ฉันรีบคว้าขนมปิ้งปิ้งมาคาบไว้แผ่นนึงกับโกโก้ร้อนอีกหนึ่งแก้วแล้ววิ่งขึ้นรถทันที
“ตั้งใจเรียนนะลูก แม่รักลูกเสมอ” แม่บอกแล้วหอมแก้มฉันก่อนเข้าโรงเรียนเสมอ
“รักแม่เหมือนกันค่ะ” ฉันหอมแก้มแม่ตอบแล้วลงจากรถ
“ไฮ คลีน”
“ไฮ โรเบิร์ต” โรเบิร์ตมายืนรอฉันหน้าโรงเรียนทุกวัน เขาเป็นคนที่น่ารักแบบนี้เสมอ นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ฉันรักเขาล่ะ
เราเดินจับมือกันเข้าไปในโรงเรียน คนมุงดูอะไรกันนะ -0-
“ขอทางหน่อย” ฉันแหวกผู้คนเข้าไปดู คริสติน่ากำลังจิกหัวผู้หญิงคนนึงอยู่ คุ้นๆแฮะ
“หยุดนะคริสติน่า” ฉันพูดเสียงเข้ม คริสติน่าหยุกชะงัก
“อ้าว ว่ายังไง แม่นางพญาประจำโรงเรียน” คริสติน่าแขวะ คงไม่มีวันไหนหรอกที่หล่อนจะไม่แขวะฉัน คู่ขาเก่าของโรเบิร์ตแน่ะ
“เธอกำลังจะทำร้ายคนบริสุทธิ์อีกล่ะสิ” ฉันถามอย่างรู้ทัน คริสติน่าอึกอัก ฉันเลยผลักเธออกไป
“ฉันขอโทษด้วยนะ เธอคงเป็นนักเรียนใหม่ใช่ไหม” ฉันช่วยพยุงผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา ท่าทางบอบบางชะมัดเลย ผู้หญิงคนนั้นก็เงยหน้าขึ้นมาขอบคุณฉัน
“ขอบคุณนะคะ” เฮ้ย! นั่นมันผู้หญิงที่อยู่ในฝันของฉันนี่นา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ