The Angle เเค้นนี้ต้องชำระด้วยรัก

"ฮัลโหลว่าไงพี่เดซี่"ผมกำลังตอบโทรศัพท์กับพี่สาวที่ไปเที่ยวจนลืมกลับบ้าน วันนี้้คงชวนผมออก

ไปเที่ยวเป็นเพื่อนอีกล่ะสิ-_-;

[ไม่ว่าไงหรอก แค่จะบอกว่ามาอัมพวาหน่อยดิฉันอยู่อัมพวาไม่มีเพื่อนเที่ยวเลยอ่ะ]ตลกชะมัด พี่

สาวผมก็อยู่อัมพวาหรอเนี่ย

"แล้วพี่อยู่ไหนอ่ะ ผมก็อยู่อัมพวา"

[ตลาดสามชุกอ่ะ แล้วนี่มากับสาวที่ไหนเนี่ย??]พี่ผมตอบมาด้วยน้ำเสียงล้อเลียนนิดๆ

"อนาคตแฟนน่ะ พี่ผมอยากรู้ว่าเธอรักผมมั้ยแบบว่า บางครั้งผมก็เห็นเธอหน้าแดงเวลาพูดอะไรด้วย

พี่ช่วยหน่อยดิผมช่วยพี่มาเยอะเหมือนกันนะ"ผมพูดดทวงบุญคุณดักคอไว้ก่อน ไม่งั้นพี่เดซี่ต้องไม่

ช่วยผมแน่

[ไอน้องคนนี้นิชอบทวงบุญคุณคิดว่าดพี่แกจะไม่ยอมช่วยรึไง]ไม่แน่นอน =_=

"เอาหน่าช่วยหน่อยเถอะ"ผมพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ตลกตัวเองชะมัดที่กลายมาเป็นคนแบบนี้ได้

ไม่คิดเลยนะกอไผ่ผู่เเข็งเเกร่งอย่างผมจะมาพูดดด้วยน้ำเสียงออดอ้อดนมันตรงข้ามกับผมสะจริง

[ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่านี่น้องฉัน]ผมก็ว่างั้น เธอใช่มั้ยไข่เจียวที่เปลี่ยนหัวใจที่หยาบกระด้างให้

กลายเป็นคนอ่อนนุ่ม เห้อ.ผมนี่ตลกชะมัด ไม่น่าไปหลงรักยัยนั่นเลย

[เห้อ..คนนี้จริงจังสินะ แต่ต้องผ่านฉันก่อน งั้นเรามาวางแผนกันเถอะ]

"ครับ ^^"

Kaiijeaw Talk

หงุดหงิด! หงุดหงิด! หงุดหงิด! ฉันรู้สึกหงุดหงิดที่เห็นกอไผ่คุยไปยิ้มไป หึ!คุยกับสาวล่ะสิ ลืมฉัน

ไปแล้วรึไงตาบ้า ห้ะ! 

"มาได้เเล้วหรอ-_-*"ฉันบอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิมเพราะนายกอไผ่คุยจบก็เดินมา แต่

หน้าจอข้างอยู่ที่ชื่อที่เขียนว่า เดซี่  สาวๆของนายอีกล่ะสิ ! โอ้ยยย หงุดหงิด!!!!

"อื้ม"กอไผ่เปลี่ยนเป็นน้ำเสียงเย็นชา ทำไมมันรู้สึกแปลกๆนะ เจ็บจัง สักพักเขาจะเรียกพนักงานมา

เก็นของเเละจ่ายเงิน แล้วก็จับมือของฉันออกไปจากร้านไปอีกทางนึง

"นี่นายจะพาฉันไปไหนอ่ะ"ฉันถามด้วยสีหน้าอยากรู้

"ไปตลาดหน่ะ"เค้าพูดเเต่ไม่มองฉันด้วยซ้ำได้ผู้หญิงคนนั้นแล้วล่ะสิ ไอคนบ้า!!!

"ขอให้คริสไปด้วยคนจะได้รึป่าวคะ"กอไผ่พูดจบ อยู่ๆก็มีเสียงนึงพูดเเทรก ฉันค่อยๆหันไปมอง

บุคคลที่สาม ที่ยืนยิ้มอยู่ทางด้านที่เราจะไปกัน 

ฉับ

บุคคลที่สามคือใครนะ!!