The Angle เเค้นนี้ต้องชำระด้วยรัก
เขียนโดย 
ทิวลิปสีฟ้า
วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 22.30 น.
แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 22.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) จุ้ป เเรก (มั้ง?-_-)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
จ้อง จ้อง จ้อง =_=<กำลังจ้องเเผลอยู่อ่ะ ทำใจล้างเเผลไม่ได้จริงๆ
"นี่จ้องมันอยู่ได้มันไม่ทำให้เผลสะอาดหรอกนะ"กอไผ่หันมาเเขวะ
"ก็มันเจ็บอ่ะทำไงได้ ไม่ล้างได้ป่ะ?"ฉันหันไปถามกอไผ่ที่นอนดูฉันอยู่ตรงโซฟาข้างๆ
"ไม่ได้เดี๋ยวฉันล้างเเผลให้มา"พูดจบอีตากอไผ่ก็เอาสำลีชุบยามาจ่อที่เเผลเเล้ว
"อย่างพึ่งดิเจ็บอยู่นะ"ฉันหันไปตอบกอไผ่เพื่อเตรียมใจ
"อดทนดิ เป็นผู้หญิงต้องอดทน"นั่นมันผู้ชายไม่ใช่หรอ-__-
"โอ้ยยยย เจ็บอ่ะ"ยังไม่ทันได้บอกอะไรเลยก็จิ้มสำลีลงมาสะงั้น
"ฉันมีวิธีเเละ" วิธีอะไรฟ้ะ
"วิธีอะไรของ นะ..."ยังพูดไม่จบเลยอีตาบ้ากอไผ่ก็เอาปากประกบปากกับฉันเฉยเลย
เเต่มันรู้สึกเคลิ้มๆนะ >///<
"อะเสร็จเเล้ว" หาเสร็จตอยไหนกัน
"เสร็จตอน..เอ่อ จริงด้วย นายทำได้ยังไงอ่ะ"ฉันรีบถามตากอไผ่เลย
"เสร็จตอนที่เธอเคลิ้มไง -_-"อ๋อที่เเท้จูบให้เคลิ้มเเล้วก็ทำเเผลไม่ให้เจ็บสินะ ^^ น่ารักอ่ะ
"ขอบคุณนะ -///-"ฉันพูดเบาๆ
"หึ ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกปากเธอก็หวานดีนะ ขอบคุณเธอสะมากกว่าที่ทำให้ได้ชิมของหวานๆ
น่ะ"
"คะ...คนบ้า ไม่คุยด้วยเเล้ว-///-" ปากหวานหรอ(ปากนายก็หวานนะ>,<)
"เออ เเล้วก็เช็ดเลือดกำเดาให้หมดด้วยนะ มันออกมาสวัสดีชาวโลกอีกเเล้วนั่น"
"ไอ้ ! @#^)(8^%#2+ บ้าเอ้ย ไหลอยู่ได้" พอด่าจบก็รีบออกไปเลยนะคนบ้า
เมื่อไหร่ฉันจะหายจากโลกบ้าๆนี่สักที เลือดก็ออกจงเลย -.,-หึ้ย!
ตกเย็น
"เปะ ป้าป " เสียงตบยุงค่ะ ตอนนี้กำลังหาข่าวกินในครัวคนใช้เเต่เจอเเต่ยุงเนี่ย
"โครก คร้ากกกก" อ๋อยเสียงท้องร้องบอกเวลาหิวอีกเเละ หิวจางงงง
"เสียงอะไรอ่ะ เหมือนกับเสียงระเบิดเลย"กอไผ่เดินมาถาม
"เสียงท้องฉันร้องเองเเหละย่ะ มาเเถวนี้ทำไม"ฉันตอบเเบบเเขวะ
"อ้อ จะพาไปกินข้าวน่ะ กินป่ะ" กินดิเเต่ขอถามก่อน
"เเล้วมาทำดีกับฉันไม ?"ฉันถาม
"ก็นะ ฉันทำให้เธอเข้าโรงบาลนิ เดี๋ยวรักษาเเผลจนหายเเล้วฉันใช้เธอเเน่"กอไผ่พูดด้วยน้ำเสียง
ห่วงๆนิดๆ
"อ๋อหรองั้นไปสิไปกินกัน "พูดจบกอไผ่ก็เดินมาเข็นรถคนพิการ(ฉัน)ออกไปตรงโต๊ะอาหาร
"เป็นไงน่าทานนป่ะ ?"กอไผ่ถามเมื่อ อุ้ม ฉันมานั่งบนโต๊ะ(คนพิการทำไรไม่ค่อยได้อ่ะTT)
"น่ากินสิ งั้นกินเลยนะ^^"ฉันหันไปถามเเบบยิ้มๆ
"อื้มกินเยอะๆนะ ยัยบ๊อง^^"นี่ก็ยิ้มหวานไม่เเพ้กัน
พรึ่บ !!!!!
"เวรกรรม ไฟดับอ่ะ"ฉันหันไปถามกอไผ่ในความมืด
"เดี๋ยวมานะไปเอาเทียนก่อน
ผ่านไป5นาที
บนโต๊ะที่มืดๆก็มีเทียนเล็กๆวางอยู่เต็มไปหมดทำให้บรรยากาศสวยขึ้นอีก
"กินต่อกันเถอะ^^"ถึงมันจะมืดเเต่ก็เห็นใบหน้าที่ยิ้มของกอได้ดีเลยมันเป็นยิ้มที่จริงใจมากนะ
อยากให้ยิ้มเเบบนี้บ่อยๆจัง
"อื้ม ^-^"
"ยิ้มโชว์ฟันขาวอยู่ได้กินสิ -///-"
ถ้าฉันมองไม่ผิดฉันเห็นเค้าหน้าเเดงด้วยอ่ะ น่ารักจัง เดี๋ยวรักสะเล้ยยย >< คิดไรอยู่เนี่ย บ้าชะมัด!
สนุกมั้ยเนี่ยผู้อ่าน อาจเขียนเเบบเบื่อๆหน่อย ช่วงนี้สมองมันไม่เเล่น(ไม่เเล่นนานเเล้ว=_=)
ติดตามต่อด้วยนะค่ะ อย่าพึ่งเบื่อเรานะ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
