โรงเรียนแวมไพร์

"สวัสดีจร้าน้องสาว"หนึ่งในพวกที่ล้อมฉันไว้พูดขึ้นมา แต่ว่าฉันไม่ตอบ "แหมใจร้ายจังทำไมไม่ตอบพวกพี่เลยล่ะ" และฉันก็ไม่ตอบได้แต่เปรยตามองคนพูดขึ้น "อย่าหยิ่งสิโว้ย!"หนึ่งในนั้นพูดขึ้น(เห้ยไอ้ไนท์มันไม่ได้พูดโว้ยมันตะคอก!:gingger) หึอย่ามาทำตัวตีสนิดกับฉันยัยคนชั้นต่ำ(เดียวโดนเดียวปั้ดเหนี่ยวให้เป็นขี้ข้าซะเลย:gingger)) ""เห้ยอย่ามัวแต่หม่อสิโว้ย"คนที่เคยพูดร้ายใส่ฉันพูดขึ้นมา "ฉันไม่มีกงการอะไรกับพวกแก" "แหมใจร้ายจังเลยนะน้องสาวกลิ่นนี้ไม่ใช่แวมไพร์หรอจ๊ะ" "ไม่โง่นิ" "เห้ยใช่กำลังแม่งเลย" "เห้ยใจเย็นดิว่ะ" "ไม่เย็นแม่งเลยโว้ย" "เห้ยจับตัวดิ"พวกที่เหลือกำลังเข้ามาจับตัวฉัน ทัดใดนั้นสาวน้อยตาสีไข่มุกตาเปลี่ยนเป็นสีแดงราวสัตว์เนรฉาน และหญิงสาวก็พูดที่เสียงแทบไม่ได้ยินสักพักพวกที่กำลังเข้ามาก็กระเด็นไปทิศที่จับไม่ได้ "แก แกมันปีศาจชัดๆ" "หึ เปล่าฉันไม่ใช่ปีศาจอย่างพวกแกหรอ" "หึฝากไว้ก่อนเถอะแล้วเจอกันนะยัยปีศาจ"พูดจบพวกนั้นก็หายไปทิ้งให้เด็กสาวหาทางไปหอประชุมต่อ "เอ่อ...คุณเป็นเด็กใหม่เหมือนกันหรอค่ะคือว่าฉันจะไปหอประชุมจะไปด้วยกันไหมค่ะ" "อืม ขอบใจนะฉันชื่อไนท์ติงเกลิล์ คิงเมทไนท์ นะเธอล่ะ" "อืมฉันชื่อราเอล เฟียส์ชิ่งจ๊ะเรียกฉันว่าคิมนะไปกันเถอะเดียวสายนะ" "อืม" ณ หอประชุม "สวัสดีนักเรียนทั้งหลายฉันคือประธารฉันชื่อ เชเนล คิงเมทไนท์ เป็นประธารสภาและตอนนี้เราจะไม่เสียเวลานะเราจะสอบในแผ่นกระดาษเป็นเวลา 2 ่ชั่วโมงนะเอาเริ่มสอบได้"พูดจบก็มีแผ่นกระดาษอย่สองแผ่นขึ้นมาบนโต๊ะแต่นั้นไม่ใช่ปัญหาแต่สำหรับทุกคนที่ไม่รู้จักฉันหรืออาจรู้จักฉันโดยเฉพาะคนที่รู้จักฉันจะรู้ดีฉันว่าฉันยก ตัวอย่างเช่น 1.บุตรของท่านราฟาเอลมิเคล คิงเมทไนท์มีใครบ้าง ตอบ ลำดับที่หนึ่ง เชเนล คิงเมทไนท์ ลำดับที่สอง ไนท์ติงเกลิล์ คิงเมทไนท์ 2.บุตรลำดับที่สองอายุเท่าไรและเรียนที่ใด ตอบ อายุ18 เรียนที่โรงเรียนแวมไพร์(สถานะสอบเข้า) อย่างนี้หล่ะง่ายฉิบเป๋งอ่ะออดหมดเวลาบ้างคนถึงกับเหงื่อแตกเลยด้วนซ้ำไป "เอาหล่ะคับตอนนี้เรารู้ผลแล้วคับ"ห่ะ!!บ้างคนถึงกับตะลึงบ้างคนก็บ่นว่าเสร็จเร็วฉิบเป๋งแต่บ้างคน "ผมจะประกาศแล้วนะคับเรียงจากมากไปน้อยขอบอกนะครับน้อยสุดของเราคือ 80 นะคับ 1.ไนท์ติวเกลิล์ คิงเมทไนท์ คะแนน 100 คับ เห้ยน้องสาวตรูนิว้าหวังว่าทุกคนคงได้รู้จักเธอนะคับต่อไป 2.ดรากค์ไนท์ ไมย์นิเกล คะแนน 98 คับ ต่อไปบลาๆๆ "เอาล่ะคับได้เวลาเลือกหอแล้วน้องรักของพี่ต้องหอรัตติกาลนะน้องจร้า คนแรกน้องรักมาเลนแค่จับเฉยๆก็พอมันจะให้เห็นสีเอง สีดำหอรัตติกาล สีขาวหอเทพ สีเขียวหอรักษา สีแดงหอนรก นะ" ฉันล่ะเกียดแก่จริงๆไอ้เช "อืม" พอฉันแตะก็ไดสีดำ "เย้น้องรักได้อยู่พี่แล้วเย้" "หยุดทำตัวเป็นเด็กจะได้ไหม"ฉันพูดเสียงเย็นชา "แหมก็ได้ก็ได้เดียวกลับไปนั่งที่เลยนะน้องรักของพี่" "และทัดใดนั้นฉันรู้สึกมึดหัวนิดๆจะเซล้มไปแต่ว่าทัดใดนั้น "นาย!!!"