Love design, ออกแบบรัก ออกแบบร้าย [ฉบับรีไรท์]

~1~

ได้กลิ่นนั้นมั้ย

           กลิ่นความรักกำลังอบอวล คุณได้กลิ่นไหม ถ้าไม่ได้กลิ่นลองสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ดูสิ คุณได้กลิ่นรึยัง?ถ้ายังไม่ได้กลิ่นแสดงว่าอาจไม่ใช่กลิ่นความรักที่คุณกำลังตามหา...จง

            พยายามต่อไป เจ้าคุณหนุ่มหน้าหวานที่กำลังเป็นที่คลั่งไคลของสาว ๆ หลายคนก็กำลังพยายามอยู่เช่นกันเขาคิดวว่ากลิ่นความรักของเขาจะต้องเป็นกลิ่นที่หอมหวาน และดูอบอุ่นอย่างแน่นอน

             ชายหนุ่มผู้มีอารมณ์ร่าเริงอย่างเจ้าคุณเดินไปตามทางฟุตบาทจากคอนโดฯ ของตัวเองไปยังโรงแรมดำรงรักษ์ สีหน้าของเขาเปื้อนด้วยรอยยิ้มราวกับคนที่ไม่เคยมีเรื่องทุกข์ร้อนใด ๆ เลย

ชายหนุ่มคิดว่าเขามีเพียงน้องสาวที่น่ารัก กับสัตว์เลี้ยงอย่างเจ้าหญิงของเขาแค่นั้นก็พอแล้ว

        “เฮีย!”

        “เฮ้ย!”

       เจ้าคุณอุทานออกมาด้วยความตกใจ สีหน้าซีดเผือกเพราะจู่ ๆ ก็ถูกเด็กผู้ชายทั้งสิบคนรุมล้อม แต่เมื่อมองดูดี ๆ อีกที เหล่า Angel Boy นั่นเอง Angel Boy คือเด็กหนุ่มหน้าตาดีทั้งสิบคน ที่เป็นเด็กในสังกัดในบริษัทเลิฟดีไซน์ เด็กพวกนี้ยังเรียนอยู่มหาลัยกันอยู่เลย

        เจ้าคุณกวาดสายตามองดูใบหน้าของแต่ละคน นี่ถ้าร้องเรียกเขาเสียงสูงกว่านี้ละก็ เจ้าคุณคิดว่ายังไม่อย่างเป็นตัวอะไรที่ลากไก่ลงไปกินในน้ำ ลักษณะคลับคล้ายคลับคราไรโน อีกัวน่า....

       “เฮีย!!!”

         แต่ไรโน อีกัวน่าเนี่ยมันเหมือนคุณเงินคุณทองรึเปล่านะ ถ้าหากตัดเขาที่ดั้งจมูกเหมือนกับนอแรดออกคงจะเหมือนอยู่มั้ง ที่บ้านของเจ้าคุณเองก็เลี้ยงไรโนอีกัวน่าไว้ตัวหนึ่งในความคิดชายหนุ่มคิดว่ามันน่ารักมาก ๆ แต่คนในบ้านเห็นเป็นได้วิ่งตะเลิดเปิดเปิงกันทุกราย  ซึ่งไรโน อีกัวน่าตัวที่ว่ามีชื่อว่าเจ้าหญิงนั่นเอง

         “เฮีย!!!!!”

          ไรโน อีกัวน่าเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์แล้ว เป็นอีกัวน่าที่กินได้ทั้งพืช และสัตว์ขนาดเล็ก หรือ ไข่นก เป็นอาหารได้ แต่จะกินพืชเป็นหลักมีศัตรูตามธรรมชาติ คือ พังพอน สุนัข แมว และก็หนู เพราะฉะนั้นชายหนุ่มจึงไม่เลี้ยงสุนัขกับแมว ก็เลี้ยงสุนัขอยู่เหมือนกัน แต่เพราะรักอีกัวน่าแรดของเขามากกว่า อ้ออีกัวน่าแรดเป็นอีกชื่อหนึ่งของไรโนอีกัวน่า...

          “เฮี้-!!!!!!!!!!!!”

           “เฮ้ยอะไร เฮียไม่ใช่เฮี้-เข้าใจไหม!”

           ชายหนุ่มตะคอกตอบกลับไปอย่างหัวเสียพลางคิดว่าจะหักเงินเดือนพวกนี่ซะให้เข็ด

           “โถก็พวกผมเรียกเฮียตั้งนาน เฮียมัวแต่เหม่ออะไรอยู่ได้ เดี๋ยวลาออกซะเลย”

         เมื่อได้ยินแบบนั้นเจ้าคุณก็ตาเหลือกทันที กะจะหักเงินเดือนสักหน่อยเป็นต้องพับความคิดนั้นเก็บเอาไว้ทันที

         “เออครับ...คุณลูกจ้างคุณมีอะไรให้นายจ้างอย่างผมรับใช้ครับว่ามาเลยครับ แล้วอีกอย่างนะงานดี ๆ สบาย ๆ เงินเดือนสูงแบบนี้คุณจะไปหามาจากไหนได้เหมือนที่นี้ครับคุณลูกจ้าง”

           “ดี ๆ เอางี้นะเฮียคืนนี้เรามาเริ่มแก้แค้นกันเลย ผมอยากให้เฮียเริ่มคืนนี้เลย ผมสืบมาแล้วว่าคืนนี้ยัยน้ำเน่ายุงชุมยัยนางมารไม่มีใครเกินยัยปีศาจชอบกระฉากหัวใจดวงน้อย ๆ ของหนุ่มน้อยผู้บริสุทธิ์ใสซื่ออย่างพวกเรา จะไปงานปาร์ตี้วันเกิดเพื่อนที่บีทีเจบีผับ”

            ตกลงใครลูกจ้างใครนายจ้างกันแน่ ชายหนุ่มชักจะไม่แน่ใจแล้วสิ แล้วตกลงคนที่ต้องไปแก้แค้นให้ชื่ออะไรกันแน่อืม....แล้วชายหนุ่มก็ยกมือลูบคางอย่างคิดคำนึงทันที

              “ตกลงนะเฮียเอาเป็นว่าคืนนี้เจอกันเอ้า!พวกเรากลับ...เฮียเขาจะจัดการให้แล้วหายห่วง”

          พรึบ!!

               เมื่อเจ้าคุณหันไปมองเหล่า Angel Boy อีกทีก็ไม่พบแล้ว...เมื่อกี้ยังยืนล้อมหน้าล้อมหลังกันอยู่เลย ทำไมหายกันไปเร็วจริง ๆ พวกนี่นี้น่าใช่ไม่ได้กันจริง ๆ เลยชายหนุ่มคิด

Talk::

อ่านแล้วเม้นให้เค้าด้วยนะตัวเอง

เค้าอยากได้กำลังใจ

ป.ล. อยากคุย อยากโม้ อยากรู้จัก อยากปรึกษาที่นี้เลย>>>>https://www.facebook.com/flowercactus รอคุยอยู่มาได้เลยนะ