วันเดย์ไอเลิฟ

 ทะเลแห่งหนึ่ง

'แก้ว พอเหอะ ฉันคิดว่า...'

  ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างทนไม่ไหว ใช่...เขากำลังพูดกับแฟนของเขาอยู่ ถึงเขาและเธอจะรักกันมากเพียงใด แต่ใน

เมื่อเธอกับเขาแตกต่างกันเกินไป จึงทำให้พวกเขาไปด้วยกันไม่ได้ นี่คือสิ่งที่เขาคิด

'เอ่อ... เพชรนายเป็นอ อ อะไรน่ะ เอ่อออ นี่ พระอาทิตย์กำลังตกดิน ด ด ดูสิ ฮะๆ สวยเนอะ'

  หญิงสาวพูดชวนขัน แต่มันกลบไม่มิด เสียงเธอกำลังสั่น ..

'แก้ว เธออย่ามาตลกหน่อยเลย ฉันคิดว่า ไม่มีประโยชน์ อะไรต่อไปแล้วหล่ะ ถ้าเราจะคบกันอีก'

  ชายหนุ่มเดินจากไป ทิ้งเพียงความมืด กับเสียงคลื่นทะเล หญิงสาวคุกเข่าร้องไห้ ไม่แปลกที่เธอจะรักเขามากเพียง

นี้ เขาทั้งเป็นเพื่อนสนิท และรักแรกของเธอ และเธอคิดว่าเขาคือชายคนเดียวที่เธออยากจะแต่งงานด้วย แต่มันคง

เป็นความผิดของเธอที่เธอมาสายเกินเวลานัด เป็นหลายครังแล้ว แต่ที่เธอมาสายเพราะอะไรล่ะ เธออุตส่าไปต่อแถว

รอซื้อตุ๊กตาตัวหนึ่งที่เธอเก็บเงินซื้อมา เป็นเวลานาน เธอตั้งใจจะ นำมาเป็นของขวัญครบรอบที่คบกันมา 2 ปี สำหรับ

พวกเขาทั้งสอง แต่มันจะสำคัญอะไรหล่ะ ในเมื่อเลิกกันแล้วเธอลุกขึ้น โยนตุ๊กตาและสร้อยคอที่อยู่ในขวด ไปในน้ำ

ปล่อยให้คลื่นทะเล พัดไปไกล ไกลที่สุด ... เพราะเธอไม่ต้องการมันอีกแล้ววว