Student exchange รักวุ่นวายของยัยเด็กแลกเปลี่ยน

      แล้วฉันก็ยังคงสตั้นอยู่เหมือนเดิม! เรื่องไรล่ะ? ก็เรื่องที่คนสองคนกำลังต่อยกันตรงหน้าฉันนี่สิ! ตอนนี้ก็ยังต่อยเลย.. แล้วฉันกำลังทำอะไร? กำลังยืนสตั้นอยู่น่ะ!! พอสติฉันเริ่มกลับมา.. ฉันก็วิ่งเข้าไปแทรกกลางระหว่างคนสองคนที่กำลังต่อยกันอย่างไม่คิดชีวิต...

"โอ๊ยยยย!"แล้วฉันก็รับผลที่แสนเจ็บปวดเพราะความที่ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะได้ลูกหลง! ฉันโดนใครสักคนที่กำลังต่อยกันเนี่ยแหละ! ต่อยหน้าฉัน TT อยากจะบอกว่าเลือดปากฉันออกเลยล่ะ พวกเขาใจร้ายกับฉันที่สุดเลยย!.. สองคนที่กำลังต่อยกันก็ถึงกับสตั้น สลับก่อนสตั้นเนอะเรา เหอะๆ!! 

"แซนดี้... ฉันขอโทษนะ!" แล้วก็มีคนหนึ่งพูดขอโทษออกมา! ฉันเลยรู้ว่าคนที่ต่อยฉันคือนายซาเวียร์ แหงล่ะ! ตอนนี้น้ำตาฉันไหลมาเป็นทาง เพราะความเจ็บปวดเต็มๆแก้ม TT ฉันลุกขึ้นและวิ่งหนีไป! ฉันจะไม่ยุ่งกับพวกเขาแล้ว! อยากต่อยก็ต่อยกันไปเลย! เหอะ!!

      .. เฮ้ยย! เมื่อกี้ผมทำอะไรลงไป? O.o ผมต่อยเธอ ผมต่อยคู่นั่งของผมหรอ! ผมแทบไม่รู้ตัวเลยนะ.. ผมจะสารภาพว่าผมแอบตามเธอมา.. แล้วเห็นนายแอนดริวทำเหมือนจะจูบแซนดี้เลยอ่ะ ด้วยความที่จู่ๆผมก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเฉยๆ อารมณ์ก็พาผมพุ่งไปต่อยนายแอนดริว แต่ผมไม่รู้ว่าเธอมาแทรก! ด้วยความที่ผมจะต่อยคนตรงหน้าอยู่แล้ว แต่เธอโผล่มา! นั่นเลยทำให้เธอรับผลกรรมเต็มๆ ผมรู้สึกผิดมาก แต่ด้วยความที่ผมสตั้นอยู่ ทำให้ผมลุกตามเธอไปไม่ได้ - -

"นายน่าจะเป็นห่วงแซนดี้มากเลยนะนั่น..! ตามเธอไปดิ ฉันไม่โกรธนายหรอก ฉันว่าตอนนี้ฉันรู้ว่านายกำลังรู้สึกยังไง! นายคิดว่าฉันจะจูบเธอใช่มั้ยล่ะ? ช่างเถอะ! ฉันอภัยให้นาย ^^" แอนดริวกล่าวขึ้น! แอนดริวเป็นคนดีมากๆเลยล่ะสำหรับผม! เขารับผิด อภัยให้คนอื่นตลอด เขาเป็นหัวหน้าคลาสเราล่ะ! งานทุกอย่างเขาจัดการหมดเลย! ผมล่ะสงสารเขาจริงๆที่ได้คู่นั่งเป็นยัยเคธน่ะ!! - -' 

"อืมม! ขอบใจนายมากนะ ที่รู้ว่าฉันรู้สึกยังไง ^^ งั้น.. เดี๋ยวฉันตามยัยแซนดี้ไปก่อนละกัน!" ผมกล่าวขอบคุณเสร็จผมก็ลุกขึ้นวิ่งเพื่อที่จะตามยัยแซนดี้ไป!!

"ซาเวียร์! ที่ว่าฉันรู้ว่านายรู้สึกยังไง..ฉันหมายความว่าฉันรู้ว่านายกำลังชอบเธอเข้าแล้วล่ะสิ! ในที่สุดก็มีคนกำลังครอบครองใจนายได้แล้วสินะ! ฉันหวังว่าแซนดี้คงจะรับความรู้สึกของนายได้นะ ไฟท์ติ้งๆ! ^^" แอนดริว พึมพำคนเดียวอย่างเงียบ! ไม่มีใครได้ยินเลย! ยกเว้นว่า.. จะมีคนแอบฟัง และได้เห็นเหตุการณ์ชกต่อยของพวกเขา

      ตอนนี้ฉันมานั่งทำแผลคนเดียวที่บริเวณดาดฟ้าใกล้ๆคลาสเรียนฉัน!! อยากจะบอกว่าเจ็บแก้มมาก TT อย่างว่าล่ะนะ มือผู้ชายก็มักจะแรงเป็นธรรมดา แต่ตอนนี้ฉันจะโกรธนายนั่นให้ถึงที่สุด!.. ถึงแม้ฉันจะเป็นสาเหตุที่ทำให้พวกเขาต่อยกันก็เถอะ -,-!!

"แซนดี้!" จู่ๆก็มีเสียงเรียกฉันจากทางด้านหลัง! ฉันจำเสียงเขาได้.. เมื่อฉันได้ยินเสียงเจาจู่ๆน้ำตาฉันก็ไหล ความเจ็บที่แก้มก็แป๊ดขึ้นมาเลย! เหมือนจะเตือน จะย้ำ ว่าคนนี้แหละที่ต่อยหน้าฉัน TT

"แซนดี้! เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?!?" จากเสียงที่อยู่ด้านหลังของฉันก็ดังขึ้นที่ข้างๆฉัน ฉันเลือกที่จะเงียบ! เพราะฉันเจ็บที่สุดเลย! ฉันไม่อยากจะพูดกับเขาาา!!

"แซนดี้! เธอร้องไห้หรออ?!! ฉันขอโทษนะ! ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เธออภัยให้ฉันนะ!! T/\T" เขาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แล้วพนมมือไหว้ฉัน! แต่ประโยคนี้เขาหลุดพูดไทยเลยเมื่อเห็นฉันร้องไห้!.. แต่ก็นะ ด้วยความที่ฉันโกรธ!! นั่นเลยทำให้ฉันทุบตีตัวเขา! แต่เขาก็ไม่ห้าม เขานั่งนิ่งๆให้ฉันทุบตีเขาต่อไป!!

"นายมันบ้าที่สุดเลยย! นายทำให้ไอริสไม่ชอบฉัน นายทำให้ยัยเคธี่มาประกาศศัตรูกับฉัน! นายทำให้ฉันมีอุปสสรคต่อการอยู่ที่นี่ไม่พอ! นายยังมาต่อยกันเพราะฉันอีก ต่อยหน้าฉันอีก ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆๆ TT ฮืออๆๆๆ" ฉันปล่อยโฮใส่เขาเต็มๆ ณ เวลานี้ ฉันหลุดพูดไทยไปเลยย!! ในที่สุดนัยน์ตาของนายซาเวียร์เริ่มปริ่มไปด้วยน้ำตา! เขาคงไม่รู้ว่าเขาทำอะไรให้ฉันมากมายสินะ! แต่จู่ๆ... เขากลับปาดน้ำตาที่เริ่มไหลก็ออกมาจากตาของเขา! แล้วเขาก็จับตัวฉันให้หันหน้าไปทางเขา.. และเขาก็ปาดน้ำตาให้ฉัน.. แล้วเขาก็.. โน้มหน้าลงมาจูบฉัน!! ตอนแรกฉันก็อยากจะขัดขืนนะ! แต่เพราะฉันหมดแรงไปกับการร้องไห้แล้ว! ฉันเลยรับจูบของเขามาอย่างไม่ได้ตั้งใจ! เมื่อเวลาผ่านไปนานพอสมควร! จนฉันเริ่มหายใจติดขัด! เขาเลยปล่อยจูบออกมาช้าๆ...

"เมื่อกี้.. ถือว่าเป็นการขอโทษของฉันแล้วกันนะ ^^ ฉันหวังว่าเธอจะอภัยให้ฉันละกันนะ!" เขาพูดจบแล้วเขาก็เดินจากไป.. ทิ้งให้ฉันได้ไขว่คว้าอากาศหายใจ และใจของฉัน.. มันก็เต้นแรงอย่างผิดปกติ! นี่ฉันเป็นอะไรของฉันกันนะ!!??